Ik had er totaal niet bij stil gestaan tot mijn vriend en ik samen een dagje uit gingen. Daar kreeg ik de kriebels op de snelweg ,wat als een gek ons nu aanrijd en wij komen te overlijden ( of door een andere reden natuurlijk). Wie zorgt er dan voor onze dochter? Ze komt vast goed terecht daar ben ik zeker van maar toch zou ik zoiets op papier willen hebben staan. Vandaag kwam het ter sprake, niet serieus maar gewoon er over hebben. Schoonmoeder vroeg wat als jullie overlijden waar gaat s dan heen. Vriend en ik hadden al een kleine discussie hier over gehad laatst. Ik wil mijn moeder en hij die van hem. Schoonmoeder gaf direct aan dat ze het dan zou doen. Ik denk meer logisch, schoonmoeder is net gescheiden en heeft het financieel slecht. Mijn moeder heeft een stabiele relatie met 2 inkomens. Daarnaast woont mijn zusje ook nog thuis. Dus mijn keuze zou dat eerder zijn, niet alleen omdat het mijn moeder is. Om een lang verhaal kort te maken, hoe hebben jullie dat geregeld? Bij wie komen jullie kinderen terecht als jullie beide komen te overlijden.
hier niets geregeld, hoe gaat dat dan eigenlijk? stel als je niets regelt? moeten hier ook nog steeds keer goed over praten, helaas is het nu echt te druk om hier goed over te kunnen praten/nadenken... vind de keuze ook niet makkelijk. mijn vader valt sowieso direct af. maar mijn schoonouders... mja die worden natuurlijk ook niet jonger/gezonder.... ik weet het echt niet? daarnaast ben ik de enige nog die gezag heeft (word ook wat aangedaan over een tijdje)
Ja nooit echt uitgebreid over na gedacht wij hebben 4 kids zijn getrouwd Ik zou kiezen voor iemand van de familie van mijn man alhoewel mijn schoonouders al op leeftijd zijn en het toch 4 kinderen zijn speelt hier ons geloof ook een rol wij zijn moslims en ikzelf ben bekeerd mijn familie is dat die niet En ik zou dan niet willen dan hun voor mijn kinderen zullen zorgen Alhoewel ik zeker zou weten dat mij schoonzus zelf een goed alternatief zou zijn die heeft Sl grotere kids goed inkomen etc Ik hoop dat we hier verder nooit mee te maken krijgen en dat we onze kinderen zelf kunnen opvoeden en zien opgroeien
Dat hebben wij ook niet geregeld, wel eens over nagedacht maar we komen er niet echt uit. Onze beide ouders vind ik te oud, die zijn nu tussen de 65 en 75. Kortom, bejaard als de kinderen puber zijn. Lijkt me niet geschikt. Mijn broer is geen optie ivm verschillende problemen. Zwager en schoonzusje ook niet want die wonen aan de andere kant van nederland en die zie ik niet 4 kinderen opvoeden (ze hebben er zelf ook 2). Ik hoorde laatst iemand die ermee bezig is geweest die zij dat het hun afgeraden was om het vast te leggen. Aangezien de kans zoooo klein is dat je beide tegelijk komt te overlijden... En je hebt er vaak alleen een hoop gedoe van en soms zelfs ruzie. Daarnaast is het nogal wat om te vragen of iemand het wil doen, het is niet zomaar even oppassen in een noodgeval, het is wel structureel. En wat als je je over een paar jaar bedenkt. Om die reden hebben wij besloten het te laten rusten. Tenzij ik de komende jaren 100 procent overtuig raak van wie het dan zou moeten zijn.
Wij hebben nog niets vastgelegd, maar we hebben dit gesprek ook al weleens gehad en we waren het over een ding eens: geen ouders. Die zijn toch al op leeftijd, kans dat hen eerder wat overkomt is aanwezig, dan daarbij zitten ze op hun oude dag nog 'opgescheept' met misschien wel een baby, dan wel een puber. Vrienden zijn ook geen optie, je weet immers niet of je daar nog wel contact mee hebt etc. Dus wij dachten aan broer/zus. Maar het zijn zeker lastige, maar wel belangrijke, dingen om over na te denken!
Wij hebben voor de geboorte van onze oudste zoon laten vastleggen naar welk familielid onze kinderen zouden moeten gaan in zo'n geval. Ook hebben we laten vastleggen naar wie onze kinderen beslist niet mogen gaan. Inmiddels is dit achterhaald, ik weet bijna zeker dat mijn familie mijn oudste zoon niet zelf zou opvangen maar naar een alternatief op zoek zou gaan. Hij is een intensief zorgenkind met meerdere handicaps en al zeggen ze het niet hardop, ik merk dat ze het helemaal niet erg vinden als hij niet meekomt als we op bezoek komen. Ik hoop maar dat wij, zijn ouders, voor hem kunnen blijven zorgen totdat hij meerderjarig is.
Wij hebben het gedaan via het gezagsregister http://loket.rechtspraak.nl/burgers/familiezaken/48 Wij hebben vooral gekeken bij wie onze zoon zich prettig en vertrouwd voelt en dat zijn er wel meerdere, maar hebben ook andere zaken in overweging genomen. Voornamelijk hebben we gekeken naar: Vertrouwen (wie vertrouwen we onze zoon toe en waar voelt hij zich vertrouwt) Wie ziet hij regelmatig Veiligheid (omgeving) Gezondheid Financieel moet het te dragen zijn Uit eindelijk kwamen we uit bij mijn zusje, maar aangezien ze op dit moment nog studeert hebben we als eerste keuze mijn moeder gekozen. Tweede optie is mijn zusje, dus als mijn moeder het niet meer zou kunnen dan gaat hij naar mijn zusje. Wij hebben het via het digitale loket vast gelegd en kregen hier per post een bevestiging van. Hier heb ik twee kopieën van gemaakt en aan mijn moeder en zusje gegeven.
Wij hebben het ook via het gezagsregister vast laten leggen, digitaal. Mocht er iets met ons gebeuren, gaat onze dochter naar mijn vriend zijn zus. Ouders worden ook ouder, mijn zus is chronisch ziek en wil ik niet extra belasten, en zijn broer heeft een huwelijk dat niet zo lekker loopt en waar ik mijn dochtertje niet mee wil opzadelen. Zusje heeft koophuis, goede baan, stabiele relatie en goede band met onze dochter.
Wij hebben ook vastgelegd waar de kinderen in zo'n geval heen gaan (familie). Idd gewoon digitaal en daar een bevestiging van gekregen. Het lijkt me fijn dat er in zo'n situatie naast commotie en verdriet iig geen gedoe is over wat er met de kinderen zal gebeuren en ze gewoon meteen een plek hebben.
Grootouders vind ik geen optie. Die worden er niet niet op, en zeker binnen enkele jaren vind ik een puber met zo'n leeftijdsverschil t.o.v. de voogd geen prettig idee. Hier zou het dan mijn zus worden. Die is sowieso meter van mijn oudste, en ook de persoon die mijn kinderen het vaakst zien, ook zonder ons als ouders erbij. Bovendien heeft ze twee kinderen, waar de mijne dikke maatjes mee zijn. Maar het is niet officieel vastgelegd. Heb het er enkel over gehad met mijn vriend en hij ging akkoord.
Wij hebben na de geboorte van onze oudste zoon direct laten vastleggen dat mijn broer voogd wordt als mijn vriend en ik voortijdig komen te overlijden. Mijn broer is vrijgezel en heeft zelf geen kinderwens, maar we hebben er uitgebreid over gesproken en dit is de oplossing waar we met elkaar achter staan. Toen ik zwanger was van onze jongste zoon hebben we hier opnieuw over gesproken met mijn broer. En ook met twee kinderen is dit de beste optie in onze ogen.
Wij hebben het ook digitaal vastgelegd. Gelijk na de geboorte van de oudste en daarvoor al over gepraat. Ik weet anders zeker dat er gedoe komt over het gezag mochten wij overlijden en dat wil ik zeker niet. De opties en redenen dat we er niet voor kozen waren hier: - Mijn ouders of mijn man zijn ouders: worden ook ouder en mijn moeder is chronisch ziek - Mijn jongste zusje: is jong en studeert nog. Is er gewoon niet klaar voor om voor drie kinderen te zorgen - Jongste broertje van mijn man: hiervoor geldt hetzelfde als voor mijn zusje - Broertje van mijn man en zijn vriendin: over nagedacht maar wonen ver weg, zien de kinderen niet heel vaak en hebben een ander idee over de opvoeding Uiteindelijk zijn het mijn zusje en haar man geworden en daar denken we nu, ruim twee jaar later, nog hetzelfde over. Zij zeiden ook direct ja. Ook wij hebben het er nog eens over gehad toen de jongste twee geboren waren en stonden ze nog achter hun keuze.
Ik heb het in een testament laten vastleggen. Hier mijn broer en zijn vrouw. Dit omdat mijn kinderen niet naar hun vader kunnen. Ik heb nu al een jaar een nieuwe partner en ik kan me voorstellen dat als we langer samen zijn en wonen ze misschien beter af zijn bij hem. Mijn broer heeft zelf al 2 kinderen nl.
Hier zijn het mijn ouders. Ze zijn pas 50 dus dat scheelt maar hebben met hen besproken dat ze niet bij hen hoeft te wonen maar dat zij op dat moment mogen bekijken waar ze het beste af is. Familie of wellicht een instelling. Of toch bij hen. Zij mogen dus kiezen en waar ze dan terecht komt hangt af van de omstandigheden
Hier hebben we een tante en oom van mijn vriend gekozen. Zij is het nakomertje in de familie en zij is nog redelijk jong. Mijn eigen ouders vielen direct af vanwege psychische en lichamelijke problemen en mijn schoonouders omdat ze qua opvoeding lijnrecht tegenover onze opvattingen staan (hoewel ze ze wel respecteren als ze oppassen). Hoewel de oom plotseling is overleden nu, hebben we wel besloten dat zijn tante de uiteindelijke beslissing mag maken mocht ze dat willen doen. Zij kent ons en weet hoe wij in het leven staan. Maar ik hoop dat er nooit gebruik van gemaakt hoeft te worden. Wij hebben het ook echt wettelijk vast laten leggen dat zij de voogd is zodat daar geen discussie over kan ontstaan. Gezien vooral mijn schoonouders het er helemaal niet mee eens waren en zich erg gepasseerd voelde.
Hier hebben we dat al eens besproken maar hebben nog geen keus gemaakt. Grootouders vallen af, nu zouden ze het kunnen maar voor het zelfde geld krijgen we drie kinderen en zijn ze over vijftien jaar helemaal zo fit niet meer... Broers en zussen zou dan een optie zijn maar je weet nooit hoe die tegen de tijd hun leven hebben ingedeeld met kinderen/woonplaats/financieel en zo. Vrienden vind ik lastig, je hebt geen idee of je die nog spreekt tegen die tijd en misschien hebben die dan ook wel een leven waar helemaal geen kind(eren) van ons in passen. Erg lastig dus, als de kinderrechter een besluit neemt kijkt hij naar heg belang van het kind neem ik aan. Misschien moeten we die maar laten beslissen, mocht het ooit aan de orde zijn.
Wij hebben het er wel over gehad, een beetje dezelfde punten als G89 maar ook qua opvoedstijl. Wij zijn uitgekomen op onze beste vrienden, en die hebben ook al ja gezegd (eigenlijk zeiden ze, we wilden aan jullie binnenkort hetzelfde gaan vragen) maar we hebben het nog niet formeel vastgelegd. Onze beider ouders trekken dat niet meer, die zijn na een logeerpartijtje van een nacht versleten. En het hele plaatje dat we zoeken, vonden we niet bij onze broer en zussen, maar wel bij onze vrienden.
Wij hebben dit al wel besproken maar zijn er nog niet uit. Waar wij voornamelijk tegenaan lopen. - grootouders ; te oud - broers; allemaal nog minderjarig - broer; mijn broer zien we echt niet zitten, hoewel die het financieel heel goed heeft maar niet de persoon is om voor kinderen te zorgen. We hadden goede vrienden in gedachte maar die zijn onlangs uit elkaar gegaan helaas..
Interessant om te lezen! bij veel lees ik dat ouders te oud zijn. Het blijft lastig, en hopelijk nooit aan de orde maar het kwam mij opeens te boven.
Hier absoluut vast laten leggen voor geboorte. IK wil lnl onder geen beding dat ze eerst naar jeugdzorg gaan op het moment dat ze hun familie het hardste nodig hebben en als het niet zwart op wit vaststaat is dat wel wat er gebeurd. Hier staat het in het testament , mijn zusje en zwager zijn voogd en hun weten ook mocht het op dat moment beter anders geregeld kunnen worden kan dat ook. Wij vertrouwen erop dat hun in het belang van onze kinderen handelen en dus gaan ze eerst naar hun , mochten mijn zusje en zwager samen met kinderen het besluit nemen dat de kinderen liever ergens anders wonen is dat ook goed. Kan me voorstellen dat als je 17 ben dat je daar bijv. hele andere ideeen over hebt als dat je 7 bent.