En hier nog steeds geen rode duiveltjes grrr. :x Vanochtend dacht ik even echt dat het doorgebroken was. Voelde wat lopen. Ja heel veel witte afscheiding blegh, maar dus nog steeds geen menstruatie. Ook ineens helemaal geen buikkramp meer.. Zul je altijd zien. Wil je ongesteld worden, komt het niet op tijd aaarrrggg.. Mja testjes zijn inmiddels op, nieuwe al wel besteld maar nog niet binnen. Dus we wachten maar weer af. Vandaag NOD dus ik ben gewoon ongeduldig denk ik.
@Jairy: Jakkes, hopelijk snel weer beter! Hier vanmorgen idd bloedname gehad, rond de middag mag ik bellen, dus nog even spannend afwachten! @Cheerio: Hopelijk is het snel weer aan jullie! En bedankt trouwens! @Angelsterre: Als je wil dat ze doorkomen, duurt het vaak lang hé... Je temp is nog altijd wel redelijk hoog vind ik!
Hier nog steeds geen rode duivels en ook in de verste verte niet te bekennen. Pff wordt er nu wel gek van mocht het dan niet raak zijn laten ze dan alsjeblieft te Voorschijn komen.
Blehhh, heb er momenteel even geen goed gevoel over dit alles. Weet niet waarom, maar voelt gewoon niet goed. De test had gewoon veel donkerder moeten zijn.... Morgen maar weer eens kijken ... Wilde het vanavond eigenlijk aan mijn man vertellen, maar ik dk dat ik dat pas na mijn nod doe. Vind het ook niet leuk om nu te zeggen dat het raak is, en morgen dat het toch niet is ...
Hier zonet met het ziekenhuis gebeld en bloedwaarden waren mooi in orde. Morgen nod... Dus denk dat ik stilaan op roze mag, als is het erg onwennig moet ik zeggen. Volgende week opnieuw bloedprikken en als alles goed gestegen is, wordt 2 weken later een echo ingepland. Blijft wel erg spannend... Ben nu eens zo bang om dat kleine gelukje weer te moeten afgeven, na al die tijd...
Wat fijn zeg!! En het blijft altijd spannend! Maar je testen zien er zo goed uit!! Daar hoef je je echt geen zorgen om te maken! Probeer te genieten van alles!! 😍
Misschien is het voor jou en hem wel fijn als je het zegt zoals het is. Kun je je zorg delen en hem erbij betrekken. Goed nieuws of niet. Stel dat het morgen niet oploopt, zeg je dan helemaal niks over deze testen tegen hem? Succes, dit zijn zenuwslopende situaties.
Jawel, dan zal ik het zeker wel zeggen! had gewoon liever een knaltest laten zien, maar goed, met mijn vorige zwangerschap knalden de testen ook pas met een week of 6. Mijn man heeft vanmiddag voor zijn opleiding een heel belangrijk examen, dus wilde het pas na vandaag zeggen, wil niet dat hij afgeleid wordt oid! Hihi. Durf ook nog niet echt een clearblue te doen, die zal echt wel zwanger aangeven, maar dan kan het morgen alsog mis kunnen gaan. Mochten de testen blijven oplopen, doe ik die zaterdag samen met mijn man! 😊
Die action Early testen zijn achteraf gezien echt niet fijn, die drogen heel vreemd op! Omdat ik vanmiddag toch nog naar de action moet, heb ik mijn laatste gewone Action test even gedaan. Deze is veel duidelijker dan de Early. Vreemd, dit is met middagurine. Maar toch blijft die KV test in mijn hoofd spoken. Ok, nu ga ik niet meer spammen en afwachten! Hihi.
Hoi allemaal, Voor de mensen die zwanger zijn gefeliciteerd!! Mensen op rood: dikke knuffel en op naar de volgende ronde. Ik heb weinig geschreven deze maand maar wel meegelezen. Ik merk dat ik het steeds moeilijker ga vinden. Zit inmiddels in ronde 13. Vrijdag mijn nod en voel zeker dat het deze maand weer niet is gelukt. Het maakt me steeds nerveuzer dat het ons misschien niet op de natuurlijke manier lukt. 2 maanden geleden konden we al doorverwezen worden naar het ziekenhuis maar dit vind ik eng om heel eerlijk te zijn. Bang wat er uit de testen gaat komen en niet wetende wat voor onderzoeken ik kan verwachten . Heeft een van jullie ervaring met dit gevoel? En met de hoge drempel om naar de huisarts te gaan?
Ik begrijp dat je het moeilijk gaat vinden na al die tijd proberen... Je ziet iedereen hier ook vaak zwanger worden in ronde 1-6 en zelf blijf je dan met lege handen staan. Ik had eerder het omgekeerde... Wilde zo snel mogelijk naar de arts en gyn om te weten wat er juist mis zat en waarom het maar niet wilde lukken. Het is voor mij een hele klap geweest toen we hoorden dat ik endometriose had en daardoor niet zwanger had kunnen worden en toen we bij de iui merkten dat mijn vriend zijn zaad eigenlijk ook niet ideaal was, kregen we er nog een hoopje bij... Maar ik ben ontzettend blij dat we dat allemaal weten en dat er dan iets aan gedaan kon worden! De afgelopen dagen heb ik voor het eerst in mijn leven duidelijk positief getest! En dat is allemaal dankzij de onderzoeken en mmm! Anders had dit ons waarschijnlijk nooit geluk geweest, dus ik ben héél dankbaar en héél blij dat ik heb doorgezet. Het was niet makkelijk en ik heb serieus veel verdriet en moeilijke momenten gehad, maar als je dan vandaag het resultaat bekijkt, daar doe je het natuurlijk allemaal en ik ben (bij wijze van spreken) in één keer alles vergeten wat we hiervoor hebben moeten doen en laten. Wens je in ieder geval heel veel succes! Wat je keuze ook is, al dan niet naar de arts gaan of het zelf verder proberen!
Dank voor je reactie Dora en nogmaals gefeliciteerd. Moet erg heftig voor je zijn geweest. Het is inderdaad soms moeilijk om te lezen dat het bij sommige zo snel lukt. Zelfs 3 meiden die ik ken zijn tegelijkertijd of na mij gestopt met de pil en al bevallen. Dat vind ik soms lastig. Ik heb besloten om toch maar een afspraak te maken binnenkort denk ik. Ik kan het maar beter weten. Wat voor onderzoeken kan ik dan eigenlijk verwachten?
Jeetje wat naar voor je fenna. Ook ik weet helaas precies hoe je je voelt. En de onderzoeken in t ziekenhuis zijn ook heel spannend. Maar wat dora ook zegt: dan weet je het in ieder geval. Wij zijn in 2012 met de pil gestopt en na een jaar naar t ziekenhuis gegaan. Bleek meteen dat ik PCOS heb en daardoor zelf bijna nooit een eisprong. We besloten toen ook om een jaar te wachten omdat we gingen trouwen. Na t trouwen de behandelingen opgepakt en eerst met pilletjes en daarna met injecties geprobeerd. Uiteindelijk ben ik deze ronde met IUI nummer 6 zwanger geworden. Ik ben nu ook ontzettend dankbaar en blij dat al die opties er nog zijn. Om me heen in al die jaren zoveel mensen zwanger zien worden en kindjes zien krijgen. Maar je bent echt buigbaarder dan je zelf denkt. Voor ik eraan begon dacht ik: tot IUI of ivf zal t niet komen en dat kan ik ook niet aan... nu heb ik t gedaan met een mooi resultaat als gevolg. Wat betreft onderzoeken: je zal onderzocht worden door een gynaecoloog dmv een echo misschien een uitstrijkje en bloedonderzoek. Ook t zaad van je man/vriend wordt onderzocht. Naar aanleiding van die uitslagen krijg je een behandelplan. Zo ging het bij mij tenminste.... Heel veel succes met je keuze en met de weg die je gaat afleggen!
Hier nu zon frustratie nog niet ongesteld en nog heen positieve test. Pff geduld raakt nu echt op wil duidelijkheid
Hallo sophia jeetje wat een verhaal en onwijs mooi dat het jullie nu gegund is. Gefeliciteerd! Wat een geduld hebben je moeten hebben. Ik wacht mijn nod nog even af en ga dan een afspraak maken. Ik kan het maar weten inderdaad. Bedankt voor de uitleg wat ik kan verwachten.
Maandagmiddag dus die hele lichte streep en ik heb vandaag weer gekeken... Ik moet net zo hard turen als eergisteren..... Niet ongesteld nog...wel veel activiteit in de onderbuik... Ik kan nu voor mijn gevoel wel 5 keer per dag testen om te kijken of het wel oploopt omdat het dat nu echt niet doet. Slecht teken denk ik....
Mja, het is soms 'oneerlijk' verdeeld hé... Hier in mijn omgeving ook veel kindjes en zwangere dames die véél later dan ons begonnen zijn, maar daar kunnen we helaas niets aan veranderen Ik heb altijd gedacht: 'Ooit is het ons moment!' En dat komt zeker wel! Wat de onderzoeken betreft... Voel je zeker niet verplicht om dingen te doen, maar een eerste stap naar je huisarts kan misschien al wat duidelijkheid brengen. Meestal doen ze in het begin een zaadonderzoek bij je man, gaan ze jouw cyclus opvolgen en eens bloedprikken om te kijken of je een goede eisprong hebt, mogelijk ook een inwendige echo en een uitstrijkje of bloed onderzoeken op chlamydia etc. Op dat moment hangt het er een beetje vanaf of ze iets vinden; ligt er een oorzaak bij de kwaliteit van de zaadjes van je man, dan kan het zijn dat ze meteen overgaan op iui, zonder al teveel onderzoeken bij jou. Maar dat hangt van dokter tot dokter af. Kan zijn dat ze ook eerst bij jou nog willen kijken of alles oké is. Meestal is het volgende onderzoek dat ze bij jou als vrouw doen een HSG; dan gaan ze kijken of je eileiders doorgankelijk zijn of niet. Is een HSG slecht of vinden ze iets (bv. endometriose ofzo), dan gaan ze een laparascopie voorstellen en proberen de oorzaak tijdens die operatie weg te nemen. Is een HSG in orde, ga je meestal ook door; ofwel op de natuurlijke manier, ofwel via behandelingen. Succes gewenst in ieder geval! Maar voel je zeker niet verplicht om dingen te doen, je moet het zelf willen en zien zitten, want het is met jullie lichaam dat het allemaal moet gebeuren! Ik weet dat ik voor de iui ook helemaal niet goed tov de vruchtbaarheidsbehandelingen stond... Ik dacht dat ik het niet zou aankunnen (lichamelijk wel, maar mentaal niet) en het is natuurlijk zwaar, dat zal ik niet ontkennen, maar zoals Sophia zegt... Je bent plooibaar en ik ben er mee ingerold, omdat ik het op een gegeven moment te zwaar vond dat het bleef mislukken... Ik had nooit gedacht dat ik zelfs tot ivf/icsi zou komen, maar je ziet... uiteindelijk heeft het allemaal de moeite waard geweest en ben ik heel blij dat ik het toch gedaan heb. Je moet er ook allebei wel positief tegenover staan, want natuurlijk is het voor je man ook een hele stap vooruit. Ik duim voor jullie!