Nee ik prop er niets in, ik geef dan iets wat ik zeker weet dat ze lekker vind; dus of een potje of een boterham. Een keer moet kunnen en ik bedoel dat als je dat een keer doet, het echt geen gewenning zal zijn..
Potjes en vers afwisselen lijkt mij een goede optie. Verder proberen te achterhalen waarom ze liever een potje heeft. Is het de smaak of is het de structuur? Dan kun je daar misschien iets aan doen. Als je iets aangeboden hebt, dan niet alsnog iets anders aanbieden. Van een keertje geen / wat minder eten zal ze echt niets overhouden!
Mijn oudste heeft ook die kuren, ik ga zeker niet iets geven wat ze wel lekker vind. Doe dat 1x en het hek is van de dam. Brood is haar favoriet, als ik dan brood ga geven als ze haar avondeten niet eet dan wil ze alleen nog maar brood. Ik begin er niet aan. Dan liever maar een paar hapjes normaal avond eten dan eenzijdig voedsel. Ze heeft vorige week geen avond fatsoenlijk gegeten, ik ga niet pushen, heb geen zin in gezeur en geklier met het eten. Wil ze niet, jammer dan. Een klein schaaltje geitenyoghurt krijgt ze altijd wel na. Maar geen alternatieven. Eten wat de pot schaft ... Zo ben ik ook opgevoed.
Ik vind groeien en de juiste stoffen binnenkrijgen ook belangrijker dan dat een kind van 1 moet leren te eten wat de pot schaft. Ik denk niet dat een kind van net 1 begrijpt wat de consequenties zijn van niet eten (honger in de nacht). Eten moet leuk en gezellig zijn! En dat is het hier eigenlijk altijd!
Dat vind ik ook. Daarom zorgde ik dat er altijd iets was in het eten dat ze lekker vond. Maar consequent potjes geven omdat ze geen vers meer willen... Daarmee maak je het jezelf alleen maar moeilijker binnen enkele maanden.
Uk kreeg met 1 jaar wat er op tafel staat, hier wou hij toen niet eten omdat hij het zelf wou doen, beide een lepel/vorken af en toe helpen. Persoonlijk zou ik geen potjes aanbieden omdat je gewenning krijgt. Hoe krijgt ze het aangeboden, geprakt , net zo dun als potjes of gewoon kleine stukjes? Hier kreeg hij een beetje yoghurt als toetje (2eetlepels) was hij geen fan van, nu eet hij heel graag yoghurt zonder suiker. (Bijna 2.5) Hij kreeg met 1 jaar nog een fles melk met beetje pap. (Nog steeds vloeibaar)
Tot 1 jaar kreeg mijn oudste potjes. Ik ben toen over gegaan op volledig vers maar dit wilde ze bijna nooit. Ik ben toen weer potjes gaan geven tot ze 1,5 was. Daarna wou ze bijna niet meer eten. Wel gewoon brood crackers enz. Met avondeten wou ze alleen boontjes, wortels en doperwten, spinazie en aardappels geprakt en vlees. Heb verder nooit wat anders aangeboden. Tot zeker 3 jaar heeft ze nauwelijks avondeten gehad. Nu is ze 4 en eet ze zo goed als alles.
Eten is hier ook nooit een drama ... Ik ga niks pushen, maar ook geen lekkere vervanging geven. Mijn dochter is nooit 's nachts wakker. Dus ook niet als ze maar een paar happen avondeten of niets heeft gehad. Als een kind nou ernstig ondergewicht heeft of achterblijft in groei of merkbaar tekorten heeft is het een ander verhaal, in zo'n geval zoek je ook contact met een diëtiste. De kinderlogopedist heeft hier gezegd dat kinderen zichzelf niet uithongeren, dat het belangrijk is dat je niks pusht (wil ze niet eten, dan niet want eten moet idd geen nare ervaring worden) maar ook belangrijk om geen lekkere vervanging te geven. Want kindjes van 1+ weten wel degelijk heel goed hoe ze papa en mama kunnen bespelen om te krijgen wat ze willen. Dit is echt een fase waar ze in zitten, mijn oudste at ook alles ... Met de nadruk op AT, nu eet ze meestal maar heel weinig. Uiteindelijk moet iedereen natuurlijk doen wat hij/zij prettig vind qua opvoeding. Maar ze hongeren echt niet zomaar uit ... Dit is een fase, hoor het zoveel om me heen.
Nee ik zou niks anders geven.. Misschien kan je hetgeen wat je geeft in een andere vorm aanbieden? Reepjes, blokjes oid... Eet je kindje zelf of niet? Zo niet, zoveel mogelijk zelf laten eten en zelf ondertussen met een lepel wat erin doen
bij de oudste kreeg ze toen ze nog zo jong was gewoon een boterham als ze niet warm wilde eten of het niet lustte. als ik bij de jongste het door zal voeren dan eet je maar niet weet ik zeker dat ik er snachts uit moet omdat ze honger heeft. ik ben zelf pas net begonnen met de jongste zoveel met de pot mee te laten eten (ze word bijna 1). maar ik heb wel een paar potjes in de kast staan voor het geval dat ze vers niet wil. je kindje is nog maar net 1 dus het dan maar niet eten vind ik haar persoonlijk nog een beetje te klein voor. ze snapt de link tussen eten weigeren en later honger krijgen hoogstwaarschijnlijk nog niet. van dat potje of een keer een brooddag houden ze niks raars van over.
Als wij iets eten wat mijn zoontje blijkbaar op dat moment niet wil of niet lekker vindt, krijgt hij later extra yoghurt en een cracker o.i.d. Ik zal hem nooit op een lege maag naar bed sturen. Hij snapt dat toch nog niet... Ziet alleen maar iets voor zijn neus staan wat hij niet lekker vindt. Hij denkt dan echt niet: "ha, ik ga mijn moeder er mooi mee hebben, ik ga niet eten!" Het zijn allemaal fases, waarbij de ene fase langer duurt dan de andere fase, maar het gaat echt wel weer over. Er is geen enkele puber van 16 die het brood wat zijn moeder 's ochtends heeft gesmeerd, op school niet opeet en een potje gaat opwarmen. Wij hebben thuis besloten dat we nooit gaan straffen met de basisbehoeften. Er zal dus altijd eten zijn als mijn zoontje daar behoefte aan heeft. Het gaat dan wel om gezond eten uiteraard, niet om snoep.
Hier geen alternatief maar ze krijgt wel altijd haar geitenyoghurt na het eten als toetje of ze gegeten heeft of niet
Nee hoor. Mijn dochter lust inmiddels geen potjes meer. En ze at zowel rapley als potjes. Verder kies ik voornamelijk groentes uit die zij lust en af en toe uiteraard ook wat ze niet lust. Ze probeert dan wel maar als ze het echt niet eet pak ik toch wat rauwkost en fruit voor haar. Toetje krijgt ze dan ook gewoon. Gaat prima zo. Verder verstop Ik ook wat groentes in smoothies. Zo weet ik zeker dat er voldoende vitamines binnen komen. Ik vind dat gewoon belangrijk.
En daarom eet mijn nichtje van 4,5 bijna niks, omdat ze toch wel een alternatief kreeg. Nu eet ze zelfs het alternatief niet meer. Dat wil ik dus ook proberen te voorkomen. Ik vind potjes met 1 jaar al lang niet meer nodig, maar dat is mijn mening. Gewoon lekker zelf laten eten, alles in stukken geven. Misschien helpt dat nog? Als ik kijk naar mijn kind, een gewoonte zit er zo snel in bij haar. Die wil dan na 1x al niks meer eten, zodat ze dan wel wat lekkers krijgt. Sorry, maar ik heb geen zin om dat gedrag weer af te moeten leren, terwijl ik er nu al voor kan zorgen dat dat niet nodig is.
Leuk voor jou. Maar als ik het aantal topics zie hier van kinderen van twee jaar die nog steeds enkel potjes lusten...
Maar ik ken het ook echt anders shakes . Het gaat niet om welles nietes toch. Iedereen wil het beste voor haar kindje. Het 1 hoeft het ander niet uit te sluiten. Vroeger werd eten altijd geprakt voor kinderen. In mijn tijd ook. Toch at Ik ergens gedurende mijn jeugd toch echt normaal.
denk toch dat het wel meevalt, en verschilt per kind, mijne at ook eerst veel potjes (en nee dat is echt niet ongezond), daarnaast at ze zonder problemen later gewoon met de pot mee. heb zelf ook geproeft, het smaakt ook niet chemisch of anders dan wat ik kook alleen structuur is anders. wat wel handig is, om áls je potjes gebruikt wel de leeftijd erop aan te houden, ivm stukjes, deze worden steeds groter en probeer andere merken. en dan tussendoor toch steeds grotere gewone stukken eten aan te bieden. uiteindelijk komt het echt wel goed. al is eten en kinderen soms gewoon ontzettend lastig...
Dus omdat jij toevallig 1 kindje kent, wat niets eet, straf jij je kind door het geen eten te geven als het honger heeft? Begrijp me niet verkeerd, mijn kind heeft nog nooit uit een potje gegeten, hij heeft vanaf het begin stukjes gekregen (Rapley) en weet niet eens hoe iets uit een potje smaakt. Dat geef ik hem ook niet als alternatief. Als mijn zoontje niet eet, is er altijd een reden. Hij is niet lekker (tandje, virusje etc), hij vindt het eten niet lekker (ik ken zijn smaak onderhand wel) of het is te warm. Er is geen andere reden waarom hij niet eet. Ja, misschien nog omdat hij geen zin heeft om te eten. Heb ik ook wel eens, is toch niets mis mee? Is een uiting van wie hij is. Misschien wil hij over 30 minuten dan wel eten, probeer ik het dan nog een keer. Ik snap al dat rechtlijnige denken niet over kinderen. Kijk eens naar hoe volwassenen soms denken: "Ik heb geen zin in de bloemkool die klaar ligt voor vanavond, ik haal even iets anders bij de supermarkt". Kinderen kunnen dat niet, maar die hebben ook een mening over waar ze zin in hebben. En dus moeten ze maar eten wat wij hen voorschotelen.