Ik hechte altijd veel waarde aan mijn zondagochtend. Maar daar kwam verandering in toen onze dochter 3 jaar geleden werd geboren. Logisch natuurlijk, ook op zondagochtend ben je mama. Maar het probleem is; ik ben álle ochtenden mama, mijn man en ik hebben een boerderij en elke ochtend is manlief voor dag en dauw uit de veren om de koeien te melken. alle ochtenden sta ik er dus alleen voor. Waar veel gezinnen op zondagochtend de taak een keer omwisselen(mama mag ff blijven liggen, papa doet de kids en maakt een ontbijt) of nog beter; samen het gezinsleven even aanpakken!, is het hier dus ook op zondag aanpoten voor mij. In het begin toen dochter nog baby was en dreumes, ging het wel lekker, had ik nog even de tijd om tussendoor met kopje thee een tv-programma te kijken die ik al járen keek op zondagochtend. Maar nu met een peuter van 3 die heel erg in de "ik wil dit en ik wil dat" fase zit, krijg ik niet eens meer de kans om even lekker te relaxen op zondagochtend. Mss ben ik wel niet streng genoeg met de tv, maar als ik tv wil kijken word het drama, of mevrouw gaat net zo lang zitten zeuren en drammen tot ik van ellende maar een andere zender op zet. Ben ik nou zo'n zeikerd? ben ik de enige die zoveel waarde hecht aan de zondagochtend? Heb gevoel dat ik steeds meer geleefd word door peuterdochter. Oja, en dit is dus ook zo met de feestdagen; de boerderij draait ook dan door, dus heerlijk genieten als gezin op kerstochtend is er ook niet meer bij. Ik ben degene die er altijd maar wat van maakt met een kerstontbijt, maar echt relaxen is er gewoon niet meer bij. kan zo jaloers worden op gezinnen met een "normaal" leven, hier draait het alsmaar door, nooit eens écht een dag vrij voor het gezin.
Met een boerderij lijkt me het echt lastig, sowieso om even een moment voor jezelf te plannen. Aan de andere kant, er zullen best mensen zijn die je benijden, je hebt toch maar mooi een romantisch boerenleven . Hier gaat papa altijd twee uurtjes naar oma op de zondagochtend. Dan heb ik dus even lekker tijd voor mezelf. Wat vaak neerkomt op was opvouwen, wasje draaien, bed verschonen, tuin doen, konijnenhok verschonen. Maar wel op mn eigen tempo, koffietje erbij en radio aan .
Ik herken het heel erg. Ik was op zondag ook altijd van het heel rustig en uitgebreid ontbijten (of eigenlijk brunchen) En dat zit er sinds onze zoon er is echt niet meer in. Mijn man werkt veel in de weekenden en dan vooral 's nachts dus die ligt vaak tot ongeveer 11 uur te slapen. Ik ben dus ook altijd de "klos". Als we doordeweeks allebei moeten werken doen we het wel samen. Ik ben opgegroeid op een boerderij dus wat dat betreft weet ik ook precies wat je bedoelt. Één troost misschien. Als je kinderen ouder worden kunnen zij mooi helpen. Ik stond ook wel eens voor dag en dauw de varkens te voeren om daarna lekker met het hele gezin aan het ontbijt of brunch te zitten. Dat heeft toch ook wel wat. 😊 Ik zou best weer een boerenbedrijf willen maar ik wil niet terug naar het dorpje waar mijn ouders wonen. Daarnaast heeft mijn vader nu geen vee meer en landbouwmachines zijn niet mijn sterkste kant. 😄
Kan ze niet eens in de maand gaan logeren op zaterdag? Bij opa en oma bijv? Kan jij lekker je zondagochtend rustig beginnen en heb je ook nog even me-time. Wij staan samen op in het weekend. Maar wij hebben een kind dat graag uitslaapt tot 09:00/09:30 en soms nog later. Dat scheelt natuurlijk wel.
Lastig dat je inderdaad niet kan wisselen. Maar als troost: het lukt het echt nooit om tv te kijken als dochter wakker is hoor. Dan komt ze er sowieso bijzitten en verwacht ze iets waar zij ook naar kan kijken. Dus ik vind het eigenlijk al knap dat je dat tot nu toe wél kon doen.
Wat leuk dat jij van een boerderij komt! Ik dus niet, ben burgermeisje wat boerin werd je weet als moeder dat er idd tijden gaan komen dat de kinderen ook smorgens zichzelf gaan redden in misschien idd papa wel gaan helpen. Ze noemen dit ook niet voor niks tropenjaren Maar het is af en toe gewoon ff allemaal te veel.
Nou romantisch is het niet(als in boer zoekt vrouw taferelen). een boerenbedrijf, en zeker van onze omvang, is ook gewoon een bedrijf wat altijd door draait en alle aandacht vraagt van je (gezins)leven. Maar, ik besef me wel degelijk dat ik enorm geluk heb om hier te mogen leven en onze dochter op te laten groeien. Ik kom van een rijtjeswoning al burgermeisje, en als dierengek had ik wel op willen groeien zoals mijn dochter nu! Ik probeer op andere moment mijn me-time te pakken, als dochter een poosje mee is met papa bv. Maarja, dan moet je toch altijd stand-by blijven, mocht mevrouwtje geen zin meer hebben
Tja als single moeder heb ik dit elke dag. 24/7, 365 dagen per jaar. En niet alleen de zondagochtend maar elke dag en de hele dag. Niet helemaal een eerlijke vergelijking maar ik weet hoe pittig het is. Mijn voornaamste tip is: geef je eraan over. Accepteer de situatie zoals die is want dat voorkomt stress en teleurstelling bij jezelf. Het is niet altijd makkelijk. Maar je staat hierin niet alleen ookal voelt dit misschien zo. Misschien kun je iets bedenken om met je dochtertje te oen? BIjvoorbeeld samen iets knutselen of wat lekkers maken. Dan heeft zij haar positieve aandacht en kun jij ook ontspannen. Misschien niet op de manier die je gewend bent of de manier die je zelf voor ogen hebt, maar wellicht wel in relaxte sfeer.
Ik ben zelf op een boerderij opgegroeid.. En de eerste prio draait toch om die koeien voor de man.. Mijn moeder pakte haar momenten juist overdag. Dus na het middageten even op de bank een boekje lezen. Of als mijn vader een boodschap had, dan mochten we mee, en had ze even rust.. En kerstontbijt hadden we ook echt niet. Maar iedereen startte op zijn eigen manier op, en rond 10/11 uur zaten we dan met lekkere broodjes en hapjes rond de tafel. Mijn vader deed weinig/niks in huis, dat was mijn moeders pakkie-an. Hij achterhuis en zij in huis, ieder zijn ding.. Dat is wel zo'n stereotype dingetje misschien? Maar ik zou het niet kunnen, dat 7 dagen per week die verplichting hebben van de boerderij.. Ik heb gewoon mijn daagjes rust nodig, waar mijn man thuis is.. Nu werkt mijn man 4 dagen in loondienst, en heeft daarnaast een eigen bedrijf. Dus ik had ook periodes dat ik elke dag kon doorbuffelen. Maar nu zijn de kinderen 4&9, ze zitten beneden samen te knutselen, terwijl ik hier aan het tikken ben, en mijn man bij een vriend is om te helpen met verhuizen.. Het wordt ook wel weer beter.. En dan niet de complete zondagochtend, maar ik ben de losse uurtjes veel meer gaan waarderen.. En mijn man steekt echt zijn handen wel uit de mouwen als hij tijd heeft.
Maar moetje man er op Zondag niet ook gewoon nog vroeg uit? Hij krijgt Neem ik aan ook geen vrij van de koeien?
Respect voor single mama's hoor!! ik zou dat echt niet volhouden. Maar het is wel een beetje te vergelijken, ik doe eigenlijk ook alles rondom de verzorging en opvoeding van onze dochter. Niet dat man niks doet hoor Maar met een bedrijf aan huis, ja, dan krijg je al snel de klassieke man-vrouw verdeling. Dochter en ik doen vaak leuke dingen samen, idd knutselen, kleien, koekjes bakken, wandeling met de hond, elke dag de dieren voeren. maar ben op dit moment 12 weken zwanger en de energie ontbreekt me om met dochter de deur uit te gaan(lange boswandeling, middagje indoorspeeltuin). Ik hoop dat dat snel weer kan, want hier word ik ook heel neerslachtig van, van weinig energie hebbe terwijl je toch zoveel wil.
Tja.. geniet gewoon vd momenten die je wel even voor jezelf hebt, bijvoorbeeld als je even onder dw douche staat of als je kindje zichzelf even vermaakt. Denk dat je het beter niet aan een bepaalde dag of tijd kunt koppelen, dan valt het vaak tegen.
Nachtje wegbrengen, haar op de i-pad een filmpje laten kijken als jij je tv progamma wilt kijken. Of je tv progamma terug kijken op gemist als je dochtertje op bed ligt....
Hier doen we de zondagochtend gelukkig om-en-om, maar de i-pad of een filmpje verricht wonderen. Ik kan dan even een uurtje iets voor mezelf doen. Als ik zelf een programma wil zien, neem ik het op en kijk het 's avonds terug. Rustig een tv-programma volgen is er niet meer bij met kleine kinderen, ze tetteren er doorheen of gaan lekker klieren. Als mijn man en ik samen willen blijven liggen, laten we ze boven spelen of ze kijken bij ons in bed tv. Slapen lukt dan niet, maar we dommelen wat totdat het geduld op is bij de kinderen.
Dit! Al is het maar en paar keer per jaar! Zaterdag wegbrengen, met zn tweetjes uit eten en een avondje samen (of een keer hulp inhuren voor het melken en ook met zijn tweetjes blijven liggen 's morgens?) en ze dan pas in de middag weer ophalen.. batterij opgeladen!
Hier ook nooit zondagochtenden. Ik sta 4 keer per week rond 7u op, 2 keer om 4.30u en 1 keer om 5.30u. Ik werk nu in de weekends. Nu ben ik wel echt een ochtendmens en heb ik de hele dag hoofdpijn + ik ben misselijk als ik bijvoorbeeld tot 9u slaap. Denk dat dan minn biologische klok ontregeld is. Met schoolvakanties heb ik dan wel 'zondagen' zoals nu. Ik ben dan wel om 7u wakker maar zoontje en ik huppelen nu ook tot een uur of 9/10 rond in pyjama Als ik u was zou ik dochtertje af en toe naar oma en opa brengen. Is toch heerlijk om bij oma en opa te logeren. Stiekem wat te snoepen en verwend te worden. En jij/jullie kunnen ook lekker chillen, iets leuks doen en genieten van een rustige ochtend.
Of wat dacht je van de zondagochtend naar de zondagavond verplaatsen? Zeker in de winter prima te doen. Dochtertje op bed, lekker je pyama en sloffen aan. Kop thee, tv aan en genieten maar..... xxx
Snap dat je het heel vervelend vindt, maar ik vind wel dat je zeurt. Je man kan er toch ook niks aan doen? Je kunt de veestapel toch niet laten zitten? En dit wist je toch van te voren? De tips die hierboven zijn gegeven is dat een optie? Lekker uit logeren voor een keertje? Ik bedoel dit niet kwetsend of aanvallend maar je man werkt toch ook keihard? Over een tijd kunnen ze in de ochtend mooi met pa mee en blijf jij lekker relaxen.
Is het niet een beetje de opvoeding die het probleem is? Dochter leert nu dat ze met zeuren en drammen haar zin krijgt. Wat als je vanaf nu gewoon je poot stijf houdt? En ga oefenen met alleen spelen.
Dingen afdwingen of opvoedtechnieken opvolgen zou ik in ieder geval niet doen Dan ben je daar weer mee bezig. Bovendien, wat wil je ze leren: je mag even niet met mama praten? Of.. mama mag even tv kijken en jij niet? Wij kruipen hier samen onder een dekentje op de bank, kopje thee erbij, broodje en tv aan voor mij en de ipad voor zoon. Of andersom. Lekker in de pyama natuurlijk. En zet s avonds alvast de spulletjes voor het ontbijtje klaar, dan kun je zsm met een duf hoofd op de bank ploffen. Ik zou loslaten in hoe het voor je dochter was maar oplossingen zoeken zodat je dat samen met haar kunt gaan invullen.