Ik heb dat ook wel eens, al is t bij mij nooit een woord, maar altijd een schreeuw. Ook ik heb slaapverlamming, maar dat begint juist nooit met zo'n schreeuw, dat begint altijd met een soort gebonk in mijn oren, zodra ik dat heb moet ik echt even flink gaan bewegen en mijn ogen openen, anders is t te laat en kan ik niet meer bewegen.
Wat fijn dat veel van jullie het herkennen! Dat maakt dat ik me er al minder druk om maak. Ik geloof niet in een spirituele reden. Geloofde vroeger wel in dat er meer was tussen hemel en aarde, maar nadat me wel 3x is verteld door verschillende mediums dat ik zeker een tweeling zou krijgen, en ik soms ook prachtige levendige dromen had over bevallen (en daar op dat moment veel waarde aan hechtte) ben ik daar wel een beetje van teruggekomen. Ik ben geëindigd zonder zelfs maar de helft van een tweeling, dus ben op een harde manier heel nuchter geworden. Als iemand anders er in gelooft: prima! Maar voor mij is dood dood. Bedankt voor de tijd op aarde en doei zeg maar. Slaapverlamming heb ik niet als ik er op google. Ik heb nog nooit de angst gehad om me niet meer te kunnen bewegen en heb dat ook nog nooit meegemaakt. Wat Peetje83 hierboven zegt klopt wel. het is altijd meer een schreeuw. Met een totaal irrelevante zin of een woord. Ik ga voorlopig maar even mee in de redenaties van stress hier. Ben momenteel erg gespannen en slaap slecht. Ik hoop dat het snel weer over is, want je durft na een paar van zulke avonden op rij amper nog naar bed.
Misschien heb je het allang geprobeerd, maar ontspannings oefeningen al geprobeerd voordat je gaat slapen? Diep inademen en bij elke uit ademen een lichaamsdeel ontspannen. Beginnen bij je voeten en zo naar boven.
Ik heb mij een tijdje behoorlijk depressief gevoeld en diverse soorten medicatie´s gebruikt. Wat ik heb overgehouden na het stoppen van de medicatie (geen idee meer welke het was want heb verschillende geprobeerd destijds) is muziek in mijn hoofd!! de eerste maanden na het stoppen van de medicatie was het de hele dag als ik even in de 'rust' zat. Nu heb ik het meestal alleen nog als ik in bed lig. Ik kom er sindsdien ook niet vanaf. Heb het nu alweer zo'n 1,5-2 jaar.
dat heb ik juist met visuele hallucinaties. allemaal lijnen en gecompliceerde patronen en een hele lichtshow. citalopram en setraline zorgen hiervoor, maar ook hartritme-medicijnen tegen migraine, propanolol en nog een andere lol xD
Nu jij Citalopram zegt denk ik JA! die heb ik ook gebruikt toen. Ritalin ook overigens. (daar werd ik enorm van agressief zonder reden) Raar spul die medicatie! echter zit ik nu wel met de gebakken peren want de muziek raak ik niet meer kwijt.
dan hoop ik maar voor je dat het geen irritant deuntje is maar iets waar je nog mee door een deur kan zeg maar. wat een zooi is dat toch allemaal... die hallucinaties heb ik heel zelden nog, als ik midden in mijn REM wakker word bijv. maar had het nooit voordat ik die troep nam...
De eerste maanden: Soms de hele dag door constant eenzelfde zin uit een liedje of deuntje dat zich bleef herhalen. Ook niet een heel liedje ofzo pfff. De eerste maanden na het stoppen was echt verschrikkelijk. Ik heb het nu nog elke dag maar ik ben het 'gewend'. Maar ik blijf het raar vinden als ik bijv. de was doe of een boodschappen of wat dan ook dat uit zichzelf een melodietje of muziekje op komt zetten. Als ik op bed lig heb ik het zo goed als ALTIJD. Lekker psyco haha.
Gadver ik durf na dit topic niet meer te slapen! 😱 Misschien heb je baat bij schussler zouten nr 7.. Die moet je in heet water drinken en vervolgens val je heerlijk in slaap.. Google er maar eens op...
Ik heb het wel eens midden in de nacht dat ik wakker word van me zoontje die dan soort van keihard roept mama!!! En dan slaapt hij gewoon. Vaak ook voordat ik slaap val iets hoor van de kinderen heel vaag is het wel! Schrik er eigenlijk van wat je met slaapverlamming kan hebben! Ik nen echt een angsthaas en daar zou ik echt moeite mee hebben. (Ben ook bijna nooit alleen thuis, anders ben ik bij me moeder te vinden haha)
Slaapverlamming kan echt eng zijn. Het heeft zelfs even mijn leven beheerst. Dan had ik 3/4 nachten per week slaapverlammingen en als ik het die nacht had kon dat 1 tot 4 keer per nacht gebeuren. En het werd erger en erger tot ik op een gegeven moment zelfs uittredingen had. Dus of je dat nog slaapverlammingen kan noemen? Ik kon het ook al vaak tegenhouden. Dus snel mezelf eruit halen lukte me wel redelijk goed op het einde. Toen het zo erg was stopte het ineens. Echt van de ene op de andere dag en een week of 2 later had ik een positieve zwangerschapstest. Zoontje had me toen dus gered. Sinds toen nooit meer gehad! Echt raar maar ik klaag niet
Van die stemmen en 'mensen zien' heb ik nooit gehad (gelukkig) maar ik heb wel eens die slaapverlamming gehad ja. Super eng! Je bent wakker maar je kan niets! Niet bewegen, niet praten, niet je ogen open doen. Ik probeerde uit alle macht mijn man te roepen of aan te tikken maar dat lukte niet. Uiteindelijk ging het weer weg. Maar ik had er daarvoor dus ook nog nooit van gehoord. Erg eng!
Slaapverlamming, 3 keer gehad. Doodeng! De laatste keer was toen mijn moeder heel slecht lag en ik echt doodop was. Wat een nare ervaring. Ik hoop het nooit meer mee te maken!
Haha, lekker dit dames. Ik opende dit topic om geruststelling te vinden en nu heb ik er iets nieuws bij om bang voor te zijn: slaapverlamming. Gedverderrie wat klinkt dat eng! Ik hoop het nooit mee te maken. Iemand gaf me gister een tip die ik kon toepassen en ik die heb ik gisteravond gebruikt: en verrek! het hielp! Ze zei dat ik bij het in slaap vallen de tekst van een liedje of een gedicht in mijn hoofd moest opzeggen. Dan dwing je je hersenen om niet af te dwalen naar de krochten tussen waken en slapen in. Ben daarna heerlijk zonder problemen in slaap gevallen. Misschien werkt deze tip ook voor andere dames hier die gekke dingen hebben bij het in slaap vallen (vallen, dingen zien whatever)
Ik herken het (bijna elke dag, al jaren), maar bij mij is het geen slaapverlamming. Hier komt het doordat als ik met ogen dicht in bed lig er geen enkele prikkel meer binnenkomt (niks horen, niks zien, niks voelen meestal). Door die leegte gaat mijn hoofd zelf opvulling zoeken met onzinwoorden/beelden. Het is bij mij erger als ik meer stress heb en/of de nachten ervoor al slecht geslapen heb. In Amerika heb je speciale ruimtes waar je in kan (lijkt op een soort doodskist ), waarbij je kan ervaren hoe het is om niks te zien/horen/voelen. Heet 'sensory depirivation tank'. Elk mens gaat op een gegeven moment iets horen (of zien), maar bij de een gebeurt dit al na 10 seconden en bij een ander na 7 dagen onafgebroken wakker zijn bij wijze van spreken. En de een hoort af en toe een woord, en een ander hoort 8 TV's door elkaar met woorden, beelden, muziek, bewegingen enz
Ik hoor wel eens de deurbel midden in de nacht. Ik ben een lichte slaper en vaak wakker dus dan zit je ook vaak in die overgangsslaap lijkt me. Maar het klinkt zo hard dat ik ook echt naar het raam loop om te kijken of er iemand staat. Heb ook wel eens iemand gevoeld 's nachts. Aanrakingen op mijn rug. Dat je dan wakker wordt en je voelt dan weer getik. Bij het ontwaken zie ik regelmatig grote spinnen in de slaapkamer. Dat laatste vind ik nog het ergste van alles 😨 Kan me nog heel goed herinneren dat ik als kind een keer een slaapverlamming heb gehad. Was heel eng.
mijn man heeft ook regelmatig slaapverlamming. maar ik weet niet beter dan dat hij nooit normaal slaapt. hij zegt wel dat zo'n hallucinatie heel eng kan zijn. het gevoel van vallen schijnt heel normaal te zijn voor je in slaap valt. was laatst geloof ik bij koffietijd waar die vraag gesteld werd en de arts zei toen dat dat heel normaal is