Dito met een TIA. Daarom nu ook die voorlichting. GAST of zo... Gezicht (vraag de persoon om te lachen en kijk of beide mondhoeken mee omhoog gaan), Arm (vraag de persoon beide armen recht vooruit te steken en kijk of er niet eentje weer naar beneden zakt), Spraak (stel de persoon een vraag en kijk of hij/zij nog goed verstaanbaar is), Tijd (vraag hoe lang er al sprake is van uitval). Maar dan nog... Wat als je hebt geconstateerd, dat het om een TIA gaat? Dan zijn er nog mensen, die dit niet weten. Maar je moet meteen 112 bellen!
Ik (ook huisartsass.)vind het idd wel een beetje naief om te denken dat er in de hap geen hartinfarcten komen. Alsof mensen dat altijd weten. Zeker bij vrouwen of suikerpatienten kan een hartinfarct zich heel vaag uiten. Het is niet altijd pijn op de borst, daarom denken mensen ook wel eens dat het wel meevalt, en eenmaal in de hap worden ze plots onwel en blijkt het toch iets heel ernstigs. Maar daarbij, niet alleen hartinfarcten hebben prioriteit op de afsprakenlijn. Ook een zeer ziek kind met verdenking hersenvliesontsteking gaat voor. En laatst heb ik het zelfs gewaagd om de telefoon 5 min op het bandje te zetten toen een vrouw de hele volle wachtkamer onderbraakte haha Als een beller echt acuut levensbedreigend is, hebben we een spoedlijn. Die gaat door het bandje heen. Keelpijn en schooltijd valt daar overigens niet onder
wij hebben korte consulten tussen 8.00 en 8.30 zonder afspraak Daarna op afspraak bellen tot 10.00 en met kans wel 30 min te wachten. Het is dan maar zo..
Ik vraag mij altijd af wat spoed bij een huisarts is. Ik neem aan dat we allemaal 112 bellen bij spoed. Wanneer is het spoed voor een huisarts? Ik denk persoonlijk dan aan een ouder terminaal iemand die huisartsbegeleiding wenst in de laatste uren. Maar verder? Iedereen belt toch 112 als er echt iets aan de hand is? Persoonlijk bel ik de huisarts voor kleine dingetjes en voor de rest ga ik naar de eerste hulp of naar de huisartsenpost als het in het weekend is. En als het buiten kantoortijden is en ik twijfel of ik naar de eerste hulp moet en de HAP reageert niet bel ik een eerste hulp waarvan ik weet dat ze nog gewoon ouderwets advies geven. HAP heeft een beetje kapsones hier en sla ik liever over. P.''s. Had t laatste stuk nog niet gelezen. Maar als mensen een TIA hebben en geen 112 bellen omdat ze dat niet weten, waarom zouden ze dan wel de spoedlijn van de huisarts bellen?
Maar spoed hoeft toch niet persee levensbedrijgend te zijn. Een tijd terug is mijn zoon met ze zijkant van zijn lip tegen de punt van de houten speelgoedkist gevallen. Dat had zijn huid doorboord en hij had een heel gat met bloed. Toen heb ik mijn man gebeld en wouden we naar de eerste hulp gaan. Maar mijn ha zit bij ons in de straat dus ben ik daar naar binnen gegaan om te vragen of hun ook helpen of dat ik naar de eh moest. Toen mocht ik komen en werden we meteen geholpen. Hij zou er niet dood door gaan, maar het was wel ernstig genoeg dat hij gelijk gehecht moest worden. En zo zijn er wel meer dingen die dringend hulp nodig hebben. En als een ZH ver is snap ik wel dat mensen eerst de HA bellen.
Zie de reactie ^^. Ik dacht ook gelijk aan de openstaande wond op de wang van mijn zoon van net 1. Fijn dat we tussendoor mochten ipv uren later om het te laten lijmen. En nee geen levensbedreigende situatie, maar wel nodig dat er iets aan gedaan werd. En zo zijn er zat dingen te bedenken. Je mag zelf niet zomaar naar de SEH dus zal je toch via huisarts moeten. Of als er een ambulance moet komen omdat er idd een (dreigend) hartinfarct is... En ik probeer altijd andersom te denken. .stel dat ik dringend hulp nodig heb en de assistente maakt eerst haar telefoondienst af en de huisarts rustig zijn spreekuur....dus ik kan er begrip vooropbrengen dat het wel eens anders verloopt.
Poeh, heb je even? Mijn spoedjes van de afgelopen 4 weken: een man met hartinfarct, vrouw met darmbloeding, vrouw met hersenbloeding, allergische reactie, hechtwonden, vrouw met psychose, kind met blindedarmontsteking, man met buikabces die meteen door ging naar de operatiekamer en daarna de Intensive care, oude vrouw met gebroken heup na een val snachts (die dan 's morgens gevonden wordt door de thuiszorg)... En dan nog alle mensen die denken dat het spoed is, maar wat gelukkig wel meevalt... De huisarts is voor veel mensen het eerste aanspreekpunt. Soms is het achteraf handiger als ze 112 gebeld hadden, maar meestal is het juist heel goed als de dokter die ze kent eerst een inschatting komt maken. En ik ben heel blij dat er af en toe een spoedgeval tussendoor komt, want van alleen snotneuzen en kalknagels zou ik echt niet gelukkig worden (niet blij voor de mensen natuurlijk,maar blij dat het ook totmijn dagelijks wrrk behoort om deze mensen te helpen).
Je hebt de rest ook niet gelezen. Mensen gaan met een hartaanval in de wachtkamer zitten. Of voelen zich Aken niet zo lekker en blijjen daar een hypo (suikerziekte) te hebben. Of kotsen de boel onder. Heel foute aanname om te denken dat iedereen de ersnt van de situatie goed inschat en 112 belt. Vooral voor ouderen is dat een hoge drempel. Die zijn opgevoed met dat je je niet moet aanstellen. En zoals iemand ook al schreef, soms kotst iemand de wachtkamer onder.
Mijn man werkt als huisarts in een dorp als er een spoedgeval is, is hij sneller aanwezig dan de ambulance. Hoe vaak ik wel niet verhalen hoor dat mensen met een hartinfarct ed. gewoon doorlopen en met vage klachten bij de huisarts terecht komen.
Ik kan genoeg bedenken waarvoor ik de huisarts bel wat spoed kan blijken te zijn. Hier mag je niet zelf naar de SEH, doe je dat toch, dan krijg je een lekkere rekening van de verzekering... Het moet dus altijd via de huisarts of de HAP. En ik heb er al een aantal keer gezeten met spoeddingen (zelf een blindedarmontsteking, dochter met uitdrogingsverschijnselen, dochter een ernstige ontsteking achter haar oog - in alle gevallen overigens wel een 'reguliere afspraak' gemaakt, hoewel het met haar oog op de HAP was). Hier kun je bij voorkeur tussen 8.00u en 10.00u bellen voor een afspraak (daarna nemen ze hem ook op en maken ze ook gewoon afspraken als je dat vraagt), soms kan dat dezelfde dag, maar heel vaak pas de volgende dag of de dag er na. Er is ook een verpleegkundige in de praktijk, als de huisarts vol zit, dan vraag ik ook wel eens of de afspraak bij haar kan en in de meeste gevallen kan dat. Als het dan nodig blijkt te zijn, overlegt zij alsnog met de huisarts (ook wel eens gebeurt en dan wordt hij dus ook gebeld of weggeroepen door haar tijdens het spreekuur), dus dat is super. En zeker met kinderen maken ze met dingen die spoed lijken hier echt wel plek, maar dan kan het dus wel zijn dat een andere patient iets langer moet wachten (en andersoms kan het ook wel eens zijn dat ik moet wachten omdat een ander tussendoor komt, ik ga er vanuit dat de assistentes wel kunnen beoordelen of dat nodig is of niet). De huisarts is voor veel mensen vertrouwd en voor de meeste mensen toch een stapje 'dichterbij' dan 112 (die ik overigens nog nooit gebeld heb en hopelijk ook nooit hoef te bellen).
Onze huisarts is fijn op 1 ding na: ze lopen altijd uit. Maar dat calculeer ik in en dan is het niet zo erg. Als ik voor de kinderen bel of echt pijn heb kan ik altijd dezelfde dag nog terecht, dat is zo fijn! Als ik twijfel of ik voor iets naar de ha moet vraag ik het gewoon aan de assistente, krijg ik een eerlijk antwoord en kom ik er nooit voor niets. Maar nog fijner is dat ze me al 18 jaar kennen en weten dat ik niet voor niets kom, waardoor ik altijd serieus wordt genomen. Toen eerst mijn oudste een verwijzing naar ggz moest hebben en later mijn jongste, weten ze dat ik dat niet zomaar vraag. Toen ik twijfelde over een maagverkleining heeft de ha alle tijd genomen om alles met me door te nemen en hebben we een jaar lang af en toe overlegd over het wel of niet doen. Ik ben echt blij met ze en heb dat ook weleens gezegd. de spoedpost is hier ook fijn trouwens: met een kind mag je altijd komen.
Onze laatste spoedgevallen: Pijn op de borst, uitstraling, transpireren, kortademig. Oudere dame wat heftig braakt en daarbij weg valt. Hoge onverklaarbare koorts, flink ziek zijn, uitdrogingsverschijnselen. TIA/CVA. Reanimatie -> is ook gelijk doorgebeld aan CPA. Slagaderlijke bloeding. Gelukkig zijn er weken dat er niks is, maar er zijn helaas ook dagen dat huisarts 3-4x kan rijden of we ze in de praktijk hebben. Veel mensen durven bij bijv. Pijn op de borst niet eens op de Spoedlijn te bellen. Meeste spoedgevallen komen gewoon op de Praktijklijn binnen. Als ik zie ook hoeveel mensen in het weekend klachten hebben en dan maar afwachten tot maandag.... Levensgevaarlijk!
Dat was bij mij toen ook. Ik ging een keer naar de eerste hulp voor iets wat leek op een blindedarmontsteking (bleek een blaasontsteking). En omdat ik niet eerst de huisarts had gebeld kreeg ik een paar weken later een mooie rekening op mijn mat. Sindsdien bel ik zelfs voor spoedjes eerst naar de huisarts..
Dat komt dus doordat verzekeringen vreemde regels hanteren, zoals dat je niet zelf naar de SEH mag. Dan krijg je dat soort dingen dus. Het is een oerwoud van voorwaarden om maar zo veel mogelijk geld op te kunnen harken. De zorgverlener doet daar niets aan zolang de verzekering zich zo blijft opstellen.
Je mag niet naar de SEH, maar wel naar de HAP. Ik denk dus niet dat het daar door komt. (Bijkomend voordeel van de HAP boven de eigen ha is btw dat de HAP vaak naast de SEH zit en de eigen huisarts niet. ) Voor mij tenminste niet, als ik in het weekend twijfel, dan bel ik de HAP, maar dat doe ik 10x eerder voor de kinderen dan voor mezelf. Ik denk dat veel mensen voor zichzelf (en sommigen ook voor hun kinderen...) afwachten tot maandag en ze hun eigen ha kunnen bellen, omdat ze 'gewoon' de inschatting maken dat het niet zó ernstig is.
Dat je zelf niet naar de SEH mag vindt ik niet zo gek. Je wilt niet weten wat er dan komt als dat wel zou mogen. Zere vingers, minuscule sneetjes . Van alles wat echt niet spoedeisend is. Kost een boel geld . Dehap is een goed voorportaal waardoor er veel van dit soort geneuzel al gefilterd wordt.
Is laatst nog onderzoek naar gedaan dat het over het algemeen waardeloos is wanneer je iemand aan de lijn van de huisartsenpost krijgt. Is hier bij onze huisartsenpost ook zo. Als je belt nemen ze de telefoon heel vaak niet op of krijg je te horen dat het telefoonnr niet werkt! Als je echt spoed hebt kun je het wel vergeten dan kun je beter 112 bellen.
Hier kun je ook de SEH helemaal niet op/in, vóór de SEH ligt de HAP en om dus bij de SEH te komen moet iemand van de HAP je binnen laten Bij de HAP is het ook de bedoeling dat je van te voren belt, maar veel mensen doen dat niet - die worden dan wel gewoon geholpen natuurlijk, maar de assistentes schatten in wat spoed is en dat gaat telkens voor. Dus als je daar met een splintertje gaat zitten en het is druk, dan heb je pech en zit je er wel even. Maar toen ik er bv kwam met mijn dochter van 2 maanden met koorts, konden we meteen doorlopen ook al hadden we niet gebeld. Mijn man met pinda-allergie kon ook meteen doorlopen en werd zo van de HAP naar de SEH gereden. Maar goed; mijn huisarts heeft een kleine praktijk, daardoor is de telefoon ook wel eens doorgeschakeld omdat ze gewoon bezig zijn met spoedzaken. Top huisarts, neemt tijd voor haar patienten, bij spoed met de kindjes stond ze hier bv razendsnel voor de deur (dochter van 1,5 was hard op haar hoofd gevallen en suf).