Maar je roept zelf 2 berichten hierboven dat donoren met nog teken van leven naar de OK gereden worden waar vervolgens hun organen verwijderd worden. als je goed gelezen hebt in de info van madeinusa dan toont een patient geen enkel teken van leven meer. Is meermaals gecheckt of alle functies uitgevallen zijn en er echt helemaal nergens op gereageerd wordt. Op de machine na die zorgt dat je organen van bloedcirculatie worden voorzien ben je dus hartstikke dood.
Er is nergens gezegd dat de ziel zich bij het hart bevind, alleen dat (imo) het stoppen van het hart het proces van het scheiden van lichaam en ziel in gang gezet word. Deze ziel gaat verder, (reïncarnatie, hemel, maar net waar je in gelooft) en zou dus ook niet zo fysiek gebonden kunnen zijn zoals jij omschrijft. Wanneer de eigenschappen van de ziel zoals jij ze omschrijft alleen bepaald worden door de hersenen, zou de hemel vol met hersens zitten in plaats van zielen. Ik zie de ziel dus niet als iets fysieks, maar een energie die zich in het gehele lichaam bevindt. Misschien is dit interessant om te lezen, gaat over de verbinding tussen chakra's en hersenen (het hoeft níet hoor ): Psychoneuroimmunologie - Dokter Veenstra Acupunctuur en Homeopathie Nijmegen De wetenschappelijke wereld staat wat dit betreft nog echt de kinderschoenen, maar daar zit dus ook nog genoeg ruimte om in de toekomst te ontwikkelen.
Cookies op AD.nl | AD.nl Ik kwam dit artikel tegen en zet me nogmaals aan het denken. Ik ben er nu ook eigenlijk wel uit, mede ook door het lezdn van dit topic, dat ik geen donor wil zijn.
Dat is iets wat ik ook nog niet wist, dat de hersendode persoon tien minuten van de beademing af moet om te zien of hij écht dood is.Maar als hij na die tien minuten nog steeds niet zelfstandig heeft geademd dan gaat hij weer aan de beademing. Pfoe, dat lijkt me ook heftig voor de naasten. De overledene eerst bijna zien sterven en dan weer kunstmatig beademen. Feit blijft dat je een echt dood persoon niet kunt gaan beademen en dat zijn hart dan weer gaat kloppen. Dat zou anders toch veel makkelijker zijn. Dan gaat de orgaanstichting gewoon naar het mortuarium en haalt daar de lijken uit de kast, beademt het lijk en haalt daarna de organen uit het dode en opnieuw ademende lichaam. Is er een website waar mensen ervaringen kunnen delen met anderen over de orgaanuitname van hun naasten? Hier vond ik zelf een zeer uitgebreid verslag van hoe de orgaan donatie in zijn werk gaat: Een harttransplantatie van uur tot uur - archief nrc.nl
Als je er niet achter staat om donor te worden dan moet je dat zeker niet doen. Of er bv over 10 jaar nog eens over na denken. Maar ik zou je wel adviseren om hier mensen over te raadplegen die hier echt verstand van hebben (waar jij vertrouwen in hebt dat ze er verstand van hebben). Maar ik zou het zeker niet doen nav dit topic. Er staat hier echt heel veel onjuiste informatie. En bv 1 iemand plaatst een artikel over het feit dat er geen narcose wordt gegeven en meteen plaatsen 3 leden dat hier zonder enig verstand hiervan dit nog een keer. Ze lezen dat 1 keer en nemen het voor waar aan.
Ik roep dat het hart nog klopt wanneer je naar de o.k. wordt gereden bij hersendood doneren. En dat staat ook duidelijk in haar informatie. Onder een teken van leven versta ik bijvoorbeeld dat het hart nog klopt. Zij verstaat dat er niet onder. Maar haar informatie is vele malen duidelijker dan de overheid nu geeft. In ieder geval voor meer mensen voldoende om hier hun eigen conclusies uit te trekken.
Maar het probleem hier is juist dat wat sommigen roepen bewusr mensen op het verkeerde been zet. Zoals jij zegt: die persoon vertoont nog tekenen van leven. Een kloppend hart wordt door de meeste mensen niet verstaan onder een teken van leven. Door jou wel en dat mag, maar door alleen te roepen over een teken van leven krijgen sommigen een beeld voor zich van een bewegend spartelende patient die zomaar zn organen verwijderd worden. Ik denk dat juist in zulke gevallen het heel belangrijk is om zorgvuldig je woorden te kiezen..en niet te vermengen met wat jij (algemeen en niet persoonlijk bedoeld) eronder verstaat. Zo worden mensen onnodig bang gemaakt. Daarbij weet je nog niet wat er straks voor info van de overheid gaat komen. Eerst moet deze wet nog aangenomen worden.
Wat ik ook nog mee wil geven, neem de informatie meerdere malen tot je. Zo'n onderwerp als dit roept meteen een primaire reactie op, dat is logisch. Maar om je echt een mening te vormen moet je vaak dezelfde info lezen. Ik heb nogmaals de uitleg van Dijkstra gehoord en haal daar weer nieuwe info uit. de integriteit van je lichaam (het zelf mogen beslissen wat er met je gebeurd) is in de nieuwe wet beter geregeld. Dit is echt een misverstand. In de huidige regeling mag je je registreren als donor, als je niet geregistreerd bent nu dan wordt er aan je nabestaanden gevraagd wat er moet gebeuren. Je beslist dus absoluut niet zelf over wat er met je lichaam gebeurd. Een nabestaande kan altijd iets anders beslissen dan jou voorkeur had. In de nieuwe wet worden alleen nog nabestaanden geraadpleegd wanneer je die optie aangevinkt hebt. Als je je met de nieuwe wet als NEE registreert dan is het echt nee. Bij ja uiteraad ook.
Ik vind het zelf echt schrikbarend dat er dus blijkbaar te gemakkelijk verkeerde diagnoses gesteld worden wat betreft hersendood. Er zijn in mijn ogen te veel gevallen die je tegenkomt waarvan gezegd wordt dat ze hersendood zijn om het vervolgens niet te zijn. Er is dan blijkbaar iets niet goed gegaan tijdens de onderzoeken, of te onzorgvuldig mee omgegaan, niet de juiste diagnose. Of zijn dat dan allemaal broodje aap verhalen. Dat geloof ik dus echt niet. Een jaar of 25 geleden heeft mijn oom een ernstig verkeersongeluk gekregen, waarbij hij verschillende ledematen moest missen. Hij lag 4 maanden in een zeer diepe coma waarbij hij nergens meer op reageerde. Hij lag aan de beademing omdat zelf ademen niet mogelijk was. Ik weet het fijne er niet van, maar mijn moeder en haar zus(vrouw van) hebben dagen en nachten in het ziekenhuis doorgebracht. Uiteindelijk werd ook besproken om de stekker er uit te trekken, omdat de artsen aangaven dat het een uitzichtloze situatie was. Mijn tante kon dit niet, wilde de beslissing niet maken. Uiteindelijk begon hij naar bijna 4 maanden met zijn vingers te bewegen en zijn ogen gingen open. Het heeft nog zeker een maand of 2 geduurd voordat hij "hersteld" was en het ziekenhuis kon verlaten. Hij heeft wel een hersenbeschadiging er aan over gehouden, maar hij wist alles nog, kende iedereen nog, en kon ook hele gesprekken navertellen wat er naast zijn bed verteld werd. 2 jaar geleden is hij overleden. Ik weet zo niet of hij ook de diagnose "hersendood"heeft gekregen hoor, maar als de stekker er was uitgetrokken was hij gewoon overleden. Ik durf zelf gewoon niet met zekerheid te zeggen dat hersenen die zwaar beschadigd zijn (en hersendood verklaard zijn) niet meer kunnen herstellen. Daarom zou ik zelf nooit op deze manier doneren. In antwoord op de moeilijkheden die dit opriep bij het vaststellen van de dood, definieerde een Ad Hoc Committee van de Amerikaanse Harvard Medical School in 1968 het concept hersendood (aanvankelijk nog omschreven als irreversible coma en later gewijzigd in brain death) (site van de rijksoverheid) Deze term is veranderd in hersendood omdat je bij iemand die in een zeer diepe coma ligt, geen organen mag verwijderen.
Ik heb zojuist mijn ja in een nee veranderd. Niet omdat ik wil schoppen, maar door dit hele 'gedoe' wordt mijn Ja een te grote twijfel. Grote kans dat ik het weer zal wijzigen. Maar ws de komende tijd niet, ik heb me als jongere zonder kinderen geregistreerd en ik wil dat, mocht ik verongelukken terwijl mijn kinderen nog jong zijn, zij normaal afscheid mogen nemen. Mocht er de optie duidelijk komen dat ik als 'geen bezwaar, ik laat het aan de nabestaanden over', komen, zal ik ws daarvoor kiezen. Dan mogen mijn man en kinderen kiezen, ik vind die optie momenteel even niet duidelijk genoeg. Ik wil het zeker weten, dus voor nu even op nee. Je weet maar nooit, er kan altijd wat gebeuren en nu sta ik er niet genoeg achter om de JA te laten staan.
Verkeerde diagnoses worden hier zonder deze wet ook gegeven, dat heeft hier niks mee te maken. Je wordt door deze wet niet verplicht donor, die keuze mag je zelf maken. Het voorbeeld wat jij geeft is ten eerste 25 jaar geleden, inmiddels is er heel veel meer kennis en je weet dus nooit est de diagnose was geweest als het nu gebeurd was. Daarbij weet je zelf niet meer of het over hersendood ging, dat is nogal een cruciaal verschil. Jouw voorbeeld past meer in een discussie over wel of geen stekker eruit trekken. Zelf heb ik dus wel de gang naar een orgaandonatie meegemaakt. Dit is ook al ruim 10 jaar geleden dus ik kan mij voorstellen dat er nu alleen nog maar meer gecontroleerd wordt of iig even goed. Er wordt niet binnen 5 minuten bepaald en ook niet door 1 arts of iemand werkelijk hersendood is en op geen enkele prikkel meer reageert. Wat madeinusa uiteenzet is precies zoals ik dat heb zien gebeuren. En geloof mij...zo iemand staat echt niet meer op. Broodje aap ga ik mij niet over uit laten, ik denk wel dat veel van die verhalen anders in elkaar steken dan dat het nu lijkt.
Maar had je dat al geregistreerd? Want dat is mijn inziens het hele idee van het omkeren van de wet: dat je erover gaat nadenken!
Dit is het probleem ze krijgen GEEN narcose maar een spierverslapper, lees dit nu even. Zwartboek over orgaandonatie | Annet Wood
Ik ben er nog steeds niet uit wat de hersendode patiënt nou voor narcose krijgt voordat zijn organen eruit gesneden worden. Weet jij het tuc? Of iemand anders? Ik lees hier, op deze pagina namelijk dat een narcose normaal uit drie middelen bestaat. Een pijnstillend middel, een slaapmiddel en spierontspamners. Wat krijgt de hersendode patiënt voordat zijn of haar organen worden uitgenomen? En pijnstillingsmiddelen, en slaapmiddel en spierverslappers of enkel spierverslappers? FAQ | Onder Narcose Kijk onder het kopje: "wat gebeurt er bij algehele narcose".
Ja, ik weet dat het overal staat maar niet op de officiële sites. Daar noemen ze het "narcose" maar wat is de definitie van narcose? Zie mijn bericht hierboven aan tuc.
En zie het antwoord wat op fb pagina van orgaan donatie gekomen is. Daar noemen ze het ook narcose maar wat verstaat men onder narcose? https://www.facebook.com/orgaandonatie/posts/1285303281493360?comment_id=1288218044535217&reply_comment_id=1288871224469899&comment_tracking=%7B%22tn%22%3A%22R9%22%7D
Ik ben niet medisch geschoold, ik kan je dus niet de exacte inhoud van het medicijn vertellen. Het is sowieso een spierverslappend middel, wat er aan verdovend middel in zit weet ik niet en doet eigenlijk ook niet ter zake. Iemand die hersendood is ervaart niks meer aan pijnprikkels of aanrakingen. Dus een middel om geen pijn te voelen is nutteloos.
pff echt meiden. Ik kan er niet bij dat er mensen niet willen doneren of dat ze hun kind niet willen laten doneren. laten we eerlijk wezen, als het jouw kind was die een nier lever of long nodig heeft, zeg je dan ook dat je kind dat niet nodig heeft? Ik heb 2 keer dichtbij meegemaakt dat iemand een orgaan nodig heeft, waarvan 1 is overleden Ik ken ook zijn ouders die ik dag in dag uit met hoop zag rondlopen in het Ronald Mac Donald huis. Die een lever kreeg en daarna naar huis mocht, en later terugkwam en een nieuwe lever nodig had omdat de ander was afgestoten. Een kind van 8! Had jouw kind kunnen zijn of die van mij. Een heel leuk mooi kind. Lag daarna op de intensivecare te vechten voor zijn leven! Ouders waren helemaal kapot na een jaar ziekenhuis. Helaas voor hem kwam een lever te laat! hij is nu dood, hij heeft ouders en een broertje die komen hier nooit over heen. Heb zelf heel zieke kinderen gehad vandaar dat ik ze leerde kennen. En mijn vriendin die een nieuwe nier nodig had (en van haar vader kreeg), ze lag op de kamer met iemand die Fucking ZEVEN jaar wachtte op een nieuwe nier! Dat kan toch niet! Waarschijnlijk niemand die van dichtbij iemand heeft zien aftakelen nadat zijn nier het niet goed deed, nou Ludo is er niets bij hoor. Er was niets meer over van mijn vriendin op het moment dat ze aan een transplantatie toe was. Over een paar jaar heeft zij weer een nieuwe nodig want een donornier gaat geen leven lang mee. ik kan het me niet voorstellen dat iemand zo egoïstisch is dat hij wel wil ontvangen maar niet wil geven. Ongetwijfeld krijg ik nu een massa over mij heen, maar dit is mijn gevoel. Echt ik wordt er heel verdrietig van. Dood is dood, je kunt er toch niets meer mee. Wordt door de wormen opgevreten of verbrand. Zonde!
Daarom ben ik het ook niet eens met hoe het nu is. Ik vind dat je enkel organen uit een lichaam mag halen als de eigenaar van het lichaam daar toestemming voor heeft gegeven óf dat de eigenaar van het lichaam heeft laten vast leggen dat de nabestaanden na zijn hersendood mogen beslissen. Dus, als je je niet laat registreren dat je dan sowieso géén donor bent en dat je nabestaanden ook niet kunnen zeggen dat je organen er wel uit mogen.
Voor jou doet het misschien niet ter zake maar ik wil graag weten wat voor middel een beademende orgaan donor toegediend krijgt voordat zijn of haar organen eruit gesneden worden. Is het een volledige narcose wat dus uit slaapmiddel, pijnstiller en spierverslapper bestaat of enke de spierverslapper?