Wij denken er over na om een hondje te nemen. We willen graag een klein hondje, dat goed overweg kan met kleine kinderen. Ik denk zelf na over een beagle, maar ben erg benieuwd wat anderen zouden adviseren!
Een beagle zou ik verre van adviseren. Tenzij je al jaren ervaring hebt met (moeilijk) opvoedbare honden. Ze zien er super schattig uit maar het zijn pittige honden om op te voeden. Consequentie is bij dit ras 1000 maal belangrijker dan bij een labrador. Daarom vind ik een beagle absoluut geen gezinshond. Ik zou me eerst gaan bedenken. Wat verwacht ik van het dier. Wat voor eigenschappen. Hoeveel tijd wil ik besteden aan hersen werk en sport. Hoeveel tijd wil ik besteden aan onderhoud. Hoeveel geld heb ik te besteden voor het dier. Hoe groot mag hij of zij zijn. En zo nog veel meer. Wat vind je belangrijk. En dan op basis daarvan opzoek naar een geschikt ras. Dan hou je een aantal rassen over en kun je kijken naar het uiterlijk. Want dat is naar mijn mening absoluut onbelangrijk als je een hond wilt die goed bij het huishouden past.
+1 wij hebben er ook 2. Super lief voor ons allemaal. Het zijn hier net als de kinderen de clowns in huis
Helemaal mee eens!! Zelf hebben wij malthezers. Schatjes in t gezin, maar militair opgevoed zoals onze ouders wel eens gekscherend zeggen.
Boomers, zulke leuke, lieve en vriendelijke hondjes. Schoonmoeder heeft er een en die is helemaal gek op mijn dochter.
Je hebt nooit de garantie dat je aanstaande hondje goed overweg kan met kleine kinderen. Je moet wat mij betreft altijd uitgaan van de meest negatieve situatie. Ben je nog steeds bereid om je eventuele hondje te houden als blijkt dat hij of zij helemaal niet overweg kan met kinderen, voedselagressie krijgt, of trekt aan de lijn? De kans dat dit allemaal gebeurd is natuurlijk niet zo groot, maar ook niet ondenkbaar. En je komt hier vaak pas achter als je het hondje al een tijdje in huis hebt.
Beagle is geen goed idee idd voor wat je wil. Wij hebben een flatcoated retriever. Niet klein, middenmaatje. Lief en opgewekt karakter, intelligent, fantastisch met de kinderen. Als mijn jongste verdrietig is gaat ze gelijk bij hem liggen en ze laat alles toe, dus ik moet echt zelf ingrijpen Wel een ras dat laat rijpt en veel beweging nodig heeft maar ze zijn ontzettend lief! Als je een klein hondje wil zou ik denken aan een boomer.. of kijk hier eens: Bekijk alle hondenrassen | Pedigree
Waarom is een beagle geen goed idee? Moeilijk opvoedbaar (soms onmogelijk ) maar gaat wel goed met kinderen. Kinderen moeten ook wel consequent zijn. En op een gegeven moment leert zo'n dier ook wat van de een wel mag en van de ander niet
Ik zou ook niet voor een beagle kiezen, nee.. Ik zou eens op zo'n site kijken waarop je in kunt vullen hoe je gezinssituatie is, hoe vaak en hoe ver je met een hond wilt wandelen, wat voor karaktereigenschappen je graag zou zien, dat soort dingen. Daar komen dan een aantal rassen uit die passen bij de hoeveelheid beweging die jullie willen bieden en die over het algemeen een karakter hebben wat bij jullie past (al is dat altijd afwachten natuurlijk), etc.
Ik ben opgegroeid met een golden retriever. Schat van een beest. Verder ook een Berner Sennen maar dat is wel groot..
Ik heb een Cavalier King Charles Spaniël. Bijzonder lief en zachtaardig. Wel veel problemen met gezindheid. Je moet dus goed letten op geteste ouders.
Wij hebben een boomertje en het is echt een schatje. net een knuffeltje en hij blijft ook klein is ook een voordeel. Met kindjes kunnen ze heel goed samen ze willen alleen maar knuffelen en spelen ze willen heel veel aandacht. Ze verliezen ook geen haar en zijn erg makkelijk met opvoeden.
Even ter info, 'boomer' is geen ras, het is een term die veelal gebruikt wordt in de broodfok voor kleine kruisingen. Pas dus heel erg op wat je aanschaft en waar. Wil je een pup kopen, houd je dan verre van broodfok... de volwassen honden leven over het algemeen in erbarmelijke omstandigheden, in kleine hokken en wordt continu mee gefokt; vaak wordt er gefokt in het buitenland, bijv Oost-Europa, en worden de pups hierheen gehaald. Ouders worden niet getest, pups worden niet gesocialiseerd, en naast dat je dierenmishandeling in stand houdt door van zulke handelaren te kopen, is er ook een flinke kans op pups met problemen, zowel fysiek als mentaal. (Zo hadden mijn ouders een hondje achteraf van broodfok, op zijn vierde ziek geworden, op zijn zesde overleden...) Zorg ervoor dat als je een pup koopt dat beide ouders aanwezig zijn en dat je ze ook ziet! Of dat je daadwerkelijk een stamboom ziet van de vader, mochten ze die ingevlogen hebben. Dat je bij de fokker op bezoek mag, en dat vaker dan een keer. Dat de pups in huiselijke kring opgroeien en goed gesocialiseerd worden. Dat ze geënt en getest zijn en de ouders ook getest zijn op erfelijke ziekten. Het vaak is allemaal wat duurder, maar het scheelt een hoop ellende... en je ondersteunt geen hondenmishandelaren. (En overweeg anders een asielhond!!)
Dit. Er zitten zat welopgevoede jonge honden in het asiel, waarvan precies bekend is wat hun sterke en zwakke punten zijn.
Wij hebben een beagle gehad, schat van een hond, was echt ons kindje, maar zo eigenwijs... pfff... En met de kinderen had ze een haat-liefde-verhouding. Helaas is ze ruim 1,5 jaar geleden overleden. Nu hebben we een hele lieve Zwitserse herder. Wat een verschil, zo'n lieve, goed luisterende goedzak. Als dit jullie eerste hond wordt dan zou ik zeker niet kiezen voor een beagle.
Ik vind een een aantal reacties een beetje een belerend tintje hebben, wat ik ergens wel snap, maar laat me iedereen even gerust stellen: dit wordt niet ons eerste hondje. We (en ik mijn gehele jeugd) hebben al honden gehad, vooral herderachtigen, en ook asielhonden. Fantastische honden, maar dat was voor er kinderen waren en wij vinden dat in onze huidige situatie gewoon niet praktisch (lastiger mee te nemen, moeilijker ergens te logeren te brengen, toch wat risicovoller met kinderen, enzv), vandaar dat we nu heel bewust voor iets kleiners willen gaan. Ik heb vrij veel (online) onderzoek gedaan welke rassen geschikt zouden zijn voor onze situatie, en daar kwam ik dan juist steeds (o.a.) op beagles uit, maar dat wordt hier massaal afgeraden, mag ik weten waarom dan? Bij beschrijvingen van dit ras vind ik juist dat het hele zachtaardige en speelse honden zijn? Qua beweging: ik hou van lekker wandelen en we hebben een groot bos vlakbij, maar als het er eens een dagje niet in zit moet een ommetje door de wijk ook voldoen. Bij voorkeur kortharig ook. Ik heb al een rondje langs de asiels in de omgeving gedaan, en daar zitten toch vooral grote honden. De paar kleinere hondjes die ik tegenkwam hadden stuk voor stuk bepaalde gedragsproblemen, en daar ga ik niet aan beginnen. Mocht het een pup worden dan zorg ik dat we op zoek gaan naar een goede fokker, bij voorkeur via een rasvereniging oid. Mijn zus heeft een franse bul, echt een schatje inderdaad, maar ik heb altijd een beetje met het beestje te doen. Ze heeft haar hele leven al af en aan bepaalde luchtweg- en huidproblemen, en volgens de dierenarts zijn dit veel voorkomende problemen met bulletjes. Een zwitserse herder heb ik bij mijn ouders thuis gehad (al waren het toen nog Canadese herders ) en zij was echt geweldig, beste, leukste, liefste hond die ik ooit heb gehad (of gezien). Maar wij willen echt een maatje kleiner.
Kan goed met kinderen.... da is een individuele eigenschap, niets dat echt bij een ras hoort. Ik zie echt zoveel foto's van kinderen met honden met de reacties oh wat schattig. maar kijk je naar de hond, dan zie je dat hij het alleen maar duld.... verder dat ze het alles behalve leuk vinden. Ik heb een Lancashire Heeler, matig om aan te raden. Ik heb meer dan gemiddeld kennis van honden, vandaar dat het kan. Ze vinden andere honden niet leuk, mensen juist wel. Maar kinderen zal wisselend zijn hoewel ik vemoed vaker van niet. Mijn hond vindt het niet zo leuk, vandaar de regel om haar gewoon met rust te laten. En aangezien de hond de kinderen links laat liggen, laten ze haar ook links liggen. Wel zo makkelijk eigenlijk als het gaat om de veiligheid! Gedoseerd aandacht kan, maar ik begeleid dat (kost weinig moeite moet ik zeggen). Verder geen gevaarlijke situaties omdat onze hond wel wat duld. Onze hond is echt een 1-mans persoon trouwens, hangt erg aan mij. Het makkelijkst is denk ik toch een doorsnee hondje als malthezer. Maar kijk vooral naar waar je zin in hebt, daar kun je je flink in verkijken weet ik uit ervaring. Met kleine kinderen heb je geen behoefte aan een hond die veel aandacht qua verzorging, uitlaten of opvoeding vraagt ook al denk je in eerste instantie dat het geen probleem moet zijn. Ga eens vrijblijvend met een fokker van wat rassen praten, waar je ook je hondje wilt kopen. Maar praten met een fokker is ook wel wat probleemgevend, gezien zij niet bepaald een neutraal beeld van een ras hebben. Of ze hemelen het ras teveel op, of ze zeggen stelling dat iets niet kan terwijl het wat individueler ligt. Ga op je gemak informatie zoeken over bijvoorbeeld 3 rassen. Ik heb uiteindelijk mijn droomras niet, ik ben geschrokken door een situatie met een herplaatser en de hond is linea recta terug gegaan naar de fokker. Een beagle is super eigenwijs. Hier komen is bijvoorbeeld vaak een probleem merk ik, dat kost echt tijd en een goede aanpak vanaf het begin. verder zitten ze met de neus aan de grond, wat ik zelf helemaal geen probleem vind, hoewel het qua aandacht voor de baas wel tijdrovend kan zijn als je echt op de samenwerkende lijn wilt gaan zitten.