Ik ben een meelezer geweest maar wat een verhaal. En dat stukje dat je zwager opbelde naar school en dat hij van de directeur met zijn zoontje mocht spreken. Toen brak mijn hart. Hopelijk komt hij vandaag veilig naar Nederland en trekt die tut aan het kortste eind. En wat ontzettend lief dat jullie zo'n meelevende oom en tante zijn!
Zover we nu weten is hij gisteren thuis gekomen. Ik heb de vriendin van mijn zwager gisterenochtend gesproken en toen hadden zij nog niets gehoord. Wat ze wel wisten is dat ons neefje niet op school is geweest op maandag, dinsdag en woensdag. De directeur van de school zou er melding van maken bij de leerplichtambtenaar want ook hij vond dat er binnen drie weken wel iets geregeld had kunnen worden voor die autopech. Mijn ex-schoonzus heeft inmiddels weer een aanklacht ingediend. Deze keer tegen de advocaat van mijn zwager. Het kortgeding over onttrekking aan het ouderlijk gezag zou volgens haar (of haar advocaat) te snel zijn waardoor er te weinig tijd is om het voor te bereiden. Volgens mij heb ik eerder in dit topic bericht dat dit toen nog acht weken zou duren. Tijd genoeg lijkt me. 😏 Ze grijpen echt alles aan om de boel te rekken en te vertragen en al die tijd houdt ze haar kind weg bij zijn vader.
Ze heeft zelf natuurlijk ook wel door dat zij een probleem heeft nu Dus probeert ze het zo lang mogelijk te rekken. Maar uiteindelijk zal zij aan het kortste eindje trekken. Over de rug van een kind Ik hoop dat hij goed opgevangen zal worden ook op school. Het lijkt me heel heftig voor zo'n klein mannetje allemaal.
Ja, ik maak me ook zorgen. Ik hoop dat mijn zwager het proces wint en dat zijn zoon bij hem komt wonen maar het zit me echt niet lekker dat het kind dan bij zijn moeder (van wie hij natuurlijk houdt) en uit zijn vertrouwde omgeving weggehaald wordt en naar een andere school moet waar hij niemand kent. En ook breekt mijn moederhart voor mijn ex-schoonzus (die het er toch echt zelf naar heeft gemaakt) die haar kind dan nog maar een weekend in de twee weken te zien krijgt. Ik moet er niet aan denken dat ik mijn zoontje zo weinig zou zien en dat hij niet bij mij mocht wonen. Daar word ik echt verdrietig van.
Idd, heel moeilijk! Hopelijk komt zij ook tot dat inzicht en is ze bereid goede afspraken te maken én zich daaraan te houden, maar gezien haar eerdere beslissingen, ben ik er een beetje bang voor...
Tsssss tuthola. Ben ook wel benieuwd hoe ze over zijn vader praat tegen haar kind. Goed dat school ook er achter aan zit!
De klacht aan het adres van zijn advocaat zal niet zoveel gaan betekenen, hoeft ook niet eens te betekenen dat er gerekt word. Ze heeft zelfs nog geluk gehad dat ze 8 weken heeft gekregen, kort geding proberen ze doorgaans binnen 2/3 weken te doen en een bodemprocedure wanneer beide ouders gezag hebben in 6 weken zijn procesreglementen voor waarin de eisen staan en waaraan voldaan moet worden. Uiteindelijk zal een rechter dit hoogst waarschijnlijk betitelen als poging tot frustratie van de rechtsgang en dan word zij daar op aangekeken. Is je neefje nu wel naar school geweest vandaag? Echt uit het diepst van mijn hart, zit zelf volledig in een vechtscheiding maar ik snap werkelijk niet dat een ouder zo hiermee omgaat. Maar geloof dat ik wat dat betreft te netjes ben, er zijn hier wel vermoedens van mishandeling (fysiek en psychisch) maar zonder duidelijkheid wil ik mijn ex hier niet van beschuldigen. Het intrigeert me wat dat betreft echt mateloos waarom mensen dat doen na scheiding om het minste geringste. Hier doet de ex dit ook met in zijn ogen bewijzen die niet bepaald kloppen en in direct verband staan met acties vanaf zijn kant naar het kind. Ik snap serieus waar niet dat iemand dat zijn kind aan doet. Ik zou je zwager en neefje de rust gunnen en als de rust er is langzaam een omgangsregeling opbouwen met moeder in dit geval, niet omdat ik haar het niet gun maar voor dat mannetje moet er eerst rust zijn voor het gaat werken. De manier waarop het nu gaat word bij de instanties weergegeven als ontwikkelingsbedreiging.
Vechtscheiding oké , over de rug van een kind niet oké ! Gelukkig hier goed een goede verstandshouding met de vader van mijn dochter . Dochter lief heeft tijd bij haar vader gewoond en sinds kort ervoor gekozen om middelbaar onderwijs bij mij te doen . Binnen een week samen alles geregeld om de overstap zo snel mogelijk te doen ( teamwork) en nu is ze begonnen op haar nieuwe school en woont ze weer bij mij . Onze dochter gaat voor alles, ondanks wij vaak onenigheid hebben draait het uiteindelijk alleen om haar zodat zij gelukkig is . Hij heeft z'n leven en zo ik ook bemoeien ons niet met elkaar alleen als het om Onze dochter gaat
zoals wat? denk je niet dat elke x dat ze haar zoon heeft, hem meeneemt zodat vader hem niet kan ophalen? Ik denk dat ze pas ophoud zodra of ze er heel slecht voorstaat en kans heeft om hem kwijt te raken of als ze hem al kwijt is.
Ik snap wel dat je dat zegt. Toen mijn zwager en zijn ex uit elkaar gingen heb ik co-ouderschap geadviseerd omdat me dat het beste voor het kind leek. Echter begon zij toen al vrij snel met het niet meegeven van ons neefje. Toen er na een hoop gevecht en rechtszaken een uitspraak en een bezoekregeling was ging ons neefje iedere zaterdag en om de week ook de zondag naar zijn vader. Mijn ex-schoonzus werkt wisselende diensten dus zij zag hem ook doordeweeks vaak, vandaar deze regeling. Toen ons neefje echter naar school ging begon de ellende weer omdat mijn ex-schoonzus ook vaak de weekenden werkte en ze nu doordeweeks haar zoon een stuk minder zag (snap ik op zich wel). Daarom (en omdat het toch vrij onduidelijk was voor ons neefje) is mijn zwager akkoord gegaan met om de week een heel weekend van vrijdagavond tot zondagavond. Hij heeft dus al tijd in moeten leveren en dan doet zij het zo. Ik snap wel dat mijn zwager inzet op dezelfde regeling als die hij nu heeft. Hij is altijd bereid geweest tot meer flexibiliteit maar die kans heeft ze wel verspeeld.
In dit geval helaas niet meer. Voor co-ouderschap heb je een goede communicatie nodig. Je moet op een bepaalde manier toch kunnen samenwerken maar dat lijkt hier niet meer mogelijk. In dit geval zal er geen andere regeling afgesproken worden dan eens jn de twee weken een weekend... Als deze regeling al afgesproken wordt. Zelfs kans dat zij haar kindje voorlopig alleen maar onder toezicht mag zien straks.
Jeetje zeg die vrouw is onmogelijk. Ik snap niet dat je moederhart daarvoor kan breken. Ze doet dit willens en wetens ook je zwager aan. Dan mag je wat mij betreft op de blaren zitten. Maar goed uiteindelijk heeft je neefje er helemaal niks aan 😞 Hopelijk ziet de rechter dit allemaal ook zo en krijgt je zwager de kans om zijn zoon in een stabiele situatie op te voeden.
Ja, ik snap het zelf ook niet helemaal maar ik ben nogal een beelddenker en ik zie de situatie helemaal voor me dat zij afscheid moet nemen van haar zoontje. Dat lijkt me zo erg! Ook al heeft ze het er zelf naar gemaakt. Ik hoop dan ook dat mijn zwager wint en dat ze inderdaad op de blaren mag zitten. Maar op de eerste plaats voor het kind natuurlijk zodat hij eens wat stabiliteit krijgt.
Als dat een gevaar zou zijn, dan zou ze het kind helemaal nooit zonder begeleiding krijgen! Dan maakt het niet uit of het kind 1x per week of 1x per jaar naar haar gaat... Een ander voorbeeld? Ieder een week bijvoorbeeld (hoewel dat in deze situatie lastig is, want ze wonen geloof ik niet dicht bij elkaar? en inderdaad moeten ze beter met elkaar omgaan dan). Of dat het kind elke vrijdagmiddag t/m zondagavond/maandagochtend bij de moeder is en de rest bij de vader. Er zijn 1001 varianten te bedenken. Om het weekend vind ik ook heel weinig. Ook in 'normale' situaties (zonder ruzie, etc), wanneer het kind bij de moeder woont en dan om het weekend naar de vader gaat. Vind ik echt veel te weinig!