Hallo, Omdat ik veel steun voel door het lezen van andermans verhalen heb ik besloten ook mijn verhaal te delen. Op 23 Juli heb ik mijn eerste zwangerschapstest gedaan nadat ik niet menstrueerde. Deze test was positief. In de week die volgde had ik elke dag kleine beetjes bruine afscheiding. Ik maakte me hier wel zorgen om dus heb vrijdags 29 juli de VK gebeld. Daar gaven ze aan dat het geen kwaad kon zolang ik verder geen menstruatie achtige pijn kreeg. Nadat ik ophing heb ik het hele weekend bloed verlies gehad in lichte mate en met lichte pijn in mijn onderbuik. Voor mijn gevoel was her niet goed maar mijn omgeving zei dat ik mezelf gek maakte dus heb ik het maar genegeerd. Na dat weekend stopte het met bloeden en werd de afscheiding weer bruin, donker bruin bijna zwart. Ik kreeg in de week ook wat meer last van m'n buik. Ik nam maar gewoon aan dat het bandenpijn was. Op 11 Augustus hadden wij de eerste echo. Tot die tijd heeft het bruinverlies aangehouden. Zoals mijn gevoel al aangaf bevestigde de echo dat er niets in mijn baarmoeder zat. Ze hebben ook inwendig gekeken maar ook daar was niets te zien. Mijn baarmoeder slijmvlies was zelfs dun. De dag erna (vrijdag) heb ik bloed geprikt en had ik een HCG waarde van 105, maandag weer geprikt een een HCG waarde van 155. De stijging betekende niet veel goede daarom afgelopen maandag weer geprikt. Nu waten de HCG waardes gestegen naar 483. Smiddags gelijk naar het ziekenhuis naar de gynaecoloog doorgestuurd. Zij heeft inwendig gekeken maar ook zij kon niets vinden. M'n baarmoeder en eierstokken zien er goed uit en er zit geen vocht in m'n buik. Mijn HB was ook goed. Ik heb al bijna twee weken buikpijn aan de linkerkant bij mijn eierstok. Ook daar konden ze niets mee. Naar huis gestuurd met advies: als het erger word bellen. Gisteren was ik aan het werk en begon ik enorm te trillen en had ik veel buikpijn aan de linkerzijde. Gelijk weer naar het ziekenhuis en inwendig onderzocht. Ook deze gynaecoloog kon niets vinden alles zag er nog steeds goed uit ook geen vocht in de buik. Ze waren bang dat mijn eileider gesprongen zou zijn. Daarna weer bloed geprikt en nu was de HCG waarde 501 dus weer gestegen. Ze staan voor een raadsel en kunnen mij geen duidelijkheid geven wat mij emotioneel echt raakt. Morgen moet ik weer naar het ziekenhuis om bloed te prikken en daarna weer een onderzoek. Ik word helemaal gek van de onduidelijkheid en spanning die dit geeft. Hebben meer mensen hier ervaring mee?
jr bent niet tussentijd ongesteld geweest en nu opnieuw zwanger? Dst t te vroeg is om iets te zien op een echo? Je hcgwaarden lijken meer op een nieuwe zwangerschap?
De gyn zegt dat de waardes dan sneller hadden moeten stijgen. Het zou eventueel kunnen maar dan is het nog wel een mysterie waarom ik voor de bloeding positief heb getest..
Is een Bbz echt uitgesloten? Doet me behoorlijk aan mijn verhaal denken. Aan de bel trekken als je het niet vertrouwt hoor!
Idd stijgen je waardes te langzaam voor een gedonde zwangerschap maar 2 x achter elkaar een vroege miskraam is dus wel nog mogelijk. Ksn Nl zijn ook je opnieuw zwanger bent en t slecht stijgende hcg ern 2e mk aankondigt. Als jd gyn ervan overtuigd is dat dit t niet is hoe kan hij je dan in hemelsnaam naar huis sturen zonder verder onderzoek. Een heel zeldzame variant is dst ern vruchtje in de buikholte terechtkomt.. Daar weet ik niks vanaf.. Maar laat je aub niet meer naar huis sturen. Er is iets gaande in je lijf wat niet goed is.
Bedankt voor jullie reacties! Het is inderdaad een vreemd verhaal. Morgen gaat een extra iemand met ons mee om mee te luisteren en kijken en even met de vuist op tafel te slaan mochten ze alsnog geen actie ondernemen. Ik ben op dit moment te emotioneel om dat zelf te doen. Hoe is het bij jou verlopen dan ER14?
Ik had ongeveer hetzelfe, maar moest wel elke keer bloedprikken. Uiteindelijk bleek dat ik (2x) een bbz had. Ik ben heel blij geweest dat ze me goed in de gaten hebben gehouden en er op tijd bij waren, waardoor ik nauwelijks pijn heb gehad (wel een zeurend gevoel rechts waar het zat). Als de waardes hoger dan 2000 worden, moeten ze iets op de echo zien, daarvoor nog niet. Laat je niet afschepen en vraag of ze je HCG in de gaten blijven houden. Veel sterkte!
Bij een hcg van 1000 kunnen ze al iets zien op de echo. Ik heb het zelfde meegemaakt langzaam stijgend hcg en niks te zien op de echo. Ik heb toen bloed moeten laten prikken en iedere week een echo om het op te volgen verdenking van een bbz. Op het moment dat mijn hcg iets boven de 900 zat was er duidelijk iets te zien in mijn baarmoeder dus gelukkig geen bbz het is wel een miskraam geworden. Ik wil je heel veel sterkte wensen en hou jezelf goed in de gaten bij veel pijn aan de bel trekken vooral buikpijn en pijn in je schouder
Klopt, het kan wel, maar vanaf 2000 moet er zeker iets te zien zijn. Bij mijn huidige zwangerschap was er vanaf 1400 iets te zien, daarvoor nog niet.
Bedankt voor alle reacties. Inmiddels alweer een tijdje verder. Vandaag weer naar het ziekenhuis geweest. Bloedverlies en buikpijn links blijven aanhouden. Ik leuk nu elke week bloed en soms om de paar dagen. Sinds vorige week vrijdag een HCG daling van +/- 100, het hangt nu nog rond de 250. Op echo inwendig nog steeds niets te zien. Weer naar huis gestuurd en moet volgende week weer komen voor bloedonderzoek en inwendige echo. Ze houden me wel goed in de gaten. Vooralsnog is het echt slopend en zou ik zo graag willen dat er een einde aan komt. In het ziekenhuis geven ze aan dat ze dit nog nooit hebben meegemaakt: Pijn in linker eierstok, dalende en stijgende HCG, niets te zien op echo en meer dan zes weken aan een gesloten bloed/bruinverlies
Ik zou echt niet zo lang laten klungelen.. Stel een hysteroscopie voor. ( met een camera in de baarmoeder kijken)
Inmiddels nog steeds in de medische molen na negen weken is m'n HCG waarde nog 15. In totaal ben ik nu 13 weken verder Ik heb non stop pijn aan de linkerzijde van m'n buik en heb uitstraling naar mijn linker zij. Inwendig is er niets te zien en lijkt alles zoals het hoort.. zolang het HCG in m'n bloed zit moet ik wekelijks op controle komen om bloed te prikken en inwendig onderzoek te doen. Ze geven aan dit nog nooit eerder te hebben mee gemaakt, inmiddels al acht gynaecologen gehad