Dat blijf je altijd houden. Hoeveel donoren er ook zijn, er is geen garantie dat er op tijd een match word gevonden. En daarnaast, iemand kan ook los van donororganen overlijden, waarna een arts echt wel zal beseffen dat als die persoon een paar minuten eerder was binnengebracht hij nog had kunnen leven. Als arts kan je het niet veroorloven om een 'wat als' mentaliteit te hebben.
Dat is wel zo maar met orgaandonatie red je (eventueel) een leven. Daarom wordt het zo belangrijk gevonden en komt deze wet er. Er is een tekort aan donoren. Euthanasie heeft toch verder niemand belang bij? Of zeg ik nu iets raars..
oh nee? Wat denk je van mensen die kanker hebben die niet meer geholpen kunnen worden, of andere zieken die uitbehandeld zijn en liggen te wachten tot het moment van hun sterven. of dementerenden? Weet je hoeveel geld dat zou schelen aan pijnmedicatie, zoals morfinepompen, en alle andere medicatie dit zou schelen, om over de verblijfskosten in verpleeghuizen maar te zwijgen. Dat zou serieus om miljoenen op jaarbasis gaan.
Je kunt je afvragen waarom al die mensen niet reageren. Ze hebben meerdere brieven gehad als het goed is met de vraag of ze orgaan donor willen zijn. Als ze echt hadden gewild dan hadden ze zich toch al laten registreren lijkt mij? Hoe zou je het vinden als ik je huis legaal kom leeg halen omdat jij niet hebt aangegeven dat het niet mag? Het is toch ieder zijn eigen keus of hij/zij over orgaan donatie wil nadenken? Waarom wil je mensen "verplichten" erover na te denken en als mensen er niet over nadenken en niet aangeven dat ze niet willen doneren dat hun lijf dan legaal mag worden leeggehaald?
Ik ben tegen. Tuc, ik lees je bijdrage heel graag normaal, maar dit vergelijken met een peuter die geen groenten wil....nee. De overheid bemoeit zich overal mee, maakt ons monddood. Zij hebben het recht niet voor mij vast te leggen dat IK donor ben, tenzij ik anders beslis. Nu is het: je bent geen donor tenzij je WEL wilt. Als je even heel diep nadenkt, is het een kwalijke zaak dat het nu omgekeerd wordt. Ik krijg er een nare smaak van in mijn mond. Ik vraag me dan af wat het volgende is... Ik ben donor momenteel maar sta steeds meer in twijfel of ik dat nog wel wil...niet om tegen een boom te schoppen of weet ik het wat, maar er klopt gevoelsmatig iets niet... Ik denk dat ik de JA iig ga veranderen. Ws naar geen bezwaar, ik vind dat mijn man en kinderen op het moment supreme mogen kiezen, wordt ik jong hersendood verklaard en zijn mijn kinderen jong, en willen ze afscheid van mij nemen, dan is dat aan hun. Ik wil graag mensen helpen, maar op dat moment zijn mijn kinderen en man belangrijker. Egoïstisch? misschien. Zolang mijn kinderen onder de 16 zijn en er geen mening over hebben zullen ze geen donor zijn. Ik wil in het geval van ernstig ongeluk, of wat er dan ook voor zorgt dat ik afscheid van een van mijn (minderjarige) kinderen moet nemen, dat dat op mijn en mijn man's manier gaat. Vind ik heel erg voor andere mensen die wachten op een orgaan, maar dan kies ik voor ons. Ik wil er dan bij zijn als mijn kind sterft, ik wil haar niet met kloppend hart laten wegrijden en dood terug krijgen leeggehaald. Nee, daar pas ik voor. Ze hebben bereikt dat er over gepraat wordt, maar ze bereiken ook dat mensen hun JA zullen veranderen in een misschien of nee.
Heel belangrijk om echt 100% achter je keus te staan en te weten wat het inhoud, zoals uit dit verhaal blijkt en ik ben het helemaal met onderstaande uitspraak eens. "Hij vindt dat je alleen als donor geregistreerd moet worden als je daar persoonlijk toestemming voor geeft. "Zo hebben familieleden namelijk ook niet meer de moeilijke keuze of ze iemand als donor willen inschrijven na het overlijden. Dat is een beter idee dan dit nieuwe plan." Bron: 'Mensen hebben geen idee van de impact van orgaandonatie' | NOS
Vooral deze zin is mijn reden om tegen de wet te zijn: Van de Mortel werkte zelf ruim dertig jaar op een operatiekamer, maar wist alsnog niet goed wat een donatieprocedure omvatte.
Even heel hard gezegd kunnen mensen die een donororgaan nodig hebben financieel gezien wellicht ook beter niet geholpen worden. De operatie is kostbaar en na de transplantatie zullen er nog andere medische kosten bij komen. Dus vanuit dat standpunt zou de oude wetgeving mogelijk "voordeliger" zijn.
ik had gereageerd op de vraag of iemand er bij euthanasie belang bij had.....of om die reden de wet omtrent gedwongen euthanasie evt zou kunnen worden doorgevoerd door de overheid..... staat dus los van de financiele kwestie om donor organen.
Ik vind het wel goed, maar had het gebleven zoals het nu is ook geen probleem. In beide gevallen geld: het is een kleine moeite om het even in te vullen, wel of geen donor.
Ja dat weet ik maar ik denk zelf niet op die manier over de overheid. Dat ze zo ver zouden gaan alleen om geld. Wel ver, maar niet zo ver
Nee, heb het voorbeeld van mijn vriend al genoemd. Mensen die het niet erg vinden om te doneren maar er nooit aan gedacht hebben zich te laten registreren. Die krijg je er straks extra bij Er gaan mensen dood omdat anderen geen zin hebben om erover na te denken, dat vind ik persoonlijk wel kwalijk. En deze wet is imo een hele goede oplossing daarvoor Nogmaals een huis leeghalen is helemaal niet vergelijkbaar. Het gaat hier over orgaandonatie en niet over welke andere situatie dan ook
ik denk ook niet dat ze zo ver gaan omdat dit teveel op hitlerpraktijken gaat lijken. Ze krijgen dat er ook nooit doorheen gedrukt omdat bijna iedereen wel iemand kent die in een verzorgingshuis ligt/dement/ernstig ziek etc etc is. Dit zou voor een enorme verontwaardigingsgolf en tegendruk zorgen natuurlijk. maar; mochten ze het gekund hebben, sluit ik niet uit dat ze het wel zouden proberen. Echt; ik geloof echt niet in de goedheid van de medemens meer, zeker niet die van de overheid. Daar heb ik echt teveel voor gezien en gehoord. Daar wil ik niet mee zeggen dat er geen goede mensen meer zijn, maar er zijn wel teveel rotte appels om nog te geloven in goedheid.
Ik op zich ook niet, maar wanneer er nu een wet aangenomen word die het recht op zelfbeschikking beperkt, is het straks nog maar een kleinere stap om dat recht nog een beetje verder te beperken. Dat vind ik gevaarlijk, want waar ligt dan de grens?
Was er toevallig vorige week nog op, dit ging over mensen met down en daarin werd ook berekend hoeveel iemand met down jaarlijks kosten (en dan alleen de medische kosten met oa medicatie, aanpassingen in huis etc) Dit lag op 43.000,- per jaar per persoon. 'gewone' mensen kosten ongeveer 5000,- pp en mensen in een verpleeghuis zaten ook zo rond de 43.000,-. Daarin zat dan ook weer de vraag (aan een arts) of hij dacht dat het in Nederland ook zo ver zou kunnen komen dat mensen de een kindje met down verwachten verplicht konden worden die zwangerschap te beëindigen. Hierop werd door de arts niet geantwoord trouwens (of ik heb het antwoord gemist dat kan ook). Daarbij rees de vraag bij mijn man en mij ook op waar gaat dit eindigen. Worden mensen straks voor de keuze gezet zwangerschap beëindigen of iets ondertekenen waardoor je alle kosten zelf moet dragen. Een leeftijd limiet van zeg 75 jaar en dan verplicht euthanasie.
Dat geldt zo voor het overgrote deel van de Nederlanders. Echter is er ook een groep mensen die geen idee heeft wat er in politiek gebeurt om welke reden dan ook. Of gewoon niet in staat is de weg naar te vinden. Met deze regel accepteer je dus dat er wellicht mensen zijn die ongewild toch donor worden. En dat is in mijn beleving kwalijk. Daarnaast blijf ik het een probleem vinden dat je organen van de overheid zijn tenzij je bezwaar maakt.
Hier krijg ik ook een heel verkeerd gevoel bij. Natuurlijk is het heel makkelijk om nee aan te geven, maar er wordt hiermee een grens overschreden. Verder zie ik natuurlijk wel waarom mensen dit een goed plan vinden, worden meer levens mee gered en daar valt heel wat voor te zeggen.
Dat mensen geen zin hebben om er over na te denken is hun eigen verantwoording. En wellicht doen ze dit wel bewust. Je kan dit op twee manieren aanpakken, voorlichting en scholing. Er is niks mee dit onderwerp op de middelbare school bespreekbaar te maken en tijd en aandacht aan te besteden. Of je kan door middel van een ingrijpende wetswijziging mensen een stukje van hun eigen soevereiniteit afnemen en dit enkel bij registratie teruggeven. Het onbaatzuchtig doneren is dan dus van de baan. Ja je hebt meer menselijke organen die bruikbaar zijn voor transplantatie. Maar er wordt compleet voorbij gegaan aan het leed aan de andere kant van de schutting. Men kijkt hierbij enkel en alleen naar het leed aan de kant van de zieken. En guess wat... mensen worden ziek en mensen gaan dood. Dat is het leven. Het is fantastisch dat er iets bestaat als orgaantransplantatie voor de een komt het op tijd voor de ander te laat. Je bent afhankelijk van de onbaatzuchtige gulle gave van de overledene niks meer en niks minder. Met dit wetsvoorstel accepteer je dat er mensen ongewenst donor worden, mensen die de weg naar registratie niet weten te vinden. Dat is pas kwalijk
Weet nog iemand of je je opnieuw moet registreren na deze weet, of blijft je huidige keuze vast staan? Lijkt me opnieuw. Maar ik heb het nog nergens terug zien komen. Ik geloof nog steeds dat hersendood omkeer baar is. Daar ben ik echt van overtuigd. Ik geloof ook dat je tijdens het 'leeghalen' de pijn en stress voelt. dit gaat over een 15 jarig meisje: Nadat zij in eerste instantie herhaaldelijk was onderworpen aan een geforceerde ademstilstand tijdens meerdere apneu-testen totdat ze uiteindelijk gedurende de laatste test niet meer ademde, kreeg een vijftien jarig meisje in Sao Paulo, dat ongelukkigerwijs slachtoffer was geworden van een ernstig hoofdtrauma, eindelijk pas één maand na het ongeluk aanvullende therapie met schildklierhormonen. (Coimbra, 2009, in: Finis Vitae Brain Death is not True Death, [Hersendood is geen Waarachtige Dood], blz. 313 378). Ondanks het feit, dat haar diagnose hersendood was bevestigd door cerebrale angiografie (vaatonderzoek van de hersenen door middel van röntgenopnames), vertoonde ze toch een gering neurologisch herstel, met epileptische aanvallen en perioden van spontane ademhaling tijdens haar continue kunstmatige beademing. Eén van de Intensive Care artsen, tevens medewerkster van het transplantatieteam, die dienst had in de Intensive Care Unit [ICU] weigerde desondanks om aan deze 15-jarige patiënte adequate medische zorg te verlenen, aan wat zij beschouwde als een lijk. Toen zij werd gedwongen aan te tonen dat een dood brein toch geen epileptische insulten kan veroorzaken omdat officieel alle hersenactiviteit zou moeten ontbreken, schreef zij in de ziekenhuisstatus: Als op een bepaald moment aan de diagnostische criteria voor hersendood is voldaan, is de persoon wettelijk overleden, ongeacht of later aan die criteria niet meer wordt voldaan. 'Hersendood' is niet altijd dodelijk - Orgaandonor ja of neeOrgaandonor ja of nee