Mijn man is helemaal geen aansteller en toch ergerde ik me kapot wanneer hij ziek was. Tot iemand op een ander forum op een vergelijkbaar draadje als dit reageerde met een goed inzicht! Kijk wij moeders kunnen niet ziek zijn he. Geen tijd voor, kinderen moeten verzorgd, er moet gekookt worden etc. Dus wij kunnen niet gaan liggen als we ziek zijn. Ik deed dat dan ook nooit! Wanneer mijn man dan dezelfde verkoudheid oid te pakken kreeg en hij wel lekker in bed ging liggen, maakte dat me woest. Wat een jankerd, ik ga toch ook door?! Maar is dat eerlijk? Houden we onszelf niet aan een veel te hoge standaard? Wij vrouwen gaan maar door, zijn daar trots op maar óók verbolgen door. Wanneer we zien dat een ander wel de rust neemt, wekt dat irritatie op. Want eigenlijk willen we zelf ook wel met een dekentje op de bank. Dat was een aha-moment voor mij. Sindsdien probeer ik ook meer toe te geven aan ziek zijn. En erger ik mij niet meer aan mijn man. Maareh 8 biertjes zou ik wel om gaan zeuren. Savonds een vent sochtends een vent. En niet gaan lopen chagrijnen. Dan ga je maar in bed liggen.
Ja maar Youtan dat is geen griepje dat heet een kater. En dat al na slechts 8 biertjes. Wat een watje!
(Hij was al "doodziek" voordat het etentje begon, toen kwamen de biertjes en leefde hij Miraculeus op... totdat er iedereen weg was....)
Als mijn man ziek of zwaar verkouden is zeurt hij de hele dag, maar hij doet verder wel gewoon wat hij moet doen. Het moet ook wel heel erg zijn wil hij thuis blijven van zijn werk. Maar klagen en zeuren kan hij wel als de beste. Oh, oh, wat is hij dan zielig. Maar vergeleken met sommige mannen die hier omschreven worden is hij nog flink. 😏 Als hij zo loopt te zeuren zeg ik dat als het zo erg is, hij naar de huisarts moet gaan. Dat doet hij nooit. Op één keer na. Toen hij uit zichzelf ging wist ik dat het foute boel was. Hij werd dezelfde dag nog opgenomen in het ziekenhuis. Had hij een kleine tia gehad. Gelukkig is het allemaal goed gekomen. Sindsdien laat ik hem klagen. Zolang hij klaagt en niet naar de huisarts gaat zal het wel meevallen. 😊
Mijn vent gaat gewoon werken en kan dan de hele wereld aan. Wanneer hij dan thuis komt... Ohoh, ik hoef hem nog net niet naar het toilet te dragen en zijn snottebel af te vegen, maar het scheelt niet veel. Als ik dan EVEN vergeet dat hij echt echt echt ziek os, dan produceert hij zo'n zielig kuchtje en erachteraan; ooh heb zo'n keelpijn, ze zeggen dan dat je veel moet drinken... He, schat????
Zeggen dat de wasmachine klaar is? Nou als je dat hebt gezien kan je de was er mooi uit halen toch? En vragen of er wel gestofzuigd is? Met alle respect maar je bent zijn poetsvrouw toch niet
Hier gelukkig geen echte man met ziek zijn. Hij gaat eigenlijk gewoon door, ook naar zijn werk. Ik ben meer de pieperd in huis
Daarom stuur ik m'n man altijd naar bed als hij ziek is. Hij gaat echt liggen steunen en zuchten, te vermoeiend om aan te horen. En ook een belangrijke; als ik ziek ben, duik ik ook m'n bed in zodra hij thuis is! Ik heb een paar keer doorgebikkeld, maar dat is echt niet gezond. Ziek = zoveel mogelijk rusten. Dus tv aan, kindjes ervoor, ik op de bank met een dekentje en qua eten lekker eenvoudig (en man kan prima koken).
Hier kan hij wel mopperen over genies, gesnotter en dat soort dingen, maar zo piepen: nee, gelukkig niet. Daar had ik ook heel snel klaar mee geweest. Doei. Naar zijn werk gaat hij ook eigenlijk altijd gewoon, helpt mee waar hij kan als hij ziek is e.d., net zoals ik dat ook zou doen. Ziek zijn is vervelend, iets meer rust nemen kan dan, maar gaan lopen piepen daar word ik heel kriegelig van. En ja, dat ligt aan mij, maar ik hoef het niet de hele tijd aan te horen
Er schijnt onderzoek gedaan te zijn en daar kwam uit dat mannen zieker zijn dan vrouwen wanneer ze ziek zijn. Ook zou pijn intenser zijn bij mannen dan bij vrouwen. Ja zij voelen écht pijn. Hier verschuilt mijn man zich altijd achter en ik denk alleen maar; Yeah right! Het zijn gewoon watjes.
Er is onlangs ook uit een onderzoek gekomen dat mannen beter tegen pijn kunnen dan vrouwen. Dus dat zou dan dat extra ziek zijn moeten opheffen, toch? Daar kunnen wij ons dan weer achter verschuilen. 😝
Ho ho dames jullie denken dat de griep zo erg is nou mijn man trekt het bijna niet meer en dit moeten wij vrouwen niet onderschatten massaal moeten we steun bieden mijn man heeft namelijk hoofdpijn omdat hij al twee ja al 2!! Nachten maarliefst 2 keer wakker is geworden dan zul je denken van de kinderen want ja de baby komt nog elke nacht een paar keer al 3,5 maand en peuter 2 keer , al 9 jaar slaap ik echt zelden meer dan 5 uur maar nee joh ben je mal van zijn telefoon die stond op trillen en die hoofdpijn nu is niet te doen hahahahahaha
Zo herkenbaar.... Wanneer ik ziek was moest ik gewoon door ongeacht de koorts. Wanneer mijn ex ziek was (lees hij was een beetje verkouden) dan zat hij bij wijze van spreken al bij de huisarts. Zuchten en steunen, wat een ellende en ja mijn griep.... Dat was volgens hem echt de mildere variant dan wat hij had. Ik kon immers de kids gewoon verzorgen, naar het zwembad en de voetbal..... Nu heb ik er 1 getroffen die bijna nooit ziek is. Vorige week had ik het flink te pakken, hij had het de week ervoor. Hij ging gewoon door en klaagde over niks. Nu voelde ik me een zeur.... Hij had niks geklaagd. Deze man hou ik!
Ghihi ik moet zo lachen om jullie reacties Mijn wederhelft is een binnenvetter. Tegen de tijd dat hij gaat klagen is het al bijna voorbij. Hij kan wel ontzettend klagen over pijn. Daar kan ik me soms wel aan ergeren. Ik heb zelf nogal wat chronische pijnklachten, Hernia, whiplash en Bekkeninstabiliteit, waar ik ook zware medicatie voor slik, om überhaupt een beetje iets te kunnen in huis. (Ik heb tijden gehad dat ik bedlegerig was, in een luier zelfs, verschrikkelijk, dat wens je niemand toe) hij is hypermobiel, en als hij klaagt over pijn, dat mag, begrijp me niet verkeerd. Waar ik me aan erger is dat hij totaal niks onderneemt om de pijn te verlichten. Hij heeft 2 soorten sterke pijnstillers liggen en die pakt hij niet (waaronder tramadol) en hij kan ook zo naar de fysiotherapeut die hem binnen 2 behandelingen weer pijnvrij heeft (pijnstillers zijn meer bedoeld tot de Fysio tijd heeft), maar een afspraak maken hó maar! En dan denk ik: "als je geen hulp accepteert, hou dan je mond dicht en stop met klagen"
Ik merk het al, jij onderschat het probleem van een trillende telefoon echt! Wat jij doet is toch logisch, want jij bent moeder.....
Klopt helemaal! Ik heb trouwens geboft met mijn man. Die is nooit ziek, tenzij hij écht ziek is, en dan is hij ook écht ziek. En dan vind ik het he-le-maal niet erg om hem te kunnen verzorgen, want dat vind ik leuk. Komt zelden voor. Overigens geef ik zelf wél heel makkelijk toe als ik me niet lekker voel. Mijn man zorgt dan wel voor de kinderen. Doet ie goed, op eigen initiatief en zonder mokken. Daar kan ik zelf nog wel wat van leren.
Maar TS, dat is toch ook wel heel erg zielig voor het mannelijke soort. Hier is vriend opgegroeid door veel betutteling van zijn moeder, als hij verkouden was: hup bed in, kopje thee ieder uur met citroen. Dikke sokken met soort warmte pleisters erin. Zeker wel slapen de hele dag door. Gelukkig voor mij is hij niet heel vaak verkouden/griepje, zo wel schenk ik er heel weinig aandacht aan. Tegenwoordig gaat het met het aanstelgehalte stukken beter en is ie snel opgeknapt