Tja waar moet ik beginnen. Het is helemaal fout. We hebben een uitgebreide echo gehad. Helaas was de nekplooi nog dikker geworden namelijk 11mm En we hebben een kans van 15% op een gezond kindje. Heel erg weinig dus. Voor ons stond eigenlijk al vast dat als de uitslag heel slecht zou zijn dat we de zwangerschap dan zouden afbreken ( ik hoop hier niemand mee te kwetsen) Dit kan ook zeker maar ze raden ons toch een vlokkentest of punctie aan omdat ze dan kunnen onderzoeken of het gewoon domme pech is of iets erfelijks wat van belang kan zijn bij een eventuele volgende zwangerschap. Maandag gaan we proberen de vlokkentest te doen. Ik hoop dat die gaat lukken en dat ze de test goed uit kunnen voeren. Net ook gebeld door mijn verloskundige ze wilde weten hoe het gegaan was en had de uitslag van mijn bloed binnen. Daaruit komt een kans van 1 op 5 op alle 3 de down syndromen. Voel me nu nog slechter dan ik me al voelde. Met zo'n uitslag durf ik dan straks überhaupt nog wel ooit een zwangerschap aan. Mijn gevoel zegt nu heel sterk nee geen zwangerschap meer het is goed zo. We hebben 1 gezonde zoon van 4 laten we daar maar bij laten , terwijl de wens voor een 2de zo groot was / is. En wat een impact heeft dit op je relatie. Mijn man is zo nuchter en ik zo emotioneel dat ik het gevoel heb dat elkaar helemaal niet begrijpen. Wat een dubbel gevoel allemaal. Sorry voor mijn lange verhaal maar moest het even kwijt
Tjee wat heftig! Ik ga toch nog duimen op een klein kansje voor een gezonde beeb! En een tweede zwangerschap tja hangt denk ook van je leeftijd af en hoe groot je het leeftijdsverschil tussen je kindjes wilt hebben. Maar het zegt niet dat het de volgende keer weer mis hoeft te zijn. Sterkte!
Wat heftig Ons meisje had het syndroom van turner. Domme pech volgens de artsen. Wij hebben bewust een jaar gewacht met zwanger worden. Ook omdat mijn vriend en ik totaal niet op 1 lijn zaten qua verwerking. We zijn daarvoor allebei naar een psycholoog geweest. Hebben alle seizoenen weer door gemaakt en veel leuke dingen gedaan (vakanties etc.). Voor onze relatie was dat goed en een jaar later durfden we er ook weer voor te gaan. De angst gaat niet meer weg. Combinatietest is goed deze zwangerschap, alle echo's ook.... Maar toch blijf ik bang dat er nog iets mis is of gaat. Ik wens je heel veel sterkte! X
Jeetje wat heftig voor jullie!!! Goed dat de specialisten willen kijken of het "pech" is of iets erfelijks. Misschien helpt dat met jullie wens voor een volgende zwangerschap. Heel veel sterkte en kracht!
Jeetje.. toch hoop ik, ookal is de kans klein, dat jullie kindje gezond is. Vreselijk veel sterkte & kracht de komende tijd voor alles wat komen gaat!!
Wat een nachtmerrie destijds rouwden mijn man en ik ook heel verschillend. Veel ouders ondervinden daar problemen van. Terwijl ik denk dat mannen ook echt veel verdriet ervaren. En toch is het jouw lichaam waar je kindje groeit. Jullie zijn al zo verbonden. Hopelijk kunnen jullie toch met elkaar praten en steun vinden bij elkaar. Hou je vast aan elkaar. Heel veel licht en liefde gewenst, voor nu en voor de toekomst.