Elke keer verbaas ik me weer.. mijn zoontje heeft opzich 4 vriendjes waar hij vaak mee speelt. Hij Is zelf best verlegen en wil het liefst dat er iemand bij hem speelt. Fijn dat mag best, maar wat verbaas ik me over hoe andere kinderen praten en de boel letterlijk slopen en maar snoepjes blijven vragen. Op dit moment Is er ook een vriendje die gewoon overal tegen aan trapt. Zomaar de kasten open doet.. naar boven loopt. Om snoepjes vraagt.. jeetje zeg.. hoe gaat dat bij jullie? En wat doen jullie er aan? Ik heb hem net op aangesproken dat we dat hier niet doen maar hij lacht me zowat uit.
Tja, ik ken deze situatie zelf (nog) niet, maar ik zou hier gauw klaar mee zijn. Als corrigeren niet helpt en ik zou het gevoel hebben dat hij een loopje met me neemt, dan komt ie niet meer spelen. En ik zou er met zijn ouders over praten. Herkennen die het gedrag ook? Hoe gaan zij er mee om? En hoe reageren ze op jouw vraag hierover? Is best lastig, realiseer ik mij, maar op die leeftijd zijn het nog redelijk oppervlakkige vriendschappen, dus als het echt een vervelend kind is, dan maar nu al een punt achter zetten. Edit: ik beschik over relatief weinig geduld, zeker waar het andere kinderen betreft, misschien speelt dat mee hoor . Maar nogmaals, ik hou er niet van als er doelbewust gesloopt wordt en ik dan ook nog in de maling word genomen. Ben erg zuinig op mn spullen.
Mijn zoontje is net 2 en toevallig vorige week liepen er 3 meiden langs. (4-6 jaar) ik was net terug van de jumbo en had de voordeur nog open staan omdat mijn zoontje wat treuzelde bij de deur (ik reed de kinderwagen verder naar binnen) Toen besloten die meiden dat ze met mijn zoontje wilde gaan spelen en kwamen huppa zo binnen, gingen zitten en pakte speelgoed. En toen kwam de jongste naar me toe: Mag ik een banaan (ze zag de fruitschaal) ja hoor iedereen wilde een banaan en daarna: Mag ik wat drinken? Mijn zoontje vond het wel even leuk en ik dacht laat maar even. Gaf ze wat te drinken. En toen dat op was gingen ze er weer vandoor. Ze wilden mijn zoontje meenemen maar dat vond ik geen goed idee. Maar zeker was ik verbaasd naar hoe vrij deze meiden waren.... ik zou dat noooooit gedurfd hebben als klein meisje.
Happyrabbits: wel herkenbaar hoor.. ik ben ook erg zuinig op mijn spullen.. Ik ben zelf best streng hoor.. en als er dan kinderen komen die best vrij worden opgevoed dan moet ik wel wennen ja.
Zo'n vriendje die om snoep vraagt, heeft Aiden ook. En ik weet dat het jongetje zelf thuis weinig tot geen snoep krijgt. Hij staat constant voor de deur om met Aiden te spelen en zodra hij binnen is, is de eerste vraag:"mag-ik-een-snoepje?" Laatst in de vakantie hadden wij ons ontbijt net op om 09.00 uur, de deurbel ging en jawel hoor....."mag-ik-een-snoepje?" En het gekke is, hij houdt nog vol ook ondanks dat ik "nee" verkoop! Overigens.... Bij mijn ouders in de straat woont een jongetje van een jaar of 8. Een vriendje van mijn neefje. Mijn neefje en hij komen wel eens bij mijn ouders. Mijn ouders zijn dan zo aardig ze een snoepje te geven. Maar dat jongetje vraagt gewoon om meer snoep als hij wat heeft gehad! Sterker nog, hij komt ook bij een buurvrouw daar waarvan hij weet dat ze ijsjes heeft. Dus hij vroeg haar om een ijsje. Die kreeg hij ook, omdat het zo warm was. Vervolgens vroeg hij:"mijn mama lust ook wel een ijsje, mag zij ook eentje?" De buurvrouw wist niet goed waar ze daar nu mee aan moest. De mama heeft trouwens openlijk toegegeven dat zij geen snoep enzo in huis haalt, omdat haar zoon het wel bij een ander krijgt (lees: bij elkaar bedelt). Aiden en Finley krijgen 1x per dag rond theetijd een snoepje en een koekje. Voor de rest moeten ze het met fruit doen. Maar vriendjes die de boel slopen/opentrekken, heeft Aiden gelukkig (nog) niet. Dan heb je ook een verkeerde aan mij geloof ik . Ik was in staat om te gaan zeggen dat hij thuis maar alles moet gaan slopen/opentrekken, maar dat dat bij ons thuis niet gebeurt. En dat hij bovendien alles weer kan gaan opruimen voordat hij vertrekt.
Mijn oudste heeft 1 beste vriend en 1 beste vriendin, die spelen hier vaak en zijn een beetje ruw en onrustig. Dat laatste is onze zoon overigens ook, dus daarom zal het wel zo goed klikken Die twee spelen hier zo vaak, daar ben ik gewoon streng tegen. Tijdens het eten gewoon op je billen zitten, niet alles uit de kast trekken, alleen in de slaapkamer van zoon of in de speelkamer, niet in de woonkamer spelen, niet in slaapkamer van zusje en broertje en al helemaal niet in de onze komen. na een paar keer is dat wel duidelijk, en gaat het prima. En zo niet, dan zeg ik dat ik hem of haar naar huis ga brengen. Dat is nog nooit nodig geweest, maar ik doe het echt als ze zich niet gedragen. Misschien ben ik wel te streng, maar het blijft dan veel leuker als ze komen. Anders zie ik er zelfs tegenop, en daar heb ik geen zin in. Nu mogen ze voor mijn part elke woensdag en vrijdag bij ons spelen, geen probleem, omdat ze gewoon de regels van ons volgen.
Ouders vragen of ze hem komen halen op dat moment. Of anders erna wel bespreken met de ouders. Op zo een manier kan een kindje toch niet over de vloer komen. Om snoepjes vragen is niet zo erg, dan kan je gewoon nee verkopen. Maar overal komen waar jij niet wilt en dingen slopen zou ik ook niet tolereren. En beter met de ouders bespreken dan dat het kindje straks nergens meer welkom is en de ouders niet weten wat ze eraan kunnen doen. Zou zielig zijn voor het kindje.
Hier was ik snel klaar mee. Ook al is het een kind van een ander, ik had hem even flink aangesproken dat er in ons huis regels zijn. Kun je je daar niet aan houden, bel ik de mama dat de speelafspraak niet lekker loopt, en dat ze hem mag komen halen.
Herkenbaar! Mijn kinderen zijn ook geen engeltjes, maar als ik ze dan vergelijk met sommige andere kinderen.... We hebben er hier eentje gehad die non stop zeurde om snoep en vervolgens toch gewoon weer de snoepkast in dook terwijl ik nee zei. En toen ze bleef eten hadden we allemaal 1 stukje vlees, ze wlde er nog een. Ik zei dat dat niet kon omdat 'de papa' anders niks had. Toen zei de 4 jarige: 'nou en, dan pakt hij maar wat extra broccoli' en viste zo het vlees uit de pan.... Haar broertjes en zusjes zijn ook zo, die ouders doen niet aan opvoeden geloof ik.
De eerste keer dat zoiets gebeurt, leg ik de regels uit van ons huis. Gewoon simple dingen als: niet in de ouderslaapkamer of de werkkamer, niet gillen, elkaar geen pijn doen en niets slopen. Als het dan nog een keer gebeurt een waarschuwing dat ik de ouders zal bellen en dat de speelafspraak dan over is. Als het dan nog een keer gebeurt idd bellen en einde speelafspraak. En bij het ophalen natuurlijk ff aan de ouders uitleggen hoe en wat. 1 vriendje heft wel eens knikkers in zn zak gestopt die wilde hij mee nemen naar huis. UItgelegd dat dat niet de bedoeling was, knikkers uit de zak. Haal ze er maar allemaal uit.... nog meer knikkers uit zn zak en bij ophalen zn vader erop aangesproken. Vragen om snoep, daar zit ik niet mee, ik zeg gewoon nee. Als het doorgaat vraag ik of ze honger hebben en bied ik ze een boterham aan. Ik heb wel eens gehad dat een ventje gewoon echt honger had en die heeft dus gewoon een boterham gekregen.
Mijn dochter is 4 en speelt ook regelmatig met klasgenootjes van 4 tot 6 jaar. Nu is er bv een ventje van 5. En ik moet echt váák ingrijpen. Dit ventje is hier al vaker komen spelen, dus ik ken 'm wel, maar hij trekt idd ook alle kasten gewoon open als ik hem niet tegen hou, hij stond zelfs een keer in de koelkast te snuffelen op zoek naar snoep, hij is soms echt heeel brutaal (bv krijgt hij hier een koekje, roept hij na 1 hap;'Oooh gatverdamme dat is echt smeeerig!!!')... Inmiddels kent hij het hier dus wel een beetje en gaat het beter, maar soms is hij gewoon zó lastig dat ik er echt genoeg van heb, dan stuur ik 'm naar huis. Hij begrijpt het ook totaaaal niet als hij bv voor de deur staat en ik zeg dat hij niet kan komen spelen, gaat dan staan zeuren en mopperen, continu op de bel drukken etc. Dan stuur ik 'm dus ook weer weg, maar echt aankomen doet de boodschap niet; frustrerend! Hij helpt ook nooit mee met opruimen... Maar goed, nu ben ik tegen hem dus echt súper duidelijk en gaat het beter. Geen;'Doe dat maar liever niet...' maar;'Nee, dat mag niet.'. Ander jongetje was hier een keer aan het spelen en continu op dochter aan het mopperen;'Nee, hier mogen meisjes niet mee spelen! Ga weg! Hou je mond!' Die heb ik na 2x corrigeren naar huis gebracht.
Hier met 1 vriendinnetje van m'n dochter. Kind gedraagt zich sowieso al apart. Lijkt je niet te horen als je tegen haar praat. Doet haar eigen ding. Komt binnen, trekt kasten open. Er lag een kado van m'n jongste dochter die nog even dicht moest blijven, kind maakt het gewoon open En 3x gezegd dat ik wil dat ze er vanaf blijft..rent zo naar de weg terwijl ik haar al 4x terug geroepen heb. Gevraagd of ze thuis naar de papa en mama moest luisteren. Ja, dat wel. Waarom nnu niet naar mij? Gewoon, jij bent m'n moeder niet. He wel tegen ddr moeder gezegt dat ze zo wegrende en niet luisterde. Ze moest bij mij achterin op de stoelvverhoger en ze was woest dat m'n dochtertje voorin mocht? En 1x kinderfeestje gehad waar zij ook mee ging. Verschrikkelijk We waren met 2 volwassenen en 4 kinderen. 1 kind stond bekend als probleemkind op school die tegen juf aan trapte, andere kinderen en schold. Helemaal totaal geen problemen mee gehad. Maar vriendinnetje ? Liep continu weg, grote mond, wilde centjes voor attracties waar geld in moest enz. Het was 1 persoon die op haar moest letten en de andere op de rest. Echt, we waren daarna kapot. Alleen door dat meisje. En ik houd elke keer m'n hard weer vast als ze met dat kind wil spelen
2 x meegemaakt. Kind halverwege het afspraakje thuis afgezet. Je hebt altijd wel een keer brutaaltjes of drukke kinderen te spelen. Als ze luisteren of te corrigeren zijn, prima. Luisteren ze nog niet, hoepel dan maar op. Die twee kinderen mochten hier ook niet meer van mij spelen. Agressief, onze hond pijn willen doen, grote mond, spullen verstoppen en slopen...ik heb mjn grenzen.
Wow wat een verhalen. En eigenlijk sneu dat ze de standaard regels niet eens geleerd hebben.. Ik vindt het best lastig hoor om het te zeggen tegen de ouders.. tegen het kind zelf gaat het wel goed en vanmiddag heb ik ook hem er flink op aangesproken. Het ging daarna gelukkig beter. Hij Is hier ook wel vaker geweest maar nooit zo erg als vandaag geweest. Ander vriendje heeft wel eens planten uit de tuin getrokken.. Gelukkig zijn er ook nog twee die wel goed kunnen luisteren.. ik hoop ook altijd dat hij daar mee komt
Hier idd gelukkig ook veel kindjes die heel netjes komen spelen. Zelfs een paar die dan zeggen;'Oh het is bijna vijf uur, dan moeten we nu opruimen want ik moet zo naar huis!' En dan joeps, alles opgeruimd Zo kan het dus ook!
Hier zeg je wat. Ik heb 2 kinderen. De een(7,5 jr) zo bleu als maar zijn kan, die durft haast nog niet zelfstandig naar het vriendinnetje dat aan de overkant woont. De ander(4,5 jr) zo frank en vrij, praat met iedereen, zou ook zomaar met iemand mee kunnen gaan. Vraagt of ie mag spelen etc, etc. Mijn man en ik zijn beide ook best introvert. Wij vinden ons extraverte zoontje dan ook wel eens een beetje "te" zeg maar. Hij en zijn zus krijgen in principe dezelfde opvoeding. Maar als er hier kinderen zijn die de boel gaan slopen, op banken springen etc. Dan zeg ik daar wat van. Dan volgt nog een tweede waarschuwing waar bij ik vermeld, als het dan nog één keer weer gebeurt ik de ouders op bel, en dat het spelen dan gebeurt is.
Nou sorry maar zo eentje zou er never nooit niet meer inkomen hier...overigens had ik haar na die actie zo van tafel geplukt en thuis voor de deur afgezet. Met uitleg aan de ouders erbij.
Ik vind dat je echt veel geduld hebt dan...dat ventje van 5 mag dus vaker komen? Na 1 zo'n speeldate zou het eens maar nooit weer zijn. Jeetje dan heeft mijn dochter echt heilige vriendinnetjes...
Ik ken ook een kindje die zo is en hier wel eens speelt. Zijn ouders zegen "pak hem maar aan" haha ik zou iets zeggen van "of je past je aan aan onze regels in huis en gaat leuk spelen, of je kunt papa en mama uitleggen waarom ze je kunnen ophalen". Zou zijn gedrag sowieso bespreken met de ouders.
Het heeft echt niet altijd met opvoeding te maken... Wellicht hebben die ouders geen idee dat hij bij anderen zulke streken uithaalt en is hij in hun bijzijn wel netjes. Het kan bijv. ook aan de (mis)match tussen 2 kinderen liggen, het karakter van een kind of aan de ouders van het kind waar gespeeld wordt. Als je zelf geen duidelijke grenzen stelt zullen de wat brutalere kinderen daar gebruik van maken. Ik zou het gesprek aan gaan met de ouders en verder heel duidelijk zijn tegenover hem welk gedrag in jouw huis wel en niet toegelaten wordt.