Maar er zijn de laatste jaren toch alternatieven (ludiek en minder ludiek) geweest om meer donoren te werven. Die hebben blijkbaar niet genoeg uitgehaald. Maar als je nu niks wil tekenen en wél donor wilt zijn, das toch hetzelfde.. Linksom of rechtsom, er zal altijd een groep blijven die iets moet tekenen. Op dit moment degenen die wel donor willen zijn. Als dit plan erdoor komt zijn dat degenen die geen donor willen zijn.
maar dit geldt dan andersom toch net zo? nu ben je nog automatisch geen donor. de keus wordt nu hopelijk omgedraaid naar automatisch wel. de mensen die het nu niet zijn maar wel willen en er om een of andere misschien domme reden niet aan toe komen om het wel in te vullen moeten maar beter nadenken. maar als het omgedraaid wordt is het dus eigenlijk zo dat de mensen die het om de een of andere misschien domme reden niet willen er juist niets voor zouden hoeven doen? mensen die voor zijn, zijn domme luie naive mensen omdat ze niet even willen tekenen.. maar mensen die tegen zijn, zijn dan superintelligent?
Er heeft gewoon heel weinig actieve werving plaatsgevonden. Wel spotjes op t.v. En kaartjes in de brievenbus. Maar ludiek? Ik heb het niet gezien, dus opvallend was het niet. Je kan heel makkelijk mensen benaderen deur aan deur zoals ik al schreef en de mensen die aangeven donor te willen zijn meteen registreren. Of huisartsen, doktersassistenten en specialisten inzetten. Bij ieder bezoek van een persoon die niet als donor geregistreerd staat een kort gesprekje aangaan of ze donor willen zijn. Zo ja meteen in een landelijk systeem registreren. En desnoods tijdens verkiezingen. Mensen staan toch in de rij te wachten voor ze kunnen stemmen. Benaderen, vraag stellen en bij ja registreren. Ik zeg niet dat al deze 3 manieren zouden werken, maar ik schud wel zo 3 mogelijke manieren uit mijn mouw. Dan geloof ik niet dat een groep mensen die er dik voor betaald krijgen niet met een beter idee kunnen komen dan het verplicht registreren voor iedereen.
Nu gezien: ja logisch, stom dat ik daar nooit eerder bij stilgestaan heb. Ik heb die brief gekregen toen ik 18 was en met een aantal mensen in mijn omgeving gesproken. De meesten zijn/waren donor onder het motto 'helpen van mensen' waar ik me volledig in kan vinden. Degene die geen donor zijn gaven als argumenten religie, of het zelf willen bepalen naar wie de organen gaan (dus geen lever naar alcoholist of organen naar criminelen) en die bezwaren waren voor mij niet ernstig genoeg om nee te stemmen. Ik heb het ja-vinkje aangekruist, opgestuurd en er vervolgens niet meer aan gedacht. Naïef, ja. Is het logisch dat het zo werkt? Absoluut. Maar ik heb gewoon nooit in een situatie gezeten waarin ik de behoefte had om uit te zoeken hoe het proces zelf in zijn werk ging. Mijn enige confrontatie met orgaandonatie stamt uit grey's anatomy, en die organen komen vanuit een helikopter
Nou, hopelijk komt het níet door de eerste kamer. Ik vind het niet logisch dat mensen die wél donor willen zijn níet tekenen. Als je iets wil moet je er iets voor doen. En dat moet niet omgedraaid worden alleen maar omdat daar 'voordeel' uit te halen valt. En er bestaat geen domme reden om het niet te willen. Zelfbeschikking behoort een fundamenteel recht te zijn. Moeten tekenen voor dat soort rechten is in mijn ogen een schending van de mensenrechten. En waar schrijf ik dat mensen die tegen zijn super intelligent zijn?? Dat maak jij ervan. Even de hele discussie teruglezen alsjeblieft.
"Het is mijn lichaam" Je bent dood hè dus A. Je krijgt er helemaal niets van mee en B. Je lichaam zal sowieso vergaan of verbrand worden dus er blijft helemaal niets van deze organen over. Niet doneren na je dood, uitzonderingen daargelaten, is niets meer dan een egoistische keuze en daar mag je van mij wel even apart voor gaan tekenen. Doneren als je leeft is totaal iets anders en niet eens vergelijkbaar.
Ben ik wel overigens.. Althans, stamceldonor. Maar doneren bij (bewust) in leven zijn vind ik echt totaal niet vergelijkbaar als dat je (hersen)dood bent, en dus zonder die machines ook dood zou gaan.
Dat is jouw mening. Mijn mening is anders. Maar inderdaad, het is mijn lichaam. Laten we dan in een wet opnemen dat na de dood het lichaam aan de staat toebehoord en ze het voor allerlei 'nuttige' doeleinden, waaronder donatie, kunnen gebruiken. Durven ze niet! En waarom? Dan zullen stukken minder mensen aan kinderen beginnen denk ik zo. Gaat Nederland failliet.
Dat vind ik raar gedacht...donor is donor. Ik heb ongelooflijk slechte ogen, daar heeft iemand anders dus niks aan. Maar dan mag ik mocht het nodig zijn dus ook geen donoroog ontvangen terwijl ze verder als ik dood ben alles van mij mogen hebben. Er zijn mensen die een bepaald orgaan niet willen doneren...prima betekend voor mij niet dat ze op de rest geen recht hebben. Zo geldt het voor mij ook voor bloed en stamcellen...ieder draagt zijn of haar steentje bij..hoe maakt mij niet uit.
Waarom is dat anders? Toelichting?! Jij hebt bloed en stamcellen genoeg. En twee nieren en met eentje functioneer je ook prima. Dus mocht jij gezond zijn wat is er dan anders aan? Als jij geen bloeddonor bent en jij bent aan het doodbloeden waarom heb jij dan wel recht op bloed van de bloedbank? Ik ben benieuwd naar je uitleg.
Zoals ik een pagina terug al zei: Doneren bij (bewust) in leven zijn vind ik echt totaal niet vergelijkbaar als dat je (hersen)dood bent, en dus zonder die machines ook dood zou gaan. Zou je zonder die machines leven? Nee... dus tja, je bent gewoon dood. Je doet er niets meer mee, en kan zo anderen helpen, anders rot t uiteindelijk weg of wordt het verbrand. In leven vind ik anders, omdat je die dingen nog nodig hebt in je leven ( op bloed doneren, stamcellen enz na). Nier evt ook, maar vind dat toch risicovol. Ben overigens zelf ook donor voor stamcellen, bloed (nog) niet.
Waarom zou je dat nu weer op willen nemen..je draaft zover door. Er verandert echt helemaal niks qua doneren of beslissen, je kunt nog steeds precies doen wat je wil, alleen moet je het laten registreren
Maar daar gaat het hier toch helemaal niet om? Je kunt alles wel weet ik tot hoe ver doortrekken, maar dat is helemaal niet aan de orde en dus niet relevant
'De nationale donorshow'..??? Misschien niet direct vanuit de regering, maar wel vanuit de publieke omroep. Over onorthodoxe manieren gesproken. Ik zit er niet op te wachten dat ik terwijl ik 's avonds aan de aardappelen zit, of m'n kinderen naar bed breng, iemand aan de deur staat die mij 'dwingt' over dit soort zaken na te denken. Laat staan als ik met mijn zieke kop of lichamelijke klachten bij de huisarts sta. Of nog erger, als ik zenuwachtig ben voor een belangrijke uitslag bij een specialist. De beslissing wel of geen donor zijn hoor je op je op je gemak te kunnen overdenken.
En voor mij is dat dus niet zo. Ik ben niet religieus maar wel spiritueel. Ik geloof dat de ziel een energie is die is verbonden met het gehele lichaam, en niet alleen de hersenen. Ik werk veel met chakra's, kundalini etc, en vanuit dit perspectief is het verschil tussen dood of hersendood voor mij immens, en dus ook doorslaggevend in mijn beslissing. Dat is een persoonlijke opvatting, en dat hoef je ook niet te geloven. Feit is, er is (nog) niks definitief bewezen of definitief ontkracht. De waarheid ligt nog steeds in het midden, en daarmee is niemand in staat om te zeggen hoe dat in elkaar zit. Ik kan niet zeggen dat mijn ziel aanwezig is tijdens de operatie, jij kan niet zeggen dat dood hetzelfde is als hersendood. Ik kan niet zeggen dat de ziel er last van heeft, net zo min als dat jij kan zeggen dat die er geen last van heeft of niet bestaat. Voor jou is hersendood hetzelfde als dood, voor mij niet. Ik ga daar geen risico's mee nemen, zolang de kans bestaat dat de ziel hier gevolgen van zal merken doneer ik niet. Als/wanneer daar definitieve ontkrachtiging in komt zal ik mijn beslissing opnieuw overwegen, maar dat zal jij waarschijnlijk ook doen wanneer er wel bewijs voor komt dat wat ik geloof de waarheid is. Gelukkig hebben we nog wel de vrijheid om daar zelf in te mogen beslissen.