Van ons zoontje was ik in 1 keer zwanger (super veel geluk mee gehad) Daarna ben ik in de 9e maand zwanger geworden, dat werd een miskraam. 4 maanden later was ik in verwachting van onze dochter. Nu zijn we alweer 11 maanden bezig voor een derde kindje. Ik vind het zoooo frustrerend dat het zo lang duurt en vraag mij ook regelmatig af of alles nog wel goed is van binnen. Hoe kan het dat het zo lang duurt?!?! Ik had de kinderen graag dichter op elkaar willen hebben, dat was bij de eerste twee zo en nu heb ik dat weer. Maar wederom gaat dat niet lukken.. ik probeer het los te laten maar dat is erg moeilijk Hebben andere dit ook? Wanneer zijn jullie stappen gaan ondernemen naar de huisarts? Werden jullie serieus genomen?
Hai. Ik herken je helemaal, hier helaas tussen nummer 1 en 2 ook 5 jaar maar dit kwam door een relatieverbreking.. Nu met mijn man er bewust voor gekozen om te stoppen met de pil toen de jongste 1 werd , het duurde een jaar voor we eindelijk zwanger waren maar helaas ging dat niet goed, nu zijn we ondertussen weer een jaar verder en tot op heden nog niks .. Wel hebben we de stap genomen naar het ziekenhuis, (heb ook 4 miskramen gehad ) tot nu toe komt daar niks geks uit behalve verdenking pco.. Nu vrijdag moet ik daarvoor bloed prikken en volhende week hebben we een afspraak bij de gyn...
Jeetje jullie zijn al helemaal lang bezig! En dan 4 miskramen Wel fijn dat alles goed is behalve dan verdenking pco.. Vreemd hoe het zo kan lopen! Je raakt gewoon het vertrouwen in je lichaam kwijt
Van mijn dochter was ik in de eerste ronde zwanger. En nu ben ik voor de tweede in de mmm terecht gekomen. Achteraf hebben we met onze dochter enorm mazzel gehad. Zo zie je maar dat het niet altijd loopt zoals je hoopt. Maar frustrerend is het zeker.
Ik werd zwanger van mijn zoon ondanks voorbehoedsmiddelen. Relatie met de vader ging uit en met mijn huidige partner zijn we alweer in ronde 12 beland. Hier ook die twijfel: is alles wel goed bij mij? Bij mijn vriend? Zou het nog zo mogen zijn dat we samen een kindje krijgen? Mijn zoon is ondertussen 13 dus het leeftijdsverschil is heel groot... En word zo alleen nog maar groter helaas.. Wij gaan in januari naar de huisarts mocht ik nog niet zwanger zijn. Pas in januari puur omdat ik nog niks heb gebruikt van m'n eigen risico en zouden we naar de gyn moeten, betaal ik in een paar maand dubbel. Die laatste maand kan er dan ook nog wel bij..
Aan de ene kant fijn om te lezen dat andere dit ook hebben. Maar eigenlijk is het zwaar ***... Wanneer kom je eigenlijk de mmm in?
Ik ook ronde 2 van dochter. Nu net ronde 12 in gegaan.. 3e ronde na een miskraam Ik heb dinsdag afspraak bij de huisarts om te kijken of die iets wil doen
Wij zijn ondertussen ook al een aardige tijd aan het proberen voor een 2e kindje. De eerste onderzoeken zijn afgelopen maand gestart. Gelukkig bij vriendlief alles in orde, mijn onderzoeken lopen nog. Heb al echo's gehad om mijn eisprong in de gaten te houden en bloedgeprikt. Had een erg laat ei, dus de komende dagen spannend of ik wel of niet ongesteld ga worden. Wel soms wat krampjes en heb héél veel dromen deze dagen. Allemaal over zwangerschap en positieve testen. Best irritant Krijg waarschijnlijk nog een HSG onderzoek of een kijkoperatie, daar zie ik wel een beetje tegenop. Ik werd vrij snel serieus genomen omdat ik al eerder in contact stond met een gynaecoloog. Dus heb weinig met de huisarts te maken gehad. Laten we hopen op snel mooie testen voor iedereen! Loslaten is vreselijk moeilijk, ik heb hetzelfde
Hier helaas ook al langere tijd aan het wachten op een 2e kindje. Nu worden wij ook niet makkelijk zwanger. 1e kindje heeft 10 maanden geduurd. We waren er al vanuit gegaan dat een 2e ook niet vanzelf zou komen. Alleen nu zijn we voor een 2e al twee jaar bezig. Inmiddels ook in mmm-traject terecht gekomen, alleen na 4 IUI pogingen nog geen resultaat. Ik moet zeggen dat ik het steeds moeilijker vind om positief te blijven.
Jeetje wat een verhalen! Is ook wel fijn om even van je af te schrijven... Ik probeer er ook niet te veel bij stil te staan en goed te genieten van al het mooi wat ik al heb, want wat bof ik net 2 gezonde kinderen. En toch is er een groot gemis van een derde kindje. Deze aankomende maand ga ik met ovulatietesten beginnen. Dat heb ik de afgelopen maanden niet gedaan. We deden gewoon standaard om de dag seks tot ik het idee had dat mijn eisprong geweest was. Maar blijkbaar is dit niet voldoende geweest
Bij mijn zoon in een keer zwanger doen er nu bijna al een jaar over. A.s december gyn bellen voor een afspraak
Van onze zoon ronde 1 zwanger.. nu inmiddels 2 jaar bezig en vanaf jan al in de mmm.. nu al ronde 7 clomid.. positief blijven wordt moeilijker..
Weet niet of iemand hier al op heeft gereageerd, maar wil wel even zeggen dat het best even kan duren alvorens je bij de gyn terecht komt. Zij hanteren een wachtlijst. Als ik jullie was zou ik nu naar de huisarts gaan en een verwijzing vragen. Als het ziekenhuis je belt dat je een afspraak krijgt in december kun je deze laten verzetten naar januari. Maar vaak duurt het wel 3 maanden tot je terecht kunt (soms heb je geluk en mag je eerder, bij de echt drukke klinieken kan het langer duren). Voor de huisarts verbruik je geen eigen risico, en voor een verwijzing ook nog niet. Pas als je er officieel heen gaat. Dus ik zou nu al doorzetten. Als er wat is, kan het best lang duren alvorens je echt aan een behandeling begint. Uiteraard hoop ik dat jullie gewoon nog dit jaar zwanger raken en de MMM niet nodig hebben.
Dank je wel voor je reactie. Ik weet inderdaad dat de huisarts niet geen eigen risico gebuikt, maar eigenlijk niet bij stil gestaan of ziekenhuizen een wachttijd hebben. Dan is het wellicht inderdaad handiger om evt na deze cyclus naar de huisarts te gaan en dan 2017 naar het ziekenhuis,mocht het allemaal zo ver komen natuurlijk.
Ik twijfel überhaupt om naar de huisarts te gaan. Wordt ik wel serieus genomen, ik heb natuurlijk al 2 kinderen kunnen krijgen en ik ben 3 keer zwanger geworden. Dus is het wel nodig om naar de huisarts te gaan?
Hoi hier inmiddels al dik 5 5 en half jaar bezig voor een tweede kindje. Bij de 1e was ik gelijk zwanger. Helaas is mijn (ons exman) zoontje met 6 weken oud overleden. Oorzaak hebben ze nooit gevonden. Daaena gelijk voor tweede gegaan.met nieuwe partner in mmm beland vanwege slecht sperma 2 icsi gehad waarvan 1 terug plaatsing. Relatie over gegaan. En inmiddels met mijn aandtaande man. Ook gelijk begonnen met kinderwens maar helaas het wil maar niet lukken. En dat zillen jullie misschien herkennen ik vraag me af en snap niet waarom. Hier gezond en alles goed. Kriegel wordt je dervan elke maand. De hoop is hier eigenlijk wel vervaren. Maar de pijn komt wel bij elke ongesteldheid. Herkennen jullie dit? Groetjes anja En voor iedereen duim ik dat het gauw raak is.
Hey marjo. Waarom zou de huisarts je niet serieus nemen. Dit is hij verplicht en bij een jaar of langer proberen kan die je doorwijzen naar een fertiliteitskliniek.
Hier zwanger van zoontje in ronde 30 (tussentijds twee miskramen gehad). Inmiddels in ronde 10 voor 2e kindje. Hoop écht dat het deze keer niet weer zo lang duurt en hoop ook dat miskramen ons verder bespaard blijven.
Oh wat is dat verschrikkelijk, met 6 weken afscheid moeten nemen van je kindje. De pijn bij elke ongesteldheid herken ik zeker wel. En zo moeilijk te accepteren, waarom? Ik vraag mij zelf ook vaak af, waarom wordt ik niet zwanger? Waarom moet ik dit zo meemaken? Maar als ik jou zo hoor dan moet ik mij niet zo aanstellen. Ik heb tenslotte al 2 gezonde kinderen. En ik hoop ook zeker dat het voor snel raak zal zijn, voor iedereen.
Ik hoop het ook voor je! 30 rondes is toch verschrikkelijk.. Jullie waren beide helemaal gecheckt? Is het gewoon een kwestie van geluk hebben?