hoiii meiden !! jullie zulle wel denken..alweer een topic over zelfinseminatie maar er zijn er inmiddels zoooooveel waarin eigenlijk nauwelijks iets gezegd wordt of de topics verdwijnen steeds verder en verder naar achteren in het rijtje . hierin kunnen we ook ervaringen uitwisselen in de zin van : lang bezig geweest met ZI voor het raak was?? hoe doen jullie het ?? hoe vaak per vruchtbare periode??? tips! waarom kiezen jullie voor ZI?? nouja goed alles wat er mee te maken heeft! ik zelf heb samen met mijn man ook net de 1e ronde van ZI achter de rug en helaas: niet raak.. we zijn vandaag weer ongesteld geworden voor de inmiddels zoveelste keer. de eerste 6 maanden op de ouderwetse manier geprobeerd maar de 7e ronde toch op ZI overgestapt! gewoon omdat we het eens op deze manier wilde gaan proberen. ik zelf heb altijd het idee gehad dat niet alles binnen kwam van manlief ,of of dat het niet met "snelheid"' ging...je kan op dat moment moeilijk zien wat er dus 'vrij'komt en gaat dus twijfelen, is het wel genoeg wat er in zit? loopt er nu niet alles uit ?? en omdat we anders straks na een jaar misschien voor niks naar het ziekenhuis moeten gaan proberen we het op deze manier... nu weten we wat manlief weer geproduceerd heeft en dat alles wat in het spuitje gaat vrijwel allemaal binnen blijft, dus voor het gevoel een grotere slagingskans . het is allemaal nog wat uitvogelen wat en hoe het het beste gaat maar dat komt vast goed. ik werk ook met ovulatietesten en ga de 8e ronde in met temperaturen... toch wat meer inzicht miss?? nou ladies k ben ergggg benieuwd naar jullie verhalen/vragen /tips
Hoi hoi, Ik meld mij aan in het groepje. Ik ben nu ongeveer 9 maanden bezig met zelfinsemineren ivm mij focale vulvitis. Mijn vagina is aan de binnenkant vol met wondjes en blaasjes waardoor ik geen gemeenschap kan hebben. Hierdoor de zelfinseminatie. Precies over een week is mijn NOD van de 9de ronde. Heb niet het idee dat het deze maand raak is. Dan gaan we alweer de 10e ronde. Vandaag bij de huisarts geweest voor tips voor zelfinseminatie. Helaas had zij er nog niet eerder van gehoord.... Heb een doorverwijzing gekregen naar de fertiliteitskliniek. Mogelijk dat zij mij hiermee meer konden helpen. Huisarts gaf aan dat de gyn misschien de zaadjes wat dichterbij de baarmoedermond kan brengen. Voor mijn vriend was dit toch wel een pittige stap dus even kijken wat we gaan doen. Blijven natuurlijk wel nog proberen. Groetjes Bamy
Hoi hoiiii wat leuk !! Er zijn zoveel groepjes maar agh , er komen zo toch wel steeds meer reacties! Maarr dat lijkt me pijnlijk zeg! Heb je daar verder veel last van?? Maar vooral ook vervelend ! Wat vreemd dat ze daar niet echt bekend mee zijn?? Zou dat meer afdeling gyn??? En jullie zijn dus ook alweer even bezig! En doen jullie vaak insemineren?? En is dat niet ook ontzettend vervelend gevoel? Iedere keer die spuitjes??
Ja het is behoorlijk pijnlijk. Gemeenschap kan dus ook echt totaal niet. Gyneacologen zijn er wel wat bekender mee, maar een echt medicijn is er nog niet voor. Ik heb dit al vanaf mijn 16e dus probeer er zo goed mogelijk mee te leven. We zijn inderdaad ook al een tijdje bezig. Ik had het eigenlijk niet verwacht, omdat ik nog best jong ben, maar ik ben natuurlijk niet de enige bij wie het wat langer duurt. We insemineren in de vruchtbare periode ongeveer vier keer en dan om de dag. Hoeveel insemineer jij rond je vruchtbare periode?
Hoi meiden. Ik wil jullie heel veel succes wensen en mijn succesverhaal delen. Mijn man en ik begonnen in 2013 aan onze kinderwens. Ik heb al jaren vaginisme en daardoor vrijen wij niet vaak en alleen als ik me volledig kan ontspannen. We hebben 2x gehad dat het vrijen na een positieve ovulatietest niet lukte omdat ervoor mij teveel spanning op stond. Vervolgend besloten we vrijen voor de fun en ZI op de meest vruchtbare dag in ronde 2 bleek ik al zwanger helaas is dit een bbz in een vroeg stadium gebleken. Na een maand herstellen er weer voor gegaan en toen was ik zwanger van mijn oudste. Vorige maand ben ik bevallen van onze 2e dochter en ook zij is er met ZI gekomen. Dit keer zelfs ronde 1!
Jaa lijkt me enorm vervelend ! Als je het voor jezelf kan accepteren oke maar dan moet je ook het geluk hebben dat je vriend het accepteerd , er zijn nu eenmaal mannen bij die er vaak op willen en als dat niet lukt ??? Maar zo te merken zit dat bij jullie helemaal goed ! En daarbij, jij kan er ook niks aan doen he !! Vervelend allemaal! Okee en vanaf welke dag dan? Of tot welke dag na de eisprong? Het kan inderdaad lang duren jaa , en toch zeker voor je gevoel als je het nu eenmaal heel graag wilt ! Wij hebben natuurlijk nog maar net onze 1e maand er op zitten met ZI en hebben het 3 keer gedaan op die Manier op die dagen , maar 3 x achter elkaar , kwam Nu eenmaal Zo uit maar dat is dus blijkbaar ook niet goed ! Het zaad zou minder worden maar manlief kan nog gewoon presteren , alleen de 3e keer was het niet zo veel maarja dat is niet Gek dan natuurlijk! Deze ronde ronde wil ik vanaf dag 9/10 om de dag aan de slag.. Alleen de dag van de positieve test en de dag erna (1e dag van mogelijke eisprong) even achter elkaar en dan nog eens 2 Dagen later ,, zodat ik zeker weet dat ie geweest is ... Zou t anders ook niet weten??! Moeilijk hoor... timen...
Heee patty! Super leuk van je bericht ! Thnxx! Dat zijn goede en positieve berichten en daar doen we het voor ! Zoals k omschrijf heb k dus het idee dat het niet diep genoeg komt en dat er alles "te" snel terug uitloopt , daarom onze keuze voor ZI! Als k jouw verhaal zo lees hoop k dat het bij ons ook zo Mag zijn maar k heb goede hoop! Regelmatige cyclus van 25/26 dagen.. Iedere maand mooie positieve ovutest , zo "n knaller dat ik echt hoop dat die test heeel snel mag veranderen in een zwangerschapstest en net zo"n knaller !! Kun je omschrijven wat jullie Tips zijn ?? Of hoe vaak en op welke dagen jullie geinsemineerd hebben??
oohh wat balen weer ! maar ik zie dat jullie al een afspraak hebben in oktober. hoelang zijn jullie inmiddels bezig?
26 maanden waarvan Miskraam een een BBZ precies een jaar geleden. Ik loop al een tijdje bij de gynaecoloog. Ik heb in Oktober een afspraak om te kijken of ik toch niet zwanger ben geworden en zo niet dan wordt het januari met IUI beginnen. Dit lijkt mij allemaal zo ver. Ik ben zo verdrietig en zo depresief
Oohh jeetje zeg wat erg!! Hoe oneerlijk allemaal he ! De ene door een ongelukje en een ander die zooooo enorm hun best doen wilt het niet lukken! En is er een specifieke reden waardoor ?? Ligt het bij je vriend/man? Of bij jou ?! Niet dat dat er toe doet want het is al vervelend genoeg natuurlijk! Maaaar hoe moeilijk okk, k ken een hoop mensen in mijn omgeving die ook het ziekenhuis traject ingaan en die komen er ook goed uit ! Met resultaat! Het wachten moet gewoon beloond worden! Gun het jullie zo!