Na al zoveel jaren medische malle molen huilt mijn hart. Inmiddels zijn wij toe aan ivf poging 3. Alles loopt op niets uit. Ik ben nog nooit zwanger geweest. Nog nooit was een test positief. Ik ben boos. Boos op mezelf. Boos op mijn lichaam. Boos op de gynaecoloog die mij niet zwanger kan krijgen. Ik ben niet alleen boos. Ik ben verdrietig. Mijn hart huilt zo hard. Ik weet mij geen raad meer. Ik durf niet eens die laatste ivf poging aan. Ik ben bang dat ik na deze behandeling met lege handen kom te staan. En wat moet ik dan? Ik zoek me een ongeluk op google om maar een oplossing te vinden voor het probleem dat ik niet zwanger wordt. Ik vindt zoveel tips en heb ze allemaal al geprobeerd. Warme voeten, asprine, etos zwanger worden, eten aanpassen ect.. Niets helpt. De gynaecologen weten het niet meer. Mijn second opinion heeft niets opgeleverd. Ik heb PCOS en mijn baarmoeder is niet goed. Het is allemaal een kwestie van geluk volgens de artsen. Maar wanneer heb ik nou eens geluk? Mijn hart huilt....
Het lijkt me niet meer dan logisch dat je verdrietig bent en er doorheen zit. Het vraagt veel van je, zeker na zo veel jaren en zo veel teleurstellingen. Toch hoop ik dat je ergens de hoop vandaan kunt halen voor de volgende terugplaatsing. Het is en blijft een kans, ook al snap ik dat je op een gegeven moment het vertrouwen verliest. Hebben de artsen kunnen achterhalen wat er niet goed is met je baarmoeder? Sterkte meid en heel veel geluk toegewenst voor de derde poging!
Bedankt voor je lieve reactie Roos. Mijn baarmoeder bestond uit twee ruimtes. Ook wel een septum genoemd. Ze hebben dit operatief verwijderd. Hierdoor is mijn baarmoeder wel beter geworden maar nog niet zoals hij hoort te zijn. Het is een beetje een hartvormige baarmoeder. Beter kunnen ze het niet maken. Alles is verder goed. Ik krijg een eisprong met het gebruik van de pregnyl. Eitjes groeien wel verschillend op de aantal eenheden puregon. Zoals je aan mijn onderschrift kan lezen worden ze prima bevrucht. Aan de embryo's ligt het niet.
Je verdriet spat van het scherm. Wat een wanhoop Ik zou willen dat ik iets bemoedigends kon zeggen, maar ik weet het ook niet. Ik wens je heel veel geluk toe en hoop op een wonder voor jullie.
Bij het lezen kreeg ik al een brok in m'n keel... Op het eind komen de tranen. Ik begrijp je gevoel, ik begrijp je angst. En ik hoop dat je moed kunt blijven houden en ik wilde dat ik je kon zeggen "het komt wel goed". Dikke digi knuffel
Je weet dus eigenlijk deels wat er aan de hand is, maar je hebt eigenlijk nog steeds geen antwoord waarom de innesteling dan niet goed wil gaan en goed blijft zitten. Ik hoop toch heel erg dat dit wel snel gaat gebeuren meid. Na zo lang wachten, zou ik zo graag willen zeggen dat jullie nu aan de beurt zijn! Het enige wat we kunnen doen is met z'n allen heel erg hopen en duimen dat het volgende ronde goed zal gaan en jullie zwanger mogen worden. Starten jullie gelijk met de 3e IVF, of houden jullie eerst een pauze? Mocht je gelijk doorgaan voor een 3e, houd je ons dan een beetje op de hoogte? Ik zou toch heel graag (het liefst snel ) willen lezen dat het nou een keer wel zal lukken! Zet 'm op meid!
Oh jeetje, wat een verdriet weet niet zo goed wat te zeggen. Maar wil je heel veel kracht toewensen! Ik zal duimen voor je! Is er overigens 'Hulp' waarmee je je emoties kunt delen en die jou wat kan helpen met je verdriet en boosheid een plek te kunnen geven?
Ik denk op basis van wat je schrijft oprecht dat je nog best een kans hebt met de IVF straks hoor. Het klinkt makkelijk gezegd, maar houd de moed er in. Het zou toch nog zo maar kunnen dat de 3e IVF wel raak is, je zou de eerste niet zijn. Heel veel succes! Hoop op een mooie zwangerschap voor jou.
Poe, ik voel je verdriet. Vooral omdat ik het herken. De frustratie en wanhoop. Ik had met ivf 1 geluk, maar daar gaan wel wat jaren aan vooraf. Omo witte testen, wéér een menstruatie en ondertussen krijgt heel de wereld wel een kind. Heb weleens bewust een test gedaan na de pregnyl zodat ik ook een X twee strepen had. Het is oneerlijk meid en ik gun het je enorm! Ik ga heel hard duimen voor je!!
Ik kan je niet helpen, maar ik kan je wel heel veel kracht toewensen voor de laatste poging. Ik hoop heel erg voor je dat het deze keer lukt!
Ik begrijp je als geen ander! Want ik heb zelf ook PCOS en sta ook nog met lege handen jij bent al iets verder als ik maar ik zit nu in mijn eerste ivf poging. Die boosheid en verdriet alles wat je voelt dat voel ik ook en boos op jezelf zijn weet als geen andere hoe het voelt. Weet niet zo goed wat ik moet zeggen heel veel sterkte.
Kreeg een brok in m'n keel na het lezen van je post. Wat zul je je machteloos voelen, hoop ontzettend dat, als je de stap neemt om die te starten, de derde poging raak is. Ik kan je ook helaas niet helpen, maar wil je een dikke digiknuffel geven. Liefs
Ik wil je een dikke knuffel komen geven want ik begrijp je verdriet 😢 Er kan nog hoop zijn! Ik ben zelf zwanger geraakt van de enigste cryo uit de derde ivf poging.
Wat lijkt me dat zwaar.. Ik heb er geen ervaring mee maar wel drie miskramen gehad en een doodgeboren (gezond) dochtertje met 38.5 w. Ook een hele zware weg. Word makkelijk zwanger maar mijn kindjes gingen dood. Nu heb ik een levend zoontje. Eindelijk. Ik heb hier veel meiden leren kennen die baat hadden bij Gent en het boek "Is my body baby friendly", zegt je dat iets? Ik ben niet in Gent geweest en heb het boek niet gelezen (wel in huis) maar de strekking van mijn bericht is: heb je het ook gezocht buiten de normale paden? Niet als kritiek bedoeld, juist als hoop! Geef niet op hoor! Misschien in hebben ze in het buitenland een andere methode/visie die je kan helpen..? Ik zeg maar wat. Ik ken een stel dat vaak IVF heeft gedaan (in Spanje) en hebben nu een tweeling. Zij waren ook heeeeel lang bezig? Houd moed! Sterkte!!
Jeetje meid, wat een lange en ellendige weg leggen jullie al af, ik hoop dat daar snel een einde aan komt en jullie mega geduld beloont wordt met een positieve test. Heel veel sterkte!
Dames, niet opgeven!!! Zelf lang genoeg in die situatie gezeten... Ook sinds 2012 een kinderwens, ook PCOS, ook eerst een ziekenhuis gehad waar ze ons enkel geld afhandig hebben gemaakt zonder ook maar 1 iets resultaat te zien. Wij zijn overgestapt naar het UZ Jette (België), daar was de 2e poging (eigenlijk de 1e maar dat werd een mk) raak! Niet te lang in hetzelfde straatje blijven, maar andere opties verkennen! Heel veel sterkte !!!! <3
Oh meis... zo zwaar Je zou eens kunnen kijken naar een pipelle. Of scratching genoemd. In nl is het nog niet heel bekend. Maar in het buitenland wel! Ik heb dit bij m'n derde poging om gedaan en nu blijvend zwanger. Het is natuurlijk geen wonder middel. Maar het vergroot je kansen aanzienlijk! Sterkte meis.
Jeetje meis, wat een verdriet! Ik kan niet tegen je zeggen dat het goedkomt, want dat weet ik niet, maar ik gun het je zo. Kan me zo voorstellen dat de laatste poging zo zwaar beladen is. Zou je kunnen kijken naar andere mogelijkheden, zoals de meiden hierboven aangeven?
Op dit moment staan we stil. Ik ga proberen iets af te vallen om zo topfit die laatste poging in te gaan. Even alles rustig laten bezinken. Even geen pillen, spuiten en ziekenhuisbezoeken. Even echt vakantie. Ik ben er aan toe naar al die jaren. Ik heb eind oktober weer een gesprek bij de gynaecoloog. Mocht ik er aan toe zijn beginnen we dan met de derde poging. Maar misschien ook wel volgend jaar. Of misschien wel helemaal niet... Voor nu wil ik daar niet eens aan denken. Zo graag wil je een positieve test hebben. Een eerste echo. Een goede zwangerschap. Ik wil het allemaal zo graag maar het is zo zwaar allemaal.... 😢