Ik was en ben ontzettend dankbaar dat ik mijn eerste kind mocht krijgen. En toch was ik ontzettend verdrietig toen ons verteld werd dat onze kans op een tweede kindje minimaal was. En toen dat tweede kindje toch kwam heb ik echt alsnog afscheid moeten nemen van onze hoop en wens voor een derde kindje. Dat maakte mij niet minder dankbaar voor onze zoons , maar ik hoopte gewoon altijd op een groter gezin en het deed pijn dat dat er voor ons niet in zat. En inderdaad, het deed allemaal veel minder pijn dan toen we nog helemaal geen kind hadden, maar toch deed het pijn. En zelfs nu onze wens volledig onverwacht alsnog is uitgekomen kan ik me het verdriet nog goed herinneren en voelen. Ik snap best dat mensen zoveel moeite hebben met afscheid nemen van hun droom, zelfs als ze heel blij zijn met wat ze hebben. En sommige mensen gaan dan wel verder om hun wens vervuld te krijgen.
Je zet jezelf echt te kakken op deze manier woede en verdriet dat het jullie niet lukt is écht menselijk. Maar dat geeft je geen vrijbrief om zó om je heen te slaan als je het niet eens bent met andermans keuze.
Hoewel ik daar ook best begrip voor heb vind ik het in dit geval wel grenzen aan egoïsme, en ben ik het in zekere zin met Hommeltje eens eerlijk gezegd. Ik vind het best sneu dat iemand niet gelukkig kan zijn met al drie (3!!) eigen kinderen en om die reden nog aan een kind met een draagmoeder wil beginnen, met alle toekomstige issues die het voor het betreffende kind kan betekenen. Waar houdt de droom op? Bij nummer 10?
Ik begrijp niet waarom het egoïstisch is. Hun keuze, hun verantwoordelijkheid toch? ik heb 6 kinderen. Ben oprecht gelukkig met deze 6, maar nog genoeg liefde voor nummer 7. Ben ik dan ook egoïstisch? Of is t alleen ego dat zij zich er niet bij neerlegt dat zij zelf geen kind meer kan dragen/baren?
Ik snap niet dat ze asociaal en egoïstisch genoemd wordt. Asociaal naar wie toe? Dit gaat ten nadele van niemand? Ze heeft zelf de draagmoeder 'geregeld' uit haar eigen vriendenkring en zij en haar man zullen zelf eitjes en zaad geleverd hebben, anders had dit in Nederland niet gemogen. Ze heeft mijns inziens niemand hiermee iets afgepakt of ontzegd. En egoïstisch? Waarom? Is 1 kind (willen) krijgen niet ook een egoïstische keuze? Omdat jíj dat wil? Ik kan wel begrijpen dat je je niet neerlegt bij iets dat je overkomt en je wereld op z'n kop zet. Stel je hebt de droom om drie verschillende studies te volgen en die te combineren in een topbaan, maar je wordt blind. Geef je dan ook op? Of zorg je ervoor dat je je het toch kunt bereiken door het op een andere manier te doen? Ik vind het van lef en kracht getuigen dat ze toch vecht voor haar droom, ook al leek die in eerste instantie in duigen te vallen. Ik hoop wel dat ze (inmiddels) kan accepteren dat zij nooit meer een kind zal dragen en ook waardeert wat ze al heeft, maar ik denk niet dat je kunt stellen dat dat niet zo is, puur en alleen omdat ze nu een vierde kind heeft door middel van een vriendin die draagmoeder voor haar en haar man wilde zijn, en dat dat misschien nog wel een keer gebeurt hierna. Ze lijkt me juist ontzettend dankbaar dat haar droom op deze manier toch nog werkelijkheid kan worden, al is het op een iets andere manier gegaan dan ze in eerste instantie gewild had.
Iedereen moet maar dankbaar zijn om wat die al heeft, omdat jij het niet hebt? Dát vind ik pas asociaal. Ze heeft jou niks afgepakt. Als zij niet nog ging voor een vierde kind had het jou niets opgeleverd. Ik vind het asociaal om iemand dit te misgunnen, puur om je eigen verdriet of wanhoop, hoe pijnlijk dat ook is.
Ik vond haar erg bijzonder over komen in het programma. Ik snap de sterke wens voor een vierde kindje, maar de manier waarop zij toen omging met die mogelijke draagmoeder en dat ze voor een baarmoedertransplantatie wilde gaan waar zoveel risico's aan zaten terwijl ze drie kinderen had om voor te zorgen, dat vond ik wel moeilijk om te zien. Fijn dat ze nu haar vierde kindje heeft mogen krijgen.
Hallo allemaal, Wij zijn een getrouwd hetero stel die al jarenlang zwanger probeert te worden. Helaas is dit via de natuurlijke weg en meerdere IVF pogingen nog niet gelukt. Ook heb ik een jaar geleden een buitenbaarmoederlijke zwangerschap moeten ervaren. Omdat de tijd begint te dringen zoeken wij een draagmoeder die onze wens wil helpen uitkomen! Als iemand interesse heeft stuur me gerust een PB op kavspops at gmail punt com warme groeten, Kavs
Egoïstisch omdat ze bereid was een levensgevaarlijke operatie te ondergaan terwijl ze al moeder was van 3 kinderen. Die dus wellicht zonder moeder hadden moeten opgroeien omdat mama er per se nog 1 moest.
Het is misschien niet reeël maar ik begrijp haar (helaas) heel goed. Ik ben hier ooit uitgemaakt voor egoïstisch, onaardig, apathisch en weet ik wat nog meer omdat ik het een luxe probleem vond dat iemand baalde van haar tweede zoon, ipv dat haar tweede kindje een dochter was. Dat dit soort onderwerpen in de mmm niet handig zijn om te lezen is iets wat ik nú goed snap en ik kan het nu goed relativeren. Ik hoop voor Hommel dat ze ook snel zwanger is, ze bedoelt dit waarschijnlijk niet rot... De opmerkingen toen hebben me best pijn gedaan dus ik wil Hommel graag even een digitale knuffel geven.
He Logan,dank je wel ontzettend sympatiek van je. Ik ben zelfs al kwaad als ik hoor dat iemand voor een brusje gaat en het lukt niet. Ik weet dat het niet reeel is maar wij zijn na 8 jaar en 4 jaar pech in de MMM nog niets opgeschoten en het gaat ook niet meer gebeuren ben ik bang. Ik zou hier gewoon niet moeten komen eigenlijk. Het is inderdaad niet rot bedoeld maar ik heb echt zoiets van die Musetta heeft 3 kindjes,waarom zo doordrammen en sympatie wekken omdat ze geen 4e kan krijgen? Ach ik zal het toch niet begrijpen. Het doet gewoon pijn dat er hier nooit een wiegje zal staan. Voor 1 kindje zou ik echt alles ...maar dan alles...overhebben.
Dat doet ook pijn... het is ook altijd mijn grootste angst geweest. Ik kan me je gevoel heel goed voorstellen. Ik blijf eigenwijs gewoon voor je hopen
Ooo ik heb (net) niet in de mmm gezeten, maar voorkeur voor geslacht en balen van een geslacht vind ik echt moreel verwerpelijk, ik meng me expres niet meer in die discussies wanr ik kan zo iemand wel door de computer trekken. Noem mij maar een onbegripvolle trut maar dat ben ik op dit gebied ook...totaal onbegripvol en ik vind dat het altijd een taboe moet blijven.