Ik ben fan van de bieb! Elke drie weken is het een uitstapje voor ons. Gisteren was ik er met mijn jongste dochter. Terwijl zij de baby- en peuterbakken overhoop haalt , was ik boekjes aan het uitkiezen voor mijn oudste dochter (soms gaan we samen, en soms kies ik voor haar). Maar terwijl er boeken in overvloed zijn, vind ik het soms toch moeilijk kiezen... Ik let onbewust vaak op de buitenkant merk ik. De titel moet me aanspreken, de plaatjes op de kaft. En de leeftijdscategorie natuurlijk. Inhoud komt voor mij pas na deze criteria . Stom eigenlijk. Hoe kiezen jullie?
Hoezo moeten de titel en de kaft jou aanspreken? Zij moet het toch 'lezen'? Om plezier in lezen te krijgen/te houden is het heel belangrijk dat het kind zelf het boek kan kiezen. Je kunt wel aangeven uit welke kast of van welke plank ze mag kiezen maar verder zou ik mee daar niet mee bemoeien. En evt kiest zij er een of twee en jij nog een of twee. Gewoon lekker laten kiezen uit de prentenboeken. Ze is 4 toch?
Zoals ik al zei, soms ga ik alleen, en soms (meestal eigenlijk) gaat ze mee. En als ze meegaat, kiest ze zelf ook 2 of 3 boeken idd. Maar ze gaat sinds twee weken naar de basisschool en gisteren liep de verlengingstermijn af, dus ging ik even alleen met mijn jongste. En heb ik dus de boekjes voor de oudste uitgekozen dit keer. En toen viel het me op dat het kiezen nog best lastig is. Mijn vraag is vooral luchtig bedoeld .
Mijn antwoord ook hoor Maar het is gewoon heel belangrijk dat ze zelf kunnen kiezen dus ik zou er persoonlijk voor kiezen om toch samen te gaan... En verder denk ik dat het niet zoveel uitmaakt wat er uiteindelijk gekozen wordt zolang het geschikt is voor die leeftijd, elk verhaal is mooi.
Onze dochters gaan zelf naar de bieb op school en kiezen dus zelf hun boekjes uit. Bij de jongste mag ik mee, maar omdat dat op een dag is dat ik werk gaat dat niet. Onze jongste let op de voorkant van het boekje. Het is duidelijk dat de tekening haar moet aanspreken. Vaak is dan al goed te zien waar het boekje over gaat. Ze heeft binnen twee tellen trouwens wel 3 boeken gekozen, dus lang heeft ze er niet voor nodig..
ik laat ze zelf kiezen in eerste instantie, aan het einde kijk ik of ik ze goedkeur. Kinderen zijn 6 en 5 (en 2, maar daar kiezen de andere voor ). Nu ze beide beginnend lezer zijn wil ik liefst 1 leesboekje en 1 boekje mogen ze zelf weten, zoon pakt dan vaak een informatief boek, dochter een prentenboek, maar wel op tekst geselecteerd omdat ze zelf wil lezen. 2 boeken van nijntje ofzo, de "babyboekjes" mogen niet, 2 leesboekjes of informatieve boeken wel. (gaan trouwens bijna elke week, vandaar de keus voor 2. Dan hebben ze er ook nog 2 en 1 van school en lezen van elkaar dus genoeg voor 1 wee)
Ik liet ze op die leeftijd ook al veel zelf kiezen. Ik merk dat ze het soms best lastig vinden om een boek te kiezen dus vaak hielp ik met bedenken waar het boek over moest gaan en dan hielp ik met zoeken, maar zij beslisten zelf welke het uiteindelijk werd. Als ik alleen ging koos ik meestal wat aan de hand van de thema's op school en de interesse op dat moment. Nu vind ik het lastiger, vooral voor de oudste. Ze zit in groep 5 en loopt wbt technisch lezen voor, maar ze kan nog niet alle onderwerpen lezen qua leeftijd. Voor de oudste sla ik de plank regelmatig mis als ik iets voor haar meeneem, dus probeer ik de bieb bezoekjes te plannen als ze mee kan.
Ik kies vaak op thema, dat sluit dan aan bij wat er in haar leven speelt. De toon is ook bepalend voor mij, ik kies geen boeken waarin heel belerend wordt gesproken. Zoals ik laatst die boeken van tip de muis zag, behoorlijk voorwaardelijk en met straf. Dat sluit niet aan bij mijn opvoeding en kies ik dus niet. Mijn dochter houdt ook erg van informatieve boeken, over dieren verzorgen, boerderijen, beroepen etc. Daar neem ik ook altijd iets van mee. Als we samen gaan, speelt ze alleen maar en kies ik de boeken. Ze leest ze wel graag en heeft blijkbaar geen behoefte om zelf te kiezen. Soms kies ik er een aantal en zij kiest er dan 2/3 uit. Dan kiest ze wel aandachtig.
Dl kiest zelf (en dan kiest ze dingen die ze herkent, bv jip&janneke, kikker, eric carle (-achtige) omslagen), of waar ze mee bezig is (bv kinderen die zichzelf aankleden). Als ik kies, kies ik -thema's die aansluiten bij haar actualiteit -boeken die prijzen hebben gewonnen en/of erg populair zijn.
Mijn zoons mogen zelf een paar boeken kiezen en kies er ook nog een paar. Als ik mijn jongste zelf laat kiezen hebben we de eerste 6 boeken uit het rek waar een dier op staat 😂 Mijn oudste zou er 6 kiezen over het onderwerp waar hij op dat moment in geïnteresseerd is bijv vulkanen, het weer, gifslangen etc. Als ik kies, kies ik er een paar van elke soort... Een zoekboek waar ze samen zelf in kunnen kijken. Een prentenboek met een goed verhaal wat nog precies leuk is voor allebei, een moeilijker voorleesboek zonder plaatjes en een leren-lezen-boek voor de oudste, een non-fictie boek over iets wat leeft in ons gezin. Bij prentenboeken moeten de plaatjes lekker fris zijn, niet te oubollig , het verhaal op de achterkant moet origineel zijn, niet te belerend en niet te verdrietig. Ik mag er best een stem in hebben, want ik moet met een beetje pech dat boek tig keer lezen, dus ik mag t toch ook wel leuk vinden?☺️ Pas had de jongste een boekje over een jongetje wat ernstig ziek werd en dood ging ...en dat wou hij 3 weken lang bijna iedere avond lezen.. Nou dat vind ik toch wel echt minder gezellig.
Ik heb hier even over nagedacht, want ik snap je beweegreden, maar ik vind het best ver gaan. De opvoeding van Tip de Muis is ook niet mijn methode maar wij hebben er wel boeken van en die lees ik ook gewoon voor. Mijn dochter vindt ze vooral erg grappig. Er zijn wel vaker verhalen waarin de dingen anders gaan dan wij gewend zijn. Dat is toch niet erg? Daar leren ze volgens mij juist van. En dan kun je het daar toch ook over hebben? Een boek is een boek, een verhaal een verhaal. Het is geen bijbel waar volgens je leeft ofzo. Maar dat is hoe ik het zie.
Ik vind het fijner als de moraal aansluit bij onze waarden. Mijn dochter identificeert zich met karakters. Op straat ziet ze genoeg voorbeelden van ouders die schreeuwen, straffen, dreigen etc. Ze is daar erg van onder de indruk en dan vraagt ze me waarom dat gebeurt. Dat leg ik dan uit.
Ik ook. Ik kijk hier dus niet naar, op school ligt ook gewoon tip de muis overigens. Maar ik vind het helemaal niet erg dat er dingen in boeken anders gaan dan bij ons. Dochter leest nu "echte" boeken A en B leesboeken en dan hou je dat echt niet tegen. Bovendien zie je haar echt nadenken over bepaalde situaties. Ik vind dat alleen maar goed dat ze ziet dat het niet overal hetzelfde als thuis is. Het lijkt mij erg beperkend om je kind in zn beschermde thuiswereld te houden. Verder laat ik de kinderen vooral zelf kiezen. De kleine ijsbeer bv is niet iets wat mij zou aanspreken, maar ze zijn er helemaal gek van hier. Dochter weet nu waar de A en B boeken staan en kan heel zelfstandig eigen boeken uitzoeken. Soms kan ze een bepaalde schrijver of titel niet vinden en dan help ik even.
Ik laat ze ook meestal zelf kiezen, maar ik begrijp goed dat dit niet altijd kan. Wanneer ik kies voor ze was het rond 4 jarige leeftijd vooral: -Zoekboeken, zeker mijn jongste was daar verzot op! -Aansluiten bij hun interesse, voor de een vooral dieren en de ander meer prinsessen/zeemeerminnen. -Grappige boeken, bijvoorbeeld die over de mol die wil weten wie er op zijn kop heeft gepoept, dat was hier een succes. Nu ze wat ouder zijn vooral meer informative boeken, vooral mijn oudste vind dat leuk, en die is nu bezig in harry potter en de geheime kamer. Het begrijpend lezen is er nog niet helemaal, maar wat is ze trots dat ze harry potter leest, dus ik laat haar maar. Ook lego-boeken en donald duck vinden ze beiden geweldig, en de jongste is vooral van de beginnend leren lezen boekjes. Merk dat zeker zij echt neigt naar 'fantasy', feeën, eenhoorns etc. Nog even en we gaan voor foeksia
Ik vind de leeftijd daarin erg bepalend. Een kind van 8 plaatst zaken in een ander perspectief dan een vierjarige. Ik las vroeger Blauwe plekken van Anne de Vries en kon beseffen wat kindermishandeling inhield. Een vierjarige betrekt veel op zijn eigen situatie en identificeert zich vaak met de karakters. Boeken waarin een kind beslist in zijn eigen bed moet slapen, straf krijgt of braaf hoort te zijn spreken mij echt niet aan. Waarom zouden die boeken de wereld van mijn peuter en kleuter verbreden? Ze leven in de wereld dus zien genoeg. Ik zie geen logica in het aanbieden van die boeken en een betere ontwikkeling van mijn kinderen.
Ben toch benieuwd wat je precies beperkend vindt? Hoe beïnvloedt het selectiever uitzoeken van prentenboeken de ontwikkeling of het leven van mijn kleuter? Denk je dat mijn kinderen zich beperkt voelen?
Waar ik zelf vooral op let is of de boeken er niet te goor uitzien . Dus geen snottebellen of half weggesabbelde hoekjes. Sorry, maar daar moest ik dus meteen aan denken bij deze vraag . Verder staan hier bij de ingang altijd de nieuwste aanwinsten. Als ik dan wat leuks zie, dan laat ik het zien en lees ik alvast een stukje voor. Valt het in de smaak, dan gaat het mee naar huis. Je ziet ook vaak boeken met wat sombere kleuren en een wat donkerder thema. Zelf vind ik dat vaak mooi en aansprekend, maar kleine man heeft er niks mee en dat snap ik wel. Die boeken lijken dan vooral in de markt gezet voor de ouders, ik kan me dan niet voorstellen dat het een kind aanspreekt. Verder gaan hier vooral zoekboeken mee en boeken over voertuigen....
Ik denk niet dat zij zich zelf nu beperkt voelen. Maar wat is er mis met een andere kijk op opvoeding. Dat zien ze toch om hem heen ook? Of heb jij alleen gelijkgestemden in je familie/vriendengroep? Ik niet dus ook mijn bijna 4 jarige merkt al dingen op die bij vrienden anders gaan dan bij ons. Dat per se in een eigen bed moeten slapen is toevallig een goed voorbeeld. Wij kwamen dat een poosje terug ook tegen in een boek (was niet tip de muis overigens maar de titel is mij ontschoten) en zoon keek op en zei: " heeft die geen bedje bij papa en mama (co sleeper😂 en benoemde dat hij dan heel verdrietig zou worden. Nou prima, hij leert dus dat niet iedereen dat heeft. Net zo goed als dat dochter het jaren geleden opmerkelijk vond dat sommige kindjes achter de tv mogen eten (was ook in een boekje). Ik kan prima uitleggen waarom het bij ons anders gaat en bij sommige vrienden, want daar ziet ze ook wel eens situaties (naar boven voor straf, op de trap zitten) die bij ons niet gebeuren. Ik vind dat ze daarvan leren...en ik vind het beperkend als je dat soort situaties (bv in prentenboeken) uit de weg gaat. Ik vind het meer een mooi gespreksonderwerp of een leermoment.
Wel opmerkelijk, jouw idee is over het algemeen toch dat kinderen een eigen mening, een eigen visie, een eigen smaak en een eigen keuze mogen hebben? Waarom dan niet betreffende boeken? Het is inderdaad waar dat een 4-jarige de wereld anders interpreteert dan een 8-jarige. Maar vooral ook op een ander niveau. Ze pikken op wat ze kunnen begrijpen. Dus wat dat betreft denk ik dat er geen 'gevaar' zit in prentenboeken met een ander opvoedkundige visie. Je kunt er toch wel van uit gaan dat alle prentenboeken in een bibliotheek geschikt zijn voor kinderen. Blauwe plekken staat echt niet tussen de boeken voor kleuters en Schindler's list ook niet. Hoe ga je ermee om dan wanneer de juf op school een boek van Tip de Muis zou voorlezen?
Op de school van mijn dochter worden boeken nog bewuster uitgezocht. Dus daar zal überhaupt nooit tip de muis gelezen worden. Verder schreef ik al dat mijn kinderen liever klimmen in de bieb de boeken zoeken. Dus ik begrens haar niet in boeken uitzoeken. Verder Tuc: het gaat er niet om dat ze niet mogen weten dat het bij anderen anders gaat, dat weten ze. Het gaat om het onvoorwaardelijke in sommige boeken. Dat kies ik niet uit in de bieb als zijnde leuk boek. Waarom zou ik dat bewust kiezen als alle andere boeken meer passen bij onze visie? Je kiest ook een school met bepaalde sfeer en visie, zo kies ik ook boeken uit. Als ze groter zijn, zullen ze vast zelf wat uitzoeken.