Vanaf nu iedereen standaard donor

In de brief wordt je verwezen naar www.jaofnee.nl die site verwijst je naar een stichting en op die site staan links voor onderwijs. Hoe weten ze of ik écht dood ben?. Daar kan je ondermeer lezen dat dood en hersendood hetzelfde is.

 

Nooit de stekker er uit, lijkt me idd een beetje uitzichtloos. Als er naar weken totaal geen enkele verbetering optreedt " en de stekker wordt er uitgetrokken" dan sterf je op een natuurlijke manier. Dat is iets heel anders dan bijvoorbeeld wat ik lees op tal van sites, waar keer op keer wordt aangegeven dat hersendood iets is wat in het leven geroepen is omdat er anders niet gedoneerd mag worden, anders is het idd moord. Je leeft immers nog.



De waarheid van de afschuwelijke behandeling en de dood van de donor

De patiënt krijgt geen verdoving. Het operatief weghalen van meerdere organen duurt gemiddeld, drie tot vier uren, terwijl het hart klopt, de bloeddruk en ademhaling normaal zijn, al is het met behulp van een machine. Nadat elk orgaan zorgvuldig is weggesneden wordt uiteindelijk het kloppende hart stopgezet, juist voordat ook dat orgaan wordt verwijderd.

Het is een goed gedocumenteerd feit, dat de hartslag en de bloeddruk direct omhoog gaan, wanneer de eerste incisie in de hersendode patiënt wordt gemaakt. Dit is precies dezelfde reactie die een anesthesist ziet bij een gewone patiënt die tijdens een normale operatie te weinig anesthesie heeft toegediend gekregen. Maar, zoals eerder gezegd, orgaandonoren krijgen geen anesthesie toegediend.

Er steken steeds meer protesten van verpleegkundigen en anesthesisten de kop op, die reageren op de bewegingen van een verondersteld "lijk" tijdens de operatie. De bewegingen zijn soms zo hevig dat het onmogelijk is geworden om door te gaan. Als gevolg van hun persoonlijke ervaringen hebben vele professionals in de medische wereld hun naam van het donorregister laten schrappen en hebben twijfels over hersendode donoren, of zij werkelijk dood zijn of niet.

 

Toevallig, daar citeer ik net een heel stuk uit.
Ben heel Benieuwd als dit gewoon bij je donor codicil aanvraag formulier wordt meegestuurd hoeveel mensen zich nog aanmelden..

 

Ja natuurlijk is dat verschrikkelijk, alleen dat doet geen pijn. Als je orgaan donor bent, wordt je open gesneden, langzaam word orgaan voor orgaan eruit geplukt. Je bent helemaal platgespoten en voelt een helse pijn. wachtend tot ze eindelijk je hart bereiken en je geen pijn meer voelt.

Stel je voor, je kind krijgt een ongeluk en je geeft haar op voor donatie:
optie 1: of ze krijgt een foute diagnose hersendood maar is eigen maar een coma of er zit bewustzijn bij; en ze hoort jullie praten met de artsen, geef haar maar op dan kunnen we in ieder geval nog iemand anders redden (en je kind gillen en bewegen, niemand die het ziet of hoort). Ze gaat mee voor donatie en ze ervaart nog een helse pijn en ze overlijd, helemaal alleen niemand waar van ze houdt om haar heen.
optie 2: of ze krijgt een foute diagnose hersendood maar is eigen maar een coma of er zit bewustzijn bij; en ze hoort jullie praten met de artsen, geef haar maar op dan kunnen we in ieder geval nog iemand anders redden (en je kind gillen en bewegen, niemand die het ziet of hoort) ze word wakker op tijd en heeft het gevoel dat jullie liever een ander kindje zien leven als haar.
optie 3: ze krijgt er niets van mee en misschien redden jullie een ander kindje.

 

Wie zegt er dat het de waarheid is wat op die site staat? Ik lees op andere sites weer dat er wel verdoving gegeven wordt.

 

Tja ik geloof hier dus niet zo in en ga ervan uit dat artsen weten wat ze doen. En vertrouw op mijn gevoel.

 

Dat mag natuurlijk, ieder ze eigen keuze.

 

Ja de één leest dit de ander leest dat. Ik lees op te veel sites dat er geen verdoving wordt gegeven. En ik lees op te veel sites dat er daadwerkelijk mensen zijn die gezond en wel verder leven na een diagnose "hersendood", en blijkbaar alles hebben gehoord wat er aan hun bed besproken is. Er zijn landen waar de diagnose hersendood niet gesteld mag worden trouwens omdat er dus blijkbaar veel discussie over is.

Iedereen zou voor zichzelf moeten kunnen en mogen beslissen. Maar als ik of iemand uit ons gezin in deze positie komt, wil ik me niet hoeven afvragen of mijn geliefde een pijnlijke dood gestorven is op de operatietafel.

 

Iedereen is inderdaad vrij om te geloven wat hij of zij wil. Zolang ik twijfel heb of mijn kind nog bewustzijn heeft, zal ik donatie geen optie vinden. Ik zou daarin mijn gevoel en de mening van de artsen volgen.
Als ik alles wat een risico kan zijn zou moeten uitsluiten, zou ik niets meer kunnen eten, en liever ook niet meer ademen. Daar volg ik dus mijn eigen weg in, en zo ook met orgaandonatie.
En ik ben niet zo spiritueel, maar mijn overleden oma heeft het wel even laten weten toen ik niet aan haar had gedacht tijdens haar verjaardag

 

Over de dagen heb ik beetje bij beetje kunnen meelezen, maar heb het te druk gehad om te reageren. Ik zal proberen een aantal inhoudelijke zaken inzichtelijk te maken.

Wat is hersendood precies?
Bij hersendood is er een volledig verlies van alle hersenschors- en stamfuncties. Het moet volledig duidelijk zijn wat hiervan de oorzaak is, en dat dit onbehandelbaar en onomkeerbaar is, en dat er geen omkeerbare factoren zijn die nog een rol kunnen spelen (zoals chemische ontregelingen, te lage temperatuur etc). In de praktijk hebben alle hersendode patiënten een of meerdere scans van de hersenen gehad, waarop de catastrofale hersenschade duidelijk zichtbaar is. Bij de meesten is er sprake van inklemming: door zwelling van de hersenen (ten gevolge van de schade door bijvoorbeeld letsel of zuurstoftekort; alle zachte weefsels in je lichaam gaan zwellen bij schade) of door iets anders wat ruimte inneemt en de hersenen verdringt (meestal bloed in of rondom de hersenen of hersenvocht wat niet meer kan doorstromen of afgevoerd worden) raakt de hersenstam in de verdrukking. Soms zie je dat de grote hersenen helemaal zijn afgestorven. (zwart geworden op de CT scan)
De hersendood wordt vastgesteld in meerdere stappen:
-Klinische beoordeling door neuroloog of neurochirurg: die stelt vast dat er geen enkele reactie is op aanspreken of pijnprikkels, en dat alle te onderzoeken hersenstamreflexen zijn uitgevallen.
-Aanvullend onderzoek: tot nu toe meestal een EEG onderzoek, waarop geen enkele hersenschorsactiviteit meer te zien is. Een alternatief, dat nu gebruikt wordt als EEG niet mogelijk is (denk aan veel hoofdwonden), is om door middel van CT angiografie of echo-doppler-onderzoek vast te stellen dat er geen bloed meer naar de hersenen gaat (dat gebeurt als de druk in het hoofd dusdanig hoog is dat de bloedvaten worden dichtgedrukt).
Pas als er geen enkele meetbare vorm van hersenactiviteit of hersenstamactiviteit is, danwel is vastgesteld dat de hersenen niet meer doorbloed worden, kan de laatste test gedaan worden. In de apneutest wordt de patient eerst voorzien van flink veel zuurstof om schade door zuurstoftekort te voorkomen. Dan gaat de beademing uit. Je belangrijkste prikkel om te gaan ademen is niet het zuurstofgehalte, maar het gehalte van koolzuurgas. Als die laatste waarde tot een bepaalde hoogte kan oplopen zonder dat een patient gaat ademen, wordt de beademing weer ingeschakeld, maar is de hersendood officieel.

Een hersendode patient kan geen pijn meer voelen. Een pijnprikkel komt via het ruggenmerg en de hersenstam de hersenen binnen, en wordt waargenomen door activatie van de hersenschors. Zowel de hersenstam als de hersenschors hebben alle functie aantoonbaar verloren. De pijnsignalen zullen door de perifere zenuwen vaak nog wel worden doorgegeven, maar lopen dus dood bij of in het ruggenmerg.
Omdat (een deel van) het ruggenmerg nog wel kan functioneren, kunnen bij de operatie spinale reflexen ontstaan, reflexen vanuit het ruggenmerg, die voor bv spierspanning kunnen zorgen. Dit is dus een teken dat de perifere zenuwen en het ruggenmerg nog werken, maar niet dat iemand pijn ervaart.
Anesthesie als in middelen die een algehele anesthesie geven heeft geen toegevoegde waarde. Die middelen dempen de activiteit van de hersenschors, en juist die activiteit is al geheel verdwenen. Je kan die activiteit niet verder dan tot 0 reduceren.

heel veel pagina's terug stelde iemand nog de terechte vraag hoe het kan dat iemand hersendood is, aangezien hij qua hart- longfunctie nog wel "levend" genoeg was om in het ziekenhuis te belanden?

De ademhaling wordt volledig vanuit de hersenen aangestuurd, maar het hart werkt relatief zelfstandig. Een hersendode heeft vaak veel bijsturing nodig om de bloeddruk en hartslag binnen de perken te houden, maar onder die omstandigheden houdt het hart het nog wel een tijdje vol.
Veel hersendoden hebben een reanimatie doorgemaakt, waarbij het hart wel weer op gang is gekomen, maar de hersenen al teveel schade hadden. Als de ambulance bij een reanimatie komt of een andere toestand waarin iemand diep bewusteloos is, wordt de patiënt geintubeerd en wordt de beademing overgenomen. Ook hierbij kan het goed zijn dat alleen de hersenen een echt kritiek zuurstoftekort hebben gehad, maar de andere organen er goed doorheen komen. de hersenen zijn veel gevoeliger voor zuurstoftekort dan alle andere organen.
Anderen geraken tijdens hun ziekenhuis-opname hersendood door bijvoorbeeld een tweede hersenbloeding na de eerste waarvoor ze opgenomen waren, of door de eerder genoemde inklemming die over dagen kan ontstaan.

Ik vergelijk hersendood met het volgende. Heb je weleens gehad dat je computer volledig crashte? Ken je dat irritante knipperende cursortje in een zwart scherm? De ventilator draait, de lampjes knipperen, maar je harde schijf is compleet verloren. Je programma's en bestanden zijn weg, je computer gaat het in deze vorm nooit meer doen. Je hebt nog een paar opties: nieuwe harde schijf (de hersenen zijn onvervangbaar), of de onderdelen van je computer gebruiken voor andere computers. Of je gooit het hele ding weg natuurlijk.

Een ander punt dat hier steeds terugkomt, is of het hart nog klopt als de organen worden uitgenomen. Op internet vind je daar geen duidelijk antwoord op. Toen ik zelf (jaren geleden) een uitname bijwoonde, ging het als volgt. Alle voorbereidingen werden getroffen (openen borst- en buikholte, aansluiten van diverse slangen) terwijl de beademing doorging. Toen alles voorbereid was, werd de beademing gestopt en stopte uiteraard ook het hart er heel snel mee. Het hart kiest immers niet om ermee te stoppen, het hart is een dikke spier met een paar stroomdraadjes en wat bloedvaten, maar stopt omdat het geen zuurstof meer krijgt. Ik meen me te herinneren dat er een no-touch volgde van enkele minuten, waarna de bloedvaten en organen gespoeld werden met een koude conservatievloeistof en vervolgens werden uitgenomen. Maar het hart is dan dus al gestopt.

Het concept "ziel" laat zich niet makkelijk in anatomische of fysiologische termen beschrijven. Maar het hart, die domme spier, lijkt me geen logische residentie hiervoor. Die perceptie is denk ik grotendeels cultureel bepaald, mede ingegeven doordat het hart sterk reageert op autonome signalen ten gevolge van emoties. Alles wat je als "ziel" zou kunnen definiëren, aan herinneringen, emoties, karaktertrekken, komt vanuit de hersenen. Wanneer de ziel vertrekt weet niemand, maar voorzover je de concepten kan verenigen, zal een hersendood brein naar mijn idee geen zetel voor de ziel meer vormen.

Een werkelijk "hersendode" die weer hersenactiviteit gaat vertonen, is medisch gezien eigenlijk uitgesloten. Dan moet er iets mis gegaan zijn in de work-up. In de publieke opinie, dus ook zeker op het internet, worden coma (sterk verlaagd bewustzijn, soms ook tot niet reageren) en hersendood nogal eens verward. Ik ben nogal geschokt door sommige stukken die in deze discussie worden aangehaald, waar zonder enige achtergrondkennis vanalles wordt geroeptoeterd wat gewoon onzin is.

Overigens: laat je eigen moeite met het begrip "hersendood" geen reden zijn om categorisch "nee" te registreren als donor!
Naast orgaandonatie door hersendood zijn er immers meer vormen van donatie.

De eerste is orgaandonatie na circulatoir overlijden. Ook niet hersendode patiënten kunnen doneren. Zij hebben uiteraard dan ook een infauste prognose (voortzetten van de behandeling medisch zinloos)en zullen zeker binnen minuten tot max 2 uur overlijden na staken van de beademing. Dit zijn bijvoorbeeld cardiologische patiënten of mensen met ernstig hersenletsel zonder ademprikkel maar niet hersendood. In dit geval wordt de ondersteuning uitgezet zoals bij patiënten die niet doneren, maar staat het uitnameteam al klaar op de operatiekamer. De patiënt overlijdt in het bijzijn van de familie. Na de hartstilstand mag 5 minuten lang niemand de patiënt aanraken om zeker te weten dat de patiënt overleden is, waarna deze als een speer naar de operatiekamer gebracht wordt. Niet alle organen komen deze situatie goed genoeg door, en de organen die wel op deze manier gedoneerd worden, zijn vaak minder in "kwaliteit". Maar die kwaliteit wordt wel steeds beter door verbetering van de procedures.

En dan is er nog de weefseldonatie. Deze vindt onder veel minder tijdsdruk plaats (moet binnen een x aantal uren na het overlijden). Deze patiënten overlijden wel meestal in het ziekenhuis, anders wordt het logistiek wel ingewikkeld, maar dat kan ook op een gewone verpleegafdeling zijn.

Dus ook als je niet wilt doneren binnen de hersendood procedure, kan je nog heel waardevol zijn voor anderen!

Iemand vergeleek het nieuwe voorstel nog met alsof je huis afgepakt of leeggeroofd zou worden. Ik denk dat je het meer moet vergelijken met de theoretische situatie waarin het huis van een overledene standaard afgebroken zou worden (over de grond hebben we het niet) tenzij je het doneert ten behoeve van iemand die het nodig heeft. In tegenstelling tot een huis heeft een orgaan van een overledene voor de familie geen economische waarde, en kan je het ook niet bewaren voor de herinnering. (nou ja, is in onze cultuur niet gangbaar )

En SandraBe, het "hellend vlak" is een van de klassieke drogredeneringen. Nog een worstje?

En dan nog wat wettelijke aspecten.
Kinderen vallen niet onder de nieuwe regels. Voor hen blijft gelden dat de ouders mogen kiezen.
Ook in de huidige situatie is het al zo dat als iemand geregistreerd staat als donor, het donorgesprek in de insteek een mededeling is. Als familie heel veel bezwaar heeft, kan hier verandering in komen. Maar in feite is de huidige situatie voor iemand die "ja" heeft gezegd hetzelfde als in de nieuwe wet voor iedereen die geen bezwaar heeft geregistreerd.

En ik ben vast nog een hoop dingen vergeten waar ik in de afgelopen 80 pagina's eigenlijk op had willen ingaan...

 

Sorry, dit artikel bevat zoveel feitelijke onjuistheden dat het al niet serieus te nemen is. Of dingen worden totaal uit hun verband gehaald. Neem nou de apneu test: "zuurstof is zo belangrijk voor het herstel". Er is geen herstel meer voor iemand die aan een hersendoodprotocol toe komt, die fase ben je al heel veel stappen voorbij. Zonder hersendoodprotocol ging "de stekker eruit" en ging zo iemand gewoon dood.
Er worden daarnaast wat procedurele zaken beschreven die gaan over Amerika en daar misschien wel zouden kloppen, maar in Nederland totaal anders zijn. Een zeer kwalijk stukje misinformatie.

 

De vraag is onlangs ook op Facebook aan de medewerkers van orgaandonatie gesteld. Ik hoop dat zij ons kunnen vertellen of de orgaan donor wel of geen pijn bestrijding krijgt tijdens het uitnemen van zijn/haar organen.

Op dit moment is er nog geen antwoord maar hoop dat het er morgen is.

Deze vraag staat op de fb site van orgaan donatie:

"Klopt het dat orgaan uitname zonder pijnbestrijding wordt uitgevoerd? Krijgt de "overleden" persoon pijnbestrijding voordat de operatie tot orgaan uitname begint Of enkel spierverslappende middelen"


https://www.facebook.com/orgaandonatie/posts/1285303281493360?comment_id=1288218044535217&comment_tracking=%7B%22tn%22%3A%22R9%22%7D

 

Snopes.com heeft een uitgebreid artikel over orgaandonatie, hersendood zijn, en wel of geen pijn voelen: Organ Donors are Still Alive, Not Anesthetized? : snopes.com

 

Nou daarom lijkt mij dat erover doorzagen juíst nodig is.
In ziekenhuizen worden veel te veel fouten gemaakt. Niet iets wat ik zelf verzin en ook niet alléén voortkomend vanuit de dingen die ik van dichtbij heb meegemaakt.
Des te meer reden dat de overheid, voordat iemand tekent om donor te worden, hele goede informatie geeft zodat mensen ook echt weten waar ze ja of nee op zeggen. Dus niet in campagnes, zoals iemand hiervoor al schreef, vragen of iemand wil doneren na zijn dood.
Ze hadden op hun klompen aan kunnen voelen dat heel veel mensen geen donor willen worden met de wetenschap dat bij donatie bij hersendood je nog aan de machines vastzit en je met een lichaam dat nog signalen van leven vertoont naar de operatiekamer wordt gereden. En ik denk, ik durf daar zelfs best stellig in te zijn, dat dit zelfs de reden is dat ze het er niet bij vertellen.

 

Maar dat je geen orgaandonor wil zijn wil toch niet zeggen dat je nee moet stemmen tegen het voorstel standaard donor worden? Immers je kan de standaard ja altijd nog zelf laten aanpassen aan een nee
Het gaat er met deze wijziging om mensen die geen keuze maken die zich er niet in verdiepen en die anders wel donor hadden willen worden maar het simpelweg niet hebben ingevuld

 

@ MadelnUSA, dank voor je zeer uitgebreide uitleg. Dít is dus de uitleg die duidelijk in campagnes zou dienen te worden gegeven en wat de overheid tot op heden heeft nagelaten. Van mij mag het zelfs nog meer in detail. Mensen hebben recht op informatie en kunnen na dit soort uitleg veel beter een overwogen keuze maken.
Plus dat nabestaanden zo ook vooraf, mocht er iets gebeuren met een geliefde, al weten wat de procedure in zal houden omdat ze deze informatie veelal zelf hebben gelezen. Mensen die folders direct bij het oud papier gooien uitgezonderd.
En dit soort informatie zou met regelmaat gegeven moeten worden. Net zoals toen het noodnummer 112 werd ingevoerd. Herhalen, herhalen, herhalen. Als er nu iets gebeurt weet iedereen (nou ja, de meeste mensen denk ik wel) dat je 112 moet bellen.

 

Heel even de argumenten van de mensen die niet willen registreren teruglezen alsjeblieft. Anders moeten we heel erg in herhaling vallen.