Ik heb een kat, en hoewel ik het echt een lief beest vind ben ik overduidelijk een hondenmens. (Kwam ik pas achter toen kat er al was) Ik zie hem meer als gezellige huisgenoot dan hem te vergelijken met mijn kind. Qua kosten en hoe ver ik zou gaan vind ik echt afhankelijk van de reden. Als het een operatie is en hij kan daarna nog jaren mee, denk ik er bijvoorbeeld anders over dan iets wat chronisch is of wanneer hij al op leeftijd is. En daarnaast uiteraard wat haalbaar is, ik ga mezelf niet in de schulden steken voor hem.
Ik zorg goed voor mijn huisdier maar er zijn wel grenzen. Tijd terug was een van mijn beestjes ziek. At niet meer, vermagerde. Ik dacht zelf aan een of andere tumor. Naar dierenarts met het idee, het is goed geweest. Kreeg een piepjonge DA en volgens haar had ze iets aan de tanden. Kon makkelijk behandeld worden en dan zou ze opknappen. Best opgelucht verliet ik de praktijk. Kreeg pijnstilling mee. Paar dagen later was de behandeling. Even leek het beter te gaan maar al heel snel weer niet eten, het leven was compleet uit het dier. Was best wel boos... Maandag was het op, een week na de operatie. Besloten die avond te gaan inslapen. Mijn man heeft haar nog eten proberen te geven met spuit maar dat slikte ze al niet meer door. Op weg naar de dierenarts was ze al meer dood dan levend. Gelukkig had ik nu de vaste arts die het volledig met me eens was. Ze was gewoon stervende... Hij heeft niet meer veel hoeven doen voor het laatste zetje. Dus voor mij is een dier laten gaan ook houden van en ik zal in een zelfde situatie in vervolg ook niet meer akkoord gaan met behandelen. Vind het nog een wonder dat ze de sedatie overleefd heeft!
Hoe ver ga jij voor je dier? Zie je als je kinderen? Houd je überhaupt van dieren? Hoe vind je het dat er gejaagd wordt op dieren (hazen, herten)? En op bijvoorbeeld (verwilderde ) katten) Ik ga heel ver voor m'n dier. Maar wel binnen de perken. Een operatie is prima. Mits dit mijn dier z'n leven wel duidelijk verlengd. Niet vorige maat een jaartje ofzo. Chemotherapie en andere gekke dure behandelingen doen we niet. Wel krijgen ze de juiste zorg in het geval van nood. Ik zie ze wel als dieren. Maar ze zijn wel een heel duidelijk deel van mijn gezin. Ze horen erbij. En ze gaan niet weg om wat voor reden dan ook. Ik hou van dieren ja haha. Met 3 honden, 3 katten, 3 kippen, 2 fazanten en een bak vissen is dat wel duidelijk geloof ik. Nog even en k ben een dierentuin vergunning nodig haha. Ik ben absoluut voor de jacht als het gaat om populatie beheer. En als het gaat om gevaarlijke situaties voorkomen bij de mens zoals bijvoorbeeld met herten en reeën bij drukke wegen. Ik ben wel tegen het jagen op dieren welke niet veel voorkomen (lees Afrika jacht op leeuwen En olifanten ed. Als je daar een antilope ondersteboven schiet vind ik dan weer prima ivm populatie) Mijn man is jager. Dus het zou ook wat zijn als ik tegen de jacht was Wanneer de verwilderde katten duidelijk schade doen snap ik het. Of zoals mijn man ooit een compleet verwilderde kat heeft "geholpen" deze had z'n poot gebroken welke er half aan hing en steeds verder verrotte. Hij heeft hem eerst geprobeerd te vangen maar dit lukte niet. Dus uiteindelijk toch afgeschoten. Hoe sneu ook. Lijden is erger. Mensen die jagen om het simpel weg doden van een dier vind ik walgelijk. Gelukkig ken ik zulke mensen ook niet
Een collega tongzoent zelfs met haar honden.. ze vind dat heel erg grappig, vertelde dat ook gewoon post ook elke dag foto's van die beesten, gaat best ver eigenlijk. Ik doe niks speciaals, voor mijn hondjes is het elke dag dierendag
Over populatiebeheer gesproken... Ik heb daar toch gemengde gevoelens over. Ik denk dat de aarde toch het meest bevolkt wordt door mensen die alles naar hun hand hebben gezet... We hebben niet echt natuurlijke vijanden meer, behalve ziekten en ouderdom. De natuur , de aarde is door de mens uit zijn balans gehaald. Daarom vind ik het zo gek om als mens zijnde reeën af te gaan knallen onder het mom van natuurbeheer...
Ik geef mijn hond zo een kus op zijn snoetje maar een tongzong... ugh nee, maar ik ben sowieso niet van het tongzoenen tot grote teleurstelling van mijn man.
Ik houd van mijn hond, zij is er altijd als ik thuis kom en troost als het moet! Ik zie haar niet als mijn kind, maar is me wel erg dierbaar!! Hoever ik zou gaan geen idee, als ze iets heeft ga ik naar de dierenarts, ik laat haat niet aan haar lot over. Mocht ze een ernstige ziekte of ongeval krijgen.. dan zou ik overleggen met dierenarts wat de ernst is hoeveel pijn en of een operatie zinvol is.. ik zou niet het onmogelijke willen.. als een operatie niet zinvol is moet ik haat helaas laten gaan.. Als ik een gewond dier tegenkom zou ik daar wel de dierenambulance voor bellen maar geen mond op bek reanimatie
Ja je kunt toch moeilijk andere mensen gaan afschieten? Wat helaas in oorlogen wel gebeurd natuurlijk. Dagelijks. Daarnaast natuurrampen, epidemieën en hongersnood zorgen spijtig genoeg voor vele (menselijke) slachtoffers wat het natuurlijk evenwicht in stand houdt. Wat ik bijzonder vind, schreef het in een eerdere post al, dat veel mensen erover vallen als katten worden afgeschoten, maar diezelfde mensen het niet erg vinden als er fazanten, reeën en hazen worden afgeschoten. Net als het eten van honden en katten,in landen waar dat gebeurd uiteraard, daarover hoor je vaak van "dierenliefhebbers" dat het zielig en afschuwelijk voor die dieren is.
Gatverdamme, en net daarvoor heeft die hond zeker zijn kont gelikt of op straat aan uitwerpselen geroken ( of zelfs gegeten). Mijn avondeten komt spontaan omhoog
Ook een keer hier vlakbij op de camping een hond die een volle poepluier uit een container vistte en die uitlikte. .. Zit je daar naast bij je tentje lekker te barbequeeen
Ik praat vanuit perspectief in Nederland trouwens. Hier is de verhouding dier en mens mijns inziens behoorijk uit balans. Veel dieren die hier vroeger leefden zijn hier niet of nauwelijks meer. Vroeger hoefden we geen konijnen af te schieten, toen waren er nog wolven bijvoorbeeld. We hebben de natuurlijke balans als mens gemanipuleerd. Maar voor mij zit er geen verschil in het eten van een kat of een varken. En het afschieten van een fazant vind ik niet anders dan het afschieten van een hond.
Hier is het elke dag dierendag vind ik. Ik heb 2 katten. Voldoende aandacht en knuffels, goed merk droogvoer, vers water, schone kattenbak en een snackje. Spelen willen mijn bejaarde katten niet echt meer. Een van de vind het laserlampje geweldig maar na 5 minuten stoppen want hij wordt dan benauwd. Ze hebben wel een nieuwe speelhengel gekregen vandaag en met zijn 2-en een bakje natvoer. Ik ga naar de dierenarts als ze echt ziek zijn. Vorig jaar heeft een van de katten tot 2 keer een staartamputatie gehad. Is nog steeds een mysterie hoe die kapot is gegaan de eerste keer. Ik vond al een tijdje dat ze niet in haar hum was, maar ze at dronk en ging naar de bak. De tweede keer was noodzakelijk omdat ze een allergische reactie had op de hechtingen. Heeft heel lang geduurd voor de wond was genezen en ze zonder kap kon. Plus een flink hap uit mijn spaargeld. Maar ze is verder gezond. Dus vond inslapen niet juist. Ben blij dat ze er nog is!
Ik ben een dierenliefhebber. Ik zorg goed voor mijn eigen dieren. En zorg dat de zwerfkatten hier gecastreerd werden. Deze verzorgen wij nog steeds dmv water, eten en inentingen. Ook doneren wij elk kwartaal aan een dierenkliniek in Sri Lanka en hier in onze eigen woonplaats, Ik ben tegen jagen. Trofee jagen vind ik walgelijk. Jagen om eten kan ik nog enigszins begrijpen. Zelf ben ik vegatarisch. Werk al 18 jaar in de uitvaart en daarin de meest afschuwelijke dingen meegemaakt. Zou echter nooit bij een dierenarts kunnen werken omdat ik dan alleen maar zou huilen. Mocht het nog niet duidelijk zijn: Ik ben een dieren-mens 😉
Ik hou helemaal niet van dieren. Geen idee waar dat vandaan komt. Ik hou niet van de kinderboerderij, niet van de dierentuin, niet van vogelpark en al helemaal niet van kleine, kruipende beesten. Mijn kids zijn dol op beesten, dus ik moet dit wel opzij zetten. Daarentegen ben ik wel vegetarier, omdat het feit dat ik niet zo van dieren hou niet betekent dat ik vind dat dieren gefokt moeten worden zodat wij vlees kunnen eten..
Interessant topic! Leuke titel Ik heb niks met en niks tegen dieren. Ik ben wel voorstander van het nemen van onze verantwoordelijkheid tegenover dieren. Gelukkig zijn er dierenliefhebbers die mijn gebrek aan interesse compenseren Leuk om te lezen hoe iedereen ermee omgaat.
Wij zijn hele grote dieren vrienden, alles wat hier binnen komt blijft tot aan zijn of haar dood. We hebben nu 2 honden, een gevonden vogel en een chinchilla waarvan het baasje is overleden. De chinchilla heeft ons erg veel geld gekost, beestje had continue de achter poten open tot op het bot. Elke avond en ochtend moeten verbinden en heeft veel medicatie gehad. De dierenarts was verbaasd dat we steeds weer terug kwamen, hij gaf aan dat menig mens het beestje allang een spuitje zou geven. Ik ben van mening dat als je een dier in huis neemt er heel goed voor zorgt, ook als de kosten hoog worden. Onze honden horen gewoon bij ons gezin, draaien ook gewoon mee. Net zoals wij rekening houden met de kinderen, doen we dit ook met de honden.
Onze hond is echt een deel van ons gezin. En hij krijgt alles wat een hond nodig heeft. Hij is nu op naar de 12 jaar en is dus al een oude man... Hij is echt een vriend en knuffel. We hebben nog een hamster en 2 vissen. Dat is toch anders.....maar ook zij krijgen alle verzorging die ze nodig hebben. Dus genoeg ruimte, vers water, genoeg te eten en aandacht.
Dit!! Je kiest voor een huisdier. Zo'n dier wordt dus afhankelijk van jouw zorg. En dan vind ik het belangrijk dat het beestje alle zorg en liefde krijgt wat hij nodig heeft, als zijnde een gezinslid. En als mensen hun dier als hun kind zien, prima. Zolang het maar de zorg krijgt die hij nodig heeft als zijnde huisdier en niet als kind.
Even een oprechte vraag hoor; hoe kùn je vissen aandacht geven , afgezien van eten, schone bak met water etc? Een hamster snap ik nog dat je die kunt aaien onder z'n kinnetje, maar een vis zie ik nog niet voor me