Weer niet eens. Je kan voor een ander niet bepalen of hij/zij pijn heeft. Maar er wel degelijk een groot verschil in pijn tussen 13 weken en 36 weken. Tussen 2 wkn overtijd zonder zwtest en een mk met 13 weken. Die pijn is echt van elkaar te onderscheiden. Daarmee zeg ik niet dat degene bij 2 wkn overtijd geen verdriet kan hebben, maar de pijn van het verlies van een kindje is toch echt heel anders en zwaarder!
Ik zit echt met interesse de frustratie te lezen van anderen. Denk je dat ik de woorden van mensen die blijkbaar zo weinig verstand en empathie hebben serieus neem?! Hou toch op. Ik ga verder inhoudelijk niet in op jullie geklets. Ik kan mezelf recht in de spiegel aankijken en ben dankbaar voor mijn leven dat blijkbaar zó interessant is dat mensen zich eraan ergeren.
2 weken overtijd zonder positieve test is een zware teleurstelling.. Dat is geen pijn te noemen.. Als je dat al pijn vind weet ik niet hoe jij je dan voelt als je kindje zou verliezen.. Lees wel: dat gun ik je absoluut niet!!!! Maar dat is pijn..
Ik denk dat dit idd speelde bij mijn man. Dat hij er idd niet aan gedacht heeft omdat hij zo ook gelukkig is. En als er genoeg ruimte is in je hart, je huis en je portemonnee, waarom niet? Het is fijn om een man te hebben die dat ook zo ziet
Jij bent niet dankbaar anders zou je geen risico's nemen mocht je weer een jongen krijgen gezien jij denkt dat het met het geslacht te maken heeft.. Jij wilt een meisje en voorkeur prima maar je draaft door en wil alles op alles zetten dat je meisje krijgt.. Want wordt dit een jongen wil je zelfs naar het buitenland voor een meisje???? Ff serieus??? Je meisje die met 13w zwangerschap overleden is was helaas niet gezond... Denk dat jij echt serieus moet nadenken of uitzoeken of er ergens een chromosoomprobleem is ipv als kip zonder kop weer voor zwangerschap gaan met risico weer jongen te krijgen....
Dat denk ik idd niet nee... Anders ga je wel gelijk naar buitenland... Misschien dat er geen chromosomenprobleem is maar als jij zo heilig ervan overtuigt bent dat je er met je jongens steeds wat is om wat voor reden dan ook dan ben je heel dom wil je weer zo zwanger worden. Dan zeg je, dit wil ik mijn kind niet aan doen we stappen gelijk naar het buitenland... Tutut.. 👍🏻
Wat trouwens echt mooi is en ook precies de reden is dat ik zo open ben over mijn voorkeur: mijn inbox klapt uit elkaar van vrouwen die eindelijk open durven te zijn. Door het taboe dat erop rust, durven veel vrouwen niets te zeggen en kroppen ze hun verlangen op. Zo niet nodig! Ik zal mij nooit de mond laten snoeren omdat er mensen zijn die mij proberen te kwetsen over de rug van mijn kinderen. Het stimuleert mij juist! Ik breek dat taboe helemaal af! dus ga vooral door met krijsen
Waarom dan? Ik wil nog best een paar kinderen hoor daar houdt zelfs de aangeboren afwijking mij niet voor tegen. Het zit overigens niet in de chromosomen darling, niet alles is te vinden in het dna. Ter uwer informatie: het dna van al mijn kinderen is in orde. Voor zover ze anno 2016 kunnen beoordelen. En er valt prima mee te leven. En ik wil meer. Mijn leven, mijn keus. Kun jij daar niet mee dealen? Jammer voor je
Whahaha jij gaat ff die taboe verbreken... voorkeur mag er zijn maar jij draaft door!!! Mijn inbox ploft uit elkaar van mensen die zeggen dat ze dankbaar zijn met überhaupt een kind, geslacht maakt niet uit Ik ga ff mijn kind eten geven, het is een jongen!!! en ik ben er wel blij mee #dankbaar nummer twee (als dat ooit gaat lukken) mag ook een jongen zijn #geenvoorkeur Toedeloe
Overstag krijgen door erbij te gaan huilen???? Alsof ze het faked bedoel je? Als ik mijn gevoelens uit dan valt er ook wel eens een traan, kom op zeg! Een kindje verliezen is altijd erg, verdriet is er altijd. Maar meten kan niet, want de 1 maakt het misschien mee met 13 weken, een ander misschien met 29 weken, voor beide is het een nachtmerrie. Je zegt zelf al "ik kan er niet over oordelen", nou doe dat dan ook niet! Mijn vriendin heeft 3 (!!!!!!) doodgeboortes gehad, 32, 24, en 38 weken. Allemaal gezonde kindjes, bij elk dood kind hetzelfde verdriet :x Gewoon dood, geen verklaring voor. Als Vlinder84 neer wil zetten dat HAAR meisje 8 jaar zou zijn..... Hou gewoon je mond want niet alles hoeft gezegd te worden onder het mom van "das mijn mening". Echt serieus, hou je mond dicht... Vlinder84 MAG haar voorkeur hebben, want dat doet niks af van haar liefde dat ze heeft voor haar zoontjes met een aangeboren afwijking.
Jaloers dat ik in die luxe positie zit dat ik dat kan willen? En zal krijgen ook? Linksom of rechtsom, mijn diepste wens zal uitkomen. Ik wilde een leuke man, ik kreeg de leukste. Ik wilde een mooi huis, we kochten een mooi huis. Ik wilde 3 kinderen en ik heb ze, ook in de dood is mijn dochter mijn kind, wat jij daarvan vindt zal me echt mn bips roesten. Mijn leven is van mij, ik doe wat ik wil en ga daar 100% voor. Als jij dat niet kunt handelen is dat echt jouw probleem.
Ik vind het zo jammer dat een topic met een vraag over een vierde kind ontaard in zo een naar online gesprek. Ik hou van dit forum omdat leden elkaar steunen en respecteren. Elkaar advies geven en op een normale manier meningsverschillen oplossen. Ik lees in deze topic persoonlijke aanvallen en welk verlies meer pijn doet. NIEMAND voelt wat een ander voelt. En wat niet zo erg is voor jou kan heel pijnlijk zijn voor een ander. We hoeven het niet met elkaar eens te zijn maar kunnen we tenminste een beetje respect voor elkaar opbrengen? En niet iemand veroordelen? Want wie kent het leven van een ander door een paar forum berichten? Dit niveau is zwangerschapspagina onwaardig.
Heel mooi gezegd . Dat anderen het misschien niet eens zijn met jouw persoonlijke keuzes, dat kan. Maar om iemand dan op zo'n manier aan te vallen, is niet alleen zp onwaardig, maar ook mens onwaardig. TS; heb je al met je man kunnen praten? Wat betreft zijn angst (groot woord) dat dit gevoel van een kinderwens blijft, ook na een vierde kindje: dat was iets waar ik zelf toen bang voor was. Wil ik echt graag nog een kind of is het iets hormonaals? Dus dat zolang ik vruchtbaar ben, dat dat in mijn hoofd zal blijven spelen? Ook tijdens elke zwangerschap en na elke bevalling, hoe zwaar het op momenten ook was, bleef ik open staan voor meer kinderen. Maar ik kan nu echt zeggen, dat met deze 4e zwangerschap, het gevoel van compleet te zijn over me heen is gedaald. Ik kon mij er eerder niets bij voorstellen, wanneer mensen het daar over hadden. Maar nu voelt het gewoon "af". Het is zeker weten klaar hierna. En dat geeft een fijn gevoel van rust. Ik hoop dat jij dat linksom of rechtsom ook een keer mag ervaren.
Vertel eens..hoe voelt het nou om zo perfect te zijn? Lijkt me nl heerlijk! Je ziet nu zeker bont en blauw van al die schouderklopjes die je jezelf geeft? Een mening hebben is prima, iemand in zijn waarde laten is nog mooier.
Bedankt voor je reactie. Tenminste 1 die gaat over mijn vraag We hebben pas nog weer gepraat erover. Hij begint wel steeds meer grapjes /opmerkingen te maken tussendoor over nog een kindje. Opmerkingen die mij het gevoel geven dat hij het stiekem toch wel leuk vindt. Maar goed, misschien moet ik er ook niet teveel achter zoeken. Wat de lopende discussie betreft, die niks te maken heeft met mijn topic, zouden jullie die ergens anders willen voeren? Bedankt!