Onder zelfbeschikking versta ik dat ik niet hoef te regelen en registreren wat er met mijn lichaam na mijn dood gebeurt. Dat is tussen mij en mijn nabestaanden. En dat ze op de ic gaan bepalen wie er sterft omdat iemand anders 'm nodig heeft komt niet van mij. Maar ik zou het getrappel van artsen naast mijn familie omdat er haast geboden is al erg vervelend vinden. And by the wat, nee jij kan zeker geen respect en begrip opbrengen voor andersdenkenden. Dat was mij tot zover wel duidelijk.
Er moet sowieso duidelijkheid komen over het hele systeem. Over alle regels, uitzondering enzovoort. In mijn ogen voordat de 1ste kamer gaat stemmen.
Juist om dat laatste is het ook mede te doen: mensen nu zelf een keuze laten maken zodat nabestaanden bij de keuze wel, of de keuze niet doneren, niet geconfronteerd worden met die arts naast het bed die vraagt om wel of niet doneren omdat er niets bekend is. Waarmee ik dus doel op trappelende artsen naast het bed van een (bijna) overledene.
Die komt dus toch wel naast het bed om aan te geven dat het de bedoeling is dat de procedure in gang wordt gezet. Dat vertelde die dame van het transplantatieteam net op tv. Geen inspraak door nabestaanden. Als er dan klappen uit gaan worden gedeeld door nabestaanden dan kan ik voor één van de weinige keren van mijn leven begrip opbrengen voor fysiek geweld.
Eigenlijk zou je als naaste enkel geconfronteerd moeten worden met orgaan donatie als de hersendode persoon zichzelf als orgaan donor heef geregistreerd of heeft aangegeven dat de familie het na zijn of haar hersendode toestand mag beslissen. Dus als de "overleden" maar nog aan de beademing zijne patiënt geen donorcodicil heeft ingevuld de patiënt gewoon in alle rust en als kan in bijzijn van familie laten sterven en naasten niet gaan lastig vallen met keuzes als wel of geen organen afstaan.
Dat was ik. En hoewel dat wellicht wat cru gezegd is geloof ik zeker dat er in bepaalde gevallen nog wat eerder opgegeven zal worden in lastige situaties wanneer er organen beschikbaar zullen komen. Mijn moeder is ooit op de IC terechtgekomen met een longontsteking. Ze was al jaren chronisch ziek (reuma) en de artsen waren al direct op mijn vader aan het inpraten dat het wellicht beter was niet te reanimeren bla bla. Gelukkig dat mijn vader die beslissing niet wilde nemen zonder toestemming van de kinderen en mijn zus een hele assertieve ex-verpleegster is, anders hadden ze haar mooi laten gaan. We hebben haar daarna nog 1,5 jaar bij ons gehad en ze heeft de geboorte van mijn zoon nog mee mogen maken. En ja: ik geloof absoluut dat bepaalde beslissingen op basis van ethische afwegingen worden gemaakt, en niet persé in het voordeel van de potentiële orgaandonor.
En dat lijkt mij zeer terecht als de betreffende persoon 'ja' gezegd heeft. En ja, voor mij dus ook als diegene het nagelaten heeft een keuze te laten registreren en het dus mogelijk niet zou willen (maar dit kan ook net zo goed wel een 'ja' zijn geweest, dat weet je niet!). Dat het lastig is bij een niet-registratie dat lijkt mij duidelijk, maar door de ruime aandacht die het nu krijgt en ook zal krijgen als het echt doorgaat (en er dus post of iets gaat komen om dit te laten registreren) dan is het toch echt eigen verantwoordelijkheid. Ja je wordt geforceerd tot een keuze maken, omdat je anders 'voor' bent, maar schijnbaar vonden 9 miljoen mensen het niet nodig een keuze te gaan maken de afgelopen jaren. Wie weet nu wel. En zo niet, tja dan vind ik het nalatig wat jezelf betreft. Met uitzondering van situaties waarin men die keuze niet zelf kan maken, daar kan niet zomaar aan voorbij gegaan worden wat mij betreft. Nogmaals mijn mening en visie.
ja hier ben ik het helemaal mee eens. En dat geforceerd worden tot een keuze maken vind ik heel positief.
Ik denk dat ik de link tussen democratisch land en deze discussie niet zo snap. Hier wordt nl toch niet minder democratisch van?
Dat lastig vallen voorkom je wel met de nieuwe wet. En daarbij, het is niet 'lastig vallen' om niks, het gaat om andere levens redden. Waarbij uiteraard altijd respect moet worden opgebracht, ongeacht of het antwoord ja of nee is.
Maar dit is toch verschrikkelijk hypocriet? 9 miljoen lakse mensen kunnen en mogen zonder consequenties overlijden, maar wanneer je na het ingaan van deze wet nog laks durft te zijn moet je je organen afstaan, of je nou wil of niet.
Ik ben niet echt voor of tegen. Tis denk ik een kleine moeite om even aan te passen naar "nee" als je het niet wil. Alleen ik vraag me af hoe het in zijn werk gaat als partner geen keuze heeft gemaakt en ik weet gewoon dat hij pertinent geen donor wil zijn. Heb ik dan alsnog het laatste woord? Of wordt hij gewoon zonder toestemming meegenomen. Ik denk dat ik dan toch wel ff een paar artsen aanvlieg op zo'n moment. Ikzelf ben ook geen donor. Misschien dat ik dat ooit nog verander maar voorlopig voel ik me daar niet prettig bij.
nou ik vind het niet hypocriet, ik vind dit geen onderwerp om laks over te zijn. En wat ik eerder al van iemand anders voorbij heb zien komen: als je vergeet om nee te registreren dan vind je het blijkbaar niet erg belangrijk.
Ik ben het ermee eens dat als iemand ja heeft gezegd dat die wens wordt gerespecteerd. Maar bij niet registreren en dus als geen bezwaar donor geregistreerd staan vind ik het respectloos om de wens van nabestaanden niet te respecteren.
Ja maar het is maar net van welke kant je het bekijkt. Sta je aan de kant van diegene die een donor orgaan nodig heeft ; of bekijk je het vanuit het oogpunt van een mogelijke 'donor' . Ik ben nog steeds geneigd om het te zien vanuit de ontvangers (al die dialyse patienten o.a ) en dan kun je bijna niet anders dan achter deze wet staan denk ik. ik kan me echter nu ook voorstellen dat mensen denken: Oh ik vind het wel prima nu. Ik wilde wel donor zijn, uit laksheid nooit vastgelegd- nu is dat automatisch gebeurd, dus nu hoef ik het sowieso niet meer te doen... maar dat is zo rot als mensen het niet vastleggen; je weet niet wat de reden is geweest om het niet te doen.
Net werd op tv door iemand door het transpantatieteam verteld dat jij dan inderdaad niets te zeggen hebt. De procedure wordt gewoon in gang gezet.