Het is hier bij de intake van het kraambureau wel besproken maar meer in de trant van: met zoveel weken krijg je de oproepkaarten voor de vaccinaties. Er is verder geen info gegeven over het vaccineren zelf. Daar weten die mensen volgens mij ook niet zoveel van. Het zijn geen artsen. Toen ik aangaf uitgesteld te willen vaccineren werd daar verder ook niks van gezegd. Ieder zijn eigen keuze is mijn mening. Wat ik wel heel belangrijk en goed vind is het als mensen die keuze zelf maken en niet klakkeloos alles doen wat het cb of andere mensen zeggen. Jij bepaalt zelf wat goed is voor je kind en jezelf daarin verdiepen is alleen maar beter. Want dan maak je je keuze pas bewust.
Ik ervaar het juist andersom; het feit dat ik mijn kinderen niet volgens het RVP laat vaccineren roept vaak weerstand op. Mensen noemen mij een domme ezel, onverantwoord ( het zou verplicht moeten worden) en egoïstisch. Ik denk dus dat het er maar aan ligt in welke hoek je zit Persoonlijk veroordeel ik niemand die zijn kind wel volgens het RVP laat vaccineren. Als je er goed over nagedacht hebt en tot de conclusie komt dat dat voor jullie kind het beste is; prima! Tegelijk zou het ook prettig zijn als mijn keuze ook gerespecteerd wordt en voel ik wel de drang om mensen op de hoogte te brengen van de reden waarom ik tot die keuze ben gekomen. Net als de anderen die de drang voelen om hun keuze voor het RVP te verdedigen.
Wat mij vaak opvalt in de vaccinatiediscussie is dat diegenen die anti-vaccinatie zijn, vaak diegenen zijn die lang borstvoeding geven en erg trots zijn als ze de WHO-norm van 2 jaar borstvoeding gehaald hebben. Maar zodra diezelfde WHO een dringend advies uitbrengt over vaccinatie, dan is het ineens een corrupte, door de farmaceutische industrie gesponsorde organisatie die je niet kan vertrouwen.... Is er iemand die mij dit kan uitleggen? (Mijn kinderen hebben overigens alle drie tussen de 1 en de 2 jaar borstvoeding gehad en zijn volledig en volgens schema gevaccineerd, veel over gelezen, nooit over getwijfeld)
Misschien is het verschil dat de helpdeskmedewerker geen verpleegkundige is en onze relatiebeheerders wel?
Ten eerste ben ik niet anti vaccinatie en heb ik mijn kinderen geen bv gegeven omdat de WHO dat adviseert. Overigens heb ik het ook geen 2 jaar kunnen doen. Dat 2 verschillende adviezen over 2 verschillende onderwerpen toevallig van dezelfde organisatie komen, wil niet zeggen dat je die adviezen beide nuttig of de absolute waarheid vindt.
Jij slaat wat mij betreft de spijker op z'n kop. Mag ik vragen waar en hoe je de informatie hebt gehaald om uiteindelijk te beslissen om uitgesteld te laten vaccineren?
Ik vond het heel lastig om objectieve informatie te vinden over vaccineren. Het lijkt wel of je of voor of tegen bent. Er zit niks tussenin. Uiteindelijk heb ik een goed en lang gesprek gehad met mijn huisarts die vaccinatiearts is. Door dit gesprek heb ik de keuze gemaakt om het gewone programma te volgen en dus geen vaccins weg te laten (plus dat het geven van losse vaccins voor ons niet vergoed word en dus veel te duur zou worden). Ook heb ik gepraat met een arts van een antroposofisch cb (in Eindhoven). Zij is niet tegen vaccineren maar gelooft ook erg in de kracht van het lichaam en het immuunsysteem. Zij kon mij redelijk objectief adviseren. Verder heb ik mij verdiept in het immuunsysteem van jonge baby's. Het liefst had ik willen wachten met vaccineren tot mijn zoon 1,5 jaar was omdat het immuunsysteem dan zo ongeveer volgroeid is maar omdat hij met zeven maanden maar het kdv ging wilde ik hem dan in ieder geval de eerste prikken hebben gegeven. Niet gevaccineerd naar een plek brengen waar zoveel in de lucht hangt (laatst was er nog kinkhoest) vond ik ook geen fijn idee. Naast de informatie die ik verzameld had heb ik ook mijn eigen gevoel gevolgd. Dat is natuurlijk geen absolute wetenschap maar het zorgt wel voor gemoedsrust. Ik vond het een fijn idee dat het immuunsysteem van mijn zoontje eerst wat kon rijpen voordat ik het ging belasten met zeven verschillende ziekteverwekkers en de daarbij horende hulpstoffen. Rond de vijf maanden had ik het gevoel dat het wel kon. Toen was ik er wat geruster op. Waar dat vandaan kwam weet ik niet maar toen voelde het wel oké, met twee maanden absoluut niet.
Vervelend dat je dat zo ervaart! Ik ben het volkomen met je eens. Uiteraard wil ik ook uitleggen waarom ik tot deze keuze ben gekomen, maar dit is bij veel dingen zo. De grens hierin is alleen zooo dun dat zelfs wanneer je probeert uit te leggen waarom je het wel of waarom je het niet doet, moeders zich heel snel aangesproken voelen en dat is jammer. Ik heb dan namelijk altijd het gevoel ( en dat zie ik hier in dit topic helaas ook ) dat het geen gelijkwaardig gesprek meer is, maar meer een; ik-heb-gelijk-spel. Mijn keuze is voor ons gezin het beste en die van jullie voor jullie gezin. Jammer dat er altijd over alles zo'n gigantische discussie moet ontstaan he, incl lelijke opmerkingen. 😔
Als je dit topic een beetje doorleest, is het juist andersom Want juist de niet enters worden continue aangevallen door de horde wel enters. Aanvallen als; owee als mijn kind wag krijgt van een kind dat niet is gevaccineerd zijn hier heel normaal hoor. Overigens ben ik helemáál niet tegen vaccineren. Ik vind dat iedereen dat voor zich moet weten. Wij hebben besloten het niet te doen, prima toch? Ik vind het ook prima dat mensen er wel voor kiezen, zou daar niemand om afwijzen, maaf dat moet dan wel van twee kanten zo zijn.
Ik kan daar niet veel over zeggen, ik ben namelijk zelf niet anti-vaccineren, en de meeste hier volgens mij niet echt?
Sorry bedoelde niet alleen in dit topic, maar over het algemeen. Ik heb echt al wat 'preken' gekregen hoor. Nu ben ik daar totaal niet gevoelig voor, maar toen er werd gezegd dat ik als ik het wel liet doen ik niet het beste met mijn kind voor had, werd ik toch wel lichtelijk geïrriteerd. Wat mij vooral opvalt is de drang de keuze te verdedigen. Hem Ah uit leggen waarom, natuurlijk! Alleen bij al dit soort discussies valt het me op dat de lijn zo dub is. Het wordt zo snel een; ik-heb-gelijk ding en dat is gewoon heel jammer!
Dat doen heel veel mensen om heel veel verschillende onderwerpen. Ik draai me bij dergelijke mensen om en loop weg. Succes met je boven-alles-verheven-waarheid, maar ik hoef 'm niet te horen. Bekeringsdrang zit nogal in mensen, geloof ik.
Ik snap wel een beetje wat je bedoeld, maar dat is andersom dus net zo. Ik ben het er ook niet mee eens dat het zo gaat, of je nu bv wel vaccineert of niet, iedereen doet dat omdat hij/zij dat het beste vindt voor zijn/haar kind. Daar hoeft n ander het niet mee eens te zijn, maar iemand anders daarom accepteren is voor sommige best moeilijk blijkt. Erg jammer is dat!
Idd. Ik bedoel echt specifiek het punt dat mama's best gemeen tegen elkaarckunnen zijn wanneer iets niet in hun straatje past. Ik zal nooit iemand veroordelen of mijn mening opdringen. Dat is namelijk niet belangrijk. Ongeacht welke keuze wie dan ook maakt, een kind krijgt liefde en de keuzes worden uit liefde gemaakt en dat.... is het allerbelangrijkste! Ik verbaas mezelf sins zo over hoe wij ons best doen onze mini's tot volwaardige, verstandigen en respectvolle mensen op te voeden, terwijl het respect dus bij de ouders soms ver te zoeken is omdat je net ff wat anders denkt dan hen..
Ik ook! En dat.. is de meest verstandige keuze. Aangezien je de discussie niet aan gaat en zo laat zien achter je keuze te staan!
En vooral laat zien dat als een ander jouw keuzes niet respecteert, hij-zij lekker naar de maan kan lopen Je mag het niet met me eens zijn, je mag me proberen te overtuigen van jouw standpunt, maar wel respectvol. Kan dat niet, nou, jammer dan. Voor die ander dus, niet voor mij
Ik ben het over het algemeen met je eens hoor, behalve over het stukje dat alle keuzes uit liefde worden gemaakt. Gelukkig is dat meestal echt wel zo maar ik krijg ook wel eens het idee dat sommige keuzes worden gemaakt omdat het makkelijker is voor moeder/ouders. Dat is ook niet persé slecht, je moet ook aan jezelf denken maar bij die keuzes staat de liefde voor het kind niet centraal. En zonder meteen een discussie te starten. Dit is wel eens het geval bij de keuze voor wel of geen borstvoeding. Zowel op zp als in mijn omgeving hoor ik wel eens: doe ik niet, heb ik geen zin in. Oké, jouw keuze, maar niet uit liefde voor het kind (en daarmee wil ik absoluut niet zeggen dat mensen die dit zeggen niet van hun kind houden, voordat daar over gevallen wordt). Die keuze gaat over jezelf. Dan vind ik de keuze voor wel of niet vaccineren meer een keuze uit liefde, wat er ook gekozen wordt.
De hele discussie rondom het wel of niet vaccineren is wat mij betreft een onderdeel van een breder fenomeen, waarbij mensen steeds kritischer worden en zich niet meer zomaar bij de adviezen van anderen / de overheid neerleggen en hun eigen gevoel gaan leiden. Voorbeelden zijn - naast wel of niet vaccineren - de hele discussie rond aspartaam, kunstmatige voedingsstoffen, zonnebrandcremes die kanker veroorzaken en ga zo maar door ... Het blijft voor mij een persoonlijke keuze, ik heb mijn kinderen laten vaccineren via het standaard RIVM programma. Elders in dit topic las ik dat een mening van iemand dat mensen 'klakkeloos' hun kinderen laten vaccineren, maar volgens mij is dat niet het geval. Het enige wat ik wil zeggen is verdiep je er goed in en maak je keuze. In mijn geval kwam er maar een conclusie bovendrijven: laat je kinderen vaccineren.
Ik snap wat je bedoeld. Ik ben zo'n flesmama namelijk zal je proberen uit te leggen waarom ik deze keuze heb gemaakt en waarom deze uit liefde is gemaakt. Ik heb nooit wat met borstvoeding gehad, ik begrijp heel goed dat de moeders welke wel pro borstvoeding zijn mij niet begrijpen, dat gevoel heb ik namelijk ook bij hen en dat is prima. Ik had gedacht dat sit misschien in mijn zwangerschap zou veranderen, niet gebeurt. Het idee stond me zo tegen en werd al doodongelukkig als ik eraan dacht. Ik heb mezelf voorgenomen dat wanneer ik ook maar iets twijfelde als ons kindje geboren was, ik het direct ging proberen. Echter, het gevoel van; ik moet hem borstvoeding geven was er gewoon niet, niet eens een beetje. Wij zijn dus flesvoeding gaan geven. Puur omdat ik al doodongelukkig werd bij het idee alleen al en ik alleen maar kon denken NEE. Ik ben echt van mening dat wanneer mama niet gestressed is, dit heel veel invloed heeft op je kleintje. Deze heeft er veel meer aan wanneer je relaxed je ding doet dan wanneer je dit gestressed doet. Dus die keuze is voor ons wel uit liefde gemaakt. Gemakzucht vind ik; Ooh maar dan kan ik ook een keertje door slapen en hoef ik er niet uit en het is lekker makkelijk. Nogmaals ik begrijp heel goed dat moeders mij niet begrijpen dat is andersom ook zo namelijk. Maar ik zou nooit een oordeel erover hebben. Helaas is dit bij mijnooknmeerdere malen gedaan, sommige kunnen zo hard zijn. Er is mij zelfs gezegd dat ik minder dicht bij mijn kind zou staan en dat ik mezelf wel goed mag controleren op borstkanker. Haat vriendin had namelijk ook borstkanker gehad en had flesvoeding gegeven en dat kwam natuurlijk daardoor. In ieder geval. Ik vind gewoon. Leven en laten leven. En misschien ben ik wat naïef, maar ik ga er nog steeds vanuit dat iedereen de keuzes uit liefde maakt, mijn verstand zegt soms wat anders, maar ik vertrok het om mezelf daaraan toe te geven en blijf in de goedheid van de mens geloven 😊 Excuses voor de typfouten, ben op mijn mobiel