Zaterdag overgegaan van ons appartementje, naar een eensgezinswoning. Het is echt ons droomhuis! Althans; dat moet het worden. Alleen dat verhuizen.. pff. Ik doe het nooit meer! Ik had de hele impact van dit alles zo verschrikkelijk onderschat en ben er keihard van teruggekomen Het ergste van alles: we zijn dan wel over, maar het is nog lang niet voorbij! Zo viel het inpakken en overbrengen van spullen nog te overzien. Het was even pittig met de 2 kleintjes, een man die al wekenlang elke avond ons huis bewoonbaar probeerde te maken, verjaardag van zoon tussendoor en nauwelijks hulp; maar ik had al snel een systeem en dit werkte soepel. Elke doos had een naam + locatie er op. Zodat dit direct op de bestemde kamer gezet kon worden... dacht ik dan! Toen ik zaterdagavond laat aankwam was het een chaos! Alle dozen waren gestapeld in een hok en de rest van de spullen waren neergekwakt midden in de woonkamer. De slaapkamers waren vergeven van het stof en overal lag verpakkingsmateriaal en andere troep . De bedden stonden wel klaar, dus konden wel slapen. Maar al die stof is voor niemand gezond, zeker voor een baby van 5 maanden niet. Dus maandag zijn we met zn 4en door het huis getrokken om alles op te ruimen. Een hele verademing! Nu is het wachten op ueeh.. de rest! De keuken komt pas over twee weken dus tot die tijd heb ik geen gootsteen, in de badkamer hebben we warm en koud water dus voor elk flesje e.d. moet ik naar boven. De enige wc is beneden dus zoon moet ons wakker maken als hij moet plassen, de gangen (boven en beneden) zijn nog niet bekleed en de babykamer moet nog geisoleerd en gemaakt worden. Ik wacht daarnaast ook nog op de deuren, alle gordijnen en de badkamer moet ook snel gedaan worden. En bovenop alles begaf ook de wasmachine het een x-aantal dagen geleden, dus die moet ik ook tijdelijk uitbesteden aan familie (gelukkig woont mijn zusje hier op de hoek). Koken gaat niet, ik heb geen ruimte voor pannen e.d. en afwassen gaat helemaal niet lukken op deze manier. We hebben ook nog eens een super'leuke' buurvrouw die na twee dagen in onze bakken had gesnuffeld. Top! Ik mis mijn oude huisje ook nog eens. Niet zozeer het ruimtegebrek en het feit dat mijn 5-jarige daar echt nooit buiten kon spelen, maar de leuke buren, het feit dat ik daar alles had en gewoon omdat daar zoveel herinneringen liggen. Ik heb gehuild als een baby na de sleuteloverdracht. Zo... dat was mijn klaagverhaal! Verhuizen. Ik doe het echt nooit meer en ik hoop ook echt dat dit ook nooit meer nodig gaat zijn.
ik vind verhuizen juist heerlijk alles weer mooi opgeruimd en schoon en nieuw. Weer alles heerlijk in kunnen richten en dan ziet alles er zo anders uit. Zelfs in mijn laatste huis waar ik nu woon: daar was bijna nog niks af, er zat zelfs geen keuken in nog, toilet was nog niet betegeld, vloeren nog niet klaar, maar toch, is uiteindelijk wel goed gekomen hoor. Ben in mijn leven rond de 18 keer verhuisd
Ik vond het juist heel erg meevallen maar ons huis was wel helemaal klaargemaakt voor we er gingen wonen, op wat kleine dingen na. Ben wel benieuwd waarom jullie ervoor gekozen hebben nu al te verhuizen terwijl het huis dus eigenlijk nog niet bewoonbaar is? Ik zou zelf met kinderen niet graag in een huis zonder keuken, deuren en gordijnen zitten.
Haha, ik moet hier wel om lachen hoor. Moesten jullie zo snel verhuizen omdat nog niet alles af is? Wij hebben gisteren de sleutel gekregen, derde verhuizing in drie jaar tijd. Gelukkig hoef ik er hier pas 1 januari uit
Verhuizen is ook niet mijn ding. Maar ik weet wel dat ik nooit verhuis naar een onklaar huis... Dat veroorzaakt zoveel ellende en frustratie. Nope dat doen we niet. Eerst het huis afmaken. Of iig de kamers waarin geleefd word. En dan pas over. Dan heeft alles gelijk z'n plek en kun je gewoon je gang gaan. Sterkte meis. Hopelijk gaat de tijd snel.
Wat een ellende warboel! Je man heeft vast zijn best gedaan om alles op tijd af te krijgen. Onthoud dat dit niet voor altijd is, en dat het einde snel in zicht zal zijn. Wij gaan over een paar weken over, zit nu al volop tussen de verhuisdozen. Moeten helaas twee keer verhuizen, eerst alles naar de opslagbox en volgend jaar alles naar onze nieuwe woning.. Gelukkig veel hulp!
We hadden een woning met terugkoopgarantie dus we kregen een datum dat we er uit moesten. Helaas waren ze in dit geval niet flexibel . We hadden in zijn totaliteit 8 weken en dit huis is nu eenmaal een opknappertje en onze oude woning moest teruggekocht zijn om de hypotheek rond te kunnen krijgen. Drama dus!
Dit dus. En dan nog vind ik het niet m'n hobby. Maar het is wel lekker fris en opgeruimd (uiteindelijk)
Gelukkig is de woonkamer en zijn de slaapkamers zo goed als af. Met uitzondering van de babykamer dan, maar dochter slaapt toch nog bij ons. De badkamer die er in zit is verouderd, maar prima te gebruiken. Dat scheelt ook! Mijn man heeft zich echt uit de naad gewerkt. Echt... alle credits voor hem. Ik ben zo trots op hem en wat hij voor elkaar heeft gekregen in die korte tijd. Bovenop zijn werk en tijdens elke vrije minuut die hij had.
Sterkte! Wat een toestand. Nog Even doorbikkelen. Kun je niet een fles/jerrycan met water beneden zetten en hiermee het flesje vullen? Fleswarmer erbij? Heb je misschien nog oude gordijnen die je tijdelijk kunt ophangen? Als we jullie op moeten geven voor 'Help, mijn man is een klusser' dan schrijf je het maar. O ja, hier twee verhuizingen in een half jaar tijd. Ik weet hoe pittig het is.
Ohjee, wij moeten straks ook 2x verhuizen. Eerst onze huidige woning uit en dan naar onze tijdelijke woning. Als ons huis af is, mogen we weer verhuizen. Maar dan moet er wel een keuken en badkamer inligge. Vloeren (laminaat) zijn binnen een dag gelegd en dan hopelijk een paar verhuizers die alles weer in elkaar zetten. Ik ga het helemaal plannen, of het ook zo goed gaat lopen is een tweede.
Ah ik zie nu ook dat je heel snel over moest. Ja dan krijg je dat niet voor elkaar. Tipje. Neem vanaf nu wel de tijd en ga kamer per kamer. Niet steeds iets anders doen. Eerste die kamer af en inrichten en dan hop door naar de volgende. Je hebt nu gewoon pech dat je zo snel moet. Verhuizen is niet leuk maar als je ook nog in een bende terecht komt dan snap ik dat je denk bkuhh.. Je kunt het meis! Succes!
Ik vul een paar keer per dag de hele waterkoker en giet daar uit over. Verder werk ik nu met flessen mineraalwater voor de flesjes enzo . We hangen zolang onze dochter haar gordijnen even bij ons. Ze zijn ietsje te klein, maar dan kan ik mezelf in ieder geval omkleden in de kamer, haha.
Oh zooo herkenbaar! ! Knuffff Het komt allemaal wel weer goed maar voor nu is het allemaal ellende en doorbikkelen. You can do it! Voor je het weet is het voorbij en alles af en naar je zin. En ben je een ervaring rijker
Meid, er komt weer licht... Wij zijn 2 maanden geleden verhuisd, en behalve die snuffelende buurvrouw herken ik veel. Deuren kwamen na een week, moesten op maat gezaagd worden. Gordijnen kwamen na 5 weken, iedereen was dus erg vroeg waker elke dag. Badkamer kwam na 6 weken, de 2e badkamer komt deze week. Keuken hebben we pas sinds vorige week, we hebben het 9 weken met een electrisch kookplaatje, gourmetstel en frituurpan op de tuintafel gedaan, kookspullen op een boekenkastje. Afwassen konden we dan gelukkig wel beneden, al hadden wij ook niet altijd warm water de eerste weken. Hebben geen schutting en geen schuur. En dit alles met een zeer ondernemende dreumes en een meisje van 10. Gelukkig wel een groot huis, dus al wel snel een veilige speelkamer gecreeerd. Ben er zelf aardig klaar mee, maar er begint licht te komen aan het einde vd tunnel. O, en ik verhuis ook nooit meer hoor, hier worden we oud!
Tip: zet voor de flesjes een thermoskan met heet water en een fles koud water neer, je mengt de juiste temperatuur en hoeft niet steeds naar boven Ik ben zelf vaak verhuisd, vooral na mijn scheiding. Ik kwam in een klein studiootje terecht, met maar 1 slaapkamer met een douche erop, geen badkamer dus. Maar wat voelde ik me rijk en bevrijd daar!! Ik heb daar 8 maanden gewoond en ben blind naar een voor mij compleet onbekende stad verhuisd zodat ik mijn dochter een eigen kamer kon geven. Ik huurde van vrienden die hielden van luxe, dus het feit dat ik 8 maanden lang geen badkamer had werd ruim gecompenseerd met een badkamer van zo'n 16 m2 met een 2persoons bubbelbad, een ruime regendouche en een heus hoek-aanrecht met ruime kastjes, 2 design wastafels en spotjes in het plafond. Die verhuizing was pittig, alles moest 2 verdiepingen omhoog, maar toen had ik goede hulp. Mijn toenmalige vriendje had me vlak voor de verhuizing laten zitten en een paar van zijn vrienden vonden dat zo lullig dat ze me kwamen helpen, en dat waren een paar sterkte bouwvakkers haha! Ik heb daar 2 jaar gewoond en toen klapte de relatie van die vrienden in wiens huis ik woonde, en toen moest ik er uit. De volgende verhuizing ging met veel hulp goed. En ik kwam in een appartement aan de rand van de stad terecht, daar wonen was heerlijk, maar het was veel te klein. Niet voor mij, maar toen ik met mijn huidige man een relatie kreeg wel. Hij kocht een appartement in de stad en toen ging ik weer verhuizen, binnen een jaar. Dit was de zwaarste verhuizing die ik ooit had. We hadden 1 dag van 2 mensen hulp. Echter was manlief door stress, gecombineerd met een lage bloeddruk flauw gevallen in de douche. Hij kwam verkeerd terecht en hield er een hersenschudding aan over en mocht en kon niks. Ik had nét op dat moment een longontsteking en ik was al blij als ik normaal kon lopen. Onze helpers hebben wonderen verricht. Later in de week is nog een oude kennis komen helpen die ik ooit had geholpen met iets en had gezegd dat ik hem mocht bellen als er wat was. Hij hield woord en heeft hier voordat de stiefkinderen kwamen in het weekend alle kasten in elkaar gezet! Ik heb een Chinees besteld als bedankje, ik vond het geweldig, de hulp die er was, al ging het maar krap aan. Dit zal echt niet de laatste keer zijn, maar nooit zo erg als de laatste keer
In principe is het heerlijk, als alles al 'af' of tenminste bewoonbaar is. Ik had een hele maand speling en dat was echt prima geweest, had rustig kunnen verhuizen... Als de woningbouw niet 2 maanden op zich liet wachten om de oude vloer te verwijderen (naar later bleek met asbest dus weer vertraging) en de gaten in de muren te dichten. Wat een drama echt na 1.5 jaar moet ik sommige dingen nog doen, omdat ik er zo ontzettend klaar mee was xD
Ik ben vorig jaar ook van een appartement naar een eengezinswoning gegaan. Ech heerlijk als je eindelijk een tuintje hebt en veel meer ruimte. Even geduld.
Komt goed, ben aardig wat keren verhuisd, het beste kun je je er gewoon op instellen dat het gewoon tijd nodig heeft. En het is ook heel normaal dat je je oude huisje eerst mist. Maar straks hebben jullie een mooi huis, leer je de buren wat kennen etc. Tot die tijd niet teveel stilstaan bij het feit dat het zoveel werk is, dan word je gek.