Daar heb ik overheen gelezen, over het geen vaste gymdagen hebben....en verder geloof ik wel dat een gesprek uit de hand zou lopen, als je hier al zo reageert...jeetje. Maargoed, je hebt kenbaar gemaakt wat hij thuis wel doet maar op school doet hij dat dus niet allemaal en daar moet op ingesprongen worden...en jou bijdrage daarin kan zijn door makkelijkere kleren/schoenen aan te doen.
Dit is de eerste keer dat ik erop aangesproken werd, en ja, ze praatte behoorlijk hard, want de juf waar mijn zoon vorig jaar in de klas zat, draaide zich zelfs om naar ons. Ook zij heeft er nooit iets van gezegd, terwijl dat echt de meest makkelijke juf niet is Zij vond hem juist best zelfstandig en het meest lieve en makkelijke kind in haar klas (van toen 26 kinderen). Dat waren haar letterlijke woorden. Ik vind het dus best beledigend om dan zo n toon aan te slaan (en inderdaad, die kunnen jullie hier niet horen ) Daarbij snap ik het gewoon niet: hier doet hij juist veel wél zelf. Bij haar blijkbaar niet en dat geloof ik dan ook gewoon. Ik zeg toch ook niet tegen haar dat dat niet kan? Dat ze dat verzint?
Jij zou dus niet boos zijn? Ook niet een beetje? Ik wordt normaal helemaal niet snel boos, maar in dit geval wel. En ik wil ook heus wel meewerken door makkelijker kleding en schoenen aan te doen, maar juf moet niet net doen alsof hij het allemaal niet kan, misschien laat hij het op school niet zien, dat weet ik niet, daar ben ik niet bij. Als zij dat zegt, geloof ik dat heus wel, maar ik zou het ook prettig vinden wanneer ik serieus genomen wordt wanneer ik zeg dat hij het thuis wél doet. Want dan vraag ik mij wel af: waarom wel thuis en niet op school? En daar wil juf niet op ingaan. Dat vind ik raar.
vind het maar raar hoor. tuurlijk kinderen zijn anders op school dan thuis. vreemd dat ze dat dan op zo'n manier zegt... ipv ff na school even in de klas rustig je apart hierop aanspreekt op een normale manier...
Precies, jij begrijpt wat ik bedoel. Want ik vind dat ook niet leuk. Hij kan het echt wel, hij doet het meerendeel ook zelf. En ik hou uiteraard ook wel rekening met dat ik geen moeilijke bloesjes met knoopjes aantrek bij hem. Ik had het veel fijner gevonden als zij had gezegd van : kun je zo even meelopen, ik wil even met je praten. En dan normaal had gezegd wat het probleem is, maar mijn ervaringen met zoon ook serieus zou nemen. Dit doet ze gewoon niet. Hij laat het niet zien op school, dus kan hij het niet.....
Persoonlijk zou het mij niet uitmaken om zoiets op het schoolplein te bespreken. Als het om echt serieuze problematiek of iets dergelijks gaat, zou ik dat een ander verhaal vinden, maar zulke zaken gebeuren hier ook vaak even bij de buitendeur (en dus op het schoolplein, waar eventueel andere ouders iets zouden kunnen oppikken). Ik zou er al helemaal niet geïrriteerd door raken, terwijl ik dat normaal best snel zou kunnen hebben, maar in zo'n geval nee, niet echt (alleen wel wat betreft jullie dochtertje er bij halen, maar dat had ik dan ook per direct teruggekoppeld).
Ik denk dat ik ook wel boos of geergerd zou zijn hoor, maar 'volledig uit de hand lopen' kan ik niet plaatsen in deze context. Er zit bij mij nog veel tussen boos/geergerd en niet meer normaal met iemand kunnen praten. Ik zou gewoon vragen of ze na schooltijd bv vijf minuutjes heeft om het even samen te bespreken en dan een 'ik vond het onprettig dat je dit op het schoolplein zo vertelde en dat je mijn dochter erbij haalde'.
ik zag dat Schuurman develab verkocht, maar ben niet zo te spreken over advies wat zij geven moet ook zeggen dat wij hier weinig fijne winkels hebben qua kinderschoenen. Moet dus wel echt op zoek gaan. In dorp verder zit er 1 met goede schoenen, maar ik ken de winkel niet goed genoeg om te zeggen of zij goed zijn zeg maar. Maar daar ga ik binnenkort eens heen met zoon.
Ik snap jou wel en normaal zou ik het ook op deze manier doen. Maar mede doordat zij gewoon helemaal niet naar mij wilde luisteren en alles afdeed als zijnde onzin heb ik er geen behoefte aan om met haar hierover te gaan praten. Zij heeft gezegd wat ze zeggen wilde ik heb er op gereageerd, waar zij niks mee wil of kan doen en dan houdt het eigenlijk voor mij al snel op.
Tot een maand geleden deed mijn dochter nog niks zelfstandig maar Had ik eigenlijk ook nooit gestimuleerd n ze heeft de hele 'zelluf doen'fase overgeslagen dus zij vond het ook wel best. Vorige maand besloten dat ze dat zelf wel kon leren en ze schijnt prima in staat te zijn zichzelf redelijk aan te kleden . Toch handig dat ze het zelf doet nu. Waar We nog op moeten oefenen en nog niet zelfstandig lukt: Shirt uittrekken Knoopjes (heeft ze bijna nooit, draagt eigenlijk altijd jurk met legging) Rits Schoenen
Sorry maar dat vind ik echt een gevalletje niet willen. Wat een onzin zeg, Scapino heeft genoeg goede schoenen. Moet je wel die van echt leer eruit zoeken maar daar is echt niks mis mee. En Schuurman verkoopt toch ook gewoon dure/goede merken? Ik zou een afspraak maken met de juf na schooltijd en dan rustig praten over wat nu het probleem is. Blijkbaar is je zoontje op school minder zelfstandig dan dat hij zou kunnen zijn. De juf kan zich daarin misschien anders opstellen, maar jij als moeder ook. Help je zoontje alsjeblieft, schep voorwaarden waardoor hij het zelf kán en laat zijn zelfvertrouwen groeien. Elk kind wil van nature dingen zelf kunnen, dus waarschijnlijk is hij op school onzeker. Dat kan best zijn door de houding van de juf, maar een paar makkelijk vast te maken schoenen en aan te trekken kledingstukken zou ook helpen.
ik zeg trouwens ook niet dat het aan de juf ligt hoor, ik weet natuurlijk ook wel hoe zoon kan zijn Hij ging afgelopen februari voor het eerst oefenen in de klas en hij was totaal NIET zindelijk. Niet omdat we niet hadden geoefend, ik was al maaaaaaaaaaaaanden bezig, letterlijk. Ook uitgelegd aan de juf (die niet makkelijke ) en ze zei, we proberen het gewoon. Hij had het in al die maanden echt maar 1x voor elkaar gekregen om op het potje te plassen.....Dus ik zag de bui al hangen natuurlijk. Op vrijdag ging hij kennismaken bij de juf, hij kwam thuis, ging naar het toilet en plaste daar. Uurtje later moest hij poepen, ook op het toilet. Ik heb hem letterlijk in dat weekend zindelijk gekregen. Op maandag ging hij dus voor het eerst naar school: Zindelijk, de week ervoor dus gewoon nog helemaal niet. De juf kon het gewoon nauwelijks geloven En ik heb het idee dat dit het zelfde is. Dat hij het gewoon kan en dus in dit geval ook wel thuis doet, maar op school gewoon niet. En waarom? geen idee.
Het gaat mij niet om de dure merken, het gaat mij er om dat er een goede verkoopster staat die goed advies kan geven. En de schuurman hier geeft die gewoon niet. ik vind dat geen fijne winkel. Scapino hier precies hetzelfde, daar staan 16 jarige meisjes met geen of nauwelijks ervaring. En zelf ben ik er ook niet heel handig in, daar ben ik eerlijk in. Dan zit ik te voelen naar zo'n teentje en dan denk ik, zit dat wel goed???
Daar geef ik je gelijk in. Ik heb mezelf wat ingelezen en kan inmiddels aardig goed inschatten of een schoen goed zit of niet. Moet wel zeggen dat ik kinderen heb met gemakkelijke voetjes. Maar volgens mij zit in Nederland overal wel een schoenenwinkel op auto-afstand?
jawel, een dorp verder zit er een waarvan ik weet dat ze goede kinderschoenen verkopen, ik heb geen ervaring met de verkoopsters, maar ik verwacht wel dat die goed zijn, dus ga ik daar binnenkort met zoon heen. Ik ben er zelf niet handig in, terwijl ik er 3 heb en ik vind goede schoenen nu eenmaal echt belangrijk. En dat het handiger schoenen moeten zijn voor zoon (en juf) wil ik best over meedenken, al is dit voor mij niet de meest doorslaggevende reden om een bepaalde schoen te kopen. Maar als er 2 zijn, die allebei even goed zitten aan zijn voetjes en de 1 heeft klittenband en de ander een veter, kies ik uiteraard ook wel voor het klittenband.
Het is ook handig als ze het zelf doen, hij vind het ook leuk om zich aan te kleden s'morgens en zelf zijn pyama aan te doen. Het is dus ook niet dat hij het met tegenzin doet eigenlijk. Pyama aan doen als ik zelf thuis ben (werk 's avonds, dus ben er vaak niet bij) maken we een wedstijdje van omdat ik dan vaak ook mijn huispak aantrek. en geloof het of niet, maar ik verlies altijd. Van beide kinderen. (nu doe ik ook sieraden af enzo maar toch) In feite is hij dus net zo snel met uit kleden en pyama aan als ik zelf ben.....
Ik heb niet alle reacties gelezen, maar wat als jullie (de juf en jij) aangeven dat de juf hem niet meer gaat helpen bij de dingen die hij zelfstandig kan (en thuis dus al laat zien)? En ze dat dus ook niet meer doet? Wellicht gaat hij het dan wel zelf doen?
Ik denk dat je beter een topic had kunnen openen over de rare aanpak van de juf ipv de zelfstandigheid van je kleuter De manier waarop juf het heeft aangepakt is natuurlijk wel een beetje apart.... Je zoon klinkt gewoon als een normale 4,5 jarige; ze hebben allemaal wel eens moeite met een bepaald knoopje of haakje aan een broek en niet iedere schoen is zo aan en uit te trekken. 2x een ongelukje op school heeft natuurlijk ook niks met zindelijkheid te maken. Ik gewoon wat extra oefenen als ik jou was met zijn broeken en de rits van zijn jas, zodat hij dat iig zelf kan. Qua schoenen zou ik er gewoon de eerst volgende keer zoveel mogelijk op proberen te letten dat ze voor hem gemakkelijk aan/uit gaan. Verder even met je zoon bespreken dat hij zichzelf moet aan en uitkleden, en als het echt niet gaat kan hij een klasgenootje of juf om hulp vragen. Tegen juf dat je het met hem besproken hebt en dat ze als hij vragen voor haar komt staan met zijn jas, hem eerst zegt het zelf te proberen.
Ik laat me ook graag goed informeren door een verkoopster met verstand van zaken. Onze oudste zoon heeft ook hele smalle voeten, hij heeft al een paar keer schoenen met klittenband van het merk Munich gehad, zitten heel goed en gaan lang mee!
Daar heb je waarschijnlijk wel gelijk in En ik ben blij dat jij hem ook een normale 4,5 jarige vindt. En uiteraard ga ik extra oefenen met zijn broeken en ook met de rits van zijn jas. Over 2 weken heb ik een ouderavond (toevallig vanmiddag het briefje gekregen) en heb ik het er met haar wel over.