Bedankt voor je antwoord! Dus in cruciale gevallen wordt de patiënt dus vervoerd naar de locatie van de donor? (Sorry dat ik doorzaag, ben voor de verandering eens niet kritisch, maar puur geïnteresseerd)...
Ze zullen er ongetwijfeld tussen zitten hoor, maar zoals ik dat soort reacties zie zijn dat dezelfde soort mensen die roepen de hema te boycotten vanwege een blauwe piet, en zo veel zullen er dat niet zijn gezien deze nog niet failliet is Ik denk dat er binnen die groep nog wel een hoop mensen zullen zijn die op hun nee terug komen zodra de ergste woede is gekalmeerd. Ik vind het voor wat hoort wat principe ook nergens op slaan. Heel simpel gezegd: pietje heeft een orgaan nodig maar is geen donor dus heeft geen recht, zet zijn nee om naar ja, ontvangt zijn orgaan en meld zich weer af. Hoe wil je dat tegengaan?
Lees net dat bijna 20.000 mensen zich hebben geregistreerd als nee. Buiten die al geregistreerden om die hun ja in een nee hebben veranderd. 20.000 in 2 dagen tijd. Die,neem ik aan,voorheen dus nergens geregistreerd stonden. Zo moeilijk is het dus niet om een keus door te geven als het echt moet Ga nu mezelf wel afvragen of deze wet het gaat halen gezien de posi en negatieve reacties 50/50 zijn...
Iedereen maar dan ook iedereen die vanaf nu reageert, lees dit eerst even. Zwartboek over orgaandonatie | Annet Wood Dit gaat over orgaan donatie hoe het te werk gaat en vooral over de mensen die orgaan donor waren en hersendood verklaard werden maar dat toch niet waren.... want ze leven nu nog Daarom stem ik dus ook nee.
voor zover ik weet is het niet meer nodig dat donor en ontvanger naast elkaar liggen op ok (behalve natuurlijk als je bij leven doneert). Doordat het orgaan oa gekoeld wordt en behandeld met een perfusievloeistof kan het een aantal uur buiten het lichaam 'overleven'. Al is het altijd spannend of een getransplanteerd hart ook echt weer gaat kloppen. Een patiënt neemt ook altijd afscheid voor de ok. Want gaat het donorhart niet kloppen dan is het einde verhaal. Een patiënt kan trouwens niet naar elk willekeurig ziekenhuis voor transplantie. Heel lang is het umcg bv het enige ziekenhuis geweest die een dubbele hart/long transplantie mocht uitvoeren. Sommige ziekenhuizen hebben dus licenties om bepaalde transplanties te mogen uitvoeren. Zowel patiënt als donor-orgaan moet dus in allerijl naar Groningen als het verlossende telefoontje komt. Ik ken mensen die zijn verhuisd om die reden... Want als je in Maastricht woont...
Maar als het orgaan een aantal uur buiten t lichaam kan overleven, waarom moet de donor dan persé kunstmatig in leven worden gehouden tot het moment van orgaanuitname? Het lijkt mij logischer (en voor velen vermoedelijk acceptabeler) indien de volgorde wordt aangepast: sterven temidden van je nabestaanden, daarna naar de OK. Prima dat je in leven wordt gehouden voor een tijdje, zodat men in elk geval een match kan zoeken, maar laat in elk geval de nabestaanden eerst fatsoenlijk afscheid nemen.
Zodra de circulatie stil valt beginnen ook de organen af te sterven. Ze krijgen immers geen zuurstof meer. Dit proces is te vertragen door het orgaan direct te koelen en te bewerken met een speciale vloeistof. Als iemand dus sterft bij de familie (wat voor een aantal hier pas 'echt' doodgaan is), en je moet dan nog naar de ok. Dan ben je zo een uur of langer verder voordat er begonnen kan worden met uitname. Dan hebben de meeste interne organen al te veel schade opgelopen. Hier zijn overigens wel nieuwe ontwikkelingen in, maar het gaat een beetje ver om hier verder op in te gaan. Blijft er in de nieuwe wet nog de optie bestaan dat je aan kunt geven welke organen je niet wilt doneren? In dat geval zou je er voor kunnen kiezen om organen die van een beating-donor moeten komen uit te sluiten. Of kunnen kiezen voor weefseldonatie. Dan kun je, onder de juiste kmstandigheden, tot 24 uur na overlijden doneren. Door deze keuzemogelijkheden zouden misschien meer mensen donor willen zijn die nu nog twijfelen door een andere mening over de definitie van 'dood'.
Interessant stuk. Heb het zelf ook van redelijk dichtbij mee gemaakt; een jongen uit de vriendengroep van mijn dochter werd ziek en kreeg meerdere hersenbloedingen achter elkaar. Artsen stonden al paraat en het ging alleen nog maar over doneren. Inmiddels loopt hij weer rond en heeft er amper iets aan over gehouden.
Denk dat die tijd te kostbaar is. Als je afscheid hebt genomen en de persoon overlijdt, moet je meteen naar de ok en de organen eruit halen, echt tijd voor afscheid is er dan eigenlijk niet, en ik denk dat het risico er is dat het te lang duurt, je gaat die mensen er ook niet vanaf trekken omdat het hart eruit moet. Maar goed, sowieso is er dus even niet gekoeld. Als ze het orgaan eruit halen voordat de persoon overleden is, wordt het meteen gekoeld.
Mag ik jou iets vragen? Waarom blijf jij steeds zo doordrammen dat een keus doorgeven of registreren toch een kleine moeite is. Of zoals je het hier schrijft: zo moeilijk is het dus niet. Mensen hebben verschillende redenen aangegeven wat hun beweegreden is om zich niet te laten registreren. Maar ik heb werkelijk op géén van de tig pagina's gelezen dat ze zich niet wilden registreren omdat ze dit een te grote moeite vonden. Dat zit alleen maar in jouw hoofd hoor. Dus tegen wie praat je nu eigenlijk?
😂😂 zo sta ik meestal ook te koken. Dit filmpje keek ik later terug en heb deels nog teruggespoeld om het goed te horen.
Merah: heel erg bedankt voor je antwoorden. Je hebt mijn persoonlijke keuze (nog) niet veranderd maar ik stel het wel heel erg op prijs dat je de moeite hebt genomen om op mijn vragen in te gaan.
nee ik denk eerlijk gezegd dat dat veel harder is, "kom wegwezen, de organen moeten eruit" Maar ik heb er ook geen moeite mee om afscheid te nemen terwijl de persoon technisch gezien nog in leven is...ik heb het helaas meegemaakt. En ik kan je vertellen dat je op het moment van sterven echt niet echt afscheid neemt...dat echte psychische afscheid komt pas weken later als alles valt. Wij zijn zo ongelooflijk blij en "trots" dat hij nog andere levens heeft kunnen redden. O nee wacht, we zijn moordenaars natuurlijk De begeleiding was overigens top.
Tegen niemand in het bijzonder Maar meen me te herinneren dat jij zo even grote campagnes uit je mouw kon schudden (bijv langs alle deuren gaan) om donoren te werven of in ieder geval mensen een keus te laten maken. Ze zijn er nog niet maar 20.000 man in 2 dagen vind ik al heel wat. En met moeite; veel mensen geven aan er niet over na te (willen) denken en het maar uit te schuiven en keus blanco te laten. En nu binnen 2 dagen kan er ineens wel een keus gemaakt worden. Al is het nee.
Fijn iets positiefs te horen Tuc (wat betreft begeleiding). Ik krijg hier soms zo'n naar gevoel in dit topic. Alsof iedereen rond de patiënt staat te wachten tot hij/zij kan worden 'leeggeroofd'. Dat er over lijken wordt gegaan omdat er haast is. Om maar te zwijgen over termen als 'moord'... Dit doet onrecht aan al die mensen (artsen, verpleegkundigen etc) die met hart en ziel vechten voor het leven van hun patiënt. Mensen die begaan zijn met het lijden van de nabestaanden. Pffff. Sorry, moest het even kwijt.
Idd.. belachelijke gedachten. Jouw leven is net zoveel waard als dat van een ander. Ineens duiken nu allerlei aannames en complot theorieen op.
nee hoor, dat gevoel kregen wij totaal niet. Er werd heel goed uitgelegd wat er ging gebeuren (vandaar dat het voor mij ws logisch is dat die persoon niet echt gestorven is). Die artsen en verpleegkundigen deden echt alles wat ze konden en er zat ook geen 5 minuten tussen: sorry hij gaat het niet redden en het verwijderen van de organen hoor. We hebben achteraf ook nog gehoord wie de organen gekregen heeft.
Maar daarmee heb jij nog geen gelijk. Het gaat er namelijk helemaal niet om hoe makkelijk het is om een keuze te registreren. Voor mensen zonder problemen ( er zijn genoeg voorbeelden genoemd ga niet alles herhalen) is het inderdaad niet moeilijk om in te loggen en op nee te klikken. Maar: Mensen moeten het recht hebben om over hun eigen organen te gaan. Wil je niet aan de overheid kenbaar maken of je wel of niet wilt doneren dan moet dat kunnen. Want het is van jou en niet van de overheid. in zo'n register horen alleen toestemmingen te staan. Kom je niet in het register voor dan is het dus nee.