Gelukkig gaat het leren nu wel goed. Maar zeker wel dankzij de medicijnen. Daarvoor was het echt een drama. Dat hebben we gelukkig onder controle. Ze vindt het ook niet vervelend. We doen er echt alles aan om haar te helpen. Op school én thuis. Ze heeft gelukkig wel heel veel mensen die heel erg hun best doen om haar te helpen.
Misschien heb je daar wel gelijk in. Al schat ik de ouders die ik gemaild heb, wel zo in dat ze dit op de juiste manier zullen overbrengen.
Voor verdere reacties....In de lounge heb ik hem nogmaals geopend. Ik heb hem per abuis verkeerd geplaatst.
Ik vind het heel ontroerend dat je zo je best doet om begrip te krijgen voor de situatie van je dochter. Hopelijk kan jouw brief bijdragen aan een fijnere schooltijd voor haar! Ook vind ik het heel erg sterk van je dat je in de brief eerlijk aangeeft dat het niet altijd makkelijk is. Ik vind deze actie getuigen van echte moederliefde, enne, als er mensen zijn die denken "heb je haar weer" moeten ze het bericht maar gewoon naast zich neer leggen. Wat ik overigens zeeeer bekrompen zou vinden. Als ik zo een brief zou krijgen, zou ik dat alleen maar fijn vinden, zodat ik rekening kan houden met de situatie waar het betreffende kindje in zit.
Ik weet matuurlijk niet hoe het is met medicijnen. Maar ik vind toch echt dat je je van je goeie kant laat zien zo, wat je niet weet kan je niets mee! Fijn dat je dochter ook wat meer op haar plek is gekomen hierdoor! Het blijft moeilijk om een kind te begrijpen met adhd wat er door het koppie heen gaat, en een handeling vinden wat het beste past bij zn kind! Moed erin houden! Suc6
Ik wil al een paar keer typen wat ik ervan vind maar ik kan de juiste woorden niet zo goed vinden. Vooropgesteld vind ik het een nette brief en snap ik waarom je dit doet. Ik denk ook dat het niet verkeerd is als andere ouders wat meer van je kind weten. Maar ik krijg het idee dat je teveel je best doet om begrip te creëren voor je dochter. Ik weet ook niet of je dit begrip wel kan en mag verwachten. Uiteindelijk is het jouw dochter die naar het reguliere onderwijs gaat maar -zoals ik het lees- wel een andere behandeling nodig heeft. Bij mijn dochter spelen een aantal dingen. Ze gaat nu al een tijdje naar een medisch kdv en ze zal straks naar het sbo moeten. De omgang van mijn dochter tegenover anderen vraagt geregeld wat uitleg, mensen tonen vaak begrip maar wel tot op zekere hoogte. Ik vind ook niet dat ik dat kan verwachten van kinderen. Ik hoop dat je mijn punt een beetje begrijpt..
Beste Ballief, ze kan prima meekomen op school en ze heeft heel veel vriendinnetjes. Ook de juf kan het prima handelen. Die uitspattingen zijn haar grootste probleem. Daar zijn we hard mee aan het werk. Waarom zou ik geen begrip mogen vragen voor mijn kind die vaak enorm in de knoop zit met zichzelf? Een kind wat veel verdriet heeft en ook echt heel erg haar best doet? Dat verdient toch ieder kind? Ik hoop dat je mijn andere berichten ook hebt gelezen. Wij zoeken hiermee niet allen begrip, maar geven ook duidelijk aan dat het ons spijt en de vraag of ze willen aangeven als er dingen gebeuren die echt niet kunnen.
Ik vind het een prachtige brief! Je vraagt om begrip maar je verwacht/eist het niet en dat vind ik heel mooi.
Hele mooie brief, maar ik zou de school hebben gevraagd om hun advies alvorens ik zelf zoiets zou verspreiden.
Fijn dat ze prima mee kan komen Tuurlijk verdient ieder kind begrip, het doet je als ouders heel erg pijn als je kind niet gelukkig is, dat weet ik als geen ander. Maar is het niet de normaalste zaak van de wereld dat er met elkaar gecommuniceerd wordt als er dingen gebeuren die niet kunnen? Ik mag toch hopen van wel. Daarom vraag ik me af of je niet teveel vraagt. Ook begrip kent -helaas voor kinderen waarbij het anders gaat dan normaal- zo zijn grenzen. Ik hoop dat je stuk voor stuk fijne reacties terug krijgt. Ik heb gezien dat je er al een paar gehad hebt maar ook nog van een boel geen reactie. Hopelijk zijn zij ook positief.
Ik vind dit moedig om onder andere moeders te brengen en zeker niet makkelijk. Ik vind dat je heel goed verwoordt wat er precies speelt en hoe moeilijk dit eigenlijk wel niet is voor alle partijen en dat mensen en kinderen meer begrip moeten tonen voor elkaar. Uiteindelijk willen alle kinderen;begrip, acceptatie, en liefde. Ik hoop dat het voor jullie dochter wat makkelijker wordt, zodat je kan genieten van het kind zijn. Veel succes!!!!
vind he een mooie nette brief die je hebt gemaakt! ik denk juist dat het goed is dat ouders hun kinderen uitleggen dat sommige kinderen hun hersenen nu eenmaal anders in elkaar steken en er niet altijd de controle over hebben wat ze zeggen/doen. als er een stukje begrip is dan zijn kinderen veel coulanter met bepaald gedrag
Natuurlijk zijn er grenzen, ben ik helemaal met je eens. En we hebben ook niet overal begrip voor. Wat ik al zei, ik pak mijn kind echt niet met fluwelen handschoentjes aan. Integendeel, soms ben ik best een beetje te hard voor haar. Zelf ben ik een zeer sociaal persoon en ik vind het vreselijk als andere kinderen verdriet wordt gedaan. Maar nog even voor de duidelijkheid, het is ook weer niet zo hopeloos met mijn meisje. Je hebt bij zulke kinderen ook gradaties. Het is ook weer niet zo ernstig dat het niet te vergeven is. De kinderen zijn ook gek op haar, want buiten dit heeft ze ook een heel leuk karakter. Ze is soms heftig lastig, maar ook extra lief. Soms veel te lief.
Dankjewel! Ze verdient het, net als een ander kind, om gelukkig te zijn. Dat is toch het doel van elke ouder!?
Ik denk ook dat het voor kinderen, die weleens gekwetst worden, fijn is te weten dat bijv. mijn dochter dat niet met opzet doet. Ik hoop juist dat ze het, met die wetenschap, makkelijker naast zich neer kunnen leggen. En dan vooral voor zichzelf!!
Ik krijg het idee dat je je OP nu nuanceert. Zoals je het nu omschrijft is die brief volgens mij overbodig want het lijkt allemaal wel mee te vallen. Je vroeg wat mensen van je brief vinden en ik heb het idee dat mijn reactie je niet helemaal past. Net als de reactie van Manque -waar ik mij zeker in kan vinden- maar jij reageert daar niet eens op.
Alle reacties zijn welkom en ik ga er ook serieus op in. Ik sta zelf 100% achter mijn brief. Maar wat al aangegeven werd, jullie weten niet exact de situatie. Die probeer ik te schetsen. Er zat een ander jongetje bij mijn dochter in de klas. Dat was een extreem geval. Die heeft de klas vanaf dag één geruïneerd. Dat bedoel ik met gradaties. Mijn dochter is ook extremer dan het gemiddelde kind, maar zeker in mindere mate, dus absoluut niet zo erg dat ze geen begrip verdiend. Ik weet niet meer wie, maar die gaf aan dat ik met mijn brief misschien teveel verwacht. Daarom probeer ik een duidelijk verhaal te vertellen naast mijn eerste post. Gelukkig is het een klein klasje en kennen we elkaar allemaal goed. Iedereen weet dondersgoed dat ik er bovenop zit en alles aanpak. Die brief is vooral uit liefde naar mijn kind. We hebben best wel veel strijd en ik ben heel duidelijk wat betreft haar gedrag. Die ADHD is geen excuus en dat weet ze. Maar ik zie hoe ze worstelt, hoeveel verdriet dat ze heeft en hoe erg ze het vindt. Ze was ontroostbaar van de week, ze wil dit niet en is in haar hart ook niet zo. Daarom vond ik het nodig om een keer extra voor haar op te staan.