wat een rare cassiere ik heb zelf ook jaren achter de kassa gewerkt maar nog nooit zo gereageerd jemig echt sneu voor het kindje
Ik geloof dat ik de cassiere had gemeld dat ik prima in staat ben mijn eigen kind op te voeden en haar daar niet voor nodig heb.
Ik heb niet het hele topic gelezen maar wij roepen altijd "kindjes die vragen......... krijgen een heleboel voor elkaar" Wij hebben altijd gestimuleerd dat wanneer ze iets willen ze dat netjes moeten/mogen vragen. (en dan is er ja en nee mogelijk als antwoord)
je bent niet gek natuurlijk, maar sommigen hebben er een andere kijk op. En ieder mag het op zijn manier doen uiteraard, maar (wat ik iig wel doe) je moet je beseffen dat er mensen zijn die er anders over denken. Dat betekend niet dat ik de reactie van de cassiere terecht vond, maar het kan wel gebeuren dat je zoontje eens door andere mensen (ouders van vriendjes) daarop aan gesproken wordt. Dat zou ik dus wel in mn achterhoofd houden.
Grappig ik lees net je blog op een blogsite. Het verhaal kwam me al zo bekend voor. Hier gelezen dus haha.
Natuurlijk, tuc. Ieder zijn ding en zijn prioriteiten. Wat zou het saai zijn als we het allemaal anders zouden doen.
Wie vraagt wordt overgeslagen! En wie niets vraagt die krijgt niets! Zei mijn oma dan altijd En dat is helemaal waar! En om op het verhaal van ts in te gaan: logisch dat je zoontje dat vroeg, ze geven het immers altijd, dus mag hij er ook van uit gaan! Het rare van die winkels is altijd: ze paaien die kinderen vanaf het moment dat ze kunnen kauwen met snoep, broodjes en worst. Maar ineens zij. Ze in de ogen van de medewerkers te oud (4 jaar ofzo) en dan is het ineens over. De kinderen snappen dar niets van en vervolgens krijgen ze ook nog een boze reactie als ze er om vragen Bah
Ik denk dat sommigen een beetje doorslaan met hun opmerking "kinderen die vragen, worden overgeslagen" Volgens mij is die tekst juist meer bedoeld voor kinderen die echt (flink) zeuren om iets en er niet over ophouden en juist niet voor kinderen die 1x netjes om iets vragen....
Je bovenste zin ben ik het totaal niet mee eens, zo leer je kinderen continue hun grote mond open te zetten, want "anders krijg je niks" dat vind ik toch niet de juiste manier.
Mijn kinderen mogen van alles vragen wanneer ze iets niet snappen, maar ik wil niet hebben dat ze om snoep of koek vragen. Dat vind ik gewoon niet netjes.
Dat is mijn ervaring ook. En er zullen vast ook veel ouders zijn die dan de kinderen corrigeren dat ze het netjes moeten vragen, maar vaak zie ik kinderen voordringen en een grote mond opzetten om iets voor elkaar te krijgen en de ouders staan er trots bij te kijken: 'Kijk, Sophie komt zo goed voor zichzelf op!' Nu heb ik 2 'watjes' die vaak geen boe of bah durven zeggen (behalve tegen elkaar of tegen mij als het zo uitkomt ), maar dat heb ik eerlijk gezegd liever dat 'te mondige' kinderen.
Ja ik ook. En hier worden de kinderen ook bevestigd daarin. Zo vaak als ze horen: zo jij/jullie mogen omdat je zo netjes wacht.
Ik ben er zo 1 die als er 5 kinderen staan : Mag ik dat taartje?!! ASJEBLIEFT! !! Dan "maai" ik ze aan de kant en richt me op degene die niks zegt en vraag: " Zo jij staat netjes te wachten, jij mag als eerste kiezen. Welk taartje wil jij? "
Overigens komen mijn kinderen prima voor zichzelf op en vind ik dat het mijn taak is dat in te dimmen tot fatsoenlijke proporties