Mijn meisje is pas zes maanden dus ik heb nog niet zo veel 'wilde' verhalen. Wat ik wel heel erg vond was een van de eerste keren dat ik haar in het kinderstoeltje deed. Ik stond in de keuken en hoorde ineens gehuil. Ik riep nog 'Indy, nee!' omdat ik dacht dat ze gewoon zat te jengelen. Ga ik kijken, blijkt ze helemaal opzij te zijn gezakt. Met haar armpjes links onder het blad. Ik voelde me zo schuldig! Sindsdien doe ik handdoeken aan weerskanten in het stoeltje.
Uitglijden op de trap met de oudste op de arm (3 maand) die viel, ik zie het nog zo voor mij, als of je een pop aan d'r been door de lucht gooit... Ze had een harnas aan voor haar heupen en dat is echt een geluk geweest! Ze had niets! Kwam op het schoenen rek terecht. Met de jongste heel veel, meer haar acties waar ik niet op bedacht ben, van het klimrek afspringen voor ik bij haar ben... Van de trap tillen en dan al in mijn armen willen springen als ik nog met mijn rug naar haar toe staan... Mij een duw geven die ik niet zie aankomen en iets in mijn handen op haar hoofd laten vallen enz enz enz
De Maxi Cosi in de auto zetten. Vervolgens wegrijden en er bij de eerste scherpe bocht achterkomen dat je de Maxi Cosi niet hebt vastgezet. Resultaat... gekantelde Maxi Cosi en lachende baby.
Wij hebben in de douche een openslaande deur naar buiten en als je de deur open/ dicht doet zit er een kier bij de muur, maar wij hebben voor de deur ook altijd een handdoek liggen omdat anders de hele vloer nat wordt en deze schuift ook nog wel eens tussen de deur. Een poosje terug stond ik met zoontje in de douche en ging er alvast uit om af te drogen. Ik wilde de deur dicht doen, maar het klemde wat, ik dacht dat het de handdoek was dus haalde die een stukje opzij en duwde de deur vrij hard dicht. Totdat zoontje hard begon te brullen, zaten zijn vingertjes tussen dat kiertje tussen de deur en de muur. Gelukkig viel het mee, maar voortaan check ik altijd of z'n vingers weg zijn daar, al doet hij het eigenlijk nooit meer, denk dat hij er zelf ook van heeft geleerd. En verder wel de bekende foutjes van hoofd stoten bij in de auto zetten en een keer z'n hoofd gestoten toen ik hem de trap op tilde en door wilde lopen naar onze slaapkamer, zit 1 meter tussen, zo met z'n hoofd tegen de deurpost.
Zoon rende van de keuken naar de kamer. Precies op het moment dat ik een keukenla open trok. Hij knalde zo met zijn hoofd tegen de punt van de la..
De jongste op de fiets zetten voor in het stoeltje. De oudste achterop willen helpen. Fiets wel met 1 hand vast maar kon niet meer voorkomen dat de fiets omkiepte. Dochter bleef huilen dus hap gebeld. Moesten toch maar even komen nadat ze had over gegeven. Dat werd een hele nacht blijven in zh ivm hersenschudding. Heb nog nooit zo'n erge verjaardag gehad, want ja het was mijn verjaardag.
Vergeten dat de stenen van het terras van ons vorige huis bloedheet worden op een warme dag. Zonder schoenen naar buiten... ze gilde moord en brand. Gekukkig niets aan de hand maar wel 2 weken bang voor het terras
Toen onze tweede als baby in zijn wipstoeltje zat en ik daar overheen stapte, bukte onze oudste die daarnaast zat met als gevolg dat de hak van mijn laars tegen zijn wang kwam. Gevolg: Een flinke winkelhaak in zijn gezicht! Vervolgens vertelde hij ook aan iedereen: Mijn moeder heeft me in mijn gezicht geschopt
De achterklep best hard dichtgooien terwijl mijn dochtertje net naar voren bukte.... oei, dat was wel naar... 😖 Oh ja en van de week de fiets willen verplaatsen terwijl ze nog niet helemaal goed zat. Grote teen tussen de spaken 😖
Pff, ik moet zeggen dat het mij wel heel erg oplucht om te merken dat ik niet de enige ben waar al dit soort (lompe) ongelukjes mee gebeuren. Hier regelmatig tijdens tillen hoofd/arm langs het kozijn.. inderdaad bij de allereerste keer nagelsknippen in het duimpje geknipt (ik heb zitten meehuilen toen..) Hoofd gestoten bij in/uit auto stoeltje, vooral nu ze groter wordt heb ik af en toe moeite met haar gewicht (13kg). één keer omdraaien naar het bedje terwijl ze op de kommode lag, vloog ze zo voorover eraf omdat ze overeind wipte.. kon haar net half in de lucht grijpen zodat haar hoofdje niet geklapt was.. maar het was alsnog wel een flinke val. Ben mij nog nooit zo geschrokken.. gelukkig hier geen vingers tussen deuren of wat dan ook, ik ben ook al heel alert op dat soort ongelukjes door mijn katten.
Met de jongste ben ik tijdens het opstaan tegen een lamp aan gelopen. Bij de oudste heb ik hem een keer niet geholpen terwijl hij mij nodig had. Hij zat al een tijd vervelend te doen terwijl ik aan het koken was. Nog wel rond rennend. Later had hij zich vast gezet in het keuken hekje, maar dat had ik niet gelijk door omdat hij al bij het rond rennen aan het jengelen was.
Mijn dochtertje een keer langs mijn lange nagels 'geschuurd' waardoor ze flinken krassen op haar gezicht had. En iedereen vroeg er naar, o wat voelde ik mij schuldig.. Mijn vriend heeft met nagels knippen perongelijk in haar vingertje geknipt.
Gisternacht nog.. Mijn zoontje wilde om vijf uur naar beneden. Geprobeerd nog bij mij te laten slapen maar was alleen maar keten. En ik word daar zoooo chagrijnig van. Ik zei en nu leg ik je terug in bed want mama gaat nog wel slapen. Boem, met z'n hoofdje tegen de deurpost. Toen heeft niemand meer geslapen...
Het ergste wat ik heb heb aangedaan in waarschijnlijk zijn ogen : eens een keer geen snoepje geven Het ergste wat ik heb heb aangedaan in mijn ogen : Hem eens laten vallen. Gelukkig viel hij recht op zijn luier en had hij geen enkele schram of blauwe plek. Was ook nog op een plek waar veel mama's waren. koppeke krijgt af en toe (eens in de 3/4/5 maand ofzo) een kleine bonk als hij wil dat ik hem in de auto help. Gelukkig zachtjes genoeg dat hij me alleen maar even scheef aankijkt. Hij was eens een keer wild en ik wou niet dat hij viel dus ik hield hem tegen waardoor hij recht op de aquaplaybaan viel. Die verschoof dus waardoor het wat scherp was. Dus omdat ik wou voorkomen dat hij zich pijn zou doen zorgde ik dus juist voor pijn. niet zo erg maar wel een schram en blauw plekje
Vorige week bij de jongste mijn nagel in haar tandvlees gestoken. Geneest gelukkig snel in de mond. Speentje in haar gezicht gegooid. Wilde hem over haar heen in bed gooien, maar belandde perongeluk op haar hoofd. Deed wel pijn, want ze begon gelijk te krijsen. Oudste is toen ze 4 maanden was 2x van het bed gerold. Nagels knippen doe ik niet aan. Ik bijt ze af (bij de jongste) en ik snap weer helemaal waarom ik dat doe nu ik dit allemaal lees.
Mijn zoontje is in 3 dagen tijd twee keer van het bed gevallen . Eerste keer lag hij daar te slapen, hij is een hele moeilijke slaper de laatste tijd (sprongetje en 2 doorkomende tandjes) dus ik voedde hem in slaap en daarna durfde ik hem niet meer aan te raken en liet hem liggen. Ene kant van het bed tegen de muur, aan de andere kant een bedrekje zodat hij er niet uit kon vallen. Bedrekje sluit die zijkant niet helemaal af, er zit een open stuk bij het voeteneind, maar hij kan nog niet kruipen of tijgeren o.i.d. dus dat kon geen kwaad. Dacht ik. Tot ik in de woonkamer zat en ineens een enorme bonk hoorde gevolgd door heel hard huilen. Bleek hij dus toch op één of andere manier naar het voeteneind te zijn gekropen en eraf gevallen. Oké, foutje kan een keer gebeuren. Ik had hem blijkbaar verkeerd ingeschat. Maar het allerstomste was dus dat ik 3 dagen later hem in bed ging leggen, hem alvast neerlegde op mijn bed zodat ik hem daar kon gaan voeden en even snel naar de badkamer liep om mijn handen te wassen. Weer een bonk en weer hard huilen, lag hij dus weer op de grond . Zo snel zijn baby's dus. En zo dom ben ik...
Oh en ik ben al heel vaak door de deuropening gelopen en de bocht iets te krap genomen waardoor zijn hoofd of schouder tegen de deurpost kwam. En heb ook een keer in mijn handen willen klappen om de kat die iets ondeugends deed te laten schrikken terwijl ik hem vast had, en dus met mijn ene hand op zijn rug sloeg. Maar dat is allemaal niets vergeleken bij die 2 keer van het bed vallen.
check, hier ook allemaal gehad. vooral het velletje van zn kin tussen het riempje van zn helm. ik voel me er nog schuldig om want dat doet zoveel pijn.
Oh en het ergste wat mijn kind mij (per ongeluk uiteraard) heeft aangedaan. Ik kreeg vanmorgen een hele vriendelijke, goed bedoelde kopstoot in bed (denk dat hij even wilde knuffelen) maar met een tand door m'n lip als gevolg.
ohhhh dat heb ik ook eens gehad!! Op zijn beentje! Hij kukelde voorover en ik wilde hem vastgrijpen maar ik greep mis en kraste met mijn nagels zo in zijn vel... schoonouders al vragen waarom hij toch die krassen had