Och meis het is nu zo'n donker zwart gat waar je in zit maar de kans is groot dat het uiteindelijk goed komt! De pijn slijt ook al is dat nu niet voor te stellen. Sterkte woensdag vast!!
Je kunt geen afscheid nemen zolang het er is. Afstand nemen kunnen sommigen wel. Na de eerste ervaring van ma bij bijna 12 weken wilde ik er bij de 2e 3e en 4e zsm vanaf. Dat vreselijk lege gevoel en gevoel van wekenlang gefaald te hebben en voor de gek gehouden zijn door je eigen lichaam. 😢
Dat is precies hoe het voelt, leeg.. bedonderd en gefaald. En dat 4x, jemig meid.. ik kan me niet indenken hoe je daarmee om moet gaan. Dat je de draad weer oppakt.. wat ontzettend sterk. Wat geweldig dat je nu n mooi meiske verwacht!!
Had niet gedacht er zo kapot van te zijn. Had ook niet verwacht dat ik een leeg zakje zal zien maar ons kleine boontje Je voelt je gewoon zo bedonderd. Wil dat het zsm achter de rug is nu.. Dan hopelijk met frisse moed hopelijk snel een lieve plak baby.
Nu achteraf weet ik ook niet hoe ik het 'overleefd' heb. Ervaar ng steeds verl stress hiervan. Ongeloof dat t er nu eindelijk gaat komen. Maar het is echt zo. Echt meid de volgende zwangerschap is vreselijk spannend. Je krijgt een extra vroege echo. Maar de kans op herhaling is heel klein. Als alles achter de rug is kom je weer in rustiger vaarwater. Dat is ook de reden dat wij iedere keer een menstruatie afgewacht hebben. Even de rust herpakken voor zover mogelijk. Mocht je kiezen voor een curretage kan ik je echt geruststellen. Vreselijk spannend en eng maar lichamelijk valt t heel erg mee.
Meid, wat vreselijk voor je. Dat allereerst. ik weet hoe t voelt, zit op dit moment in mijn derde miskraam. Gelukkig wel een kindje gekregen 7 maanden geleden dat verlicht de pijn. ik ga wel even inbreken in je verhaal en vragen of je je keuze nog een keer wilt overdenken en nalezen op internet. De reden dat ik miskramen krijg is mijn dunne bms. Deze wordt niet dik genoeg en vruchtjes kunnen niet goed nestelen. Dit is bij mij aangeboren. Met allerlei toeters en bellen na 3 jaar eindelijk zwanger maar het was een hel. Dat terzijde wil ik je dus waarschuwen voor de risico's van een curettage. Ze schrapen alles weg maar ook je bms. Bij de meeste vrouwen gaat dit goed maar soms schrapen ze teveel weg en groeit het niet meer aan of ontstaat er litteken weefsel. Dit heet asherman. Ik ken een meid die daardoor jaren is bezig geweest en ik dus ook (de aangeboren variant van dun slijmvlies) Ik heb bij mijn ma met 12 weken (vruchtje was dus al mini mensje) wel de pillen gebruikt. Geen pijn ervaren, weinig bloedverlies en daarna was alles eruit. Waarom probeer je dat niet eerst en dan kun je altijd nog t groffe geschut pakken... Sterkte meid, ik weet dus hoe t voelt. Praat erover, huil, dwing jezelf niet meteen weer zwanger te worden want je mindset moet eerst weer rustig zijn... t is niet niks. Xx
Ik kan me voorstellen dat je hier nog veel stress van ervaart. Hoe kan het ook anders. Ik ben me er erg van bewust dat een volgende zwangerschap erg spannend word.. ik hoop dat ik het tzt een beetje kan relativeren. Maar dat echo kamertje en dat beeldscherm staan op m'n netvlies gebrand. Net zoals het zwarte lege zakje. Ik ben niet echt bang voor een curretage.. meer voor het emotionele stuk eromheen. En dat het echt ineens weg en voorbij is. Ik lees ook dat je lijf gelukkig snel hersteld. Ik ga naar een zeer ervaren gyn.. dat voelt ook goed.
Jeetje.. wat heftig. Een 3e.. dat vind ik toch wel beangstigend. Ik weet dat het niets betekend voor een volgende zwangerschap. Maar ii weet ook dat het nog steeds een wonderbaarlijk ingewikkeld wonder is waarbij veel mis kan gaan en mis kan zijn. Ik hoop dat andere afwijkingen me bespaard blijven. Maar blijf het net zo spannend vinden, ookal weet ik dat we wel zwanger kunnen worden. Ik zal je ervaring meenemen.. wil sowieso echt wel goed ingelicht worden. Werk zelf in de medische wereld dus weet ook wel welke vragen ik wil stellen.. al is het zo anders als je zelf ineens 'patiënt' bent. Ik heb jet (voor)gevoel dat mijn lijf niet gaat meewerken aan 'wachten' of opwekken .. en ben bang met meer elllende dan als nog te moeten. Ook ben ik wel bang voor de pijn.. stom misschien.. had liever een bevalling gehad over 7mnd. Wat vreemd dat je met 12wkn geen pijn hebt ervaren?? Lijkt me toch dat er al veel uit moet.. verschrikkelijk. Wat fijn dat je wel een kleintje hebt! Hoop dat het ons ook gegund is.
Super verdrietig nieuws Je had het je allemaal heel anders voorgesteld, al stiekem plannetjes gemaakt voor de toekomst, iets waar je nu voor even afscheid van moet nemen. Ik heb het ook meegemaakt, alleen wat later in de zwangerschap. Heb toen gekozen voor pillen omdat ik het kindje graag nog wilde zien.. Uiteindelijk ben ik wel gecurreteerd omdat mijn baarmoeder nog niet schoon was. De curretage op zich vond ik erg meevallen. Ondertussen twee gezonde jongens en zwanger van nummer drie.. En het blijft spannend, elke keer weer.. Onbezorgd is het nooit meer geweest en nog steeds niet. Maar probeer vertrouwen te hebben in je lichaam en dat het echt een volgende keer anders zal zijn.. Neem de tijd om verdrietig te zijn, en erover praten mag best, het heeft mij iig ook geholpen... Ow en idd.. laat je goed informeren over asherman.. Curretage kan altijd nog.
De gyneacoloog heeft tegen ons ook gezegd echt pure pech gehad. Ik dacht na 3 gezonde kinderen kan dit toch niet maar wel dus. Zo zie je hoe kwetsbaar het leven en begin van het leven is. Ik hou mij ook vast aan het feit dat er echt iets mis is geweest met de kleintjes anders gebeurd dit niet de natuur zoekt zelf een weg.Daarnaast het zal maar later gebeuren in de zwangerschap of je komt erachter als je prenataal onderzoek laat doen dat sterkte ons ook (al had ik daar in het begin geen boodschap aan). Voor ons was het moment we laten curetteren een opluchting het was een afsluiting nu was het echt ik wilde mij niet zwanger voelen er zat niets. Trouwens ik heb mij ook daarna ziekgemeld op mijn werk. En ik kon mij daarna richten op ok mijn lijf gaat nu herstellen wanneer wordt ik weer ongesteld? Geef het een plekje neem je tijd doe desnoods iets wat voor jou veel zegt maar voor anderen niets. Ik heb bijvoorbeeld mijn onderschrift aangepast van mijn handtekening hier. Wij zijn gelovige mensen wij hebben het vertrouwen dat al is het in de celdeling misgegaan voor ons zijn ze er wel en zijn ze bij onze God samen. Daarnaast hebben wij echt de boodschap van de gyneacoloog meegekregen pech gehad en niets staat een volgende zwangerschap in de weg en daar focussen we ons nu op al doet het nog altijd pijn als wij erover praten en zal het uiteraard gaan spelen als de oorspronkelijke uitgerekende datum eraan komt. Laat je even weten hoe het verder gaat met je en hoe het bij de arts was?
Een ding wil ik wel rechtzetten. Een curretage wordt niet vaak met een schraper gedaan. Een zuigcurretage is de meest voorkomende. Ze zuigen je baarmoeder leeg. Dit geeft een zeeeer kleine kans op beschadigingenvsn t bms. Je bms breekt zich de dagen na de curretage of evt bij de eerste menstruatie af. Bij Asherman gaat t niet om dat littekentje wat achterblijft maar om verklevingen die veroorzaakt kunnen worden. Dat is iets heel anders. Ashermann is heel heel zeldzaam. Artsen voeren geen curreretages uit wanneer dit een aannemelijk risico geeft. Ook na de pillen kun je verklevingen krijgen. Cytotec kan werken en kan niet werken. Of het werkt te goed en je krijgt ontzettende bloedingen waardoor je met spoed op de ok beland. Vaak gaat dit goed maar ik hoor regelmatig dat er toch een curretage volgt. Door bloedingen, resten of het niet werken van cytotec. Ik heb 4 ma's gehad, door afwijking in m'n baarmoeder is er 2 keer restweefsel blijven zitten en geïnfecteerd geraakt, 5 curretages 1 grotere operatie en een kijkoperatie omdat ik hierna wel verklevingen moest hebben. Er zat alleen een litteken van de grotere operatie voor de rest alles perfect gezond. 1e ronde na de laatste operatie zwanger en tot nu toe goed zwanger.
Wat jullie toxh ook allemaal al hebben meegemaakt. Omvoorstelbaar. Dan lijkt onze tegenvaller zo klein. Ik heb me deze week ziek gemeld. De verloskundige stond nog op een belafspraak om te praten.. Woensdag de gyn. Misschien komt er wel wat los.. Eind vd week miss al curretage (als het aan mij ligt) Tussen dat alles door kan ik het niet opbrengen om doodleuk op werk te lopen. Moet alles even ondergaan. Samen met manlief. Die overal mee naartoe gaat en zoveel mogelijk thuis is. Mocht er nu toch iets loskomen dan komt ie ook direct maar huis. De meeste naaste familie verteld, voelen allemaal met ons mee.. Krijgen veel steun en fijne reacties. Ik laat natuurlijk even weten hoe het woensdag bij de gyn is gegaan. Nogmaals bedankt voor jullie steun en fijne woorden. Vind het heel erg prettig!!
Heel veel sterkte! Ik heb idd geen pijn gehad, een paar krampjes en wat bloed en een plons en daar was de vruchtzak en grote slierten waarmee het in mijn buik vast zat. Als jij je goed laat voorlichten en kiest voor curettage vooral doen je moet je gevoel volgen die zit altijd goed. Ik wilde het je alleen mededelen want die vriendin van me is er jaren door blijven tobben en uiteindelijk via ivf zwanger geraakt maar dat blijkt een wonder... ze is aantal keer geopereerd. Sterkte. T gevoel slijt, echt!!! En de kans dat je het vaker krijgt zoals meerdere reacties hier en ik, is zeer klein dus daar moet je niet naar kijken. Wij hebben echt problemen en meestal is het gewoon de cel deling die niet goed is gegaan. Sterkte
Ik krijg wel de zenuwen als ik al jullie zware wegen lees.. Zoals je zegt is het gelukkig vaak echt domme pech.. en daar probeer ik me aan vast te houden. Ik realiseer me heel goed dat het ook heel anders kan.. maar als ik daar te lang over nadenk zakt de moed me echt in de schoenen. Ik hoop op een goed gesprek met de gyn.. Mochten ze andere afwijkingen verwachten dan zullen ze dat ook zeggen toch? Altijd geweten dat zwanger worden niet vanzelfsprekend is, nooit nagedacht over het zwanger blijven. Stom he. Het is en blijft echt een wondertje z'n kleintje...
Nou dat is n goeie, nadat er werd gezegd dat ie leeg was heb ik echt niets meer meegekregen. Inwendig echo gehad, was zo vd kaart dat ik m'n kleren niet eens meer fatsoenlijk aan kreeg. Ik had een onregelmatige cyclus, paar dagen, hooguit n week verschil had gekund.. maar volgens haar was ik ook wel echt zo ver als 8+3.. Ik geloof dat de vruchtzak bij de termijn paste. Maar dat vruchtje ergens eerder al mis was gegaan.. maar geloof niet dat ze kon zeggen wanneer. Maar dat weet ik allemaal niet zeker.. was z'n waas ineens. Wil dat bij de gyn nog eens navragen hoe dat nou precies zit. Volgens mij groeit die vruchtzak gewoon door?
hoi meis, wat naar dat je een MA mee moet maken. Hier helaas ook ervaring mee... Bij mij was het al een echt minimensje op de 2e echo, ik donderde letterlijk van de roze wolk in een zwart gat! Na 2 dagen huilen besloten af te wachten tot het zelf los zou komen, maar omdat het vruchtje nog in mijn lijf zat werd het elke dag pijnlijker. Precies na een week gebeld dat ik het wachten niet meer aan kon. Die middag gesprek gyn, dag daarna gecuratteerd. Dubbel gevoel, opgelucht dat het nu over was, maar nog steeds dat oneerlijke gevoel. Als je je er fijn bij voelt ga dan nog eens naar de gyn, want idd aĺles alles gaat langs je heen! Mijn vriend pakte de draad snel weer op en kon moeilijk mijn verdriet voelen. Maar iedereen die het heeft meegemaakt weet hoe k*t het voelt! Pas een week na de curettage (rond de kerst) ging ik weer kijken naar wat ik wel heb en dat hield me op de been. Ik was helaas alleen wel maar met 1 ding bezig, weer zwanger worden.. Maar een half jaar na de curettage zwanger en zwanger gebleven. Nu pas kan ik dat hoofdstuk loslaten. Neem de tijd, laat je goed begeleiden en probeer te blijven praten. Ik hoop dat als alles achter de rug is je snel een mooie zwangerschap mag hebben!!! Ook al voel je dat nu niet, na regen komt zonneschijn! Dikke knuffel en heel veel sterkte!
Dankjewel Indy89! Ik krijg veel steun maar toch sta je alleen omdat je niemand echt kan uitleggen wat je voelt. Ik was (ben nog steeds!) zwanger, we verwachten een kindje en daar moet je ineens afscheid van nemen. Als ik nu over z'n ding piest zegt ie verdomme nog dat het is is. En dat kan ik niet hebben. Hoe vaak ik wel niet naar de toilet ben geweest dacht Ojee toch geen bloed? Nooit. Geen bloed = goed is het motto.. nou tijd voor n nieuwe!! Ik moet woensdag voor het eerst naar de gyn.. maar de 3 opties ken ik wel.. en dat beter is om te wachten ook, maar misschien loop ik al wel weken zo rond? Kan het mentaal niet aan zo rond te blijven lopen. De verloskunde kon niet zeggen wanneer het mis is gegaan. Ging ook allemaal zo snel.. kreeg na het nieuws niks meer mee. Maar volgens naar was m'n vruchtzakje wel zo duidelijk dat er echt iets had moeten zitten en er dus niet meer zat. Gun net niemand, niet met 5 weken, 8, 12.. never nooit. Allemaal verschrikkelijk. Dat zwarte lege dingetje.. voelt n beetje als falen ofzo.. Ze zullen woensdag vast nog n echo maken.. zie er enorm tegenop dat zwarte lege ding weer te zien...
vaak heeft je lichaam een week of 3 nodig.. vandaar ook mijn vraag , maar ieder mens is anders. Wel is het zo dat als je het mentaal weet, het vaak binnen een week gebeurd, dit is wat de VK mij iig heef verteld op basis van haar ervaring, en bij mij was het inderdaad zo. 6 dagen na het nieuws is het los gekomen. heb ook eigenlijk letterlijk tegen mezelf gezegd, het is nu goed ga nu maar, lijf laat het alsjeblieft gaan. KLinkt zweverig, maar toch...