Ladies ik vind het hartstikke fijn dat jullie zo kunnen discussiëren, toch ga ik hem nu laten sluiten. Ik wilde met deze link alleen maar laten zien wat er kan gebeuren een stukje bewustwording meer niet. Over de kinderen wel of niet thuis laten heeft iedereen een eigen mening en een eigen gevoel. Iedereen zal dat doen op de manier zoals hun dat goed acht.
Misschien moeten de mama's elkaar iets meer in hun waarde laten hier. Ik zou zelf nooit m'n kind alleen laten, maar als een ander dat wel doet moeten ze toch echt zelf weten. Leven en laten leven
Wat mij betreft verschilt dat wezenlijk: bij het sporten mag je namelijk kijken, op school (vaak/meestal) niet. En zeker zoals bij ons dan was het afzetten en zelf naar binnen lopen, terwijl ik anders mee naar binnen had gelopen en haar afgezet had bij de klas (je mocht daar 's middags bij de kleuters niet mee de klas in, omdat ze meteen begonnen). Als er niet geslapen werd dan liepen wij uiteraard wel mee, net als 's ochtends omdat er dan een kwartier inloop was waarbij je een spelletje met het kind kon doen.
Nee nooit. Ik ben veel alleen maar dochter blijft niet alleen. Ook onze zoon ga ik niet alleen laten.
Whaha nou dan ben ik er fier op een zeikerd te zijn...ik hoef iig nooit te denken: wat als... Doe ff normaal zeg! Je kind alleen achterlaten in huis...sommige mensen weten alles goed te praten. Op het moment dat je dat doet heb je dan niet het beste voor nee...ik zeg toch niks over hoe je het verder voor hebt met je kindje.
Ik kijk er echt van op hoeveel mensen hier hun kinderen dus alleen laten. Hier zou het niet eens in me opkomen. En niet vanwege allerlei doemscenario's, maar gewoon omdat je een klein kind niet alleen laat. Las trouwens ook het verhaal van de kinderen die alleen thuis waren in de leeftijd 7 t/m 9 en er gebeurde iets. Op die leeftijd waren wij ook alleen thuis vroeger, maar wel met duidelijke instructies (weten hoe telefoon werkt, niet de deur open doen, naar buurman als er iets is enz) en de buurman wist dus dat we alleen thuis waren. Afhankelijk van de kinderen is dat een leeftijd dat ze kunnen leren om even alleen thuis te zijn. Zag ook nog ergens dat de kindjes ook even moeten huilen als mama aan het douchen is. Ik doe dat dus niet als baby en dreumes wakker zijn, of we douchen met z'n allen samen. Vaak is het dit laatste, maar anders ga ik even snel als ze slapen en dan douche ik met de deur open zodat ik ze kan horen (als ik alleen thuis ben dan, als vriend er is dan is het uiteraard geen probleem).
Ik hoef het niet goed te praten, het was goed en zeker het beste voor hun toen. Dat jij dat niet zo ziet verandert daar niets aan (net zoals mijn mening niets voor jou verandert). Ik ken mijn kinderen net wat beter denk ik en zo ook wat goed voor ze is. En ja, dat was slapen in hun bed en niet meegesjouwd worden voor 5 minuten om vervolgens niet meer te slapen. Als een ander dat belachelijk vindt en ze er wel uithaalt: prima, heb ik geen last van. Maar ik weet wel degelijk wat het beste voor mijn kinderen is.
Niet met het oog op je kind alleen thuis laten, maar er zijn genoeg andere situaties waar ook jij je later af kan vragen; 'wat als'. Wees daar dan maar lekker fier op
Maar dan is je man er toch ook fier op de buurt zeikerd te zijn? Maar dat is dan niet okay want sneu voor je kindjes. Dit is dan gelukkig niet iets waar kinderen zitten, maar ik bedoel er mee dat je opmerkingen te ver gaan. Zoals ik zei, er kan zó veel gebeuren, ook terwijl je gewoon thuis bent of met kinderen weg gaat. Je maakt op dat moment de beste keuze, of dat nu (bijvoorbeeld) toch de straat oversteken met eventueel alle gevolgen van dien, of je kindje in de auto laten slapen (als het niet zo warm is, er zijn grenzen ), of inderdaad naar school en terug rennen. Het is niet 'per definitie' slecht, als een moeder - weloverwogen - de keuze maakt een kind te laten slapen en met 5 min terug te zijn, of juist niet, doe je dit imo omdat je het beste met je kind voor hebt, welke keuze je ook maakt. Dus voor de rest, het stuk van je mening, dat mag je hebben en dat is prima. Maar iemand veroordelen op het niet maken van de juiste keuze (wat jij het vind), vind ik weer buiten proporties. Oh en deze kwam vers van de pers: ik reed net naar de intertoys een dorp verder en ik reed achter een bestelauto. Deze moest remmen en ik zag dat te laat. Ik hing vol in m'n ankers, alle toeters en bellen gingen af (m'n alarm lichten zelfs automatisch aan zo hard remde ik), maar ik stond net op tijd stil. Toen ik weer door kon rijden moest ik aan dit topic denken: dochter is op school, met 5 minuten ga ik haar halen. Stel nou dat ik wel echt een ongeluk had gehad, ko was en niemand wist dat dochter gehaald moest worden want nergens in mijn auto staat waar ze is en welk telefoonnummer. Had ik dan niet mogen gaan? Want jeetje er kan wat gebeuren zeg. Daarom zei ik dus ook al in mijn eerste bericht; om met álles rekening te moeten houden betekend ook dat je totaal geen leven meer over houd en angstig in een hoekje moet zitten, of liever nog in bed blijven.... zo dat was best off topic maar hopelijk snap je zo m'n nuance xD
Ik heb niet de hele discussie gelezen, dus misschien een dubbele vraag. Maar een babyfoon naar de buren of een baby op de telefoon leggen en naar school gaan, is dat in principe niet hetzelfde verhaal? Ik doe het wel, niet regelmatig, want mijn meiden zijn al groot genoeg om zelf van en naar school te gaan, maar soms zijn er momenten dat dat even "nodig" is. Wanneer de jongste wakker is en gaat huilen, ben ik binnen 1 á 2 minuten thuis. Ik app wel mijn man als ik even de deur uit ben. En ja, er zou brand kunnen ontstaan, maar de kans dat er onderweg iets gebeurd, is vele malen groter.
Nou dan had ze gewoon op school gebleven en je opgebeld en als je niet aanneemt dat bellen ze noodnr 2 op de lijst. Ze laten haar echt niet op het schoolplein staan. Even ontopic; ik heb mijn zoon wel eens alleen gelaten, met babyfoon bij de buurvrouw om mijn dochter weg te brengen, nooit voor een boodschap want dan ben je zo 15 min weg. Ik vond dat als vreselijk! Nu kunnen ze rustig alleen blijven, ze hebben duidelijk instructie en de telefoon is opgeladen. En dan ga ik rustig een uurtje weg.
Nee die nuance snap ik niet, want als jij een ongeluk krijgt in die situatie dan is jouw dochter veilig bij de juf. En verder laat ik het hierbij.
Precies, zo zal het altijd zijn: ieder zijn/haar eigen keuzes. Zo gaf ik heel bewust borstvoeding (voor mijn gevoel de beste voeding), worden onze kinderen wel gevaccineerd t/m 9 jaar, aten ze via de Rapley-methode (de 2e en 3e), droegen wij ergonomisch, sliepen ze eerst bij ons op de kamer, zo sloeg de middelste groep 2 over, hebben we de oudste wel het 'etiket' dyslexie laten krijgen, eten we hier nauwelijks vlees en hoeven ze geen helm op met skeeleren, fietsen e.d., maar wel weer altijd een gordel om in de auto (en op een geschikte verhoger/stoeltje) en zwembandjes in het zwembad/op het strand. Waarom? Omdat het voor ons zo goed voelt.. Of een ander alles compleet anders doet, dat zal mij echt een worst zijn. Dat maakt een ander niet direct een ouder die niet in het belang van zijn of haar kind denkt en handelt.