Goedemorgen! Hoe straffen jullie je peuter? Het lijkt soms wel alsof mn zoontje niet te straffen is. Hij lacht me gewoon in mn gezicht uit 😱 Als hij ergens mee slaat of gooit bijvoorbeeld wat ik niet wil, dan waarschuw ik hem 2 keer en bij de 3e keer pak ik het af. Dat komt meestal wel bij hem binnen, maar in sommige situaties kan ik niks afpakken. Ik pak hem dan bij zn armen vast en spreek hem streng aan, ik schreeuw daar overigens niet bij, maar hij lacht me gewoon uit en gaat rustig door. Op de gang zetten, maakt ook geen indruk. Als ik dan weer terugkom, zit hij keurig rustig op de trap met zn handjes op zn knieën en als hij mij ziet, begint hij te lachen. Dat is soms zo'n grappig gezicht, dat ik echt mn lach in moet houden 😂 Als ik hem een alternatief aanbiedt, gaat hij daar wel mee spelen maar dat duurt ff en daarna gaat hij gewoon weer verder. En sommige dingen kan ik ook niet negeren. Ja ik gaf mn kind ook wel eens een tik op zn vingers, maar dat maakt ook geen indruk, dus dat heeft ook geen zin. Kortom, tips en tools zijn welkom 😉 Ik vind het soms best wel een beetje frustrerend
Maximaal 1 keer waarschuwen en daarna direct op time out. De duur is even lang als leeftijd in minuten. Hier hadden we ook een periode dat het hem niks leek te doen. Inmiddels is dat wel wat veranderd.. Ik zou zeggen, gewoon consequent blijven werken met een time out (gang, stoeltje ed)
Het helpt vaak om eerst te kijken waarom hij iets doet wat niet mag. Is hij gefrustreerd? Probeert hij iets nieuws uit? Verveelt hij zich? Heeft hij jouw aandacht even nodig? Gedrag komt uit een behoefte. Een behoefte is steeds anders en daardoor de oplossing ook. Probeer te kijken wat hij nodig heeft en speel daar op in. Het voorkomt veel frustratie bij je kind en bij jou en je hoeft niet te straffen. Hoe veel speel je samen met hem, 1 op 1, zonder afleiding? Een paar momenten per dag samen spelen helpt vaak ook. Even 10 minuutjes springen, stoeien, kietelen. Of zingen en dansen. Of juist een mooi duplokasteel bouwen. Iets waar jij met je aandacht echt bij bent. Verder soms wat vaker Ja zeggen. Probeer na te gaan waarom je vaak Nee zegt. Beetje humor gebruiken. Het is een peuter die leert. Leer hem om met situaties en emoties om te gaan door het voor te doen. Van een boze mama die steeds straft of een tik geeft leert een kind hetzelfde te doen. En dat wil je juist niet. Van een rustige mama die hem begeleidt leert hij wil. Tel zelf eerst tot 10 voordat je handelt. Kijk eens naar wat hij je wilt vertellen.
Als straffen niet helpt zou ik stoppen met straffen. En zeker geen tikken meer geven. Zo keer je hem aan dat hij anderen een tik kan geven als anderen iets doen wat hem niet aanstaat. Als hij iets doet wat niet mag kan je aangeven dat het niet mag en hem er weghalen zonder hem te straffen. Door te waarschuwen en/of te straffen ga je vaak een uitdaging aan. Altijd interessant voor een kind Wat is zijn karakter? Waarom doet hij wat?
Hier ben ik het mee eens. Een waarschuwing en dan op de gang. Als hij gooit ook één waarschuwing en dan afpakken en pas de volgende dag terug geven. Gewoon consequent zijn en doorzetten.
Helemaal dit! Ken je unconditional parenting van Alfie Kohn? Of geweldloze communicatie van Gordon? Echte aanraders.
En ook wat Carino zegt. Het gedrag komt vaak voor uit een behoefte. Hier gooide zoontje heel graag en ipv hem 300 per dag te corrigeren kreeg hij ballonnen om mee te gooien. Zijn behoefte werd vervuld en iedereen was tevreden.
Mijn middelste is ook bijna twee en deze regels gelden ook voor haar. Zo raar of streng vind ik ze niet. Je gooit gewoon niet met dingen, daar kan ik echt boos om worden. Wij hebben hard gewerkt voor het geld en kopen daar mooi speelgoed voor en daar gooi je niet mee.
Deels ben ik het hier mee eens. Behalve dat je van tikken een kind leert dat ie terug mag slaan. Als je een kind een time-out geeft leer je ook niet dat ie een ander op een stoel mag zetten als iets hem niet aanstaat. Een time-out kan dezelfde schade aanrichten bij een kind als een tik, daarom sta ik achter geen van beide. Ik vind het inderdaad veel beter om naar de behoeftes te kijken en uit te leggen. En als je dan straft, een straf wat te maken heeft met het gedrag zelf en waar hij iets van leert Een kind van 2 op de gang zetten heeft echt geen waarde en leert hij niets van (behalve ik word buitengesloten als ik dit doe)
Geweldige tip dit! Wij hebben ook vaak ballonnen zodat ze lekker kunnen gooien zonder het huis af te breken Onze jongste houdt erg van kliederen met water in huis. Dat vind ik uiteraard wat minder, maar in plaats van hem constant te corrigeren, krijgt hij van mij een gietertje en mag de plantjes in de tuin water geven. Ook maakt hij graag een fort van alle bankkussens. Ook dat vind ik niet fijn, het geeft zoveel troep. Dus kochten we een grappig speeltentje voor hem en zijn broer. Ik probeer zoveel mogelijk te relativeren en met humor op te lossen. Als baby/dreumes/peuter wilden ze bv niet graag omgekleed worden. Dan kan ik geirriteerd raken en ze in hun kleding dwingen, maar ik kan ook doen alsof er iets in de mouw zit en dan ze dat met hun handje moeten pakken. 'Kijk, daar komt de aap uit de mouw!' vonden ze geweldig. En soms weet ik het ook niet. Dan ben ik moe, chagrijnig of ronduit boos. Ik ben ook maar een mens. Dus soms krijgen ze idd wel eens straf. En dat werkt dus gewoon echt niet! Het enige resultaat is een overstuur kind, een boze mama en frustratie alom. Ik neem ze liever even bij me en vraag hoe het met ze gaat. Vaak zijn ze moe, verdrietig om iets of vervelen ze zich. Dan is mama er om ze op te vangen en te troosten of met ze te spelen.
Hmmm dit vind ik wel interessant ja! Mn zoontje kan zich heel goed zelf vermaken, maar dan ineens gaat hij bijvoorbeeld met duplo gooien. Ik denk dat hij dat doet om te kijken hoe wij reageren. Als hij gefrustreerd is, merken we dat heel goed want dan gaat hij in het speelgoed bijten bijvoorbeeld. Ik speel regelmatig met hem. Samen duplo bouwen, lekker gek doen, naar een speelhal ofzo. Hij vindt dat heerlijk. Ik trouwens ook 😉 Het is wel een kind die soms onvermoeibaar lijkt, dus ik ben het er zeker mee eens dat het helpt als je met hem dingen doet etc. Verder laat ik hem nu ook zoveel mogelijk met dingetjes helpen. Vaatwasser uitruimen, boodschappen doen dat hij de kar duwt enzo, ook dat helpt .. maar soms.... Grrrrrr! Misschien ben ik te bang dat ik hem beloon ofzo met zn gedrag als ik erop reageer. But thanks, ik ga ermee aan de slag!
Dit idd. Maar in praktijk soms toch erg lastig om geen uitdaging aan te gaan als ze het bloed onder je nagels vandaan halen
Hier doet ze dat met duplo idd ook, ineens gooien. Dan kijk ik wat er gebeurt als ik even meedoe, gewoon even samen kijken wat ze bouwt, paar blokjes stapelen; gooit ze dan weer, dan is ze meestal gewoon klaar met de duplo en ruimen we 't op. Gooien doet ze dus meestal uit verveling of omdat ze even vast zit in haar spel en even op gang geholpen moet worden.
Thanks allemaal trouwens! Zie veel interessante dingen voorbij komen 😉 Wat Vlinder zegt, heb ik ook. Soms kan ik gewoon minder goed met de situatie omgaan en dat reageer ik dan af op hem. Werkt uiteraard averechts en voel me zelfs schuldig na die tijd.
Ik denk dat elke ouder die frustratie kent. Het verschil tussen een volwassene en een peuter is dat wij kunnen nadenken voor we iets doen. Wij kunnen kiezen. En juist dat wil ik mijn kinderen leren; frustratie mag er zijn en dat lossen we rustig op. Ik denk dat zoiets de beste les uit de opvoeding is. Wat mij helpt is aan mezelf denken. Elke ouder moet de batterij af en toe opladen. Een batterij die vol is kan frustratie aan, kan rustig reageren. Een moeder die moe is en weinig tijd voor zichzelf heeft, reageert boos. Neem je tijd. Elke 10 minuten voor jezelf in rust helpt. Maak tijd. Verder goed voor ogen houden wat je je kind wilt leren. Een kind kan niet leren rustig te reageren als hij een ander voorbeeld krijgt. Probeer te vertrouwen op de liefde tussen jou en je kind, dan gaat het niet verkeerd!
En chapeau voor je zelfreflectie Eerlijk naar jezelf kijken is zo belangrijk en moedig, fouten maken hoort ook daarbij. Een kind wijst precies aan waar je als ouder aan kunt werken. Daar groei je zelf ook van. Ik voed heel bewust op en strand af en toe ook. Wanneer ik toch negatief reageer, weet ik dat ik tijd voor mezelf nodig heb. Wanneer mijn man dan thuiskomt, ga ik eerst even douchen, lekker even tot rust komen. Het helpt me.