Wat een heftig verhaal Averna! Dat is wel echt zwaar geweest zeg... Prachtige naam heeft jullie dochter.
Hier is het gebeurd meiden. Waar ik zo positief was is het nu helemaal weg! Ik was er van overtuigd dat ik niet wilde dat ze de kleine man zouden halen. Maar nu al ellende om ons heen. 'M'n man die gewoon echt aan het eindje is. Ga ik toch eisen om met 38 weken ingeleid te worden en niet met 39. In eerste instantie zou het 37 weken zijn maar ik had zelf aangegeven langer door te willen. M'n man z'n opa is vorig jaar naar een enorm heftig ziekte bed van 6 weken overleden aan kanker. Dat is nu precies een jaar geleden en m'n man heeft er nooit echt over gesproken maar alles komt er nu uit! Veel huilen de pijn die z'n opa gehad heeft was ondragelijk om te zien!!! Verschrikkelijk dat iemand zo erg moet leiden. Vervolgens zijn er 1-2 maand na z'n opa de broer van zn opa en de zus van zn oma overleden. Met als resultaat een oude oma die helemaal op is van verdriet. Voor 3 weken geleden te horen gekregen dat de zus van z'n moeder ook kanker heeft en zij is afgelopen dinsdag overleden dus we moeten zaterdag 2,5 uur rijden voor de crematie! En nu gister te horen gekregen dat z'n andere oma borst kanker heeft. Dan zit m'n man zelf nog met z'n rug.... en emotioneel is hij kapot! Het is geen prater en daardoor komt alles nu dubbel en dwars terug hij heeft dingen gewoon niet verwerkt! Wij willen geen risico's nemen dat de kleine toch thuis zou komen, en ik weer problemen krijg net nn placenta. En ik misschien te laat in het zkh ben! Ik heb volgende week met 36,2 controle en ik wil dan alles bespreken en toch aanspelen op begin 38 ste week. Wij zouden begin nov nog met z'n oma op vakantie ( .ze heeft het huis verkocht en wilde nog een keertje weg met z'n alle) 'maar ivm z'n tante moest dit verzet worden!!! En kon niet anders of later als 16 dec dit omdat er geen annuleringsverzekering is afgesloten😔 Dus we moesten dit jaar! Ik wil heel graag mee met de kleine omdat de kans groot is dat dit de laatste keer is. Daarom ga ik vragen of de inleiding in de 38 ste week mag! We zullen zien wat de gyn zegt
Jeetje mamavand het gaat bij jullie ook niet over Rozen zeg. Kan me voorstellen dat jullie er helemaal doorheen zitten! Aangezien ze je eigenlijk met 37 weken al wilde inleiden, lijkt het me geen probleem om nu als nog met 38 weken ingeleid te worden. Heel veel sterkte ook met alle overlijdens en het verwerken hiervan! Het zou een mooie bijzondere tijd moeten zijn, zo vlak voor de geboorte, maar dit geeft wel een heel rauw zwart randje. 😘
Goh mamavanD.. wat hebben jullie al veel meegemaakt zeg. Ik denk zelf als ze eerst met 37w wilde inleiden dan 38w toch ook moet kunnen?
Ja dat lijkt mij ook! Alleen was het m'n eigen gyn die zei 37 weken maar ik ben overgedragen omdat hij gyn 3 maanden verlof heeft en deze wilde dus wel wachten tot 39 weken! Maar het is m'n laatste dus dan ga ik stennis schoppen want ik ben er klaar mee! Er word ook langs elkaar heen gesproken dus ik wil zekerheid!
Jeetje mama van D allee komt ook altijd tegelijk.. bah heel veel sterkte, en als de ene gyn zegt dat hij het bij 37 al wou.. zou ik ook op mijn strepen gaan staan.
Net de echo gehad, zo nog een afspraak met de gyn voor de definitieve uitslagen. Maar hij lijkt nu in ieder geval op zijn eigen lijntje te blijven, P14. Dus dat is al heel gunstig. Hij weegt nu 1950 gram en is dus 300 gram aangekomen in 2 weken. Ben voor nu vast enorm opgelucht. Nu de rest nog afwachten zo
@ Danielle, van harte gefeliciteerd!! @ Averna, jeetje wat enorm heftig zeg, gelukkig gaat het goed met jullie nu, hopelijk genees je snel. @ Jajo, fijn dat hij zijn eigen lijn blijft aanhouden, duim voor je mee dat er nog even een groeisprintje komt. Hier sinds dinsdag weer thuis, hadden we echt nodig om naar huis te gaan. Kleine man had 2 dagen amper menselijk contact gehad sinds vandaag bijna terug op het geboortegewicht, vandaag woog hij 2770 gram. Vandaag ook laatste halve dag verlengde kraamzorg gehad, we redden ons nu goed alleen gelukkig
Wat een vervelende situatie, Mamavand.. Kan me heel goed indenken dat dit de zwangerschap overschaduwt. Het blijft ook een vreselijke rotziekte! Zelf heb ik vlak na de bevalling mijn opa verloren aan kanker en tijdens deze zwangerschap is borstkanker ontdekt bij mijn moeder. Het maakt het allemaal zo onzeker en verdrietig, dat het soms moeilijk kan zijn bewust van de kindjes te genieten.. Gelukkig gaat het hier wat beter, met mijn moeder lijkt het gelukkig goed te komen. Dat zorgt dat ik de zorgen wat opzij kan zetten.. Maar makkelijk, nee! Het is heel pittig geweest. Veel sterkte met name voor je man! En idd op je strepen gaan (en blijven) staan. Daphne: Wat fijn dat het allemaal de goede kant op gaat! Ik keek er zelf ergens best naar uit dat de kraamzorg wegging, voor mijn gevoel begon ons leven met zijn drietjes dan pas 'echt'. Wel spannend, maar je kunt het! Jajo: Goed om te horen dat de situatie stabiel lijkt! Zal vast een opluchting zijn. Hier verder niks bijzonders te melden geloof ik. Ben moe, vertel eens iets nieuws Verder gaat het prima!
Dames, had ik hier al gezegd dat het maandag volle supermaan is?! Het wordt wel weer tijd voor wat baby's en dat mag best de mijne zijn, hahaha.. Ben benieuwd of het iets gaat uithalen bij (1 van) ons!
Haha ik hoop het! Ben vanmiddag weer gestript, maandag weer en als dat niet werkt word ik volgende week ingeleid. Ik zet in op maandag dan
Ik zet ook in op maandag ( ben dan 37.1 ) maar aangezien het dan al 3 weken zodanig rommelt met ontsluiting en weeën en verweekte baarmoederhals mag hij van mij wel komen...
Ik heb zo bij onze tweede gelopen vanaf 27 weken 3 cm ontsluiting en vanaf 30 weken elke nacht volop in de weeen, bloedverlies enzo. Ik was er toen ooo zo klaar mee! Ik hoop dat de kleine zich snel aandient, maar bij mij is hij nooit spontaan gekomen ondanks alle ellende...... hij is uiteindelijk doormidden van inleiding gehaald.
Ja idd maandag is t supermaan. Schijnt toch dat er dan meer baby'tjes worden geboren. Ik zet in op vannacht hahaha!
Bah bah bah,, even van me afschrijven... Wat voel ik me blehhhh... Overgeven, hele dagen misselijk, aan de buikrace.. harde buiken weg moeten ademen, niesbuien, rugpijn, elke 10 minuten plassen, veeeel waterige afscheiding... Op zulke dagen als vandaag mag het van mij wel klaar zijn en mag hij van mij wel komen pffff....maandag gaan we de derde week in... Ook al is het beter voor onze kleine man om nog even lekker binnen te blijven zodat hij alle extra's nog mooi even mee krijgt... Soms moet ik het toch even kwijt... Fijne Sint Maarten allen vandaag gewenst
He vervelend Stefanie dat je je zo rot voelt. Probeer afleiding te zoeken en nog wat leuke dingen te doen/kijken. Het kan inderdaad nog wel even duren en dan duren de weken erg lang. Toi toi toi meid. Hier prima geslapen, maar 1 eruitgehoeven voor te plassen en dat is lang geleden!