Dames, Ik heb even advies/tips oid nodig.. In April ben ik bevallen van onze zoon, na ruim 5 jaar MMM. Hij is te vroeg geboren (32.6w). Wij hadden er destijds twee laten terugplaatsen, waarvan er 1 helaas op ruim 8 weken gestopt is (wel 4x hartje zien kloppen). Was erg zenuwslopend allemaal.. Nou ja, alles gaat goed met hem, gelukkig (!) en daarom zijn we inmiddels ook al begonnen met een nieuw traject voor een broertje of zusje voor hem en om onze tweede wens in vervulling te laten gaan, mocht dat lukken.. Er is door gynaecologen gezegd dat ik bij een eventuele volgende zwangerschap goed in de gaten gehouden ga worden vanaf 16w baarmoedermond metingen en ik krijg vanaf 16 weken extra progestron. Wij lopen in DD en de embryo's gaan de embryoscoop in. Hopelijk blijft er in ieder geval 1 over om terug te plaatsen. Nu komt die, iets in mij zegt (gevoel) weer twee laten terugplaatsen (een goede en een iets minder goede) in de hoop dat de een de ander helpt om te blijven zitten, want van 1 tp ga jij niet zwanger raken, jij hebt er echt twee nodig.. Wellicht komt dit gevoel omdat het bij deze zwangerschap ook pas gelukt is met 2 embryo's terug te laten plaatsen en met 1 ging het steeds mis. Verstand zegt, is het wijsheid?? Straks blijven ze allebei zitten, dat gaat je lichaam echt niet trekken en krijg je hoogst waarschijnlijk extreem vroeggeboorte of dat de kindjes het niet eens gaan overleven...?? Dat wil je natuurlijk niet meemaken!!!! Maar dat gevoel knaagt ineens zo hevig... Eerlijk is eerlijk, ik moet eerst maar eens zien weer zwanger te mogen worden en blijven, maar ik heb ook geen zin om weer ruim 5 jaar in de MMM te zitten. Je hebt er geen grip op, maar als ik het traject enigszins ergens kan versnellen door door te gaan.. Dan weten we aan het eind van de rit waar we staan.. We gaan 4 pogingen doen en daarna is het klaar, dan zijn we gezegend met een pracht zoon.. En kunnen we het afsluiten en doorgaan, wetend dat het zo blijft.. Ik weet gewoon niet wat ik moet doen... Graag je mening, want ik zelf kom er echt even niet uit
Halloo, Wij zijn in augustus met onze eerste icsi gestart en hadden in totaal 6 embryo's. Eentje hebben we toen vers teruggekregen in september, helaas zonder resultaat... Toen ben ik ook serieus gaan twijfelen over de cryo-terugplaatsing. Ik vond het ook heel dubbel; enerzijds vergroot je de kans op een zwangerschap natuurlijk als je er 2 laat terugplaatsen; maar wat als ze beiden blijven plakken... Want dan zijn er natuurlijk zoveel risico's aan verbonden en wil je dat allemaal wel riskeren? Wij geraakten er toen ook niet goed uit; vooral ik was een eeuwige twijfelaar... Ik heb aan verschillende mensen hun mening gevraagd en het merendeel zei ook dat er 2 zouden nemen. Mijn voorgevoel en dat van mijn vriend was ook om voor 2 te gaan; en uiteindelijk hebben we door de meningen van anderen de knoop toch doorgehakt. Nu ben ik heel pril zwanger en natuurlijk héél benieuwd of het er eentje of twee zullen zijn! Op voorhand was het al wel een uitgemaakte zaak voor ons dat 2 kindjes zeker welkom zouden zijn. Mijn vriend is 17 jaar ouder dan mij en geeft zichzelf dus wat minder tijd om nog papa te worden... Als we er nu 2 in één keer zouden mogen krijgen (hopelijk zonder problemen dan, want daar blijf ik me heel erg van bewust) dan zou dat fantastisch zijn, want dan zou ons gezinnetje compleet zijn! Wij hadden altijd in gedachten om 2 kindjes te krijgen, maar we zijn dan 2 jaar bezig geweest om nu al zwanger te worden en moesten we er nog eentje willen, dan geeft mijn vriend zich nog maar 3 jaar en dat wordt al een beetje krap. Ik denk dat ik misschien stiekem wel een beetje teleurgesteld zal gaan zijn als bij de echo blijkt dat het er maar eentje is; omdat ik dan besef dat de kans heel klein is dat er nog een 2de kindje zal bijkomen nadien. En dat jaagt me toch een beetje angst aan. Natuurlijk zullen we heel blij zijn met dat eerste kindje, maar het blijft altijd een beetje 'afscheid nemen' van een droom of toekomst die je graag had willen zien als het niet lukt. Ik zou zeggen; volg je gevoel... Dan kan je je achteraf niks kwalijk nemen. Is de voorkeur van jouw partner ook om er 2 te laten terugplaatsen? Of hoe denkt hij erover?
Gefeliciteerd Dora!! Spannend wanneer is je echo? Mijn man luistert altijd naar de artsen, die hebben er niet voor niets voor geleerd, dat zegt hij ook altijd.. Maar als ik altijd naar de artsen had geluisterd had ik nooit naar buitenland gegaan voor icsi en hadden ze nooit gevonden wat ik nu wel weet.. Mijn lichaam kan echt geen twee kindjes dragen, dat kan die met 1 al niet, blijkt Daarom heel hard gezegd wil ik een iets mindere kwaliteit laten terug plaatsen.. Hopen dat die, de goede dan helpt met innestelen. Maar als ik twee hartjes zou zien kloppen wil ik uiteraard dat ze blijven zitten maar is er maar 1 vruchtje te zien en daar klopt het hartje van dan valt er wel last van mijn schouder.. Toen we bij mijn zoontje twee hartjes zagen kloppen waren we uiteraard heel blij, maar ik kreeg gelijk hele andere zorgen, als ze maar allebei gezond zijn en niet de een iets heeft of hersenbeschadiging dat soort dingen. Toen we na 4x het hartje niet meer zagen kloppen (was op een vrijdag de 13de November 2015. Ik wilde op die dag geen echo. Dus erom heen gezet maar uiteindelijk moest ik die afspraak verzetten en kon alleen nog op de 13de.. We zaten daar en ik zei tegen mijn man, die kleine is ermee gestopt. Weet het zeker... En dat was ook zo, wat een verdriet! Maar de ander (mijn zoontje nu dus) was daarentegen heel goed gegroeid.. Dat waren hele dubbele emoties.. Als ik van tweeling zwanger zou raken, moet ik denk echt plat liggen en dan hopen, duimen dat ze niet veeeeel te vroeg komen.. Daarom wat is wijsheid... Mijn gevoel zegt wel echt je hebt die tweede nodig om er 1 over te houden.......
Wij durven het niet aan. Ik heb 8 weken in het zkh gelegen ivm bloedverlies en we zijn dankbaar dat ze gezond geboren is. Volgens mij trekt mijn lichaam een tweeling niet dus ook straks laten we er 1 terugplaatsen.
Eerlijk gezegd snap ik niet zo goed waarom je twijfelt. Je zoontje is vroeg geboren, je zegt zelf dat je lichaam echt geen twee kindjes kan dragen, waarom dan toch dat risico nemen? Tuurlijk zal je bij 2 terugplaatsingen een wat grotere kans hebben dat er 1 blijft zitten dan als je 1 terugplaatst. Maar als je meerdere terugplaatsingen van 1 hebt heb je ook al meer kansen. Straks raak je zwanger van een tweeling en verlies je ze doordat je lichaam het inderdaad niet aankan, of worden ze nog veel vroeger geboren dan je zoontje en wie weet wat ze daar aan over houden. Denk aan je lichaam! Je zit nu direct al in het beste ziekenhuis, je hebt je beste kansen, je weet dat je zwanger kunt raken en je hebt 4 pogingen. Succes!
Maar die meerdere van 1 terugplaatsingen daar geloof ik dus niet in, want ze moeten eerst nog het ontdooiproces overleven terwijl ze misschien in je buik het wel hadden gered.. Dat vind ik zo tegenstrijdig en moeilijk om die keus te maken.. Daarbij met 1 ben ik heb ik steeds een miskraam gekregen of ging het net tijdens de innesteling mis. Dit keer twee laten terugplaatsen en beiden blijven zitten.. Misschien moet ik het laten afhangen van de kwaliteit. Is het een 4AA dan 1 laten terugplaatsen zijn ze toch minder dan 2 ondanks kwaliteit niks zegt. Maar als bij ons de kwaliteit minder was werd ik ook niet zwanger of ging het vroeg mis.. Gevoel zegt ook dat als ik er twee laat terug plaatsen er uiteindelijk toch 1 blijft zitten, maar ja, om op die manier van een gevoel uit te gaan, dat is niet helemaal de bedoeling
Ik had daarstraks een heel uitgebreid bericht getypt, maar om één of andere reden is het er blijkbaar niet doorgekomen. Ik denk dat het op voorhand gewoon ook heel moeilijk te zeggen is van welke tp je zwanger zal worden; aangezien het daarbinnen gewoon allemaal zijn werk moet doen en daar heb je zelf geen invloed op, dat is moeder natuur die beslist. Ik ben nu zwanger na de tp van 2 cryo's; maar had het er één geweest, had ik misschien ook zwanger kunnen zijn. Ik heb nog geen idee of het er één of twee zullen zijn nu. Vriendin van me heeft 5 keer 2 cryo's laten terugplaatsen en pas bij de laatste tp was ze zwanger, nu bijna 10 weken en het zijn er 2. Of het er twee zullen blijven is nog een andere zaak; die kans is 50% omdat het ene embryo kleiner is dan het andere en dus wel serieus achter staat... Er zijn ook zoveel mensen die wel (gezond) zwanger worden van 1 embryo... Dat is een keuze die jullie moeten maken met z'n tweetjes. Je hebt een iets grotere kans op een zwangerschap als je er 2 laat terugplaatsen, maar dan zijn er natuurlijk ook weer wat meer risico's én een grotere kans dat het een tweeling zal zijn. Laat je er 2 terugplaatsen wil het natuurlijk niet altijd zeggen dat je zwanger bent en al helemaal niet dat het ook goed zal blijven gaan... Daar kan je volgens mij geen voorspellingen van maken... Ook wat de kwaliteit betreft; bij het invriezen hadden we eigenlijk 2 7-celligen; bij het ontdooien heeft eentje zich verder gedeeld naar een 9-cellig en de andere was bijna een blasto. Dus ook een groot verschil tussen beide embryo's bij de tp. Wat raadt jullie arts jullie aan? Aangezien je het allemaal toch al een keer hebt meegemaakt... Nog even aanvullend op je vorige bericht... Ik denk helemaal niet dat het ontdooiingsproces je minder kansen geeft hoor... Elk embryo (of dat er nu 1 of 2 zijn) heeft 90% kans dat het goed ontdooit en 10% kans dat het de dooi niet overleeft. Dat heeft helemaal niets te maken met hoeveel embryo's je laat ontdooien. Daarbij is het wél zo dat de kans met aparte tp volgens mij toeneemt... Stel dat je 4 cryo's hebt; heb je 4 keer 30% kans als je ze apart laat terugplaatsen. Laat je ze per 2 terugplaatsen heb je 2 keer 38% kans...
Dinsdag moet ik weer naar Dusseldorf en dan ga ik het even bespreken, en ook echt zeggen wat gevoel zegt en wat verstand zegt.. juist door die vroeggeboorte.. Van een cryo ben ik al helemaal nooit normaal zwanger geraakt dus daar heb ik voor mezelf echt geen vertrouwen in 😔 Voor andere zeker wel hoor, maar bij was dat altijd een grote teleurstelling en dacht steeds had ik maar een verse tp gehad... ik weet dat de cijfers anders zeggen..
Die vriendin waarover ik sprak die nu zwanger is, had ook geen vertrouwen meer in haar cryo's. In het totaal had ze er 11 en waren allemaal blasto's... eentje kreeg ze vers terug en nadien nog 4 keer een mislukte poging van 2 cryo's... zij was ook aan het aftellen naar haar verse poging, maar van haar laatste 2 cryo's was ze toen toch zwanger!
Was de kwaliteit beiden hetzelfde of zat er nog groot verschil in de kwaliteit van de embryo's bij je vriendin? Het is gewoon een lastige keuze, ergens..
Ik ben in principe altijd voor 2, maar niet als je van tevoren al weet dat je lichaam het niet aankan en het er daarom dus eigenlijk geen twee mogen worden en je 'hoopt' dat er eentje afvalt.. Het klinkt keihard dit, maar het is zo waar; liever helemaal geen kind, dan een kindje (of twee..) moeten verliezen..
Wij hadden 3 embryo's, dr C zei dat eentje een kans van 34% gaf en twee 38%. Wij zijn voor het spreiden van de kansen gegaan. Ook vanwege keizersnede raden ze het niet aan ivm de risico's. Wat ik begreep van dr S is juist dat laatste resultaten erop duiden dat een minder kwaliteit embryo een goed embryo juist negatief kan beïnvloeden, en dus niet een extra zetje geeft.... Het is echt een persoonlijke keuze, maar je vraagt advies...ik zou voor 1 gaan. Heel veel succes in ieder geval en hopelijk komen er veel mooie embryo's uit deze poging 🍀
Dat lees je verkeerd! Laat ik het zo zeggen ik denk dat mijn lichaam het niet aan kan maar misschien met extra progesteron wel.. mijn hormoonhuishouding is mijn grootste probleem.. dus om die reden zou ik wel degelijk een tweelingzwangerschap willen en al moet ik weken plat dat maakt mij niet uit maar als de een de ander kan/wil helpen dan zal ik uiteraard verdrietig zijn als ik maar 1 hartje zie kloppen en 1 vruchtje.. want uiteindelijk hoop je uit elke embryo een mooi kindje te krijgen.. maar zit er 1 dan zal ik daarna ook denken oké het heeft toch zo moeten zijn en die ander heeft zichzelf gegeven voor degene die blijft zitten.. Na overleg met familie zeggen zij, als het wel tweeling gaat worden en je moet plat lost dat probleem ook wel op.. maargoed ik zou als de dood zijn voor extreem vroeggeboorte of niet levensvatbare kindjes
Oja? Dus jij bent voor 1 gegaan? En wanneer gaf dr. C. Die kans? Tijdens de tp heb je besloten 1 of 2? Toen ik vorige keer in stoel lag lag daar het rietje al met beiden embryo's toen.. hoe heb je dat aangepakt?
Wij kwamen aan, heel erg zenuwachtig want we wisten dat er 3 bevruchtingen waren op dag 1 en waren al blij dat we mochten gaan maar hoopten natuurlijk wel op 2 embryo's. Dr C zei dat er 1 in de vriezer zat, dus ik dacht dat er 2 over waren gebleven! Toen zei hij: de andere 2 liggen hier klaar, willen jullie er 1 of 2? Wij waren nogal overdonderd omdat ze alle 3 overleefd hadden en hadden van tevoren niet echt serieus besproken wat we wilden. Toen vertelde hij bovengenoemde punten en zijn we voor 1 gegaan en hebben ze de ander op dat moment ingevroren.
Ik zei overigens ook dat ik voor 1 zou gaan omdat ik dacht dat het bij jou lichamelijk echt niet zou gaan. Als het wel kan zou ik kijken naar het aantal embryo's. (Als wij er meer hadden waren we misschien wel voor 2 gegaan). Overleg ook eens met dr C, ik vond dat hij het helder uitlegde. Ben uiteindelijk natuurlijk blij met onze keuze, zie onderschrift, maar je weet het helaas nooit van tevoren...
Ja ga er dinsdag even goed naar vragen of hij mij voor de tp een zogenaamd slagingspercentage kan geven op basis van kwaliteit.. Stel je hebt een wat mindere en die moet ingevroren worden en komt er daarna nooit uit sla je jezelf voor je hoofd! Wellicht had die het in je buik wel overleefd dat speelt ook in mijn hoofd, voelt oneerlijk tegenover de embryo dat die zichzelf nooit heeft mogen bewijzen ofzo, weet niet hoe ik dat gevoel kan omschrijven
Ik las dit; Daar heb ik m'n bericht op gebaseerd En dat vind ik eigenlijk nog steeds; als jij nu al weet dat je doodsbang gaat zijn, of dat nu reëel is of niet, dan zou ik voor 1 embryootje gaan.