Meiske2015 omdat hij wou scheiden en ik er dus alleen voor kwam te staan met de kids, dit was voor mij een goeie stok achter de deur om nu wel hulp in te schakelen. Want depressief en alleen voor 2 kids zorgen zou me nooit lukken! En omdat ik me toen pas besefte wat ik had aangericht, dat hij zelfs wilde scheiden hierdoor...
Je haalt alleen twee dingen door elkaar. Eerst heeft hij tegen jou gezegd dat hij wilde scheiden vanwege je depressie, maar later kwam de ware reden boven, hij wilde scheiden omdat hij dacht dat hij verliefd was op de vrouw waar hij langdurig een affaire mee had. Dus blijf alsjeblieft niet denken dat jij een scheiding hebt veroorzaakt omdat je nog niet toe was aan het accepteren van hulp. Want dat is simpelweg niet waar! Hij wilde scheiden uit eigenbelang zonder ook maar 1 moment rekening te houden met jou of jullie kinderen.
Volgens mij schrijft TO dat hij er erg op aangedrongen heeft en TO het hem ook belooft heeft. TO is een volwassen vrouw dus hij kan haar moeilijk aan de haren meesleuren.
Dan had hij bij haar weg moeten gaan, als hij dat niet accepteert Maar hij had zelfmedelijden en liet de moeder van zijn kinderen in de steek. Dit is hem niet overkomen, hij heeft duidelijk bewust voor een affaire gekozen. Het was niet per ongeluk, het was een doelbewuste actie..
Het is idd volledig NIET jouw schuld zoals iedereen hier al zegt. Ik denk dat jullie relatie nog kans heeft en is niet perse verloren. Ik ben ook ooit doorgestart na vreemdgaan. Het heeft lang geduurd, en hij heeft volledig openheid van zaken gegeven, van details van de affaire tot en met zijn wachtwoorden en toegang tot zijn telefoon. Dat zou ik van hem ook vragen. Ik zou alleen proberen om de details zo veel mogelijk niet te vragen. Doet alleen maar onnodig veel pijn en dan ga je toch dingen voor je zien wat niet nodig is. Het kost tijd maar het is mogelijk om door te starten.
Mooi beschreven! TS, ik hoop van harte dat jullie de gemaakte fouten (h)erkennen, en er samen sterker bovenuit groeien. Pak het beide individueel aan maar ook samen. Vooral het deel samen kan helpen elkaars fouten te begrijpen, en leren hoe dit te voorkomen in de toekomst. Ontzettend bitter voor jou wat er is gebeurd, maar ook de emotionele en fysieke afwijzing die jouw man heeft ervaren. Heel fijn dat hij nu in ieder geval juiste stappen heeft ondernomen en van jou goed dat jij dat nu ook doet voor jouw eigen herstel.
Veel sterkte to. In mijn posts wil ik het vreemdgaan niet goedpraten. Ik hoop dat je gauw hulp kunt krijgen. Want zwaar is het wel. Dikke knuffel!
Heftig. En ik snap dat je vertrouwen weg is. Echter ben ik het er wel mee eens dat deze situatie door beide is ontstaan. Natuurlijk is vreemdgaan niet de oplossing en zou hij dat niet hebben moeten doen. En ja, een depressie is heel zwaar. Maar dat betekent dat het ook zwaar is voor de partner. Hij zag aan wat er met zijn vriendin gebeurde, die geen hulp wilde. Opgedrongen hulp doet niets. Misschien heeft hij wel vaak gedacht dat hij dan maar er mee moest stoppen, maar he, hij houdt ook van haar. Maar hij krijgt geen intimiteit meer. 1 keer per maand is gewoon weinig voor een man. Mannen gaan zich afgewezen voelen en dat heeft hij misschien wel op meerdere gebieden zo ervaren. Ja, hij had dat uit moeten spreken. Maar TS had hulp moeten zoeken. Ik snap heel goed dat het zo ver heeft kunnen komen. Nee, het is niet goed. Het is ook niet goed dat zij geen hulp zicht, en ja ook daar is een verklaring voor. In dit geval vind ik dat beide hebben meegedragen in het ontstaan van deze situatie. Ts moet zeker aan zichzelf werken nu. En ja, het vertrouwen moet weer terugkomen. Maar ook zijn vertrouwen moet weer terugkomen, dat hij een vrouw heeft die voor zich zelf zorgt en liefde toont.
Wat hebben jullie weinig begrip voor iemand die depressief is zeg. Zij kan zichzelf toch niet dwingen seks te hebben!!! Wat een bs! Ik voel mij door jullie reacties echt mega gezegend met mijn vent die wel zn piemel in zijn broek kon houden, ondanks wij soms weken geen seks hadden!! Die mijn depressiviteit samen met mij aanpakte ipv mij dit te verwijten??????Zijn eigen behoefte op een laag pitje kon zetten. Alsof je het leuk vindt om niet intiem te KUNNEN zijn. Sjeetje zeg..... je bent verdikkeme ziek!!!! T was een affaire, en jullie zeggen gewoon dat het haar eigen schuld was.....echt raar.
Ik kan me hier bij aansluiten. als relatietherapeut lees ik dat jullie beiden in de relatie aandacht zorg waardering en intimiteit te kort lijken te zijn gekomen. Hij lijkt onvoldoende te hebben kunnen steunen om jou uit de depressie te krijgen ondanks dat hij daar zeker zijn best voor heeft gedaan als ik het zo lees. Jij voelde je niet meer aantrekkelijk / goed voor hem, richtte je op de kinderen en trok je emotioneel terug van je partner. Wat naar moet het zijn als je zo naar jezelf kijkt en je vond ook niet genoeg steun echt in beweging te komen om echt hulp te gaan zoeken. De depressie van Ts en het niet kunnen bereiken van zijn partner kunnen voor partner aanleiding zijn geweest elders waardering te gaan zoeken. Oke is het niet, maar ik zie t vaker gebeuren. Het feit dat hij nu alle contact verbroken heeft met haar en zijn (bij)baan heeft opgegeven vind ik een positief signaal. Ik denk dat jullie er wel uit kunnen komen. Naast therapie voor jezelf voor de depressie zou ik t jullie wel gunnen ( aansluitend) in relatietherapie ook elkaars behoeften weer goed te leren kennen en op emotioneel niveau ook uit te kunnen spreken wat je nodig hebt van elkaar. EFT therapie is een goede manier hiervoor mocht je dat willen. Sterkte de komende tijd en hopelijk vinden jullie elkaar weer terug!
Natuurlijk is het niet haar schuld, dat zegt volgens mij helemaal niemand. Wat wél een aantal mensen zegt, is dat het heel erg zwaar is om met iemand samen te leven die depressief is, en dat het, hoewel het niet goed te keuren is, wel begrijpelijk is dat iemand dan iets buiten de deur zoekt. Dát hij vreemdgaat is nog altijd zijn eigen verantwoordelijkheid. Maar dat hij gevoelig is voor aandacht van buitenaf is heel begrijpelijk. Of je er nu iets aan kunt doen of niet, feit is dat als je partner depressief is, dit kan betekenen dat hij/zij járenlang weinig tot geen positieve energie voor jou heeft (omdat diegene dat nergens voor heeft). Dat is niet de schuld van degene met de depressie, maar het is wel verrékte moeilijk om altijd maar de steunende partij te zijn, degene die de sfeer er in moet proberen te houden, degene die moet motiveren en pushen enzovoort. Dit betekent dat je als partner juist in je eigen veilige thuissituatie óók nooit kunt ontspannen en óók heel erg veel moeite moet doen om gewoon tevreden of gelukkig te zijn. En juist omdat je iemand niet kunt dwingen om hulp te zoeken, is het extra moeilijk om te zien hoe degene van wie je houdt en op wie je altijd kon bouwen, zichzelf en jullie gezin een tijd in de steek laat. Als er dan een spannend persoon is die compleet losstaat van die moeilijke thuissituatie, iemand bij wie je vlinders krijgt, met wie je het gewoon leuk kunt hebben, iemand bij wie je even niet hoeft te denken aan de zware thuissituatie.... je hebt nog altijd je zelfbeheersing, maar het is wél volkomen begrijpelijk dat je dan in de verleiding komt. En niet iedereen is altijd 100% sterk.... Ik zou zwaar teleurgesteld en gekwetst en boos en verdrietig zijn als mijn partner dit zou doen, ik zou hem ook zwak vinden. Maar onbegrijpelijk is het beslist niet. En nogmaals, dat is beslist niet de schuld van degene die depressief is. Maar de depressieve persoon is niet het enige slachtoffer van die ziekte.
Ik lees het ook zo hoor... want ze had hulp moeten. Zoeken en dit en zus wel/niet moeten doen... De mensen die dit allemaal roepen... zijn jullie zelf wel eens depressief geweest? Enig idee hoe ontzettend naar en alleen je je voelt? En je de steun van je naasten nodig heb ipv een man die zich de rondte in neukt en jou, zijn vrouw gewoon KEIhard de rug toekeert en laat vallen...
Dan lees je het echt verkeerd. Veel mensen zeggen ook nog dat het NIET haar schuld is. Lees de reactie van Pamidam even, scheelt mij typ werk
Ik weet prima hoe het is om depressief te zijn en ik sta nog steeds achter mijn reactie. Maar het is niet alleen depressieve ikke. Een ziekte in het gezin is niet alleen lastig voor de zieke zelf. Deze situatie is niet zwart wit.
Tsja... ik merk dat het blijkbaar moeilijk is om van alle kanten het probleem te bekijken. Een groot aantal doet dat wel in dit topic en zou dan TS de schuld geven. Er is al een paar keer gezegd dat dat niet zo is. Is ook nergens zo geschreven. Blijf er vooral negatief naar kijken en in je eigen denkbeeld hangen, maar daar doe je geen recht mee aan de medelevende reacties die steunend bedoeld zijn.