Wat lief dat jullie zo aan ons denken Tja hoe het gaat..ik weet het niet, ik denk slecht. Alles komt nu tot stilstand, dagen heel druk geweest en nu opeens een enorme stilte. Alles is nu zo definitief. De uitvaart was met veel tranen maar ook met een lach, zoals hij het graag gewild had. Dankzij de tips hier is de gehele uitvaart opgenomen, ik vond het eerst helemaal niks en nog steeds vind ik het raar. Maar voor de verdere verwerking en voor de jongens is het misschien van waarde Daarnaast is er ook nog een hand- en vingerafdruk gemaakt, voor wat dan ook..maar het is er in ieder geval. Het voelt allemaal erg raar. Ik heb helemaal geen energie meer, ik eet slecht en slaap slecht. Alles lijkt moeite te kosten. Zoon begrijpt er niks van, hij vraagt vaak naar papa wat echt mn hart breekt. Ik heb hem bij zoveel mogelijk betrokken, hij heeft op zijn eigen manier afscheid kunnen nemen van papa. Al voelt dat voor hem niet als een afscheid. Ik hoop maar dat het een goede manier was, voor zover dat kan. En nu..ja ik weet het niet. Iedereen gaat door met het leven en ik heb nu het gevoel dat ik nooit meer ga leven. Gelukkig krijg ik heel veel liefde van onze zoontjes en omgeving. Maar ik zelf voel me leeg. Bang voor alles wat komen gaat en hoe ik het ooit allemaal weer op de rit krijg.
Ik zou willen dat ik de woorden kon vinden om je te ondersteunen, maar helaas heb ik die niet. Nogmaals heel veel sterkte gewenst.
Heel herkenbaar en begrijpelijk dat je nu niet weet hoe verder. Je hebt er echt tijd voor nodig! Hopelijk krijg je Hulp van Veel andere mensen die om je geen staan maar ook zij kunnen de lege plaats niet opvullen. Die zal altijd blijven. Heel veel sterkte gewenst in alles en geef jezelf tijd en rust.
Afscheid klinkt enorm mooi en echt Fantastisch dat je hebt laten filmen mijn complimenten. Dat je zoontje steeds naar hem vraagt logisch maar man wat ga je dan kapot.... Je zal echt hele diepe dalen krijgen maar uiteindelijk wordt het beter, echt waar
Ach meid wat een afschuwelijke tijd is het toch voor je. Goed om te horen dat de uitvaart wel helemaal naar ' je wens' is geweest. Het is nu moeilijk voor te stellen maar er gaat weer een tijd komen dat je je langzaam wat beter zult voelen. echt. die tijd komt weer! maar dat neemt niet weg dat het nu verschrikkelijk zwaar is voor je. En voor je arme kindjes. Blijft je moeder nog een tijd bij jullie wonen? Heb je praktische zaken zoals financiën en een tijd niet werken kunnen regelen? Ik kan me niet herinneren of je hebt verteld wat er is gebeurd ( Misschien heb je dat wel ergens gedaan dan sorry) maar ik hoop dat je vrede kunt krijgen met de gebeurtenissen. Heel veel sterkte!
Eerst werd je geleefd door de eerste schok en het geregel wat daarop volgde. De stilte die nu valt is denk ik herkenbaar voor velen. Een hele lastige tijd omdat jij nog zo middenin een zwaar rouwproces zit. Maar ook jouw leven zal weer doorgaan vreemd genoeg. Nu nog niet. Maar later. En wanneer dat later is zal voor iedereen verschillend zijn. Maak geen haast, neem alle tijd die jij nodig hebt en stukje bij beetje zal ook jij je leven weer op gaan pakken. Het zal veel tijd gaan kosten. En je zult vallen, opstaan, weer terugvallen, opstaan enz. Maar ook voor jou en je kinderen komt er weer een toekomst, ondanks dat je nu misschien denkt dat dit echt nooit meer zal komen. Dat de uitvaart is gefilmd vind ik niet raar. Sommige mensen hebben de behoefte nog eens terug te kijken. Bij anderen ligt het in de kast. Maar het is er. Ook voor als je kinderen er ooit naar zullen vragen. Mocht je de stilte moeilijk vinden geef dit dan alsjeblieft aan bij je ouders of vriendinnen. Geef aan wanneer je ze nodig hebt. Soms denken mensen, wanneer je er niet om vraagt, dat je behoefte hebt aan stilte en rust. Maar dat kan een verkeerde inschatting van hen zijn en dit kan jou weer het gevoel geven dat je het nu kennelijk alleen moet doen, wat meestal ook een foute inschatting is. Dus vraag. Mensen die van je houden zullen er zijn, ook als dit proces lang duurt. Een knuffel voor jou!
Goed dat het een mooie uitvaart was. Ik denk dat het ook fijn is dat alles gefilmd is. Misschien doe je er nooit wat mee maar dan is het er in elk geval. Mooi ook dat er nog een vinger en handafdruk is gemaakt. Heel waardevol. Ik hoop dat je lieve mensen om je heen hebt. Mocht je de behoefte hebben om even anoniem je hart te luchten de deur staat altijd open. Desnoods pb ik je mijn nummer en mag je bellen/appen/enz Knuffel voor jou en je kleine mannetjes
Klinkt als een mooi afscheid meis! En je hebt het super goed gedaan ook voor de kinderen. Je zoontje vraagt om papa,logisch en wat zul je een steek van pijn voelen steeds als hij dat vraagt.. zijn papa kan je hem dan helaas niet geven maar wel jou liefde,aandacht en vertrouwen. En dat je je doelloos voelt is logisch, al je "later" krijgt een andere invulling. Maar wel met 3 mooie kids die je zullen laten zien dat het leven ook mooi is. Niet meer zoals voorheen maar toch mooi.. Vraag om hulp, zeg dat je je alleen voelt en dat je een arm om je heen nodig hebt. Dat is normaal en menselijk. Ik hoop dat de tijd de scherpe kantjes eraf haalt en dat je met de tijd toch wat kan genieten van de kleine dingen.. Sterkte!
Ach meid toch. Alles wat je schrijft is heel begrijpelijk en heel normaal. Mijn voorgangers hier hebben het al heel mooi verwoord. Kalm aan en laat het maar komen zoals het komt. Ooit komen er betere tijden, al zie je dat nu niet.
Ik had het niet beter kunnen zeggen. Ik blijf het zeggen maar heel veel sterkte en een dikke knuffel.
Ook ik denk aan je. Hartverscheurend dat je zoontje naar papa vraagt. Wees niet te streng voor jezelf om het 'weer op de rit te moeten krijgen.' Dat kan niemand in zo'n situatie denk ik.
Wat ontzettend verdrietig allemaal. Ik blijf maar aan je denken. Mijn hart breekt als ik lees over je zoontje die maar naar papa blijft vragen. Mijn dochter is ook van augustus 2013. Een leeftijd waarop ze erg naar papa opkijken. Hele dikke knuffel voor je. Veel sterkte!
Ik wil je heel veel sterkte wensen. Wat een nachtmerrie die werkelijkheid is en blijft... Maar ooit gaat de zo'n weer schijnen. Pak alle hulp aan en vraag ook hulp. Ik weet hoe zwaar het kan zijn met drie kleintjes. Zorg voor (kleine) momentjes voor jezelf zonder kinderen om af en toe even op te laden.
Geen woorden voor. Ow wat erg , klein manneke wat nog niet goed begrijpt wat er is... mijn hart breekt voor jullie. Kon ik maar toveren... heel veel sterkte en veel kracht van je mannetjes.