Denk dat dat bij mijn man ook een beetje het probleem is dat hij zich zorgen maakt om mij, als ik er aan toe kom wil ik vanmiddag na me werk een test gaan doen, maar ik heb tegenwoordig een zoontje die steeds mee wil naar de toilet, dus moet even tijd vinden
Haha dat laatste is herkenbaar, vond ik soms zo irritant. Ik deed dan gewoon even de deur op slot voor de ene minuut. Wilde dan heel even rustig plassen, succes!
Goed dat je een keuze hebt kunnen maken, Boebels. Wel een heel verschil in percentages die gynaecologen geven vind ik: bij mij zei hij dat het in 30% van de gevallen niet werkt. Daar zat ik dus bij, na twee kuren geen effect en morgen alsnog voor curretage. Maar het loopt bij iedereen anders hoor! Ik moest 4 pillen vaginaal inbrengen en 3 uur later nogmaals 4 pillen. Ik vond het dus prettiger om het 's ochtends vroeg te doen, zodat je niet s nachts nog een keer hoeft inbrengen of midden in de nacht de krampen te krijgen. Maar ook de dosering verschilt per gynaecoloog lees ik hier. De krampen begonnen na de tweede dosis in mijn geval. @Wendy en Esthertie: ik heb na de eerste kuur een zwangerschapstest gedaan en die was nog knallend positief. Ik heb nu nog niet weer getest omdat de echo aangaf dat er nog weefsel zit. Ik ben van plan om een paar dagen na de curretage nog eens te testen om te kijken of er verschil in zit. Ik heb ook het idee dat na een negatieve test er weer een nieuw begin is en ik weer ovulatietesten kan doen. Aan de andere kant zei de gynaecoloog dat het nog weken kan duren voordat het HCG weg is. Gevoelsmatig willen we niet weken wachten voor een nieuwe poging. Dus als het toch weer snel gebeurd is dat prima voor ons. Succes! liefs
AadeeBee Wat een verschil inderdaad, ik moest s avonds voor het slapen 4 tabletten inbrengen en als er na 24-48 uur niets gebeurd dan nog een keer 4 tabletten. Ik heb precies hetzelfde gevoel, hoe eerder hoe beter. En het is toch niet zo dat als er nog hcg in je lichaam zit je niet zwanger kan raken? Je kan alleen eventueel vals positief testen later.
Echt een verschil inderdaad. Heb slagingkansen tussen de 25 tot 75 voorbij horen komen nu. Mijn gyn zit dus mooi In het midden ermee. Hier ook 4 tabletten maar dan de dosis daarna pas 24 uur later (weer 4) tenzij t niet nodig is. Maar ga er vanuit dat het wel zo is. Daarom lukt in de avond ook wel hier. Ik sta er nu echt anders in. Het is hier nu 3x mis gegaan. We zijn meer dan 2 jaar verder. Dit zou wel eens de laatste zwangerschap kunnen zijn. Ik was van plan te stoppen en had de pil al binnen. Maar toen bleekmiddel toch zwanger. Ergens heeft dat het verlangen wel weer aangewakkerd maar ook de vrees omdat t nu al zo vaak mis is gegaan. Kan me nu niet voorstellen dat ik de moed nog ergens vandaan kan halen. De toekomst zal het uitwijzen. Misschien gaan we nu ook onderzoeken laten doen en komt daar iets uit. Dat zal dan ook meewegen in onze beslissing. Volgens mij kan je alleen zwanger raken als het hcg al bijna helemaal weg is. Maar mijn ervaring tot nu toe is dat dit na het verliezen van het vruchtje vrij snel kan gaan. Maar soms hoor je ook dat t heel langzaam gaat.
Maar wel heel licht nog en deze zijn gevoelig. Dus gaat wel de goede kant op. Denk dat hij binnenkort wel wit is.
Ik vond hem best nog wel donker, had hem lichter verwacht eigenlijk. Ga volgende week weer testen hoop dat hij dan wit is. Ik heb nu sinds gister meer bruin bloedverlies, hoop dat als dat stopt de test dan ook negatief geeft.
@Boebels Jeetje wat verdrietig dat je het al 3x mee hebt moeten maken. Ik kan mij voorstellen dat je dan een onderzoek wil laten doen. Zeker als de innesteling goed gaat maar dan een paar weken later alsnog mis gaat. @Wendy Je test is echt heel licht, zal dus wel snel allemaal verdwenen zijn uit je lichaam. @AadeeBee Hoe laat heb je morgen de opname/afspraak? Heel veel sterkte en ik hoop dat het allemaal mee valt. Hier vandaag eindelijk veel minder bloedverlies dus gaat ook de goede kant op
Aadeebee heel veel sterkte morgen hoop dat het allemaal meevalt voor je. @esthertie wat fijn dat je bloedverlies minder is hopelijk snel helemaal weg. @boebels ik zou het inderdaad ook laten onderzoeken, lijkt me heel moeilijk om je kinderwens aan de kant te zetten.
Dankjulliewel! Fijn zo'n praatgroepje in zulke dagen We moeten om 13.15u in ziekenhuis zijn en de curretage staat om 15.45 gepland. Ben benieuwd! Ik zie er niet echt tegen op maar tis toch wel een ingreep (met een nare reden).
Aadeebee: succes vandaag! Esthertie: fijn dat het al weer minder wordt! Het eerste jaar lukte het zwanger worden ook niet. Het tweede jaar gelukkig wel 3x. Helaas met mindere afloop. Eerder werd door een gyn gezegd dat t binnen de marge viel omdat het 2 vroege miskramen waren. Deze gyn vond vervolgonderzoek wel een optie. Maar de kans dat er iets uit komt is minimaal. Wendy: denk echt dat het wel meevalt hoor met de hcg hoogte. Maar upload kwaliteit is vaak minder dus misschien dat hij in het echt donkerder is. Het is ook echt moeilijk om de keuze te maken. Maar het word zo'n ding en je leven staat al 2 jaar stil in afwachting van... En dat is op den duur ook killing. En afwachten en naar zien of t ooit komt lijkt mij ook Niks. Dan blijft er toch elke keer een teleurstelling als t niet lukt die maand en als dat op den duur weg gaat dan komt t op een moment waarop je het eigenlijk misschien niet meer wilt. Mijn zoontje is 3,5 nu. De stap terug naar een baby wordt steeds groter. En leeftijd speelt ook wel mee. Maar de keuze is verdomd lastig
Met 6 a 7 weken een echo gehad. Het hartje klopt, maar de gyneacoloog dacht wel dat ik minder ver was dan ik zelf dacht.. Ik ging met een knoop in mijn maag weg! Minder ver zijn kon niet, want ik heb met 3.3 weken al positief getest.. in de auto is mijn man geïrriteerd! Ik die er negatief over terwijl we voor zijn gevoel positief kunnen zijn want we hebben een kloppend hartje. Ik probeert me daar ook aan vast te houden, maar durf het niet. Ik heb voor de zwangerschap van mijn dochtertje ook een missed abortion gehad en drie klap kwam tien zo hard aan. Dat wou ik niet nog een keer! Toch had ik de laatste 1,5 week steeds meer last van kokhalzen en dat gaf mij hoop. Ik had vertrouwen in de echo en de negatieve lading zakte af. Gisteren de echo gehad. Ik zou zo'n 9.4 weken zijn. Toen ik een vrij groot vruchtje te zien kreeg was ik meteen blij. Ik zocht het knipperlichtje, maar ik zag hem niet.. de minuten die volgen keken wel uren! Het vruchtje was gestopt met zo'n 9 weken.. Ik bleef heel kalm en kreeg een verwijzing naar het ziekenhuis. Eenmaal in de auto break ik.. kapot van verdriet en onbegrip. Boos dat mijn hart nu toch weer gebroken is terwijl ik mezelf voor deze pijn wou beschermen.. en nu.. nu voel ik me leeg! Ik krijg volgende week een oproep voor de curetage. Ik zie er niet echt tegenop! Ik weet wat me te wachten staat.. wel voel ik nu al de angst voor een volgende zwangerschap! Wat haat ik die eerste weken zeg!
@Boebels Ik kan mij zo goed voorstellen dat de keuze om er weer voor te gaan of niet steeds lastiger wordt. Iedere keer die spanning, afwachten, stress, blijdschap en dan weer teleurstelling gaat je niet in de koude kleren zitten. Hier zullen ze straks minimaal 6 jaar schelen, ik wilde eigenlijk nooit een tweede tot een paar maanden geleden. We hebben niets meer qua baby spullen. Ik durf ook niet te zeggen hoe lang ik het wil blijven proberen mocht het weer mis gaan of niet lukken. Blijft een lastige, emotionele en persoonlijke beslissing. Ik hoop dat jullie er samen uit komen.
@PH1 Ik las je berichtje in het andere topic. Zo verdrietig dit en krijg kippenvel als ik je verhaal lees. Ik heb exact hetzelfde mee gemaakt voordat mijn dochter geboren werd. Dacht een week of zwanger 10 te zijn, werd 1-2 weken terug gezet. 2 weken later weer een echo en toen bleek het hartje niet meer te kloppen. Achteraf viel het kwartje en toen ik terug begon te rekenen bedacht ik ook dat het bij de eerste echo al niet goed zat. Deze keer geen kloppend hartje gezien, echo met 9 weken en het was bij 8+2 weken overleden. De onmacht, het gevoel dat je lichaam je in de steek laat, waarom een tweede keer vragen komen steeds naar boven. Wel naar ook dat je zo lang voor een oproep voor de curettage moet wachten. Het wachten en de stress van de eerste weken/maanden zie ik ook heel erg tegenop mocht het weer lukken. Heel veel sterkte aankomende dagen!!
Wat kan je lichaam je dan voor de gek houden hé, ik kreeg de laatste 2 weken ook steeds meer kwaaltjes waardoor ik ook steeds dacht zal het dan toch nog goed zitten? Het is vreselijk en het is te hopen dat een volgende zwangerschap zich snel aan dient en dat die vreselijke 12 weken snel voorbij zijn. Ik vind wel dat het lang duurt voor je een oproep krijgt, hoop voor je dat het voor die tijd uit zichzelf nog los komt.
In het echt was de test idd iets donkerder, hoop dat hij volgende week gewoon wit is. Is ook een hele lastige keuze wat te doen, hoe staat je man hierin?