ik heb geen facebook, heerlijk rustig. als ik wil weten hoe het met iemand is, vraag ik het wel gewoon. Ik hoef al helemaal niet te weten wie wat doet de hele dag, of allerlei filmpjes en foto's te zien van anderen, gewoon geen behoefte aan.
Spijt is een groot woord.... Ik had een account, maar heb het zo'n 3 jaar geleden verwijderd. Het is gewoon mijn ding niet zo, ik hoef niet te weten wat iedereen allemaal doet en eet de hele dag of wat iedereen wel of niet "leuk vindt". Als iemand iets wil delen, dan mag hij/zij mij bellen Ik heb ook absollut niet het idee dat ik ook maar iets mis.
Exact dat dus. Een soort dagboek. Af en toe komt er eens een herinnering voorbij van een foto welke ik bijvoorbeeld 4 jaar geleden heb gepost. Geweldig om dat opeens tevoorschijn te zien komen. Verder heb ik zo'n 45 vrienden en is mijn Facebook maximaal afgeschermd. Ik volg het nieuws ook via Facebook (NOS, RTL, RTV Drenthe, Nu). Scheelt mij een hele hoop losse apps. (Iemand schreef trouwens dat ze ermee gestopt was omdat "Facebook foto's mocht doorverkopen". Sorry, maar dat was een dikke vette HOAX!)
Je mist er in elk geval niks aan, vind ik persoonlijk.. Ik heb m'n account ook gedeactiveerd omdat ik vooral veel negativiteit op Facebook vind. Ik vind er ook veel leuke kanten aan zitten, zoals het feit dat ik neefjes/nichtjes/vrienden in het buitenland nog wel kan volgen. Of ik kom weer eens een oude schoolvriendin tegen. Maar om nou te zeggen dat het allemaal van levensbelang is... 🤔
Precies dit wij hebben hem sinds 1 jaar niet meer en vind heerlijk zo. Kinderen mogen hem ook niet meer vind teveel invloeden elke x
Begrijp het "als ik weten hoe het met iemand is vraag ik het wel" niet, het één sluit het ander toch niet uit? Herken het gezeur over dat je iets móet liken ook niet. Maar ik heb nu contact met mensen waar ik in real life geen of weinig contact meer mee had...vind het bijvoorbeeld ook leuk om zo met sommige vakantievrienden contact te houden...en ik zet er niet elke dag wat op maar vind het ook leuk foto's erop te zetten van wat we doen en vind de herinneringen die je krijgt ook leuk om te zien.
Niemand zeurt hier ooit over een like of geen like. Ik heb dus wel meer contact met de familie in verschillende provincies en oude vrienden in het buitenland. Ik ben niet te vinden , achternaam in letters en niet makkelijk herkenbaar. Dus he moet al echt mijn volledige ( ook meisjesnaam) naam weten om via familie bij mij uit te kunnen komen. En dan zie je mijn profielfoto en dat je een vroendschapsverzoek kan sturen. That's it.
Ik heb Facebook zo ingesteld dat alleen mensen die ik wil mijn berichten kunnen zien. Zo kunnen mensen die wel vrienden zijn maar waarvan ik vind dat ze bepaalde foto's niet hoeven te zien mijn fotos gewoon niet zien. Facebook is qua privacy zo in de stellen als er van buitenaf niets te zien is
Absoluut niet. Vooral omdat ik fb gebruik als een newsfeed. Ben geabonneerd op heel wat nieuwssites, professionele blogs etc. Die krijg ik dus automatisch te zien, ipv alles individueel te moeten bekijken. Heel handig, privé én professioneel.
Over spijt / geen spijt kan ik niet meepraten. Ik heb geen facebook en dat bevalt me prima. Wel vind ik het vreemd dat je zegt uitnodigingen mis te lopen omdat je geen facebook hebt. Je vrienden kunnen je toch gewoon via telefoon / whatsapp / e-mail / post / live uitnodigen? Als mensen zouden 'vergeten' mij uit te nodigen voor een feestje omdat ik geen Facebook heb, zou ik serieus gaan twijfelen aan de vriendschap. Blijkbaar ben ik dan niet belangrijk genoeg omdat ervoor kies op amdere manieren bereikbaar te zijn. Daar zou ik een algeheel "laat maar zitten dan" gevoel aan overhouden.
Nee, 1. Alleen vrienden mogen dingen zien 2. Plaats er bijna nooit wat op 3. Wat ik op fb zet mag eigenlijk de hele wereld wel weten.
Ik heb geen spijt van m'n Facebook account, wel van het feit dat ik er mezelf was en dat dat voer was voor andere mensen. Na een incident heb ik dus alles afgeschermd en plaats ik niets meer.
Precies. Ik heb overigens ook geen Facebook, maar hoor regelmatig " oh, dat wist je natuurlijk nog niet, maar 3 weken geleden had ik op Facebook gezet dat .... " en dan pas hoor ik hoe en wat. Ik mis dus nogal wat, maar daardoor weet ik wel dat ik minder belangrijk ben voor andere dan dat ze mij vertellen. En nee, ik heb er geen spijt van dat ik geen Facebook heb.
Ik heb geen spijt, ik denk van tevoren goed na over wat ik erop zet. Er staat niks op mijn account wat anderen niet zouden mogen weten. Ik vind het zelf ook heel leuk om op de hoogte te blijven van wat iedereen bezig houdt.
Ik heb het ook niet, ik mis ook niets. En als ik wel het gevoel had dat ik wat miste, dan zijn het denk ik geen belangrijke dingen, anders hadden ze me echt zelf wel geappt of gebeld.