Misschien overheen gelezen maar kunnen/willen opa en oma dan niet bij jullie een paar uurtjes in de avondje komen oppassen zodat jullie uiteten kunnen?! En ook geen vriendin of buurmeisje die een avondje zou kunnen oppassen?! Wij hebben ook geen heel netwerk om ons heen maar zijn wel gezegend met top buren die inmiddels onze beste vrienden zijn geworden. Zoontje is kind aan huis en logeert daar ook wel eens zonder reden, gewoon omdat ze dat leuk vinden...maar langer dan 2 nachtjes is hij ook nog niet weggeweest en die behoefte heb ik op zich ook niet hoor. Maar in je openingspost heb je het erover dat je wel eens een nachtje met een vriendin of je moeder weg zou willen maar dat je dat niet aandurft omdat je bang bent dat je ze teveel gaat missen, dat gedeelte snap ik dan eerlijk gezegd niet echt...dan heb je toch ook geen oppas nodig, is je man toch gewoon thuis?!
Die 2 dingen staan eigenlijk los van elkaar. Een nachtje weg met mijn moeder/vriendin gaat ook wel, maar langer dan 1 nachtje niet en dat terwijl ik eigenlijk wel eens een weekje naar New York zou willen bijvoorbeeld. Maar ben ook heel bang dat ik dat niet trek. Als ze thuis zijn met hun vader vertrouw ik dat volledig, de jongste zal mij wel missen, maar dat komt uiteraard wel goed. Opa en oma passen 1 middag in de week op en daar blijft het bij. Als ik het vraag voor een avondje kan het incidenteel wel, maar wordt er vaak zo moeilijk gedaan dat ik het maar niet meer vraag. Dan is de lol er namelijk snel af. Ik snap het ook niet eerlijk gezegd, ook een keer een zaterdag of zondag een hele dag zou ik later denk ik geen probleem vinden, maar dat zien mijn ouders vaak niet zitten. Alleen in de schoolvakanties, maar dan moeten wij zelf aan het werk, dus hebben we er niet zo veel aan. We zijn op zoek naar een oppas voor de kindjes, maar dat is met name voor onze jongste een probleem. De oudste 2 zijn super makkelijk, maar met onze jongste is wat meer aan de hand en we kunnen niet zomaar iedereen op hem laten passen helaas.
Je had ze zo mogen brengen! Ik loop nu tegen een zelfde probleem aan maar dan werkgerelateerd, waardoor het voor mij nu zo goed als onmogelijk is om te gaan werken. Ik weet dus hoe enorm vervelend het is/kan zijn
Wij hebben helaas ook haast geen oppas als we wat langer weg willen dus bijv. overnachting. Opa's en oma's willen dit niet (vinden het te druk). Helaas onze vrienden waarbij ze wel konden logeren zijn geëmigreerd naar het buitenland. Voor een avondje weg hebben wij een oppas via een oppasbureau. We hebben nu al een tijdje 3 vaste meiden die afwisselend oppassen.
Klinkt misschien vreemd maar ik vind het heerlijk af en toe een nachtje zonder de kleine. Eens in de 2 a 3 maanden logeert ze bij de opas en omas. Daar heeft ze ook een eigen kamertje. Als we haar wegbrengen, kijkt ze ook direct niet meer naar ons om want ook al kan ze mog niet praten, ik weet zeker dat ze het er zo naar de zin heeft. Wij gaan dan niet een nachtje weg maar lekker uit eten of ergens wat drinken of naar vrienden. Met mijn moeder ben ik wel op stedentrip geweest toen ze 14 maanden was. Omdat je in zo ander wereldje bent, en het zo fijn is om alle tijd voor jezelf te hebben heb ik haar niet extreem gemist. Wel heb ik het hele stuk gerent van het station naar huis, met koffer haha, omdat ik die kleine armpjes om mn nek ineens zo mistte!
Maar waarom zoek je geen oppas dan? Ze komen niet aanwaaien inderdaad, maar er zijn zat leuke oppassen die drie kinderen geen probleem vinden hoor.
..dan klink ik misschien wel psycho en gek dan? Mijn zoontje is pas 4 maanden. Ik ben een keer samen met vriendlief 3 uurtjes wegeweest. Mijn kleine vent bij oma geweest. Vond het niks. Kon de touwtjes niet uit mijn handen weggeven. Misschien is het nog vers..of klink het raar? Ik kan het niet loslaten..mijn vriend wilt dat ons zoontje bij de ouders (van vriendlief) blijft slapen in de nacht van 1e op de 2e kerstdag. Nu klinkt dat ver..maar lijkt mij niks! Gewoon oppas zoeken! Voor een paar uurtjes..iets gezellig doen. Tot jezelf komen.
in mijn hoofd kan ik dat heel goed. droom van een weekje adult only hotel met manlief. maar in praktijk heb ik na een halve dag al heimwee naar mijn schatjes. een avondje stappen of feestje dat de kids bij oma slapen prima! maar ook dan sta ik zondag ochtend weer op de stoep bij mijn ouders om mijn hartjes weer mee te nemen! 2 jaar geleden van manlief voor moederdag een weekendje scheveningen kado gehad en toen zijn we na 1 nacht met gierende banden naar huis gegaan omdat ik.mijn zoon zo misde! vriendinnen van mij gaan minimaal 3x per jaar met de meiden alleen 5 dagen op vakantie naar ibiza, carhuela en nog een keer ibiza. ik ben echt jaloers.dat ze het kunnen maar ik zou dood ongelukkig.worden zonder mijn kindjes en daarmee de vakantie verpesten. ik denk altijd.maar dat mijn tijd wel komt als de kids straks ouder zijn en niet meer zitten te wachten op een moeder die ze 24/7 betuttelt. edit. mijn zoon van 8 geeft nu af en toe.zelf aan dat hij voor de gezelligheid bij zijn tante of oma wil logeren voor een nachtje. hier heb ik minder moeite.mee omdat dit van hem zelf uitkomt en niet omdat het moet omdat ik iets voor mezelf wil doen. ook dan mis ik.hem echt wel maar het gevoel is anders. ik heb heel sterk het gevoel dat ik/wij voor de kinderen hebben gekozen en dat het weekjes/weekendjes weg gaan daar een opoffering voor was. die ik met liefde doe.trouwens. net als het stoppen met werken. wij wilden kinderen dus ik/wij moeten die zorg op ons nemen en niemand daarmee belasten. misschien een hele ouderwetse gedachten want ik heb mijn carriere echt laten vallen hiervoor maar nog geen dag spijt gehad.
Ik bekijk het anders. Ik geef mijn kinderen voor mijn gevoel iets extra's mee; een mooie band tussen hun en familie. De kinderen genieten echt heel.erg van hun speciale tijd met oma's en opa's. Ze krijgen er 1 op 1 tijd en aandacht en bouwen een band op met anderen, los van alleen ons. Ik belast mijn familie er ook echt niet mee, integendeel. Ze vinden het heerlijk om onze kinderen bij zich te hebben. De kinderen genieten ervan, een andere omgeving kan heel leuk zijn. Altijd maar hetzelfde thuis lijkt mij ook maar saai Ik weet dat ik het zelf als kind echt heerlijk heb gehad en heb heel veel mooie herinneringen aan die bezoekjes en logeerpartijtjes.
Mijn dochter past af en toe op ons zoontje. Vannacht is ons zoontje wezen logeren (voor het eerst) bij zwager en schoonzus. Ik had er best moeite mee omdat hij anders dan het gemiddelde kind maar het is super goed gegaan. Het was wel raar om na bijna 4 jaar zonder kind op stap te gaan. Voor mijn gevoel zadelde ik hen op met onze zoon maar ze vinden het geweldig om op te passen en ik merk dat mijn man en ik het nodig hadden om er even tussenuit te zijn met z'n tweetjes. Dochter ging vroeger bij opa en oma logeren, dat was geen probleem en helemaal leuk. Door ziekte van mijn moeder kunnen ze niet zo lang op onze zoon passen. Maar we gaan zo op weg om hem weer op te halen, heeft nu wel lang genoeg geduurd
Ik heb net een weekend weg met mijn man geboekt, hotel aan zee met bad (heb ik thuis niet). Mijn zoon van 2 slaapt nog altijd bij ons in bed. Gek wordt ik ervan. Ik verlang zo naar 2 nachtjes lekker slapen, uitslapen, in bad, lekker ontspannen eten met mijn man en ongestoord praten. Ik zeur er al zo lang om, eind november gaat het gebeuren. De kinderen (2 en 4,5 jaar) zijn dan bij mijn ouders . Ze zijn daar vaak en hebben er bijna meer dan thuis. Komt vast goed. Benieuwd hoe ik het ervaar, eerste keer 2 nachten zonder kinderen....
Ik zou nooit zonder mijn dochter op vakantie gaan. Maar een weekend weg zonder haar, dat trek ik wel hoor Denk dat je als single moeder ook regelmatig even een nachtje pauze moet nemen
Mijn ouders gaan in juni naar een leuke camping en vroeg of wij mee gaan. Ik wilde een keertje niet mee, man wel en die vroeg of het oké was als hij met de kinderen mee zou gaan. Prima! Ik maak van ds gelegenheid gebruik om Londen te bezoeken, want dat staat al heel lang op mijn verlanglijstje En reken maar dat ik daarvan ga genieten
Hier gaan de kinderen in de zomervakantie een week op kamp en een week met mijn ouders op vakantie. Hoewel ik ze heus wel mis vind ik het ook heerlijk om even nergens aan te hoeven denken! Insept ben ik ook nog een weekend met mijn man weggeweest en zijn de kids bij vrienden gaan logeren. Ik krijg er weer energie van, de kinder ook! Een prima oplossing dus! Ik vind t wel heel fijn dat ik de plek waar ik de jongens achterlaat blind vertrouw anders zou ik t niet doen. Maar met mijn ouders gaan ze nu al 4 jaar op rij een lang weekend tot een week op vakantie!
Vond ik op die leeftijd ook een ding hoor! Heb staan huilen als een klein kind ons eerste avondje samen uit. Nu zijn ze 2 en 4 en doen we dit heel regelmatig. Ben zelfs op vakantie geweest zonder kids. Krijgen ze niets van, die van ons zijn nu extreem makkelijk en willen overal wel logeren.
Ach, op die leeftijd mag het allemaal nog toch? Met 4 maanden gingen ze bij mij echt nog niet uit logeren, al ging mijn man op zijn kop staan. We hebben deal gemaakt haha. Mijn ouders passen op als mijn moeder zich tegen die tijd beter voelt, man en ik gaan samen naar de kerstmarkt en een nachtje in een hotel! Mijn oudste gaat wellicht bij een vriendje slapen, maar het hoeft niet.
Precies zoals ik het ervaar. De kinderen halen er zoveel plezier uit. Krijgen volle aandacht, doen dingen die wij wellicht nooit met ze zouden doen. Een groot feest, heel waardevol vind ik
Komende herfstvakantie gaan niet WIJ een paar dagen weg, maar de kinderen gaan op vakantie... 3 nachtjes kamperen met opa en oma en wij blijven thuis. Lekker even bijtanken en ondertussen een nieuw bed bij de jongste in elkaar zetten en de slaapkamermuur verven. Avondje bios misschien, etentje. En ja- ik heb er best wat moeite mee- ik vind het altijd spannend (wat als er wat gebeurd? Dan moet IK er zijn?!) maar uiteindelijk vinden we het allemaal wel leuk. Ze zitten ook niet heel ver weg (35/40 minuten rijden) . Opa en oma sturen af en toe een filmpje/foto's/geluidsopnames via whats app en dan geniet ik met ze mee .