Er zitten zo ontzettend veel bijwerkingen aan chemische castratie, dat is niet te vergelijken met een prikpil voor vrouwen (al kan ik zelf al helemaal niet tegen hormonale anticonceptie, ik reageer overal vrij heftig op).
En dan nog zal dit onder dwang moeten gebeuren. Ze zullen vast niet allemaal vrijwillig naar de dokter komen voor de prikpil. Ik denk serieus dat het in de praktijk niet is uit te voeren en dat het in strijd zal zijn met de rechten van de mens. Elke drie maanden iemands deur openbreken en degene vastbinden voor het verplichte spuitje? Begrijp me goed ik ben in sommige situaties echt voorstander, maar er zitten teveel haken en ogen aan om dit echt door te kunnen voeren. Ik denk dat we beter kunnen investeren in goede jeugd- en pleegzorg in plaats van maar blijven bezuinigen op de zorg. Met alle veranderingen in de financiering de laatste jaren zie ik steeds meer schrijnende gevallen in mijn werk voorbij komen. Ik zie hulpverleners keihard werken, maar de middelen die ze hiervoor hebben worden steeds minder. De nadruk ligt steeds meer op het registreren en het verantwoorden van je uren en en steeds minder op het verhogen van de kwaliteit van de zorg. Persoonlijk irritatiepuntje .
Dat mag alleen als er een vastgesteld gevaar is voor de persoon zelf of voor de ander als gevolg van een verstandelijke beperking, psychische stoornis of ernstige geheugenproblemen. De ander is een bestaand persoon en niet een ongeboren kind of een kind dat nog verwekt moet worden. Ongeboren kinderen hebben (helaas) geen rechten. Het gaat bij gedwongen opname specifiek om psychiatrische behandeling. In de praktijk is verplichte opname of verplichte psychiatrische zorg lastig te realiseren. Er zijn hele strenge regels en de duur is vaak beperkt.
Hoe zeer ik ook van mening ben dat bepaalde mensen absoluut geen kinderen zouden mogen krijgen, en dat kinderen in sommige gevallen per direct bij de moeder (of vader) weg gehaald moeten worden vind ik toch dat dit te ver gaat. Er kunnen gewoon geen duidelijke richtlijnen komen, ieder mens is uniek en iedere problematiek ook. Dit zal dus op individueel niveau bekeken moeten worden en dat gaat nooit lukken. De grens zal vervagen en er wordt, denk ik, te snel en te makkelijk een beslissing gemaakt. Sowieso, wie gaat hierover beslissen? Wat zijn de richtlijnen? Wie controleert dat? Wie gaat het uitvoeren? Welke anti conceptie wordt er gebruikt? Wat gebeurt er bij een onjuiste beslissing? Ik heb geen allu-hoedje maar ik ben wel bang dat zoiets in de toekomst extreme vormen zou kunnen aan nemen. Want wat als "men" bepaald dat mensen met een laag inkomen geen kinderen meer mogen krijgen? Dat mensen die ziek zijn geen kinderen meer mogen krijgen? enz. enz. Dus nee, ik ben niet per direct een voorstander..
Ik heb zo'n vaag gevoel dat als dit erdoor komt, dat het enkel bij vrouwen gaat toegepast worden omdat er dan "omkeerbare" vormen van AC bestaan. Ik kan me niet voorstellen dat men er verplichte sterilisatie van maakt, omdat iemands situatie altijd kan veranderen.
In het verleden is dit vaker gedaan en het gaat altijd fout. Uit Noorwegen (wat wij toch een aardig beschaafd land vinden) zijn verhalen bekend van vrouwen die te dom werden geacht en daarom gesteriliseerd werden. Bleken ze gewoon ontzettend slechtziend te zijn. Uiteindelijk gaat het altijd fout met de criteria en de beslissingen. Daarom ben ik tegen. Hoe vreselijk ik het soms ook vind, het risico dat het verkeerd gebruikt wordt is me te groot. Edit: Betreft Zweden, niet Noorwegen
In Israel gebeurde het ook: Israël geeft omstreden anticonceptiepraktijk op Ethiopische vrouwen toe - Joop
Zoals blijkt uit het artikel in de OP is er nog geen wet waaronder verplichte AC mogelijk is. Ook bij gedwongen opname is dit dus niet mogelijk.
Ik heb het even opgezocht en het bestaat wel degelijk. https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/geestelijke-gezondheidszorg/inhoud/gedwongen-opname-en-dwang-in-de-zorg Heb ik ook gelijk antwoord op mijn vraag.
Ja, uiteraard is gedwongen opname mogelijk, maar dat betekent toch niet dat men verplichte anticonceptie mag toedienen?
Inderdaad, want dat heb ik ook niet gezegd. Ik reageerde alleen op dit: Ik ging alleen in op dat stukje over dwang. Vandaar dus mijn vraag, hoe het dan met een gedwongen opname zat, niks meer en niks minder. Hopelijk begrijp je het nu wel?
Ja, ik begrijp nu wat je bedoelt. Maar aangezien die opmerking over dwang ging over chemische castratie en de prikpil zag (en zie) ik de link niet met gedwongen opname voor psychische redenen...
Het ging mij alleen om de dwang, als dát de belemmering is om zo'n wet er niet door te drukken zie ik niet zo in waarom dan niet, omdat er toch ook al andere dingen onder "dwang" plaatsvinden.
Ik snap dat het moeilijk te bepalen is waar de grens ligt maar ik hoop wel dat we onze verstandelijk beperkte dochter later kunnen verplichten tot anticonceptie. Want als je niet zelfstandig voor jezelf kunt zorgen kun je dat ook niet voor een baby/kind
Nogmaals, ik had het alleen over het gebruiken van dwang binnen de wet. Dat kan kennelijk wel, maar toch werd het benoemd als belemmering om zo'n wet überhaupt te kunnen toepassen. Heb daarmee dan ook niet gezegd dat een gedwongen opname hetzelfde is als gedwongen AC. Ik zie overigens niet in waarom een dementerende bejaarde gevaarlijker is voor de samenleving dan een zwangere junk voor haar ongeboren kind. Maar dan zal eerst de wetgeving veranderd moeten worden en zullen omgeboren kinderen rechten moeten krijgen, wat waarschijnlijk toch wel niet gaat gebeuren.