Aszz, wat verdrietig allemaal. Weet hij dat het twee voor twaalf wat betreft jullie relatie? Kun je hem een brief schrijven over hoe je je voelt? Een tijdje apart en bijv. weer gaan daten met hem? Dus echt tijd voor jullie twee? Vind je hem nog aantrekkelijk zowel inner- als uiterlijk? Kun je met hem afspreken om bijv. op een bepaald tijdstip er wel over te praten? Je hoeft hier nu geen antwoord op te geven, maar wellicht iets om over na te denken. Ik hoop dat jullie er uit komen. Sterkte!
Het lijkt me zo moeilijk om beide dingen op een eigen manier op te lossen, terwijl jullie hetzelfde doel hebben. Het is net als rouwen denk ik....daarin moet je ook los van elkaar iets verwerken, maar in het geval van een gezamelijke relatie is dat lastig omdat jullie doel is om de relatie te behouden. Is het geen idee om tijdelijk uit elkaar te gaan, elkaar los te laten en elkaar de ruimte geven om elkaar weer terug te vinden en om dingen te verwerken. Maak daarin duidelijke afspraken, het is namelijk geen vrijbrief om vanalles te kunnen doen natuurlijk. Dat jij jezelf nu dwingt om het hem te vergeven en de relatie voort te zetten, doet je geen goed en de relatie ook niet lijkt me. Ik heb enorm veel respect dat je al zover bent gekomen, maar vergeet niet dat je ook je eigen verdriet hebt en dat het misschien beter (tijdelijk) alleen op te lossen is.
Oh wat erg zeg. Ik leef met je mee! Hij moet er ontzettend hard zijn best voor gaan doen om jou het gevoel te geven dat hij echt voor jou gaat en van jou houdt en met je verder wil. Alleen dan kan het vertrouwen hopelijk langzaam terug komen. Heel veel sterkte x
Wat erg voor je meid!!! Ik heb het ook meegemaakt, het is een verschikkelijk gevoel. Ik ga je niet zeggen wat je moet doen, maar ik kan degene niet meer vertrouwen, ik zal altijd twijfelen ,wat hij zegt en doet. maar ik begrijp dat je het ook niet gelijk op wilt geven, vanwege je kinderen. Je bent gevoelig voor depressies en zal nu als eerste aan jezelf moeten denken. Anders zal je veel verder in een depressie terecht komen. En dat is wel het laatste wat je nu kunt gebruiken. Als je medicijnen gebruikt slikt die dan regelmatig. Zorg goed voor jezelf (structuur,gezond eten) Als jij goed voor jezelf zorgt dan kun je ook goed voor je kinderen zorgen. Ik hoop dat je familie hebt waar je terecht kunt voor hulp of gesprekken. Schaam je niet om hulp te vragen, want je kunt het nu niet alleen allemaal dragen. Hoe het verder moet komt nu op de laatste plaats. jij en je kinderen op NR 1 Misschien gesprekken bij een psycholoog om van je af te praten want ik kan me voorstellen dat je hoofd nu vol zit met vragen, gedachtes en onzekerheid. Hij/zij kan je helpen om dingen op een rijtje te zetten en je hoofd wat meer leeg te krijgen. Ik wens je veel wijsheid en kracht in deze moeilijke tijd.
Meid wat ontzettend verdrietig....voor jou, je man en je kleine mannen. 😢 Op een of andere manier had ik altijd gedacht dat jullie hier samen wel uit zouden komen. Stond er niet ook een reisje naar New York gepland? Is meer relatie therapie, een andere therapeut nog een optie? Samen toch een week weg gaan en kijken of de liefde voor hem weer opbloeit? Anders een tijdje 'LAT'-en en kijken of dat helpt? Ik kan mij voorstellen dat het ontzettend moeilijk is voor je om knopen door te hakken, is individuele professionele hulp nog iets voor je om alles op een rijtje te krijgen? Ik blijf duimen voor jullie dat jullie weer een gelukkig gezin kunnen vormen, heel veel sterkte in deze zo moeilijke verwarrende tijd. Dikke virtuele knuffel!
Ik reageer later vandaag wat uitgebreider. Denk dat ik inderdaad ga voorstellen om een pauze in te lassen. Maar vind ik ook weer zo erg voor hem 😔 Nikki, NY hebben we even uitgesteld. We gaan regelmatig weekendjes weg maar ik zien NY ook niet zitten. Wie weet hoe het er dan voor staat, en we kunnen het geld nu beter op de spaar laten staan.
Ik snap best dat je het vervelend vind voor hem... Maar weet je... HIJ heeft zelf die keus gemaakt om vreemd te gaan... niet jij. Doe dus gewoon waar JIJ je goed bij voelt, hij heeft gewoon even pech en had wat beter na moeten denken voor hij jou belazerde...
Ahhh vervelend zeg dat je dit gevoel hebt, maar ik denk echt niet gek of zo. Ik vind de vragen van Tuc heel goed en persoonlijk zou ik een pauze voorstellen. Eens kijken hoe dat voelt (aan beide kanten). Wellicht dat je alleen met iemand kunt gaan praten?
Nee nog niet. Ben zo'n schijterd 🙈 Wil eerst het eea in m'n hoofd op een rijtje hebben. Veel sporten en muziek luisteren dus momenteel. Het is 1 grote achtbaan weer ☹️
Wat hebben jullie afgelopen half jaar gedaan om jullie relatie te verbeteren? Wat heeft hij gedaan om jullie relatie te verbeteren?
We zitten allebei nog in therapie. Individueel en samen. Hij doet echt z'n best, maar veranderen zal hij gewoon niet. Hij is behoorlijk arrogant en egoïstisch ingesteld. Misschien wel een klein beetje narcistisch. Dingen als ' ja maar zo bedoel ik het niet' of ' ja maar ik kan er niks aan doen' zijn niet van de lucht 🙄 Inleven vindt hij ook erg moeilijk. Hij heeft het toch niet koud, waarom zou ik het dan wel koud hebben bijvoorbeeld. Vind ik heel erg moeilijk soms.
Was hij voor het vreemd gaan ook al zo? Of valt het nu pas op? Het kan best zijn dat je hem nu pas met andere ogen gaat bekijken. Dit soort dingen kunnen kanten laten zien van mensen die je eerst nooit zag. Ze waren er waarschijnlijk wel, maar het viel niet zo op. Het lijkt me heel lastig om hier mee om te gaan. Ik kan je ook geen concreet advies geven want ik weet niet hoe het is om in deze positie te zitten. Ik wil je iig sterkte wensen en luister goed naar je hart&intuitie.
Ja zo was 'ie altijd wel een beetje hoor. Als we ruzie hadden, had het vaak daar mee te maken. En dat gaat me steeds meer 'tegen staan'. Dan denk ik elke keer, ja lekker makkelijk.
Ik snap je twijfels. Ik had het idee/gevoel dat jullie relatie verder helemaal goed was, en het was misschien wel goed genoeg (want tja waar is het nu perfect?) voordat hij vreemd was gegaan, maar snap die twijfels nu wel heel goed. Ik zou er ook echt heel veel moeite mee hebben om het los te laten en dat hij er dan op een gegeven moment wel klaar mee is, lijkt me heel moeilijk. Maar ergens snap ik hem ook wel, het blijft toch een man . Maar of het nu helemaal goed kan komen van jouw kant uit, het lijkt me heel moeilijk. En ik snap ook dat het heel lastig is om het vertrouwde los te laten. Ook al zit het niet goed nu, alles is wel vertrouwd en gaat lekker z'n gangetje, dat haal je allemaal overhoop als je uit elkaar gaat. Maar je lijkt me een sterke vrouw die haar man eigenlijk helemaal niet nodig heeft . Ik hoop dat je er uit gaat komen wat je wil. Een pauze lijkt me geen slecht idee, dan weet je ook echt of je hem mist, of dat je je misschien wel verlost voelt dat je je geen zorgen meer hoeft te maken over je relatie. Hier ben ik het niet mee eens. Een nieuwe partner heeft wel een eigen verleden, maar heeft nooit TS bedrogen.
Nare situatie. Ik zou zelf ook vreemdgaan (ben niet zo vergevingsgezind, en alleen zo zou het nog een kans hebben).
Wat een aparte reactie? Ik denk niet dat ts er daarmee achter komt of de relatie nog een toekomst heeft, in tegendeel.
Dat bedoelde ik ook niet met mijn opmerking. Ik doelde meer op zaken als ex-partners/kinderen etc (en hoe de relatie van een nieuwe partner zal uitpakken met TS' eigen kinderen) - dit met het oog op het feit dat TS aangaf dat de liefde voor haar man er nog is.