Je weet niet hoe je zelf (of je man) zou reageren tenzij je zelf onverhoopt in een soortgelijke situatie terechtkomt. En om die reden is het beter een ander niet te veroordelen, en al helemaal niet in een topic waarin iemand op zoek is naar steun in een ongelooflijk moeilijke periode.
TS zoekt helemaal niets in een goede vriend, ze geeft aan wat ze voelt. Het is toch heel logisch om steun te zoeken bij een geode vriend? Voor ts is het juist heel verwarrend, de gevoelens die ze heeft, maar daar kan ze niets aan doen. Jij of je man misschien ook wel niet mocht jullie dit overkomen.
Dat soort gevoelens je niet uitzetten. Gevoelens komen en gaan zonder dat je er zelf iets aan kan doen. Ze zijn zelfs zoals ts aan geeft ontzettend verwarrend. Je kan nu niet zeggen dat je hier 'het type' niet voor bent. Als je geholpen en ondersteund wordt door een goede vriend of kennis valt niet te voorspellen hoe jij je daarbij gaat voelen. TS, het is echt heel normaal dat alles wat je buiten je verdriet voelt verwarrend is, geef het de tijd. Ook dit gevoel tegenover er je vriend valt op z'n plek. Sterkte voor nu!
Het is heel logisch om steun te zoeken bij een goede vriend. Er zijn zoveel emoties. Daarnaast heeft ze toch niet gelijk een relatie met hem. Ze weet niet wat voor gevoelens het zijn en of er überhaupt gevoelens zijn en lucht hier gewoon haar hart. Daarnaast kun je nu echt niet zeggen hoe jij of je man zou reageren in zo'n situatie als je het nooit hebt meegemaakt. Oordeel niet zo.
Wauw, sterket meid! Klinkt heel erg heftig allemaal... Bestond er maar een toverstafje waarmee we anderen zomaar konden helpen, maar helaas... In dit soort tijden geld de regel ; geluk, hoop en liefde denk ik... Zelf ben ik gelovig, niet heel erg praktiserend ofzo, maar ik geloof... Tijdens mijn vaders leven of dood operatie, de hartplantatie van mijn 11 jarige zusje en tijdens de ernstige zwangerschapsvergiftigng van mijn zus was het dan ook mijn beste uitweg... Blijven hopen en geloven. Ik bidde veel, mocht je daar niks mee hebben, een andere vorm van meditatie zoeken voor je zelf misschien? Zoek een manier waarin je ziel tot rust kan komen en even niet sterk of verantwoordelijk hoeft te zijn.... Luister naar je eigen gevoelens en emoties en blijf praten... Desnoods hier! Heel veel sterkte & een dikke knuffel Correctie: Uhmm... Ik zie nu dat dit topic al meer dan 100 pagina's heeft... later maar even teruglezen, weet niet of mijn advies tussentijds nog zal helpen gezien er ook andere dingen nu spelen voor zover ik lees... Maar succes er mee!
Ik hoop dat als mijn man alleen komt te staan, dat zijn hart open blijft staan voor wat voor gevoelens dan ook. Mensen hebben liefde nodig, en troost, en warmte etc. Maar goed zo denk ik er over.
Ik wens je heel veel sterkte ts! Jij moet omgaan met jou verdriet zoals je zelf wilt, als je op dit moment vrolijk word van deze vriend, en je even alles naast je neer kan leggen, dan lekker doen! Ik vind je een enorm sterkte vrouw en heb daar veel respect voor
Tien, het is ontzettend normaal dat je steun of troost vindt bij iemand. Dat dit bij een goede vriend is, is misschien alleen maar fijn. Hij kent jou man, jullie gezin. Voel je er niet schuldig onder. Je bent net je man verloren, jullie zoons hun vader. Je hoeft nu niks met je gevoel, kijk gewoon. Het hoeft toch niet te betekenen dat je gelijk verliefd bent. Je vindt de steun en de veiligheid prettig. Neem de tijd om alles een plekje te geven En als blijkt dat later er toch meer is tussen goede vriend en jou, dan is dat zo. Dat is geen vervanging voor je man, maar ook jij verdiend straks weer liefde.
Meid voel je alstjeblieft niet schuldig. Je hebt je man verloren en je beste vriend is er voor je, voor steun en een arm om je heen. Ik hoop dat hij er kan blijven zijn voor jou en je kinderen. Ik wil je heel veel sterkte wensen.
Ik reageer niet vaak, maar bij deze wil ik dat toch doen. Tien: het is een moeilijke tijd, gevoelens van verlies en rouw en ook nog doorgaan met je leven voor jou en je mannetjes. Dat is gewoon heftig. Ik hoop voor je dat je nu kan rouwen, anders komt de klap later en dat is misschien nog wel heftiger. Ik hoop dat die vriend je als vriend kan ondersteunen. Ik hoop ook dat hij weet hoe kwetsbaar je op dit moment bent. Misschien is dat goed om naar hem uit te spreken. Dat je het allemaal niet weet maar dat je wel weet dat je heel kwetsbaar bent en dat daar geen (mis) of gebruik van gemaakt wordt.
Ik denk ( zoals een aantal dames al hebben gezegd ) dat die goede vriend juist dat gene nu opvult wat je zo mist. Dat is niet gek en daar hoef je je niet voor te schamen, in tijden zoals deze heb je juist goede en liefdevolle mensen om je heen nodig. Sterkte verder nogmaals.
Lieve TS, Ik volg je topic al vanaf het begin en blijf me verbazen over jouw kracht. Je kan echt trots op jezelf zijn. En ook in deze situatie, met je goede vriend, moet je vertrouwen op jezelf. Het is gewoon erg fijn om zo'n vertrouwd iemand om je heen te hebben. Vraag niet teveel van jezelf. Wees blij met elk moment dat je even kan ontspannen/uithuilen/lachen.
Lieve Tienn, Het gevoel en de verwarring die loskomt is absoluut niet vreemd. Ik ben lid van de facebookpagina sterke weduwes; het is een hele fijne pagina waar je, als je de behoefte voelt, alles kunt bespreken. Geen vooroordelen daar, maar wel alle begrip en steun. Wat jij nu ervaart wordt daar regelmatig besproken. Misschien vind je het fijn om lid te worden. Dikke knuffel
Tienn, ik sluit me aan bij de rest. Ik had natuurlijk een hele andere situatie, maar ook ik was blij als ik de dag door kwam, voelde me schuldig als ik een "goede" dag had, als ik lachte of plezier had. Hoe kon ik nou blij zijn terwijl ik mijn kind net kwijt was? Ik heb me daar zo lang schuldig over gevoeld, maar het leven gaat ook 'gewoon' door. Je vind je weg er in, hoe moeilijk het ook is. En die vriend, ik denk ook dat hij de leegte opvult, kijk uit dat je dingen niet verward. En als je uiteindelijk gevoelens voor hem krijgt, is dat dan echt zo erg? Alles op zijn tijd. Sterkte
Na het lezen van alle narigheid hier buiten het eigenlijke topic om zag ik jouw handtekening als laatste en die gaf me toch wel kippenvel. Exact wat we tegen TS moeten zeggen. Geloof in jezelf en in de keuzes die je maakt want je bent sterker dan je denkt! Deze topics worden geschreven omdat iemand hulp/troost/advies of iets anders wil. En dat moeten we diegene geven, want daar zijn we voor toch? Los van alle meningen.. denk eens aan die persoon, en dan met name als je je eigen partner lekker naast je hebt zitten of als je straks tegen hem/haar aankruipt. Denk dan nog eens aan TS en hoe er in dit topic gereageerd is. Ik hoop dat een aantal personen zich enorm schaamt. Tienn: volg je hart en laat los wat anderen zullen denken. Geloof in jezelf en neem het stapje voor stapje. Doe waar je je goed bij voelt en de rest komt vanzelf.. Ik wens je enorm veel sterkte en wil je vanuit hier toch een enorme dikke knuffel geven! Hopelijk volgt er onder deze post niets meer dan steun en advies waar je wat aan hebt en je uit het topic haalt waarom je hem hebt gestart en aangevuld hebt.
Denk dat ze daar meer begrip kan vinden als hier. Begrijp me niet verkeerd.. meerendeel behandeld haar met de grootste respect die ze verdient..en dat is top! maar de losse flodders die er tussen zitten geven een flinke smet op alle adviezen en hoe het voor haar is.
Lieve tien, zoals gezegd moet je je niet schuldig voelen. Ik kan me heel goed voorstellen dat je behoefte hebt aan een arm om je heen. Trek je niets aan van het stomme commentaar hier, je hebt het al moeilijk genoeg.