Hier gaat het gelukkig altijd in overleg. Ik vind wel dat als iemand aan schoolvakanties/bouwvak vastzit en een ander niet en geen specifiek reden heeft om die periode vrij te willen, dat degene die er echt aan vastzit voorrang heeft. Hier is daar jaren terug wel gedonder om geweest. Degene die toen nergens aan vastzat heeft toen gewoon geboekt en gezegd dat hij niet kon annuleren. Maar was een beetje haat en nijd onder elkaar, was gewoon heel kinderachtig. Gelukkig nu alleen nog maar redelijke mensen op de werkvloer
Omdat ik niet op een rustige camping wil staan waar niks meer te doen is. Ik heb ook niet over Italië ofzo, eind september begint vaak toch het mindere weer. Op dit jaar na dan
De kerstvakantie mag je bij ons niet vrijvragen of vakantie opnemen dus die valt al af En de andere vakanties zijn vaak 1 week en niet iedereen krijgt die vrij Hoe dan ook ik vind het oncolleciaal
Ik vind dat er vooral rekening gehouden moet worden met elkaar en dat er inderdaad een verschil zit tussen niet anders KUNNEN en niet anders WILLEN. Als ik kijk naar mijn persoonlijke situatie: Mijn opvang sluit in de vakanties en school is ook dicht. Wij hebben geen familie in de buurt wonen en de mensen die binnen een 1,5 uur rijden wonen werken allemaal fulltime. Als er dan geen verlof kan opgenomen worden door of mijn man of door mijzelf, dan hebben wij dus een groot probleem. Hier gaat het dus echt over niet anders KUNNEN en dan vind ik inderdaad dat een werknemer zonder kinderen die gewoon graag WILT op vakantie gaan dan iets minder voorrang heeft. Tegelijkertijd zal ik dan zeker extra inspringen als diezelfde werknemer zonder kinderen buiten die schoolvakanties weg wilt en ik daardoor bijvoorbeeld 3x moet werken op mijn vrije dag. Per definitie voorrang hebben vind ik niet: maar als er overmacht in het spel is vind ik wel dat er voorrang is. Naar beide richtingen toe. Als de man van mijn collega zonder kinderen tijdens de grote vakantie gevallen is en daardoor aan een rolstoel gekluisterd is en ik heb in die periode opvang, dan vind ik het niet meer dan terecht dat zij een paar weken vrij kan nemen om voor haar man te zorgen. Maar als ik geen opvang heb in de vakantie en zij wilt zo graag net dan op vakantie, sorry maar dan vind ik wel dat zij dan maar moet aanpassen, want ik kan gewoon niet aanpassen hoe graag ik dat ook zou willen.
Alles in goed overleg gaat het bij ons. Er zijn een aantal mensen die niet samen vrijkunnen hebben en samen kiezen ze wanneer ze vrij hebben in de vakantie, sommige zonder kids willen juist in de zomervakantie en andere met kleine juist erbuiten. Ook hebben we collega's zonder kinderen die wel kinderen begeleiden op kampen, dus ook in de zomervakantie vrijwillen. Soms kan je dan niet die 3 weken maar 2 weken. Alles in overleg maar er wordt wel rekening gehouden met de mensen die kinderen hebben of naast het werk met kinderen omgaan.
zelf hier moet je al een reden geven inderdaad is het idioot dat mensen met kinderen voorrang krijgen. en ja ik heb kinderen en ben leidinggevende. ook in mijn bedrijf geld de regel dat mensen met schoolgaande kinderen voorrang krijgen in de zomer vakantie. in de praktijk hoeven we dit vrijwel niet toe te passen omdat iedereen zich collegiaal aanpast en afstemt op elkaar. zo is er 1 man die ook graag in hoogseizoen gaat en dit is altijd nog gelukt.
Toen ik zelf nog geen kinderen had zat ik dus altijd gebonden aan de kindervakanties van mijn werkgever. Ik werkte in een kleinschalige solo huisartsenpraktijk en had 1 collega met kinderen. Ik moest dus altijd in de kindervakanties en heb altijd de volle pond betaald. Ik vond het ook weleens irritant maar het was nu eenmaal niet anders. Ik ben in mijn huidige baan momenteel de enige met schoolgaande kinderen en ik ga dus altijd in de zomervakanties en ik heb daar ook recht op. Ik heb een aantal collega's die zelfs al kleinkinderen hebben en die gaan toch ook niet meer in het hoogseizoen( dief van je eigen portemonnee) en als ze willen dan mogen ze dat maar dan heb ik toch echt eerste keuze over welke weken ik vrij wil nemen weliswaar in overleg maar dat in nu eenmaal de afspraak. Mijn jongste collega heeft een kleintje die over een aantal jaren naar school gaat en dan is het gewoon dat de één de eerste 3 weken neemt en de andere de laatste 3 weken. Ik werk overigens ook niet op de woensdagen en ook niet op de vrijdagen omdat de jongste iedere 4 weken de hele vrijdag vrij is zolang ze bij de kleuters zit. Als ze over een aantal jaren naar groep 3 gaat wil ik evt wel de vrijdag gaan werken. Ik vind het juist een leuke dag om te werken.
Hier sluit de opvang overigens ook 2 weken in de zomervakantie en dan neem ik juist altijd vrij in de zomer.
Je weet dit toch al een jaar van te voren? Er zijn zat meisjes van ee jaar of 16/17 die wat willen bijverdienen. En ik heb eigenlijk nog nooit gehoord dat een opvang dicht is in de vakantie. Wel dat je extra vakantieopvang moet afnemen.
Ik heb gelukkig nu een fijn team waar er rekening wordt gehouden met elkaar en de "lekkere dagen" (dag na hemelvaart, tussen kerst en o&n) eerlijk verdeeld worden of iig in overleg. Paar jaar terug had ik een leidinggevende die van alles eiste ivm haar schoolgaande kind terwijl mijn vriend altijd vrij is in de bouwvak. De schoolvakantie is 6 weken waar zij er 3 vrij wilde.. na hoop gedoe heeft ze de drie andere weken genomen en het mooiste was nog: na alle commotie werd haar contract niet verlengd en al het gedoe voor niks Ik snap de schoolvakanties maar inderdaad zoals gezegd: het gaat om rekening houden met elkaar
Pfff wat een verschil aan meningen. Ik ben echt blij met mijn team. Daar easr kan proberen we echt altijd elkaar tegemoet te komen. We schuiven binnen het mogelijke en horen elkaars argumenten aan. Ik heb kleine kinderen, dat maakt mij minder flexibel om overdag zomaar extra terug te komen. Maar de momenten dat jet wel kan, zet ik een stap extra: rhuiswerken, extra avonddienst, extra weekend of zelfs met de feestdagen niet per se mijn voorkeur werken. En ja, soms neemt mijn man vrij zodat ik kan werken. Ik ben niet meer of minder dan een ander. Je werkt toch samen? Je bent samen een team? Ik zou niet met van die starre mensen willen werken
Hier in België is de opvang gewoon 3 weken gesloten en de scholen 9 weken. Herfstvakantie was de opvang ook dicht en de kerstvakantie ook. In totaal zijn ze een 6-tal weken per jaar gewoon echt gesloten en is er ook geen vervangopvang mogelijk. Er zullen waarschijnlijk wel 16/17 jarige meisjes zijn die soms een keer willen inspringen, maar voor zo'n lange tijd echt niet. Daarbij vinden wij zelfs geen opvang om samen een keer een avond weg te kunnen omdat de opvang buiten de kinderopvang en creche hier in de omgeving zo slecht geregeld is. Babysit vinden is al bijna onmogelijk, laat staan dat ik iemand vind om 6 weken op mijn kinderen te komen passen. Er wordt ons van de opvang uit ook gewoon gezegd dat het hun probleem niet is dat ze zolang sluiten en dat veel ouders daardoor problemen hebben qua opvang.
Inderdaad. Mooie boel dat mensen met kinderen hier even de vakanties gaan lopen bepalen voor kinderlozen.
Ik ben gefascineerd door de discussies die hier tussendoor gevoerd worden over waarom je wel of niet in het hoogseizoen op vakantie zou wilen. Dure prijzen, lekker weer, anders is de camping leeg, etc. Dit is dus exact waarom ik blijf vinden dat je als leidinggevende niet een prioriteit mag maken tussen redenen. Er zijn hier dames die elkaar proberen te overtuigen dat hun reden echt wel valide is. Waarom zou je? Het feit dat iemand anders jouw reden niet belangrijk vindt doet er toch niet toe? Het gaat erom dat de reden voor jou zo zwaarwegend is dat je het niet wilt of kunt verzetten en dat je collega's daardoor verdrietig worden/ in de problemen komen/boos worden.
Als ik het heel zwart wit stel: jij kan wel maar je wil niet. Er zijn mogelijkheden om je kind in de vakanties op te laten vangen. Er is altijd een BSO of een gastouder te vinden. Dat is geen overmacht.