Oke ervan uitgaande dat ze niet vreemd is gegaan maar in een open relatie zit... Waarom doe je dat in hemelsnaam als je met een kinderwens bezig bent... Biecht het iig op aan je man/vriend en de andere man in kwestie.. Ik las ergens dat je al een tijd bezig bent maar het niet lukt.. Als het dan ineens wel raak is na een gescheurd condoom met een andere man doet dat haast vermoeden dat die de vader is.. Ik zou dna test laten doen..
Nee, het ligt inderdaad in de lijn der verwachting dat haar vriend -met wie ze al heel lang een kindje probeert te krijgen- het volkomen prima vindt dat TS het met een andere man doet.
Nou waarom direct oordelen? TS heeft niets gezegd over de situatie dus om er maar direct vanuit te gaan dat ze vreemd is gegaan en haar voor rotte vis uit te maken vind ik wel vrij ver gaan.
Nee dat is niet perse de verwachting maar het is ook niet uitgesloten toch? Ik zou eerst de details van ts willen horen voor haar te veroordelen.
Mijn God, wat een reacties weer.. Wie zijn wij om überhaupt te oordelen? Even heel cru gezegd: wat maakt ons het nou uit of TS wel of niet is vreemdgegaan? Worden wij er een beter persoon van om haar te veroordelen? Nee hè? Het enige wat gevraagd wordt, is of ze er zelf achter kan komen wanneer (en dus van wie) ze zwanger is geraakt. Het antwoord is gegeven, meerdere malen. Punt. TS weet nu wat ze wilde weten. Is het dan nog nodig om hier even stampij te gaan maken? Zij is ons geen verklaring verschuldigd dacht ik zo.. Kan je er niet tegen, dan reageer je gewoon niet. Sjonge jonge, ga je even druk maken om je eigen leven..
Vind het eigenlijk ook wel hoogst apart dat als je al een tijd een kindje probeert te krijgen, het doodnormaal is dat je het dan ook (al dan niet onbeschermd) met een andere man doet rondom eisprong zodat het kindje ook van hem kan zijn. Leuk ook voor het kind straks. Maar gezien de reacties hier vind de meerderheid het doodnormaal? En moeten wij er vooral niet negatief over oordelen? Want ze kunnen een vrije relatie hebben en dus gezamenlijk met zijn allen een kind willen? In dat geval hoeft TS zich dus ook geen zorgen te maken over wie de vader is toch? Aangezien ze het dus gezamenlijk wilden? Dan zou ze gewoon na de geboorte ern DNA-TEST kunnen doen mochten ze dan willen weten wie de werkelijke vader is.
Helemaal eens met poppetje! Er kan ook op een normale manier gereageerd worden, dat wil zeggen, antwoord geven op haar vraag en niet direct vooroordelen. Natuurlijk is het een niet normale situatie en kun je hier heel veel van vinden maar ik vind de reactie 'waardeloos mens' heel respectloos
Je kan het helaas pas weten na de bevalling. Het zit te dicht op elkaar. Maar als ik zou moeten gokken denk ik eerder dat het niet van je vriend is gezien dat al een hele poos niet lukte en het nu plots raak is. Een gescheurd condoom is niet per se minder kans, in 1 druppel sperma zitten al miljoenen zaadcellen en er hoeft er maar 1 van raak te zwemmen.
Ik lees nu pas alle reacties terug. Ik schrik enorm van alle oordelen. Ik kwam eerlijk gezegd met een vraag en had niet alles eromheen verwacht. Lief van de mensen die het wel voor me opnamen. Ik probeer het inderdaad ongeveer 6 maanden. En ja, ik heb een open relatie. En natuurlijk was dit nooit de bedoeling geweest. Het ging even niet zo goed op ander gebied en ik ben niet bezig geweest met tellen. Het is een nachtmerrie waar ik in zit en ik snap dat het mijn eigen schuld is maar op oordelen zit ik niet te wachten, ik had gewoon een vraag over de mogelijkheid. Inmiddels heb ik het een en ander uitgezocht en er bestaan gelukkig prenatale niet invasieve vaderschapstesten. Deze kan al na 9 weken worden gebruikt en doet geen schade. Mijn vriend is gelukkig hartstikke lief en begripvol. Het is de allerdomste fout die ik ooit heb gemaakt en ik hoop dat we snel duidelijkheid hebben. Ik acht de kans groot dat het van mijn vriend is aangezien ik mijn one-night-stand waarschijnlijk na mijn ovulatie was en maar een paar seconden onbeschermd in mij is geweest. Natuurlijk een kans maar ik hou hoop...
Poeh, wat een reacties idd weer.. Tuurlijk, het is een vrij 'bijzondere' situatie, maar iedereen oordeelt al zonder het hele verhaal erachter te weten. Ergens snap ik het ook zelfs wel een beetje, maar kom op! Ik kan nergens uit opmaken dat jij een 'walgelijk' mens zou zijn en je kindje geen goed en liefdevol thuis kan bieden samen met je vriend oid. Kan me ook niet voorstellen dat andere mensen dat uit jou verhaal op zouden kunnen maken, maar goed misschien zijn hun wel helderziend. Ts. Ik ben blij dat je zelf antwoord hebt gevonden op je vraag en wens jou en je vriend alle kracht om er samen uit te komen en een fijne zwangerschap! Hopelijk komt het allemaal op zn pootjes terecht