Sic, bespaar ie de moeite. Heb daar ook al over geschreven. Maar feiten boeien blijkbaar niet veel. Zoals in zoveel discussies...
Nee, is niet waar. Feiten boeien me absoluut wel. Ik geloof ( en hoop) ook dat medici veelal integer zijn. Maar ik ben huiverig voor vergaande intrusie door de regering. Even een grappige vergelijking: er zijn tegenwoordig vergaande privacywetten in het leven geroepen waarbij je (o.m.) niet zomaar een kopie paspoort van iemand mag opvragen/bewaren. Is het dan niet tegenstrijdig dat er binnenkort organen gebruikt mogen worden van iemand simpelweg omdat die persoon, om welke reden dan ook, geen bezwaar heeft aangetekend? Ik vind dat echt krom.
Helemaal mee eens. Dat soort voorbeelden had ik ook al gegeven. Maar er wordt door velen gesteld dat er verschil zit tussen doneren bij leven en orgaandonatie waar het nu om gaat. Ik zie het verschil echt niet. En het zou moeten gaan omdat je mensen wil helpen. En niet omdat je wil ontvangen. Start dan lekker een ruilhandel op, maar laat mij erbuiten.
Voor de duidelijkheid: artsen beslissen niet over wel of niet transplanteren en aan wie. Transplantatie-procedures zijn uitbesteed aan een internationale organisatie 'eurotransplant'. Een behandelend arts is hier niet eens bij betrokken. Een patiënt eerder laten sterven voor zijn/haar organen is dus fictie. Grote kans dat organen niet eens in Nederland blijven nadat de patiënt is overleden. De politiek kan hoog en laag springen, maar zij hebben hier geen zeggenschap in. Zij kunnen enkel, zoals in dit voorstel, invloed hebben op hoe donoren worden geregistreerd. Ben overigens wel deels met je eens: het netst zou ik vinden als ze iedereen actief laten tekenen voor zijn/haar keuze. Bijvoorbeeld bij het verlengen van een paspoort op het gemeentehuis: 'mevrouw, ik zie dat u nog niet geregistreerd bent. Hier heeft u een foldertje en formulier. Zou ik dit invullen vullen en bij het ophalen van uw paspoort willen inleveren?' Geenn formulier retour, is geen paspoort. Zo registreert iedereen zich actief. Ik kan me voorstellen dat het passieve aan het huidige voorstel mensen tegen de borst stuit.
Ik wil gewoon geen donatie op mijn eindje. Dat is mijn persoonlijke overtuiging over het algemeen. En in slechte tijden ben ik dan niet met dat onderwerp bezig, maar mijn persoonlijke overtuiging hoort dan nog steeds bij mij.
Dit stemt me eerlijk gezegd nog somberder. 'Uitbesteding door de overheid' voorspelt doorgaans weinig goeds. Wie staat er aan het hoofd van 'europdonor'? Wie heeft hier toezicht op? Aan wie levert 'europdonor' organen behalve Nederland? Mogen ze ook organen leveren buiten Europa? Is het een compleet onafhankelijke organisatie?
In de stukken die ik las is wordt wel degelijk toegezegd dat er naar gekeken gaat worden hoe hier goed mee om te gaan, zodat dit op een zo juist mogelijke manier gebeurt (zowel het registreren, als dus eventuele situaties die twijfelachtig/aanvechtbaar zijn). Ik heb nu de tijd niet dit terug te zoeken, maar ik las het vanmiddag (verslag van een debat in ik geloof maart '16 hierover). Maar ik ben benieuwd hoe het loopt. Daarnaast kunnen ook deze mensen om hulp vragen bij het maken van hun keuze (waarbij een heel aantal geregeld al een hulpverlener of naaste zal zien die zich bemoeit met post en andere persoonlijke zaken). Ook zullen hun naasten ze nu misschien attenderen en helpen bij het maken van die keuze. In de situatie zoals die nu was, was het wel 'best'. Nu gaat men meer nadenken over die keuze en de gevolgen daarvan. Niet alleen voor zichzelf, maar ook voor hun ouders, kinderen en eventuele familieleden of vrienden die hierbij mogelijk hulp nodig hebben. Tenminste, als je het je aan zou trekken dat er mogelijk zomaar organen worden 'geroofd' van een ander of dierbare, dan neem ik aan dat je die nu probeert te helpen bij het vastleggen van een voor hen juiste keuze. Ik noem niet iedereen laks, maar je gaat mij niet zeggen dat het merendeel van die 9 miljoen mensen niet in staat is een keuze te maken. Of wel zelfstandig, of wel met hulp. En ja, daar moet zeker voldoende aandacht voor zijn als die hulp nodig is! Daarin moet voorzien worden waar nodig wat mij betreft (ook professioneel), zodat een ieder een zo goed mogelijke persoonlijke keuze kan maken.
Dat is ook persoonlijk. En dat is niet verkeerd of niet acceptabel, dat bedoel ik er ook niet mee hoor! Ik heb alle respect voor mensen die beslissen 'nee, dat wil ik niet'. Vind ik dat ergens jammer? Ja, dat zeg ik eerlijk. Maar het is mijn leven en mijn lichaam niet. Ik beslis voor mijzelf en daarin vind ik een ander niet minder.
Soms krijg ik echt het gevoel dat mensen hier tegen zijn omdat ze 'tegen' willen zijn, ongeacht het onderwerp. Het wantrouwen tegen alles en iedereen, zucht... Durven jullie zelf nog wel naar een arts/ziekenhuis, of iets te kopen in een winkel??? Dat je iets centraal laat registreren... Dat is nu ook al, dus ik snap het probleem niet. De formulieren kunnen dezelfde blijven als nu, maar dan met actieve keuze. Nee, organen gaan niet buiten Europa. Daarom heet het (jaja) Euro-transplant. Een aantal landen hebben de handen ineen geslagen en 1 donor/patiënten-lijst aan te leggen, zodat er betere (geschikte) organen beschikbaar zijn. Voor de patiënt alleen maar fijn, want hoe beter de match hoe hoger de kans op acceptatie.
Een match is niet zomaar gevonden en gemaakt... dus het is juist belangrijk en goed dat er grensoverschreidend gewerkt wordt. onderstaande gaat over stamceldonoren.. ik kan wel typen, maar je mag het zelf lezen https://www.europdonor.nl/donor/registratie-in-het-wereldwijde-bestand/ bij deze link zie je duidelijk met welke landen samen gewerkt wordt: https://www.eurotransplant.org/cms/ -->sowieso interessante sites overigens..
Ik lees hier nergens mensen die tegen zijn alleen maar om tegen iets te zijn hoor. En dat mensen wantrouwen vind ik persoonlijk niet raar. Misschien heb ik wel hele andere dingen gezien en meegemaakt in het leven dan jij. Flinke medische missers en ernstige nalatigheid van specialisten en huisartsen bijvoorbeeld met zeer ernstige gevolgen. En niet eentje, maar meerdere keren. Van zeer dichtbij. Wat denk jij dat dat met een mens doet? Mag ik misschien wantrouwender zijn dan jij, die kennelijk nog veel vertrouwen heeft in de medische wereld?
Ik lees het hier ook nergens en het is niet persoonlijk naar jou. Maar ik loop hier al wat jaren mee en in gevoelige discussie zie ik vaak dezelfde mensen die 'tegen' zijn zonder ook maar een vinger te geven (niet in de zin van mening veranderen maar in de zin van 'ik kan jou begrijpen dat je..., maar ik voel dat anders.' Dus ja, dat gevoel heb ik dan idd. Wat betreft wantrouwen: kritisch zijn is ok, maar wantrouwen is gevaarlijk als je een leek bent op het onderwerp. De medische wereld...we krijgen er allemaal mee te maken en zijn er allemaal afhankelijk van.
Datzelfde geldt (in extreme mate) eveneens voor het vóór kamp, die ook niet naar tegenargumenten willen luisteren. Is denk ik het typische kenmerk van een stevig debat...