Precies! Dat is natuurlijk ook waar het om gaat. Ik heb een kindje in mij klas met syndroom van down en dat kindje is niet zindelijk en daar zijn veel andere dingen voor geregeld. Dat heet passend onderwijs. En echt waar, ik heb als bouwvoordinator van de onderbouw veel contact met ouders die nieuw komen op school en ik schrik er elke keer van als kinderen met 3,5 nog geen aanstalten maken om op de wc te plassen. Ouders hebben het allemaal druk, pampers zijn goed enz. Er wordt naar mijn idee veel te veel bij scholen neergelegd. Ik zeg ook tegen ouders: niet zindelijk, is niet naar school. Behalve wanneer het kind een medische indicatie heeft. Wij hebben een school met een laag sociaal milieu en laten ouders in groep een meelopen om te laten zien waarom we dit bedoelen en hoe we lesgeven en hoe dit samengaat. En wat er dus gebeurd als een kind wel plast in zijn broek en hoe dat gaat. Dan pas worden sommige ogen geopend.
Ik vind het overigens niet zo gek hoor, dat ouders meer verwachten. Als je ziet wat school van kinderen verwacht! De druk is tegenwoordig zo veel groter. Er zijn zelfs al citotoetsen voor kleuters, werkjes tellen mee. De politiek wil het aantal kleuterjaren beperken (geen extra jaar meer). En vervolgens moeten we ook allemaal blijven werken. Logisch toch dat dan de rol van school ook mee moet veranderen. Maar goed, andere discussie....
Als het op zindelijkheid aankomt, vind ik eigenlijk nooit dat dat tot het takenpakket van een school behoort. Zeker niet in Nederland, waar kinderen pas op vier jaar naar school gaan - en dus eigenlijk al twee jaar zindelijk zouden kunnen zijn.
Mijn dochtertje was zindelijk bij 2,5 jaar. Maar nu nog steeds (3,5jaar) regelmatig een natte onderbroek. Soms meerder malen per dag, maar ook dagen dat ze hele dag droog is... Ze krijgt geen luier aan, omdat ik vindt dat ze de leeftijd daar niet meer voor heeft en ze het denk ik wel best vindt en dan helemaal niet meer zindelijk is... Ik stimuleer haar echt en ik hoop dat ze voor haar 4e geen ongelukjes meer heeft. Soms dus geen laksheid van de ouders... Kleine zus (1,5) gaat nu al regelmatig op potje (Wilt dit zelf)
Tja hier een mama die toch erg vóór zindelijkheid is en daar ook alle voorwaarden voor schept en dat stimuleert. Als gevolg dat mijn dochter met krap 2 jaar al zindelijk was....en mijn zoon pas met bijna 3,5.
Dat is nog steeds ruim een half jaar voor je jongste naar school gaat he tuc. Maar als ik hier lees dat we spreken over meerdere ongelukjes per klas per dag... Dat vind ik toch niet meer erg normaal voor een klas vierjarigen. Dan snap ik dat de school daar een regel aan koppelt om de ouders bewuster te maken. Al blijf ik het niet ok vinden om een kind een half uur in een vuile broek te laten zitten tot mama of papa toekomt...
Hier ook zo. Maar wel degelijk zindelijk en daar gaat het om. Er zijn vast ouders die hun kinderen niet zindelijk op school brengen, maar er zijn denk ik nog meer kinderen die prima zindelijk zijn en van de spanning ongelukjes hebben. En als dat na een paar maand nog gebeurd, dan moet je daar wat mee, maar een paar ongelukjes in de eerste weken, tja, volgens mij hoort dat er gewoon bij als juf.
Maar daar ging het dus niet om, om die paar ongelukjes in het begin. Iemand hier in dit topic gaf aan meerdere keren per dag ongelukjes te krijgen bij haar kinderen.
Nou, ik ben er dus ook een beetje bang voor. In maart hebben we haar luier uitgelaten. Maar nu is ze dus ruim 3 en nog niet goed zindelijk. Urine kan ze goed ophouden. Maar ik moet haar wel regelmatig naar de wc sturen, anders plast ze gewoon in haar broek. Ze heeft nog nooit zelf aangegeven dat ze moet plassen. En poep zindelijk is ze gewoon helemaal nog niet. Ze poept alleen op de wc als ze daar toevallig al zit We hebben nog ruim een half jaar voordat ze naar school gaat, maar ik ben bang dat er niks gaat veranderen.
Het lastige is dat veel kinderen die op die leeftijd nog niet zindelijk zijn, nóg geen medische indicatie hebben. Het wordt zo makkelijk gezegd, maar een medische indicatie krijgen duurt vaak een eeuwigheid. En dat is frustrerend voor alle partijen. Het is echt geen kwestie van laksheid bij de meeste ouders. Misschien naief van mij hoor maar ik ga liever uit van het idee dat de meeste mensen hun best doen om hun kind zindelijk te krijgen. Ik ben lang tbm geweest en ik heb jaren gestopt in het zindelijk maken van mijn oudste. Het lukte gewoon niet. Ik kan niet onder woorden brengen hoe heftig dat was voor onze zoon en voor mij. De opmerkingen en het oh zo goed bedoelde advies. Hoe we na tig keer aandringen bij de ha uiteindelijk bij de poeppoli terecht kwamen waar de l*l van een kinderarts mij als 'advies' gaf hem 'gewoon op de wc te zetten en te zeggen dat hij het daar moest doen'. Hoe ik hem elke dag huilend en schreeuwend onder de douche moest zetten. Hoe ik elke dag gebeld werd door school om hem te halen. Hoe ik veroordeeld werd. Hoe andere kindjes opmerkingen maakten over zijn luier. Hoe mijn kinderloze zus zei: breng hem een weekend bij mij, dan maak ik hem wel zindelijk. Keer op keer liepen we tegen een muur van onbegrip op. Ik kan er nog om huilen en mijn boosheid tov mijn omgeving is nog altijd laaiend. Ik heb altijd gedacht dat het aan mij lag. Ik was een slechte moeder, ik werd ook veroordeeld door al die zogenaamd perfecte ouders en juffen. Toen we na 3 jaar knokken (en dat deed ik alleen met mijn zoon, want niemand, zelfs mijn eigen man, geloofde dat hij iets had) kreeg hij eindelijk een diagnose. Autisme. Een opluchting en een klap. We zijn 3 jaar verder en ik ben nog altijd niet bijgekomen van de vernedering, de pijn en de woede. Ja er zijn ouders die de kantjes ervan af lopen. Maar ik weiger te geloven dat dit uit laksheid is. We hebben allemaal ons eigen verhaal. Onze persoonlijke worstelingen en portie ellende. Ik walg van ongefundeerd veroordelen van andere mensen. Dat superieure: ouders nemen de tijd niet. Fyi: de jongste was zindelijk met 2.5, in minder dan 1 week dag en nacht droog. De oudste was 5. Ik had graag een foto gemaakt van alle zelfingenome gezichten op dat moment. Met mijn dikke vinger erbij. Ik heb het gered met mijn zoon. Vraag me niet hoe. But we made it. Dat wens ik alle ouders toe.
Jackie: dit is wel iets dat je aan kan geven in het kennismakingsgesprek. Ik heb ook kinderen die ik regelmatig moet sturen, dat is ook echt geen probleem. Vlinder: natuurlijk is het voor iedereen anders. Maar ja, je bent inderdaad naïef. Zolang jij niet ook voor een groep als groep 1 staat en niet weet waar je dagelijks tegenaan loopt kan je hier niet goed over oordelen. En ouders zijn vaak wel laks. Vaak ook in de gebieden waar ik les geef en waar we constant tegen dingen als dit aanlopen. En daar is zindelijkheid maar 1 puntje van.
Heb je er aan gedacht om via het consultatiebureau of via het CJG iemand mee te laten kijken? Iemand die jullie kan ondersteunen en kan kijken of er nog iets extra's gedaan kan of moet worden? Hier denken ze graag in mee en het voorkomt wellicht frustraties voor jullie.
Ik heb dit inderdaad bij het cb aangegeven. Zij dachten dat ze noh steeds in de beginfase van zindelijkheid zit. En dat het vanzelf komt...
Ik vraag me iets af, je kind mag je zelf komen verschonen als ie een poepbroek heeft....laten we er van uit gaan dat het een ongelukje was bij een zindelijk kind. dan moet volgens het beleid van sommige scholen het kind dus gewoon wachten tot er iemand komt om hem te verschonen? ookal duurt dat een half uur of een uur? laat je zo'n kind gewoon in zijn strontbroek staan? Maar hoe zit het dan als een kind zich ondergekotst heeft? gaat de leerkracht dan ook bellen naar de ouders en laat ie het kind dan ook onder de kots wachten? want kotsen valt namelijk ook onder een ongelukje....of valt dit weer onder een ziek kind en word het dan wel geholpen?? Zoals sommigen hier zeggen; het gaat om ongelukjes, niet om niet-zindelijke kinderen. Eigenlijk zou in groep 1 & 2 gewoon standaard een onderwijsassistente aanwezig moeten zijn die o.a. dit soort akkefietjes oplost. Zeker in een groep met 30(!) kleuters. of de groepen zouden kleiner moeten worden in de onderbouw....
Moet jij dan wel voor de klas staan? Ik vind je insteek érg negatief. En nee, ik heb niet voor de klas gestaan, wel in de kinderopvang gewerkt. Kwamen ook ouders met kinderen uit allerlei milieus. En hoe anders iemand het ook doet, respect voor een ander is niet meer dan fatsoenlijk. Zolang jij niet in hun schoenen staat, kun jij daar niet over oordelen. Dan ben ik liever naief, dan dat ik met een dergelijke instelling als het jouwe aan het werk ga.
Dat is niet negatief dat is realistisch. Hoe durf jij te zeggen over respect! Je kent me niet en hebt geen idee hoe ik werk en met hoeveel verschillende milieus ik in aanraking kom. En dan ben ik negatief?? En ja als een kind gespuugd heeft, dan wil je toch ook dat je gebeld wordt? Je wil je zieke kind toch niet op school laten? (De meeste mensen niet in ieder geval.) En er wordt altijd met ouders aan de telefoon besproken waar ze nu zijn, of ze kunnen komen of wie er dan komt. Dan wordt ook besproken waar de eventuele papa/mama/opa/oma vandaan moet komen en hoe en wat. Dit is per situatie dus anders. Ik ben het er helemaal mee eens dat de klassen ook veel te groot zijn. Vooral als je ook nog kinderen in de klas hebt met extra zorg... Lang leve de bezuinigingen...
Tuurlijk kom je dan je kind halen, maar wordt het ondertussen ook.opgeruimd of moet het arme kind erin blijven zitten tot er iemand is?
Dat zeg ik: dat hangt af van de situatie. Vaak proberen we het kind wel te verschonen, maar als moeder zegt dat ze er bijna is omdat ze om de hoek woont... dan is het een ander verhaal. Ons streven is om kinderen wel te verschonen, maar wanneer ik met mijn groep bijvoorbeeld in de gymzaal ben en ik ben alleen mag ik ze al niet alleen laten. Dan komt het soms voor dat het kind moet wachten, of dat iemand anders hem/haar moet verschonen.
Helemaal mee eens dat er een onderwijsassistente aanwezig zou moeten zijn. Ik kan me heel goed voorstellen dat het voor de kleuters heel spannend is, naar de basisschool en dat er daarom meerdere ongelukjes zijn.