Eerst steeds maar aangehouden eet je niet dan maar niet en dan wel een toetje want had begrepen dat het toch belangrijk is... Maar de oudste is 5 en er komt echt geen verbetering. Dus we hebben tegen de dames gezegd dat papa en mama willen dat ze gewoon de groenten gaan eten want dat ze dat nodig hebben om te groeien. Jongste doet het wel goed, laat zich wel beïnvloeden door grote zus. Oudste doet heel moeilijk maar als we vol houden dan eet ze het toch. Het is echt een gewoonte geworden om te zeggen ieuw en dat lust ik niet. Jongste vertikte het vandaag en kreeg geen toetje. Oudste heeft echt goed gegeten en kreeg dus een toetje. We zijn er klaar mee dat gezeur bij voorbaat en we weten dat we echt geen smerige dingen op tafel zetten! Broccoli dat vindt de oudste echt heel vies dus dat hoeft ze niet te eten. Wie is er ook wat strenger? Want het negeren en het komt wel goed dat duurt ons nu te lang (3 jaar inmiddels bij de oudste)
Met 5 jaar zou ik zeker strenger worden. Dat negeren vind ik echt voor een peuter. Met 5 jaar moet het klaar zijn met die aanstellerij: je eet het punt! Ik zou aangeven als ze het s avonds aan tafel niet eet dat ze het dan de volgende ochtend als ontbijt krijgt.
Hier ook echt een tijdje streng geweest bij de jongste. De oudste had toen meteen door dat het serieus was dus die koos meteen eieren voor der geld. De jongste was wel een volhouder maar nu eten ze beide erg goed en eigenlijk ook alles. En ze lussen echt niet alles maar proeven wel altijd. Net zoals vandaag hadden we kastanje paddestoelen met geitenkaas op de bbq. Hebben ze beide een hap geproefd. Vonden ze niet lekker maar aten het wel op.
'Fijn' om te lezen dat het bij sommige anderen ook zo gaat, pffff... Wij zijn ook al bijna een jaar bezig met de oudste. Van het ene op het andere moment wilde hij 's avonds bijna niets meer eten, behalve aardappels, vlees en groente. We hebben het maanden volgehouden; je eet wat de pot schaft, anders maar niets. Na een paar maanden werd hij steeds meer moe. Mijn schoonmoeder opperde dat we eens moesten proberen om hem in de avond dan toch maar een boterham te geven, kijken of dat hielp tegen zijn moeheid. Dat hebben we geprobeerd omdat hij een week later met school zou starten en dat is ook niet zo prettig als je steeds zo moe bent. En.., dat hielp! Voor zijn moeheid dan . Inmiddels hebben we eens soort compromis gevonden. Van alles wat op tafel komt, eet hij minstens 4 goede happen. Als hij dan echt niet verder wil eten en hij heeft nog echt honger, krijgt hij een boterham. Eigenlijk tegen mijn principes maar het jong moet toch blijven functioneren en we willen voorkomen dat hij weer zo moe wordt door gebrek aan voeding. En zo leert hij toch steeds de smaken weer proeven. Ieder jaar dat hij ouder wordt, komt er een verplichte hap bij. Als hij 18 is, kan hij zo een hele maaltijd op van verschillende dingen . Nee geintje, blijft een gedoe, terwijl hij tot zijn 3 echt alles at!
Om die reden krijgt mijn zoon een berevitamine tablet Sleepless maar moet wel proeven en toetje hoort erbij.
Jup, bij onze oudste van 4 zijn we nu ook strenger. Ze hoeft niet veel te eten, maar wel van alles wat en ook proeven. Wortels eet ze echt niet, dus dat hoeft dan niet hoewel we wel blijven stimuleren om het te proeven. Toetje deden wij ook altijd wel, maar nu niet altijd. Zoals vanavond wilde ze helemaal niks eten. Dus wij zeiden 4 happen (macaroni en dat lust ze zeker) anders geen toetje en ook niet straks nog vragen om fruit. Nou ze hoefde echt niks. De jongste is bijna 2 en die is altijd 'klaar' als hij zn vlees op heeft... Tja erin drukken werkt niet en het geen toetje verhaal snapt hij nog net niet. Daarnaast vindt ik voor hem dat beetje zuivel nog wel noodzakelijk (de oudste drinkt wel genoeg melk).
Ik zou op een ander moment een extra glas melk of bakje yoghurt op de dag geven. (Als je bang bent dat je ze anders te weinig zuivel geeft.) Geen eten is geen toetje. Die onzin dat je dat toetje altijd moet geven, zie daar echt het nut niet van in als een kind verder pertinent weigert te eten 's avonds. Als ze eenmaal weten dat ze dat toetje toch wel krijgen wennen ze er ook aan daar precies de avond/nacht mee door te komen. Maar dat is mijn idee hoor. Vond die tip van het de volgende ochtend bij het ontbijt weer neerzetten ook een goede. Als ze 5 zijn begrijpen ze prima dat ze gewoon mee moeten doen met de rest van het gezin, dus met zijn allen aan tafel en met zijn allen eten.
Ja inderdaad, vitaminen geven! Daar zijn we ook mee begonnen destijds, geven het ook de hele zomer door (weet niet of dat nou verstandig is eigenlijk...).
Om nou te zeggen geen eten geen toetje zou ik af laten hangen van de leeftijd. Uk is bijna 2.5 maar krijgt altijd toetje. Gelukkig eet hij nog steeds bijna alles. Tegen kleuters kun je inderdaad wel zeggen minimaal... om een toetje te eten.
Hier hebben we die regel nu al aangezien meneer nog niet zo lang geleden z'n bord aan de kant school zonder t aangeraakt te hebben en naar de koelkast wees met de mededeling: Mama toet! Daar beginnen we niet aan dus hij moet op z'n minst 2 happen proeven en anders geen toetje. Hij is net 2, maar begrijpt t heel goed! Uiteraard zijn er ook dingen waarvan ik weet dat hij t echt niet lust, dus dan zijn we wat flexibeler. Oh en hij krijgt hier ook elke avond z'n vitamine snoepje.
Denk niet dat het kwaad kan maar volgens mij is het ook niet zinvol. Vitamines zitten niet perse alleen in groenten, ook in brood en fruit zitten vitamines. Vitaminetekort bij kinderen schijnt nagenoeg niet voor te komen (in ontwikkelde landen dan).
Bij de jongste werkt dat wel hoor! Ze neemt ook al het gedrag van grote zus over dus dat verdient dan dezelfde aanpak!
vind het helemaal niet streng als je zegt geen toetje als je niet goed eet. oudste van 9 krijgt nog steeds geen toetje als ze niet goed gegeten heeft. een toetje is voor de lekker en heeft mi ook geen toegevoegde waarde aan een maaltijd. vind het dus meer een logisch gevolg van slecht eten dan streng zijn.
Mijn dochter is 2,5 en echt een pittige dame. Voorheen deed ik ook negeren maar ik merkte dat ze dat door kreeg en dus bijna niets meer at en vooral niets wilde proeven. Nu moet ze minimaal 2 hapjes proeven, dit werkt heel goed. Hier is het vooral een kwestie van willen want zie ik dat ze iets echt niet lust, hoeft ze geen 2e hapje maar vaak is dat het gewoon niet.
Je hebt helemaal gelijk om nu wat strenger te worden hoor! Hier vanaf een jaar of drie wat strenger geworden geleidelijk aan. Oudste van vier moet nu alles in ieder geval geprobeerd hebben. Je kinderen zijn zo langzamerhand oud genoeg om te begrijpen dat groente ook op het dagelijkse menu staat en er dus gewoon bij hoort. Dat ze niet alles even lekker vinden is prima, dat vind jij zelf ongetwijfeld ook niet 😉.
Wij hebben ook drama eters, op de leeftijd van 1 en de jongste toen hij 2 was, stopten ze hier grotendeels met warm eten. Jongste eet alleen maar kale aardappels macaroni of rijst. Geen groenten en geen vlees. Soms kip. De oudste eet iets beter (wel gehakt maar geen maaltijden dus alleen een hapje los en maar 1 soort groenten) die zijn we dus met 5,5 wel gaan vertellen dat ze haar warme eten moet eten. Op den duur lusten ze gewoon geen smaakjes meer!
Vind ik altijd zo leuk gezegd. Mijn oudste zou rustig dan niet eten en dan? (En nee, ook niet als hij echt honger krijgt).
Wij zijn vorige maand strenger geworden met 4 jaar. Tot 1 jaar aten ze alles daarna was het over met groente en wilden ze allebei maar 1 soort fruit. Vooraf al begonnen met melden dat ze vanaf 4 jaar echt van alles op hun bord moesten proeven. Vlak voor de verjaardag samen met ze een schrift en stickers uitgezocht. Voor zowel groente als fruit heb ik plaatjes geprint en ik het schrift geplakt met 10 vakjes erachter. Ook een bladzijde met plaatjes van de dingen die ze wel al lusten. Nu moeten ze elke dag van alles een hapje proeven en als ze 2 hapjes of meer proeven mag er een sticker geplakt worden. En vreemd genoeg: ze doen het gewoon, soms moet ik streng zijn en zeg ik dat ze niet van tafel mogen voordat ze van alles wat geproefd hebben. Voor hun vierde werkte dat niet, nu opeens wel. En soms: zijn ze boos omdat er geen groente is om te proeven (bijv. als we een keer friet halen). Ik heb het idee dat ik 3 jaar voor de gek ben gehouden haha. Maar goed: hier begint het zijn vruchten af te werpen. Dus ik zou echt even beginnen met goede afspraken maken en duidelijk afspreken per wanneer die afspraken ingaan. Betrek ze erbij en maak het leuk/interessant. Wees ook eerlijk: soms moet je gewoon dingen doen die je niet leuk vind en dingen eten die je niet zo lekker vind. Lust ik niet mag hier niet meer gezegd worden voor ze echt 10x hebben geproefd en de vakjes dus volgestickerd zijn. Ze zijn hier geschrokken toen ik mijn geduld verloor en boos werd dat ik elke keer voor jandoedel in de keuken stond en ik verdrietig werd dat zij dan zo lelijk deden aan tafel terwijl ik zo mijn best had gedaan. Emotionele chantage, niet mijn gewoonte, maar het werkte wel. Succes alvast! Voor ze 18 zijn komt het echt wel goed!
https://www.bol.com/nl/p/keetje-kan-het-1-keetje-kan-het/9200000014054854/ Dit is trouwens een leuk boek, met spel voor aan tafel. Werkt ook goed; voor elk hapje mogen ze een puzzelstukje aanleggen.
Ik ben nooit aan die optie begonnen alles kaal te geven. Wel pureer ik af en toe de saus zodat de grotere stukjes groenten wat fijner worden. Het boekje dat Truusdemier als tip geeft lijkt mij wel wat! En het is dus een fabeltje in veel gevallen dat negeren als ze klein zijn leidt tot goede eters want dat is hier echt niet het geval! Inderdaad ze verleren de smaken. Want ze aten allebei zeker als baby met smaak wel 8 soorten groenten!