Meintje spannend!! Strijkkraal of versnellen nodig is is nu lastig te zeggen he, is ook afhankelijk van hoe school haar uit gaat dagen. Misschien zou je voor nu eens naar Tiptoi kunnen kijken, zal ze misschien wel kunnen waarderen... Over dat lezen en begrijpen. Q leest idd ook behoorlijk goed. Dolfje Weerwolfje is nu favoriet, de dikkere boeken daarvan, dat is M6 😏. Ze leest het vloeiend, op een paar woorden na maar dat hakt ze ook niet, duurt dan ietsje langer voor ze het woord zegt. Ook begrijpt ze idd goed wat ze leest, ze maakt er daarna vaak tekeningen over. Bij het werken op zon niveau gaat (hier tenminste) er niet alleen over dat ze de opdrachten snappen en kunnen maken, maar vooral ook dat ze het zelfstandig kunnen doen. Dus zelf aan de slag gaan wanneer de juf nog ergens anders mee bezig is.
Dolfje weerwolfje, ik hoor meer positieve verhalen erover, maar mijn jongste begint al te huilen als je het woord weerwolf zegt, dat is dus geen optie . Gistermiddag heeft ze alle boeken uit hun boekenkasten gehaald, op kleedjes in de woonkamer gelegd, er overheen gaan lopen met haar ogen dicht en dan stoppen en het boek pakken wat voor haar ligt. Ze heeft uren gelezen . Zelfstandig werken kan ze goed, ze is heel serieus en kan echt boos en verdrietig worden als andere kinderen dat niet zijn. Maar ze heeft zo'n woordentest gedaan een paar weken terug en ze was niet snel genoeg geloof ik. Maar ze zei al, binnenkort heb ik weer die test en dan mag ik misschien wel in het zonboekje werken. Ze wil het heel graag en ik denk dat ze het ook kan, als ik zie wat ze nu leest. We wachten wel af, mocht het de volgende keer weer niet goed genoeg zijn ga ik wel langs bij de juf om te vragen hoe of wat.
Ik lees en schrijf hier ook mee. Stukje over onze kinderen: Onze oudste (9) heeft dyslexie en bij het onderzoek hiernaar bleek dat ze ook een vrij hoog IQ heeft (performaal 137, verbaal 125: mooie kloof dus). Ze zit nu 1 dag in de week in een speciaal klasje voor meer- en hoogbegaafde kinderen om zo meer verbreding en verdieping te krijgen (o.a. programmeren, debatteren, onderzoek doen, sparren met meer 'gelijkgestemden' e.d). De middelste (5,5) is dit jaar begon in groep 3 en heeft daarmee groep 2 overgeslagen. Ze is helemaal opgebloeid tot nu toe. Hopelijk blijft dat voorlopig nog even zo, maar we monitoren haar samen met juf en de IB'er goed. De jongste begint in januari in groep 1 en is op het moment een lekkere dwarse peuter die volop bezig is met letters herkennen overal, rijmen en het hakken van woorden. Ik ben benieuwd hoe dit straks in groep 1 gaat, ze heeft in ieder geval erg veel zin om naar school te gaan.
We hebben het haar vandaag verteld, dat ze aankomende week mag gaan kennismaken in groep 4 en dat ze vrijdag 'afscheid' neemt van groep 3. Heel kort keek ze sip en zei ze dat haar beste vriendinnetje dan ook mee moest naar groep 4, we hebben uitgelegd dat dat niet kan en ze is op dit moment helemaal blij. Ze heeft haar opa's en oma's gebeld en zelf het nieuws verteld. Maandag heeft ze een gesprek met de IB-er en gaan ze naar groep 4 en de rest gaan we zien hoe het loopt. Ze zal vast nog wel dipjes krijgen en extra uitleg vragen en tranen zullen ook nog wel een keer komen, maar voorlopig neemt ze het goed op. Als je het idee hebt dat je kindje echt een ontwikkelingsvoorsprong heeft kun je vragen of school eens wat verder wil kijken met wat meet uitdaging/verdieping en verrijking. Als school dan ook opmerkt dat het kind meer kan s het een optie om methodisch door te testen om te zien waar het niveau ligt.
Ik lees ook effe mee. M'n beide jongens zijn ook slim. Bij oudste viel al heel vroeg zijn interesse voorrekenen op. kon al voor groep 1 tot 100 tellen bijvoorbeeld. Nu zit hij in groep 4. lezen en schrijven doet hij gewoon goed mee met de rest. Rekenen werkt hij in het plusboekje, maar volgens mij is dat nog veel te makkelijk voor hem. Ze maken sommen tot 30, maar ik weet dat hij makkelijk over de 100 kan. en ook tafels. Ik heb juf er nog niet over gesproken, maar ga dat zeker nog wel doen. Hij zit in een 4/5 combiklas. En hij 'spiekt' ook regelmatig mee als de juf bij groep 5 uitleg geeft. Vind hij leuk. Vorig jaar was hij matig met spelling. Was echt een aandachtspuntje zei juf. Maar toen ik zijn dictee zag vermoedde ik dat dat meer lag aan zijn gebrekkige fijne motoriek. Hij moest zoveel moeite doen om de letters te maken dat hij daardoor letters vergat. Vermoeden werd bevestigd toen ik hem vroeg een appje op mijn telefoon te maken. Deed hij foutloos (en zonder autocorrect). In zomervakantie heeft hij heel veel getekend, en nu zie je dat zijn handschrift enorm is verbeterd. En meteen ook het eerste dictee wat hij kreeg in groep 4.
@Fietwordtmama, Als het plusboek ook erg makkelijk voor hem is dan zal er waarschijnlijk gecompact moeten worden om wat uitdagender rekenwerk te geven. Maar houd er ook rekening mee dat er in groep 4 veel geautomatiseerd moet worden. Strategieën moeten ingeslepen worden om uiteindelijk bij moeilijkere sommen snelheid te houden in het rekenen. Daarom zijn ook die sommen onder de 30 zijn belangrijk.
Wat bedoel je met 'gecompact'? We hebben o de tablet een app van school. Gynzi. Waarop de juf oefeningen klaar zet. (Niet verplicht. Wel leuk om te doen) Als ik hem daarop bezig zie, dan vliegen de sommen er echt snel doorheen. We doen soms ook sommen thuis, en af en toe weet hij het antwoord gewoon sneller dan ik (geen hoofdrekenheld moet ik toegeven). Bijvoorbeeld 45+63 rekent hij zo uit. En ik snap ook wel dat je in de leermethode geen stappen moet overslaan. Vandaar dat ik het eens rustig net juf wil bespreken.
Compacten is de overbodige herhaling wegstrepen. Dan kan je in de tijd die vrij komt uitdagender werk geven.
De juf van mijn dochter streept in de boeken letterlijk dingen weg die ze niet hoeft te doen. De helft denk ik ongeveer.
Meintje, dat lijkt me wel spannend, zo'n fysieke overgang. Zoals ik in het andere topic al had gezegd zitten ze hier met 3-4-5 bij elkaar en blijft mijn dochter dus gewoon 2 ipv 3 jaar in de middenbouw. Onze oudste dochter liep altijd al voor, maar sinds ze op school zit, is ze steeds sipper en (de laatste tijd) ook kwader geworden. Uiteindelijk afgelopen mei laten testen, vooral voor ons eigen gevoel (zien we het nou goed?) en daar kwam 145+ uit. Daarmee naar school gegaan, uitgebreid gesprek gehad en toen zei de hb-coördinator dat ze was doorgetoetst en de stof van groep 3 al bijna af had. Dat hadden wij dus niet eens door, want wij proberen thuis niets schools te doen. Wel antwoorden op vragen, maar dat is dus voldoende voor haar om een bepaald spoor steeds verder te volgen en zelf dingen uit te vogelen. Zodra het haar dus formeel wordt aangeboden, maakt ze het zich razendsnel eigen en bouwt ze erop voort. Als ik ook zie hoe haar handschrift in deze zeven weken na de zomervakantie met formeel schrijfonderwijs vooruit is gegaan, super! Zij gaat dus vloeiend over naar groep 4 en ik hoop dat ze dan echt wat meer verrijking kunnen aanbieden, want in groep 3 is dat zeer beperkt, toch erg gericht op het aanleren van lezen en rekenen. In het kosmisch onderwijs (les over de wereld, zeg maar, echt montessori) is wel veel ruimte voor verdieping en verrijking, hopelijk wordt dat goed aangepakt.
Dat is heel herkenbaar, mijn dochter heeft zeg maar aan een half woord genoeg en gaat dan zelf verder met wat aangereikt is. We moeten wel met haar wat gaan schrijven thuis en wat rekentechnieken aanleren in samenwerking met school maar de juffen verwachten geen problemen hiermee. Morgen mag ze gaan kennismaken in groep 4/5, heel spannend inderdaad. Ze kent al wel veel kindjes dus dat scheelt. Ze is erg vrolijk eronder en ik hoop dat ze gewoon heel snel haar draai kan vinden daar. Zelf ben ik wel wat bang voor de opmerkingen, scheve blikken, vragen en rare reacties op het schoolplein. k laat het maar op me af komen. Ik heb de indruk dat ik meer last ga krijgen van de ouders van de kinderen uit groep 3 en uit groep 4/5 dan van de kinderen zelf uit die groepen of mijn eigen kind... Vorig jaar gezien toen er een jongen de overstap maakte van groep 2 naar groep 3 hoe er werd geroddeld en jaloezie en noem het allemaal maar op....vooral de opmerkingen hoe zielig het wel niet was voor die jongen....nu zal er zo over mijn meid gepraat gaan worden
Een tip als het schrijven frustratie geeft omdat de motoriek nog niet ver genoeg is; laat schrijfbladen en/of werkbladen wat uitvergroot kopiëren. Bij mijn dochter te laat ingezet maar dat hielp uiteindelijk tegen een hoop frustratie.
Echt? Wordt daar zo negatief over gedaan? Wat raar. Dat mensen vragen hebben of het niet goed snappen ok. Maar vraag dan gewoon normaal. Vind ik dan. Maf gedoe soms op het schoolplein. Hoop dat je dochter in elk geval lekker in haar vel komt/blijft in haar nieuwe klas. Ik ken op onze school geen kinderen die zijn versneld. Dus geen idee wat de reactie zou zijn. Maar vooralsnog denk ik niet dat zoon daarvoor in aanmerking gaat komen. Vraagje. Hoe staan jullie tegenover testen? Ik lees van sommigen dat ze hun kind hebben laten testen. Zelf vind ik dat er al meer dan genoeg getest wordt eigenlijk op school. Scheelt wel dat er niet echt een probleem is. En dat ik niet denk dat hij echt hoogbegaafd is. Ik heb wel rondgesnuffeld op internet, maar werd eigenlijk vooral bevestigd in mijn vermoeden 'gewoon' slim'. Wel lijkt hij de laatste tijd steeds drukker te worden. Moet steeds vaker zijn gedrag corrigeren. Hoeft hier natuurlijk niks mee te maken te hebben
Fietwordtmama: wij hebben buiten school om laten testen, en dat lijkt (voor zover ik de verhalen hier lees, want op omze school worden de kleuters niet getoetst en er CITO gebruikt voor de rest, alleen doortoetsen oudste kleuters om beginniveau te bepalen) totaal niet op schools toetsen: het gaat om 1 of 2 dagdelen, 1 op 1 met de tester. Thuis of op locatie van de tester (kan vaak ook op school, maar vaak is het stroef lopen op school de reden om te gaan testen, dus dan kan het handiger zijn je kind niet in die situatie te hebben). Onze reden was: sinds onze dochter naar school ging, begon ze steeds minder lekker in haar vel te zitten. Regelmatig overleg met de leerkracht, dan ging het een week of twee weer goed en dan zakte het weer af. Thuis dus huilen om alles, moe, boos. Dat zagen ze op school totaal niet, hoewel ze ons absoluut geloofden dat er iets niet helemaal lekker zat op school. We begonnen te twijfelen: zien we nou goed dat ze anders denkt (dat was echt onze vraag, dat schoolse voorlopen hadden we zoals in een vorige post vermeld dus niet echt gezien, deels maar) of is er iets anders aan de hand? Met de uitslag voelen we ons veel zekerder om duidelijke taal te spreken, niet zo versluierd: het zou misschien kunnen zijn dat ze iets meer uitdaging nodig heeft, misschien zou er wat gecompact kunnen worden, maar: hoe gaan we het aanpakken dat ze iets kan leren, want tot nu toe is het haar allemaal komen aanwaaien. Sommige mensen hebben dat helemaal niet nodig, en dat snap ik heel goed, lekker goedkoop ook. Ik heb er in elk geval geen spijt van.
Als er geen probleem is, zou ik ook geen noodzaak zien om te testen, vooral als school ook goed meewerkt. Wij hebben getest, omdat er wel problemen waren. Inderdaad anders dan de cito of schoolse toetsen. Mijn zoon vond het overigens zo leuk dat hij nog wel een keer wou. Hij is alleen nog steeds heel druk en functioneert slecht in groepen kinderen, een op een gaat goed, met volwassenen ook en met een duidelijke structuur zoals sport of in de klas zelf, als hij weet wat van hem verwacht wordt. Buiten dat is het veel ruzie, erg impulsief en denkt niet na over de gevolgen. School wil hem in de klas nog eens observeren. Denk zelf nog aan iets van sova-training, om niet zo snel boos te worden en conflicten niet uit de hand te laten lopen, maar al die sova-trainingen voor kinderen lijken vooral gericht op kinderen die moeilijk contact maken, niet voor zichzelf opkomen etc. Daar heeft hij geen last van. Wel dat hij niet de spelregels naar zijn hand wil zetten, uitdaagt, snel boos wordt etc.
Hier 2 die voorlopen. De oudste is ook nog eens blijven zitten in groep 2 en verveelt zich daardoor al 3 jaar lang. School heeft tot vorig jaar echt helemaal niks ermee gedaan en gaf als reden dat het kwam doordat hij was blijven zitten. Met dat argument konden ze echter niet veel meer toen mijn dochtertje met dezelfde geboortedatum (2 jaar jonger) niet is blijven zitten en nog hogere scores haalde. Volgens de juf haalde hij namelijk alleen hoge scores door het blijven zitten. Nu is het eindelijk opgepakt en gaat het ook veel beter op school. Hij doet nu 1 ochtend in de week mee met de HB klas. (denk overigens dat hij gewoon slim is trouwens). Dochtertje scoort dus enorm hoog op de cito's, wat ik trouwens totaal niet had verwacht, thuis kan ze zo heerlijk onnozel voorkomen. Zij krijgt nu "meer" rekenen en zonboekjes, mag veelal zelfstandig werken, maar zij gaat met enorm veel plezier heen en hoor nooit een verkeerd woord op school, dus dat laten we lekker zo doorgaan. En de jongste ben benieuwd. Hier begon de voorsprong van de oudste 2 ook pas eind groep 2/begin groep 3 naar voren te komen. Dus hij heeft nog even, ik denk niet dat hij qua intelligentie onder doet voor de andere 2.
De sovatrainingen zijn niet alleen daarvoor hoor, maar zeker ook voor het probleem dat je zoontje heeft. Informeer er maar even naar. De training ik kan het bijvoorbeeld is voor hele verlegen kinderen, maar ook voor kinderen die heel snel boos worden. Die leren dan dat ze een leeuw zijn kwa gedrag en dat naar een pauw moeten terug brengen. Je kunt er dus zeker ook iets aan hebben voor je zoon.
Ik heb een klein zorgenpuntje omtrent mijn dochter. Zoals al eerder aangegeven laat ze op school niet zien wat ze kan. Nu gaf de juf aan ondanks dat het best goed gaat, ze er de kantjes wat vanaf loopt. Ze laat anderen haar knipwerkjes doen, geeft snel op en lijkt niet echt heel gemotiveerd. Nu hebben we na de herfstvakantie een gesprekje hierover, maar omdat ik graag al van te voren na denk over mogelijke oorzaken en oplossingen vroeg ik me af of jullie al wat ideeën hebben hierover en hoe we haar wel kunnen motiveren. Is het een idee om de IB'er te laten observeren?